Εντοπίστηκε ο μεγαλύτερος αρουραίος στον κόσμο, στα νησιά του Σολομώντα, μετά από 80 χρόνια αναζήτησης αυτού του είδους. Το φαινόμενο του γιγαντισμού των ειδών σε απομονωμένα νησιά και οι θεωρίες που τον εξηγούν

Οι επιστήμονες εντόπισαν και ταυτοποίησαν ένα από τα μεγαλύτερα είδη αρουραίων στον κόσμο
ο γιγαντιαίος αρουραίος που έχει μήκος 45 εκατοστά και ζυγίζει δύο κιλά ανακαλύφθηκε στα Νησιά του Σολομώντα στον Νότιο Ειρηνικό.
ονομάζεται Uromys vika   🐀και έχει τετραπλάσιο μέγεθος από τους Βρετανικούς μαύρους αρουραίους(British black rats) που δεν είναι μεγαλύτεροι από 26 εκατοστά.
είναι ο πρώτος αρουραίος που ανακαλύφθηκε μέσα σε 80 χρόνια στα  Solomons και αυτό δεν συνέβη επειδή δεν προσπάθησαν οι άνθρωποι να τον βρουν,  ή επειδή δεν προσπάθησαν αρκετά, αλλά επειδή ήταν πολύ δύσκολο να βρεθεί.
Ωστόσο μόνο ένας βρέθηκε και πέθανε σχεδόν αμέσως μετά τη σύλληψή του ...😿🐀
ο γιγαντιαίος αρουραίος φωλιάζει σε δένδρα ύψους πάνω από 9 μέτρα, στα Νησιά του Σολομώντα στον Νότιο Ειρηνικό.
Ονομάστηκε Uromys vika (είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη στον κόσμο και μπορεί να σπάζει καρύδες (coconuts) με τα γυμνά του δόντια.
Είναι καστανόχρωμος, με φαρδύ σώμα, κοντά πίσω πόδια και καμπύλα νύχια.
Ο Δρ Tyrone Lavery, από το Μουσείο "Field Museum" στο Σικάγο, ο οποίος ανακάλυψε τον αρουραίο, δήλωσε: "Το νέο είδος, Uromys vika, είναι αρκετά εντυπωσιακό - είναι ένας μεγάλος, γιγαντιαίος αρουραίος"
Η άτριχη ουρά του είναι τουλάχιστον τόσο μακριά όσο το σώμα του και φωλιάζει ψηλά στα δέντρα kapuchu του Vangunu  στα Νησιά του Σολομώντα , έχοντας φτάσει πιθανώς στο σπίτι του κολυμπώντας από την ηπειρωτική χώρα
πηγή 27-9-17
http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-4923422/Found-giant-rat-cracks-open-coconuts-teeth.html

Island gigantism and nanism (dwarfism)
Το φαινόμενο του γιγαντισμού (αλλά και του νανισμού) των ειδών  που ζουν σε απομονωμένα νησιά, μελετάται στην εξελικτική βιολογία. Ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί αν στην εμφάνιση του γιγαντισμού συμβάλλει περισσότερο το γενετικό υπόβαθρο ή η περιβαλλοντική πίεση (όπως η έλλειψη θηρευτών)
Τα απολιθώματα οργανισμών που έζησαν στο παρελθόν παρέχουν αποδείξεις για την ορθότητα της Θεωρίας της Εξέλιξης. Δεν παρέχουν όμως εξηγήσεις για τους μηχανισμούς που οδηγούν στη γένεση νέων ειδών.
Τα νησιά όπου η γεωγραφική απομόνωση των ειδών είναι απόλυτη, είναι ιδανικά σημεία μελέτης της ειδογένεσης».

σχετικό δημοσίευμα
11-3-16 Giant rat found in London: Gas engineer finds rodent 'bigger than small child'
πηγή
http://www.independent.co.uk/news/uk/home-news/giant-rat-found-in-london-gas-engineer-finds-rodent-bigger-than-a-small-child-a6925591.html#gallery 


σχετική η ανάρτηση μας
2 Δεκεμβρίου 2011
ΓΙΓΑΝΤΙΣΜΟΣ ΕΝΤΟΜΟΥ που τρώει καρότα σαν Μπαγκς Μπάνυ
πηγή
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2011/12/blog-post_3614.html

Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα εξετάζει με ενδιαφέρον τα απολιθώματα που αποδεικνύουν το γιγαντισμό ζώων και πτην
****************************************

Σχετική η ανάρτηση μας
 12 Απριλίου 2011
ΓΙΓΑΝΤΙΣΜΟΣ ΕΙΔΩΝ, η καταγωγή του ελέφαντα
πηγή
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2011/04/blog-post_8278.html

πολλές είναι οι θεωρίες που εξηγούν το γιγαντισμό των ειδών
όπως π.χ. θεωρία της διαστελλόμενης Γης.
Υπάρχουν γεωλογικές ενδείξεις ότι η Γη έχει μεγαλώσει σε διάμετρο από την εποχή των δεινοσαύρων,
 η Γη ήταν μικρότερη και σε μέγεθος και σε μάζα εκείνη την εποχή, έτσι, λόγω την μειωμένης βαρύτητας της Γης, η ζωή αναπτύχθηκε σε γιγάντια μεγέθη.
H σελήνη ήταν πιο κοντά στη γη από ότι είναι σήμερα,
η μεγαλύτερη έλξη βαρύτητας ίσως συνδέεται με τον γιγαντισμό των ειδών.
 Ωστόσο η εξέλιξη της επιστημονικής έρευνας- π.χ. εξέταση DNA των απολιθωμάτων, κλπ- μας οδηγεί στις ίδιες αλήθειες που μας αποκαλύπτει και ο προσεκτικός ερευνητής των αρχαίων μύθων, των λαϊκών παραδόσεων και των θρησκευτικών κειμένων
Πηγή     http://hellenicrevenge.blogspot.com/2011/04/blog-post_8278.html

 Το μέγεθος των θηλαστικών μικραίνει με το πέρασμα του χρόνου
Η «έξοδος» των ανθρώπων από την Αφρική, που άρχισε πριν από περίπου 125.000 χρόνια, συνέπεσε -όχι τυχαία- με μια δραματική παγκόσμια μείωση του μεγέθους των θηλαστικών, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Η τάση σμίκρυνσης αναμένεται να συνεχισθεί και στο μέλλον, σε βαθμό που μετά από περίπου 200 χρόνια το μεγαλύτερο ζώο στην ξηρά μπορεί να είναι η αγελάδα, η οποία θα ζυγίζει γύρω στα 900 κιλά.
Οι επιστήμονες βρήκαν ελάχιστες ενδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή και γενικά οι περιβαλλοντικές πιέσεις ήσαν ο καθοριστικός παράγων είτε για την πλήρη εξαφάνιση πολλών ζώων είτε για τη σμίκρυνση του μεγέθους τους. Όπως είπαν, τόσο τα μεγάλα όσο και τα μικρά ζώα φαίνονται να έχουν υπάρξει μέχρι σήμερα εξίσου ευάλωτα στις μεταβολές της θερμοκρασίας.
Όμως, τα μεγάλα ζώα σαφώς μπήκαν στο στόχαστρο του «έμφρονος» ανθρώπου (Homo sapiens) και των ξαδέρφων μας, των Νεάντερταλ. Όπως δήλωσε η επίκουρη καθηγήτρια βιολογίας Κέιτ Λάιονς του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα-Λίνκολν, «αν σκοτώσεις ένα λαγό, θα ταΐσεις την οικογένειά σου για ένα βράδυ, αλλά αν μπορείς να σκοτώσεις ένα μεγάλο θηλαστικό, θα θρέψεις όλο το χωριό σου».
Τα είδη των θηλαστικών που έχουν εξαφανισθεί πια, ήταν συνήθως διπλάσια ή τριπλάσια σε μέγεθος σε σχέση με τα θηλαστικά που επιβίωσαν, κάτι που παρατηρείται σε όλο τον πλανήτη και δεν υπήρξε τοπικό φαινόμενο. Πιο εμβληματική αλλά καθόλου μοναδική περίπτωση υπήρξε το γιγάντιο μαμούθ, το οποίο -παρά το μέγεθός του- κυνηγήθηκε ανελέητα.
Είναι ενδεικτικό ότι προτού ξεκινήσει η ανθρώπινη έξοδος του (Homo sapiens) από τη «μαύρη» ήπειρο πριν από 125.000 χρόνια, στην Αφρική ζούσαν ήδη θηλαστικά με περίπου το μισό μέγεθος σε σχέση με την τότε Ευρασία. Αυτό δείχνει ότι η αλληλεπίδραση ανθρώπων κυνηγών-ζώων είχε κιόλας αρχίσει να γέρνει τη ζυγαριά σε βάρος των δεύτερων.
Μετά τις μαζικές μεταναστεύσεις των προγόνων μας, μία ανάλογη σταδιακή συρρίκνωση του μεγέθους των θηλαστικών άρχισε να παρατηρείται σε όλες πλέον τις ηπείρους. Σταδιακά το μέσο μέγεθος των ζώων στις άλλες ηπείρους έπεσε κάτω και από αυτό των αφρικανικών ζώων. Τελικά, οπουδήποτε στον κόσμο, τα ζώα που απέμειναν, είναι πολύ μικρότερα από ό,τι στο μακρινό παρελθόν.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Βιολογίας Φελίζα Σμιθ του Πανεπιστημίου του Νέο Μεξικό, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», εκτιμούν ότι έχει υπάρξει πάνω από δέκα φορές μείωση τόσο στο μέσο όσο και στο μέγιστο μέγεθος των θηλαστικών.
Ενδεικτικά, στη βόρεια Αμερική το μέσο βάρος των θηλαστικών της ξηράς έχει πέσει από τα 98 στα 7,6 κιλά στη διάρκεια της ύστερης Πλειστοκαίνου περιόδου, που συνέπεσε με την εφεύρεση των όπλων μακρού βεληνεκούς από τους προγόνους μας. Αν αυτή η διαχρονική τάση συνεχισθεί, το μέσο βάρος των θηλαστικών της αμερικανικής ηπείρου αναμένεται να μειωθεί κι άλλο, μόλις στα 4,9 κιλά, μέσα σε λίγες εκατονταετίες.
Καθώς όμως τα θηλαστικά παίζουν ζωτικό ρόλο στη διαμόρφωση των οικοσυστημάτων, η σμίκρυνσή τους αυτή θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις και σε άλλους οργανισμούς.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
πηγή  20-4-18
https://dasarxeio.com/2018/04/20/55731/