Αγγλία, "Νόμιζα ότι δεν χρειάζεται να τρώω, γιατί ήμουν νεκρός" λέει ένας στρατιώτης που έμεινε σαν ένα πτώμα που περπατάει, όταν τον χτύπησε μια σπάνια πάθηση.
Η πάθηση ονομάζεται σύνδρομο Κοτάρντ
(Cotard's syndrome) γνωστό και ως'walking corpse syndrome'
Τα περιστατικά του Cotard's syndrome αναφέρονται από το 1788, αλλά η πάθηση εντοπίστηκε αρχικά από τον Γάλλο νευρολόγο (neurologist) Jules Cotard το 1880.
πρόκειται για σπάνια πάθηση (a billion-to-one condition) που διερευνάται σήμερα.
Όπως η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια,
το σύνδρομο Κοτάρντ, είναι μια άλλη μορφή παραληρητικής ψύχωσης, η μόνη μορφή στην οποία ο πάσχων αντιλαμβάνεται και επιβεβαιώνει μόνος του, την κατάστασή του.
Οι πάσχοντες συχνά περιγράφουν την κατάσταση τους, ως εξής, νιώθουν ότι έχουν απώλεια αίματος ή ότι έχασαν εσωτερικά όργανα από το σώμα τους και μερικές φορές νομίζουν ότι λείπουν μέρη από το σώμα τους.
Αυτή η διαστρεβλωμένη πραγματικότητα προκαλείται από μια δυσλειτουργία σε μια περιοχή του εγκεφάλου, που ονομάζεται ατρακτοειδή έλικα (fusiform gyrus) και λειτουργεί για την αναγνώριση προσώπων, καθώς επίσης και στην αμυγδαλή, μια ομάδα νευρώνων, σε σχήμα αμυγδάλου που βρίσκεται κοντά στο εγκεφαλικό στέλεχος, η περιοχή αυτή θεωρείται μέρος του «πρωτόγονου» εγκεφάλου και επεξεργάζεται τα συναισθήματα μας.
ο συνδυασμός τους προκαλεί έλλειψη δυνατότητας αναγνώρισης οικείων προσώπων (ο πάσχων δεν αναγνωρίζει ούτε το δικό του πρόσωπο) και αφήνει στο άτομο την αίσθηση ότι έχει αποσυνδεθεί με την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει θεραπεία, οι εφαρμοσμένες σήμερα θεραπείες περιλαμβάνουν αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωτικά, καθώς και την αμφιλεγόμενη ηλεκτροσπασμοθεραπεία (the controversial electroconvulsive therapy).
Ο 35χρονος στρατιώτης Warren McKinlay από το Essex (έγγαμος πατέρας δυο παιδιών) άφησε τον εαυτό του να πεθάνει από την πείνα. Πίστευε ότι ήταν ήδη νεκρός, ένιωθε σαν ένα φάντασμα.
Θεραπεύτηκε μετά τη συνάντησή του με έναν Βρετανό στρατιώτη που έπασχε επίσης από το σύνδρομο Κοτάρντ.
οι πάσχοντες πιστεύουν ότι είναι νεκροί ή ότι δεν υπάρχουν πια μέρη του σώματός τους
έτσι ορισμενοι πεθαίνουν από την πείνα γιατί νομίζουν ότι δεν χρειάζεται να τραφούν.
Η ιατρική κατάσταση της σπάνιας αυτής ασθένειας αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα.
Ο στρατιώτης Warren McKinlay νόμιζε ότι ήταν ένα πτώμα που περπατούσε σαν ζόμπι,
μιλώντας στους reporters Martin Fricker και Sarah Arnold,της Daily Mirror, είπε "ήμουν πεπεισμένος ότι ήμουν πραγματικά νεκρός, ένιωθα κυριολεκτικά σαν νεκρός που περπατούσε"
"νοσηλεύτηκα σε μια εποχή που πολλοί στρατιώτες επιστρέφουν από το Αφγανιστάν, χωρίς πόδια και χωρίς χέρια"
ο κ.McKinlay πέρασε επτά χρόνια στο σώμα "Royal Electrical and Mechanical Engineers" του βρετανικού στρατού και τα συμπτώματα της ασθένειάς του άρχισαν μετά από ένα ατύχημα που είχε με τη μοτοσικλέτα του, πριν από 11 χρόνια (ήταν σε κώμα για 6 βδομάδες και πάλεψε για τη ζωή του)
Υπέφερε από αυτή την κατάσταση που έμοιαζε με ζωντανό εφιάλτη για 18 μήνες, αλλά ανέκαμψε με τη θεραπεία του στο Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Defence Medical Rehabilitation Centre Headley Court, στο Surrey.
ο ίδιος πρόσθεσε "ήταν σαν να ζούσα σε εναλλακτική πραγματικότητα, άκουγα τον πατέρα μου να με φωνάζει με το όνομά μου σαν να είμασταν μαζί στο ίδιο δωμάτιο, παρά το ότι μας χωρίζουν μίλια.
Ωστόσο συνήλθα στο Headley Court μετά τη συνάντησή μου με πάσχοντες συναδέλφους και έχω ενταχθεί στην ομάδα τραυματισμένων βετεράνων "go-karting race team" που ονομάζεται Team Brit."
Τον Ιανουάριο του 2015, η MailOnline αναφέρθηκε στην 17χρονη Haley Smith από την Αλαμπάμα, που έπασχε επίσης από αυτό το σύνδρομο, μάλιστα είχαν περάσει τρία χρόνια που πίστευε ότι ήταν νεκρή.
Τελικά ανέκτησε την υγεία της με τη βοήθεια ενός θεραπευτή, ακόμη και με ταινίες της Disney, που τη βοηθούσαν να νιώθει καλά και της έδιναν ένα ζεστό αίσθημα πληρότητας.
όπως δήλωσε τότε " «Το να είσαι πτώμα είναι η πιο παράξενη εμπειρία, αλλά είμαι τόσο χαρούμενη που κατάφερα να βγω ζωντανή».
(I’d fantasise about having picnics in graveyards and I’d spend a lot of time watching horror films because seeing the zombies made me feel relaxed, like I was with family)
Μεταξύ των άλλων ελάχιστων κρουσμάτων του συνδρόμου Κοτάρντ, αναφέρεται μια 53χρονη γυναίκα από New York, που το 2008 υποστήριζε ότι βρωμούσε όπως τα ψάρια σε σήψη, επειδή ήταν νεκρή.
πηγή 1-12-16
http://www.dailymail.co.uk/news/article-3989552/I-thought-didn-t-eat-dead-Soldier-left-walking-corpse-18th-century-medical-condition-convinced-ZOMBIE.html
http://www.dailymail.co.uk/health/article-2911387/Teenager-spent-three-years-life-thinking-DEAD-Walking-Corpse-Syndrome.html
Η πάθηση ονομάζεται σύνδρομο Κοτάρντ
(Cotard's syndrome) γνωστό και ως'walking corpse syndrome'
Τα περιστατικά του Cotard's syndrome αναφέρονται από το 1788, αλλά η πάθηση εντοπίστηκε αρχικά από τον Γάλλο νευρολόγο (neurologist) Jules Cotard το 1880.
πρόκειται για σπάνια πάθηση (a billion-to-one condition) που διερευνάται σήμερα.
Όπως η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια,
το σύνδρομο Κοτάρντ, είναι μια άλλη μορφή παραληρητικής ψύχωσης, η μόνη μορφή στην οποία ο πάσχων αντιλαμβάνεται και επιβεβαιώνει μόνος του, την κατάστασή του.
Οι πάσχοντες συχνά περιγράφουν την κατάσταση τους, ως εξής, νιώθουν ότι έχουν απώλεια αίματος ή ότι έχασαν εσωτερικά όργανα από το σώμα τους και μερικές φορές νομίζουν ότι λείπουν μέρη από το σώμα τους.
Αυτή η διαστρεβλωμένη πραγματικότητα προκαλείται από μια δυσλειτουργία σε μια περιοχή του εγκεφάλου, που ονομάζεται ατρακτοειδή έλικα (fusiform gyrus) και λειτουργεί για την αναγνώριση προσώπων, καθώς επίσης και στην αμυγδαλή, μια ομάδα νευρώνων, σε σχήμα αμυγδάλου που βρίσκεται κοντά στο εγκεφαλικό στέλεχος, η περιοχή αυτή θεωρείται μέρος του «πρωτόγονου» εγκεφάλου και επεξεργάζεται τα συναισθήματα μας.
ο συνδυασμός τους προκαλεί έλλειψη δυνατότητας αναγνώρισης οικείων προσώπων (ο πάσχων δεν αναγνωρίζει ούτε το δικό του πρόσωπο) και αφήνει στο άτομο την αίσθηση ότι έχει αποσυνδεθεί με την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει θεραπεία, οι εφαρμοσμένες σήμερα θεραπείες περιλαμβάνουν αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωτικά, καθώς και την αμφιλεγόμενη ηλεκτροσπασμοθεραπεία (the controversial electroconvulsive therapy).
Ο 35χρονος στρατιώτης Warren McKinlay από το Essex (έγγαμος πατέρας δυο παιδιών) άφησε τον εαυτό του να πεθάνει από την πείνα. Πίστευε ότι ήταν ήδη νεκρός, ένιωθε σαν ένα φάντασμα.
Θεραπεύτηκε μετά τη συνάντησή του με έναν Βρετανό στρατιώτη που έπασχε επίσης από το σύνδρομο Κοτάρντ.
οι πάσχοντες πιστεύουν ότι είναι νεκροί ή ότι δεν υπάρχουν πια μέρη του σώματός τους
έτσι ορισμενοι πεθαίνουν από την πείνα γιατί νομίζουν ότι δεν χρειάζεται να τραφούν.
Η ιατρική κατάσταση της σπάνιας αυτής ασθένειας αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα.
Ο στρατιώτης Warren McKinlay νόμιζε ότι ήταν ένα πτώμα που περπατούσε σαν ζόμπι,
μιλώντας στους reporters Martin Fricker και Sarah Arnold,της Daily Mirror, είπε "ήμουν πεπεισμένος ότι ήμουν πραγματικά νεκρός, ένιωθα κυριολεκτικά σαν νεκρός που περπατούσε"
"νοσηλεύτηκα σε μια εποχή που πολλοί στρατιώτες επιστρέφουν από το Αφγανιστάν, χωρίς πόδια και χωρίς χέρια"
ο κ.McKinlay πέρασε επτά χρόνια στο σώμα "Royal Electrical and Mechanical Engineers" του βρετανικού στρατού και τα συμπτώματα της ασθένειάς του άρχισαν μετά από ένα ατύχημα που είχε με τη μοτοσικλέτα του, πριν από 11 χρόνια (ήταν σε κώμα για 6 βδομάδες και πάλεψε για τη ζωή του)
Υπέφερε από αυτή την κατάσταση που έμοιαζε με ζωντανό εφιάλτη για 18 μήνες, αλλά ανέκαμψε με τη θεραπεία του στο Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Defence Medical Rehabilitation Centre Headley Court, στο Surrey.
ο ίδιος πρόσθεσε "ήταν σαν να ζούσα σε εναλλακτική πραγματικότητα, άκουγα τον πατέρα μου να με φωνάζει με το όνομά μου σαν να είμασταν μαζί στο ίδιο δωμάτιο, παρά το ότι μας χωρίζουν μίλια.
Ωστόσο συνήλθα στο Headley Court μετά τη συνάντησή μου με πάσχοντες συναδέλφους και έχω ενταχθεί στην ομάδα τραυματισμένων βετεράνων "go-karting race team" που ονομάζεται Team Brit."
Τον Ιανουάριο του 2015, η MailOnline αναφέρθηκε στην 17χρονη Haley Smith από την Αλαμπάμα, που έπασχε επίσης από αυτό το σύνδρομο, μάλιστα είχαν περάσει τρία χρόνια που πίστευε ότι ήταν νεκρή.
Τελικά ανέκτησε την υγεία της με τη βοήθεια ενός θεραπευτή, ακόμη και με ταινίες της Disney, που τη βοηθούσαν να νιώθει καλά και της έδιναν ένα ζεστό αίσθημα πληρότητας.
όπως δήλωσε τότε " «Το να είσαι πτώμα είναι η πιο παράξενη εμπειρία, αλλά είμαι τόσο χαρούμενη που κατάφερα να βγω ζωντανή».
(I’d fantasise about having picnics in graveyards and I’d spend a lot of time watching horror films because seeing the zombies made me feel relaxed, like I was with family)
Μεταξύ των άλλων ελάχιστων κρουσμάτων του συνδρόμου Κοτάρντ, αναφέρεται μια 53χρονη γυναίκα από New York, που το 2008 υποστήριζε ότι βρωμούσε όπως τα ψάρια σε σήψη, επειδή ήταν νεκρή.
πηγή 1-12-16
http://www.dailymail.co.uk/news/article-3989552/I-thought-didn-t-eat-dead-Soldier-left-walking-corpse-18th-century-medical-condition-convinced-ZOMBIE.html
http://www.dailymail.co.uk/health/article-2911387/Teenager-spent-three-years-life-thinking-DEAD-Walking-Corpse-Syndrome.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.