Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Οι υπνοβάτες δεν αισθάνονται πόνο, ακόμα και αν τραυματιστούν σοβαρά. Ο αυτοτραυματισμός στην υπνοβατική κατάσταση, μπορεί να εκφράζει μια βαθιά εσωτερική ψυχολογική σύγκρουση



Γαλλία, ειδικοί στη μελέτη του ύπνου στο Νοσοκομείο Gui-de-Chauliac (Montpellier) ερεύνησαν την έλλειψη αντίληψης του πόνου, κατά τη διάρκεια των επεισοδίων υπνοβασίας.
Ο επικεφαλής ψυχίατρος Regis Lopez, ειδικός στις διαταραχές του ύπνου, δήλωσε ότι πρόκειται για την πρώτη μελέτη που αναφέρεται στο «φαινόμενο της αναλγησίας, που συνδέεται με την υπνοβασία».

Οι γιατροί δημοσίευσαν τη διαδικασία και το αποτέλεσμα της έρευνάς τους, στο επιστημονικό περιοδικό Sleep (the official publication of the Associated Professional Sleep Societies, LLC Sponsored by the American Academy of Sleep Medicine and the Sleep Research Society )

Οι υπνοβάτες δεν αισθάνονται πόνο στη διάρκεια του υπνοβατικού επεισοδίου, οι πάσχοντες είναι απίθανο να ξυπνήσουν ακόμα και μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό, δηλαδή ακόμα και εάν σπάσουν το πόδι τους.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 79 τοις εκατό των υπνοβατών που τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια του υπνοβατικού τους επεισοδίου, δεν αντιλήφθηκαν καθόλου πόνο και μάλιστα παρέμειναν κοιμισμένοι.
Ένας ασθενής -στη γαλλική μελέτη- έσπασε το πόδι του, κατά την αναρρίχησή του, σε μια στέγη.
Ένας άλλος, πήδηξε από ένα παράθυρο στον τρίτο όροφο ενώ υπνοβατούσε και υπέστη σοβαρά κατάγματα.
Κανένας από τους ασθενείς δεν αισθάνθηκε πόνο, ούτε ξύπνησε κατά τη διάρκεια της υπνοβατικής του κατάστασης.

Κατά τη διάρκεια της υπνοβατικής κατάστασης, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πραγματικά εκπληκτικά πράγματα και οι επιστήμονες αδυνατούν να δώσουν εξήγηση. Ο υπνοβάτης μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι του, να βαδίσει, να ντυθεί, να μαγειρέψει, να πλυθεί, να πραγματοποιήσει πολύπλοκες δραστηριότητες, ακόμη και να φύγει από το σπίτι.
Τώρα η νέα έρευνα δείχνει ότι θα μπορούσε ακόμα και να σπάσει ένα πόδι, χωρίς να ξυπνήσει.
Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων τους, οι υπνοβάτες είναι απίθανο να αισθάνονται τον πόνο, ακόμη και εάν υποφέρουν από σοβαρό τραυματισμό.

Για τη μελέτη τους, οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από 100 εθελοντές με φυσιολογικό ύπνο και 100 εθελοντές με διάγνωση υπνοβασίας (γυναίκες και άνδρες) εκ των οποίων οι 47 δήλωσαν ότι, χρειάστηκε να πάρουν τις πρώτες βοήθειες, ενώ υπνοβατούσαν
μόνο 10 εθελοντές υπνοβάτες ανέφεραν ότι ξύπνησαν λόγω του πόνου, ενώ,
οι υπόλοιποι 37 δεν αισθάνθηκαν καθόλου πόνο καθώς υπνοβατούσαν και αισθάνθηκαν τον τραυματισμό τους αργότερα το βράδυ ή το επόμενο πρωινό
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι, τα άτομα που υπνοβατούσαν είχαν τετραπλάσια πιθανότητα να δηλώσουν ότι, υπέφεραν από πονοκεφάλους όταν ήταν ξύπνια, από ότι τα άτομα με κανονικό ύπνο.
επίσης ήταν περισσότερο από 10 φορές  πιθανότερο να εμφανίσουν ημικρανίες - ακόμη και μετά την προσαρμογή τους σε συγχυτικούς παράγοντες, όπως η αϋπνία και η κατάθλιψη-
Οι υπνοβάτες φαίνεται ότι προτιμούν να πονούν στη διάρκεια της μέρας.
Η υπνοβασία παρατηρείται περισσότερο σε νεαρά άτομα και εμφανίζεται στη διάρκεια του ύπνου των βραδέων κυμάτων
σύμφωνα με το NHS, έως και 20% των παιδιών, υπνοβατούν ως ένα βαθμό, αλλά στα περισσότερα παιδιά, αυτή η τάση υποχωρεί, μόλις φθάσουν στην εφηβεία.

Σύμφωνα με το Βασιλικό Κολέγιο Ψυχιάτρων, (Royal College of Psychiatrists) περίπου το 1% των ενηλίκων υποφέρουν από υπνοβατικά επεισόδια ,αν και σε ορισμένες μελέτες, το ποσοστό εμφανίζεται στο 5% των ενηλίκων.

Τα επεισόδια της υπνοβασίας εκδηλώνονται νωρίς τη νύχτα, σχεδόν μόλις βυθιστεί ο ασθενής σε βαθύ ύπνο – στο στάδιο του ύπνου δίχως όνειρα, το οποίο αποκαλείται στάδιο μη ταχείας κίνησης των ματιών (NREM).
Κάθε επεισόδιο υπνοβασίας συνήθως διαρκεί λίγα λεπτά - και επειδή είναι πολύ δύσκολο να ξυπνήσει κανείς τον υπνοβάτη, οι πάσχοντες συνήθως αφήνονται να επιστρέψουν μόνοι στο κρεβάτι τους.
Το πρωί, οι ασθενείς δεν έχουν καμία ανάμνηση του επεισοδίου.

πολύ λίγα είναι γνωστά στην επιστημονική κοινότητα, για την υπνοβασία. Αυτό που ξέρουν οι ειδικοί είναι πως πρόκειται για φαινόμενο το οποίο έχει κληρονομική συνιστώσα και ότι μερικοί άνθρωποι είναι εξαιρετικά επιρρεπείς σε αυτήν.
Επιπλέον, ξέρουν πως η υπερβολική κούραση και το στρες μπορεί να ενεργοποιήσουν ένα επεισόδιο (να δράσουν δηλαδή ως εκλυτικοί παράγοντες).
Το φαινόμενο της υπνοβασίας, μπορεί να θεωρηθεί σα μια μη ολοκληρωμένη εγρήγορση του εγκεφάλου μας και αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, μπορεί να υπάρχει μια ασυνείδητη αντίληψη χωρίς μνημονική καταγραφή και χωρίς ηλεκτρική δραστηριότητα στο φλοιό (παρά μόνο βραδέα κύματα)

Ο ψυχολογικός παράγοντας είναι ιδιαίτερα μεγάλος. Ο αυτοτραυματισμός στην υπνοβατική κατάσταση, μπορεί να αποτελεί έκφραση μιας βαθιάς εσωτερικής σύγκρουσης.
Υπάρχουν περιστατικά ανθρώπων που υπνοβατώντας τραυματίσανε θανάσιμα τους συντρόφους τους, εκδραματίζοντας δηλαδή με αυτό τον τρόπο μια εσωτερική και ανομολόγητη σύγκρουση.
όλη την ημέρα διατηρούμε ασυνείδητες σκέψεις και συναισθήματα, κρύβουμε τα συναισθήματά μας και δεν αναζητούμε τα πραγματικά αίτια της όποιας συναισθηματικής ταραχής. Η "συνάντηση" με τον πραγματικό μας εαυτό και η σύνδεση με την αλήθεια, μας προκαλεί πόνο (είναι ο αμυντικός μηχανισμός που μας προστατεύει)
στην υπνοβατική κατάσταση, όπως και όταν βλέπουμε ένα εφιαλτικό όνειρο, αναβιώνουν τα κρυμμένα συναισθήματα και εκφράζονται με σύμβολα (ή με το μήνυμα που υποβόσκει στην πρόθεση π.χ. του αυτοτραυματισμού, που εκφράζει την εσωτερική σύγκρουση )
Η υπνοβασία έχει κληρονομική διάσταση, σύμφωνα με μια καναδική μελέτη που δημοσιεύτηκε στις αρχές του περασμένου έτους, διαπιστώθηκε για πρώτη φορά ότι αν γονείς είναι υπνοβάτες, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι επίσης υπνοβάτης και το παιδί τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Jacques Montplaisir στο νοσοκομείο Hopital du Sacre-Coeur του Μόντρεαλ, μελέτησαν στοιχεία για 1.940 παιδιά. Όπως διαπιστώθηκε, πάνω από το 60% των παιδιών γίνονται κάποια στιγμή υπνοβάτες, αν και οι δύο γονείς τους είναι υπνοβάτες, ενώ με έναν υπνοβάτη γονέα, το παιδί έχει τριπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσει υπνοβασία.


 σε ορισμένες περιπτώσεις οι υπνοβάτες – άνθρωποι που είναι πολύ ήρεμοι και ευγενικοί κατά τη διάρκεια της ημέρας – γίνονται εξαιρετικά επιθετικοί την νύχτα, οπότε και δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν τις πράξεις τους.
Μάλιστα, ο Δρ. Michael Cramer – Bornemann, ειδικός στη μελέτη του ύπνου στο Κέντρο Μελέτης Διαταραχών Ύπνου στη Μινεσότα των Η.Π.Α., υποστηρίζει ότι «Οποιοσδήποτε υπνοβατεί, είναι ικανός να σκοτώσει. Αν λάβουμε υπόψη μας την πολυπλοκότητα της συμπεριφοράς που έχει ο υπνοβάτης, θα έπρεπε κάποιος να το σκεφτεί διπλά πριν αποφασίσει να κοιμηθεί δίπλα του».


Η υπνοβασία αποτελεί αίνιγμα χωρίς εξήγηση για τους επιστήμονες,

ίσως ενεργοποιείται κατά κάποιον τρόπο ένας από τους άλλους μας εαυτούς που υπάρχουν σε παράλληλους κόσμους

πηγή 3-11-15
http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-3301875/Sleepwalkers-don-t-feel-pain-break-LEG-Sufferers-unlikely-wake-suffering-significant-injury.html


Lopez R, Jaussent I, Dauvilliers Y. SLEEP 2015;38(11):1693–1698.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.