ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ του ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ, η ΕΙΚΟΝΑ του ΖΩΟΥ στον ΕΓΚΕΦΑΛΟ μας

Ο μυστικός κόσμος του Μίκυ Μάους, Εμψυχωτές κινουμένων σχεδίων  αποκαλύπτουν  που είναι κρυμμένος ο Μίκυ Μάους σε κορυφαίες ταινίες της Disney.

Είναι μια παράδοση της Disney  που διεξάγεται κρυφά  εδώ και δεκαετίες αλλά δεν έχει αναγνωριστεί ποτέ δημοσίως.

Εμψυχωτές (animators) κινουμένων σχεδίων της Disney και σχεδιαστές για τα θεματικά πάρκα της, ενσωματώνουν εδώ και καιρό –με συγκαλυμμένο σχεδιασμό- έναν κρυφό Μίκυ Μάους στην εργασία τους,

Συνήθως η κρυμμένη εικόνα του Μίκυ Μάους , αποτελείται από τρεις κύκλους που αντιπροσωπεύουν το κεφάλι και τα αυτιά του Μίκυ, αλλά και ο ίδιος ο Μίκυ μπορεί να βρίσκεται κρυμμένος στις εικόνες των σύγχρονων ταινιών κινουμένων σχεδίων, ανάμεσα  στο πλήθος και στις διαδρομές  (ride designs)
Ο Μίκυ κρυμμένος στο παρασκήνιο της εικόνας, δίνει ευκαιρία στους οπαδούς του, να  προσπαθήσουν να τον εντοπίσουν.
Η εύρεση του κρυμμένου Μίκυ έγινε σήμερα ένα σπορ για τους λάτρεις της Disney που δημιούργησαν ολόκληρες ιστοσελίδες, που έχουν συσταθεί για να τεκμηριώσουν τις κρυμμένες εικόνες του.

οι Imagineers έχουν «φυτέψει» κρυφές παραστάσεις του Μίκυ σε ταινίες όπως στη Χιονάτη, στον Αλαντίν και γύρω από το μαγικό βασίλειο  «Magic Kingdom» και Epcot Center.
Αναπαράσταση του  Μίκυ Μάους υπάρχει στην  Πεντάμορφη και το Τέρας, στο The Lion King, στην Ωραία Κοιμωμένη, στη Χιονάτη και τους επτά νάνους, στους άθλους του Ηρακλή, στον Γκούφη,  στο Lilo & Stitch, στη Μικρή Γοργόνα και σε άλλες. 

Δεν υπάρχει επίσημος κατάλογος των κρυμμένων Μίκυ Μάους, που «φύτεψαν» οι εργαζόμενοι στην Disney, στο παρασκήνιο των εικόνων και αυτό προσθέτει μυστήριο στην αναζήτησή τους και προκαλεί έντονους διαδικτυακούς διαλόγους. Ωστόσο η  Disney.com  τεκμηριώνει μερικές «κρυφές εμφανίσεις του Μίκυ» σε κάποιες εκδόσεις από τις καλύτερες ταινίες της, σε ένα blog post.

πηγή 3-1-15

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2895481/Animators-reveal-Mickey-hidden-Disney-s-films-spot-him.html

Η εικόνα του Μίκυ Μάους στον εγκέφαλό μας
του Marc Bekoff, Ph.D. ( Professor Emeritus of Ecology and Evolutionary Biology at the University of Colorado, Boulder.)

Ο  Μίκυ Μάους συναντά τoν Konrad Lorenz  " Mickey Mouse Meets Konrad Lorenz "

Ο διάσημος επιστήμονας Stephen Jay Gould (ασχολήθηκε με την εκλεκτική ιατρική) έγραψε ένα συναρπαστικό δοκίμιο που ονομάζεται " Mickey Mouse Meets Konrad Lorenz " στο οποίο διερεύνησε γιατί βρίσκουμε ορισμένα ζώα χαριτωμένα (1979, Natural History , 88(5): 30-36).
Ο Stephen Jay Gould    ιχνηλάτησε την εξέλιξη του Μίκυ Μάους (the evolution of Mickey Mouse) ως εξής  « καθώς ο Μίκυ γίνεται όλο και πιο αξιαγάπητος στη διάρκεια των χρόνων, η εμφάνισή του γίνεται όλο και πιο νεανική, οι μετρήσεις στα τρία στάδια της ανάπτυξής του, αποκαλύπτουν ένα μεγαλύτερο, σε σχέση με το προηγούμενο μέγεθος κεφαλιού, μεγαλύτερα μάτια και διευρυμένο κρανίο, όλα χαρακτηριστικά της νεότητας»

Ο βραβευμένος με Νόμπελ Αυστριακός ακαδημαϊκός Konrad Lorenz (1903-1989), ο οποίος μελέτησε την εξελικτική κοινωνική ψυχολογία  και την ανθρώπινη  προσαρμοστική συμπεριφορά- ανθρώπινη ηθολογία - επεσήμανε ότι πολλά ζώα (για λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με την προσέλκυση των ανθρώπων που είναι οι φροντιστές τους) έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά κοινά με τα ανθρώπινα μωρά, αλλά όχι με τους ενήλικες: στρογγυλό πρόσωπο, μεγάλα μάτια, πατημένη μυτούλα  (snub nose), διογκωμένο μέτωπο και μικρό πηγούνι που κλίνει προς τα πίσω (retreating chin)
ο Lorenz πίστευε ότι, παρουσιάζουμε μια εξελικτική ανταπόκριση στα ανθρώπινα νεαρά άτομα και η ανταπόκρισή μας αυτή μεταφέρεται και σε άλλα θηλαστικά που έχουν το ίδιο σύνολο χαρακτηριστικών.

Αν τα ανθρώπινα μωρά μας,  άρχιζαν να γεννιούνται με μεγάλες μύτες και στενά κεφάλια, ή ακόμη και κέρατα, θα αρχίζαμε να βρίσκουμε αυτά τα χαρακτηριστικά ελκυστικά.
Για αυτό το λόγο οι γονείς έχουν την τάση να πιστεύουν (και βέβαια εξαπατώνται)  ότι τα δικά τους μωρά, είναι πιο ελκυστικά από ότι τα άλλα μωρά.

Υπάρχει ένα εγγενές ένστικτο για να διατηρήσουμε τη δική μας γενεαλογική γραμμή, το δικό μας συγκεκριμένο DNA.  Η ευρύτερη εστίαση αφορά όλα τα ανθρώπινα μωρά και μια ακόμα ευρύτερη εστίαση, συμπεριλαμβάνει τα μωρά όλων των θηλαστικών.
η βρεφική συμπεριφορά (τα μωρά ζωάκια που φαίνονται αδέξια, παιχνιδιάρικα, εύθραυστα και αθώα)  ενεργοποιεί  την παρόρμησή για φροντίδα, αφού τα ανθρώπινα μωρά είναι πολύ αδύναμα και δεν έχουν εφόδια για επιβιώσουν χωρίς τη φροντίδα μας.  Μια ομάδα από βρεφικά χαρακτηριστικά που τα αντιλαμβανόμαστε ως χαριτωμένα, μας παρακινεί για φροντίδα και προστασία,  σύμφωνα με την εξελικτική μας λειτουργία ώστε να ενισχυθεί η επιβίωση των απογόνων μας»
------------------------------------------------------------------------------
Μελέτες για μη ανθρώπινα ζώα και για  τις αλληλεπιδράσεις ανθρώπου -ζώου αναδεικνύουν ενδιαφέροντα ζητήματα για το πως αντιλαμβανόμαστε τα άλλα ζώα.
ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου μας είναι εκπαιδευμένο να ανιχνεύει γρήγορα πλάσματα του μη ανθρώπινου είδους, ερευνητές από το California Institute of Technology (Caltech) and UCLA αναφέρουν ότι οι νευρώνες σε όλη την αμυγδαλή - ένα κέντρο στον εγκέφαλο γνωστό για την επεξεργασία των συναισθηματικών αντιδράσεων - ανταποκρίνονται κατά προτίμηση, σε εικόνες των ζώων. Υπάρχουν δύο άλλες αξιοσημείωτες πτυχές αυτής της έρευνας: (1) η ανταπόκριση των κυττάρων στην αμυγδαλή είναι ανεξάρτητες από το συναισθηματικό περιεχόμενο των εικόνων – δηλαδή χαριτωμένο, άσχημο, και επικίνδυνα ζώα υποβλήθηκαν σε επεξεργασία με παρόμοιο τρόπο και (2), μόνο τα κύτταρα στη δεξιά αμυγδαλή ανταποκρίθηκαν στις εικόνες των ζώων
Η ανταπόκριση που εμφανίζεται μόνο στην αμυγδαλή της  δεξιάς πλευράς του εγκεφάλου  λέγεται ημισφαιρική  ασυμμετρία και σύμφωνα με έναν από τους ερευνητές, «αυτή η εντυπωσιακή ημισφαιρική ασυμμετρία συμβάλλει στην ενίσχυση των προηγούμενων ευρημάτων  που υποστηρίζουν την ιδέα ότι, από νωρίς στην εξέλιξη των σπονδυλωτών, το δεξί ημισφαίριο άρχισε να ειδικεύεται στην αντιμετώπιση απρόβλεπτων και βιολογικά σχετικών  ερεθισμάτων,  ή στις αλλαγές που συμβαίνουν στο περιβάλλον. »
Όσον αφορά την εξέλιξη του εγκεφάλου, η αμυγδαλή είναι μια πολύ παλιά δομή, καθώς σε όλη την βιολογική μας ιστορία, τα ζώα, τα οποία θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν είτε τα αρπακτικά ζώα ή το θήραμα, και ήταν μια ιδιαίτερα σημαντική κατηγορία των ερεθισμάτων»
Η μελέτη αυτή μας κάνει να προβληματιστούμε σχετικά με το που, εδρεύουν στον εγκέφαλό μας, οι διαφορετικές ανταποκρίσεις μας  σε ένα ζώο που το θεωρούμε  χαριτωμένο, άσχημο ή επικίνδυνο

Ανταποκρινόμαστε στην εικόνα των ζώων με κάθε τρόπο και αυτές οι μελέτες ανοίγουν την πόρτα για πιο συναρπαστικές έρευνες σχετικά με το πώς επεξεργαζόμαστε τα ζώα μέσα στο μεγάλο μας εγκέφαλο.  που βρίσκεται η νευροανατομική βάση  όπου «κρίνονται» τα χαρακτηριστικά τους (αν τα θεωρούμε χαριτωμένα  ή όχι) έτσι θα καταλάβουμε γιατί κάποιοι άνθρωποι ασχολούνται περισσότερο ή λιγότερο με την ευημερία των ζώων.  ίσως υπάρχουν  διαφορές μεταξύ των ανθρώπων που επιλέγουν να " rewild their heart " και σε εκείνους που δεν το κάνουν.

Σχετική η έρευνα για το αρκουδάκι που προτιμάμε να αγοράζουμε για τα παιδιά μας
Researchers Robert Hinde and L A. Barden ("The evolution of the teddy bear", Animal Behaviour , 1985, 33, 1371-1373), likewise discovered that during the 20th century teddy bears went from having long

legs and a stubby nose to having stubbier noses and higher foreheads , juvenile traits that Lorenz discovered were called "cute."

Πηγή 22-12-11

http://www.psychologytoday.com/blog/animal-emotions/201112/animals-in-our-brain-mickey-mouse-teddy-bears-and-cuteness
πηγή 24-6-14
http://www.bbc.co.uk/news/uk-england-28036667