ΑΓΩΝΙΑ για τα ΔΕΛΦΙΝΙΑ που ΧΑΝΟΝΤΑΙ

15-11-12   Taiji της Ιαπωνίας   Πρόσφατη αναφορά για τη σφαγή των δελφινιών, με τίτλο το «πρόβλημα της ποσόστωσης» αναρτήθηκε από την Nicole McLachlan μέλος της ομάδας Sea Shepherd

Η Sea Shepherd ξεκίνησε την επιχείρηση «Cove Guardians» τον Σεπτέμβριο του 2011

στοTaiji της Ιαπωνίας, εκεί που κάθε χρόνο γίνεται σφαγή αμέτρητων δελφινιών

Στην ταινία «Ο Όρμος»(The Cove, 2009) αποτυπώνεται η ανελέητη εξόντωση των δελφινιών στο Ταϊτζί, εκεί, οι ψαράδες  οδηγούν τα δελφίνια μέσα σε έναν κόλπο και τα μαχαιρώνουν μέχρι θανάτου.

 

" The Quota Problem " posted by Sea Shepherd (επιχείρηση Cove Guardian)

Από τα 18 Risso δελφίνια ενός κοπαδιού, που παγίδεψαν τις τελευταίες βδομάδες στον όρμο, τα 14 σφαγιάστηκαν, δύο αιχμαλωτίστηκαν και δύο πολύ νεαρά δελφινάκια ξαναρίχτηκαν στη θάλασσα λόγω τήρησης της ποσόστωσης…
Ωστόσο τα μικρά χωρίς τη στήριξη από τη μητέρα τους, δεν έχουν ελπίδα επιβίωσης,
Ο θάνατος των δελφινιών που ξαναρίχνονται στη θάλασσα θεωρείται τυχαίος και δεν συνδέεται με την παγίδευση και τη σφαγή του κοπαδιού τους.

Βέβαια δεν υπάρχει έρευνα για το ποσοστό επιβίωσης των δελφινιών που ξαναρίχνονται στη θάλασσα του Ταϊτζί,  αλλά υπάρχει έρευνα για δελφίνια που τυχαία πιάστηκαν σε δίχτυα για αλιεία τόνου.

Δύο σχετικές έρευνες έγιναν από την National Marine Fisheries Service ή NMFS και δημοσιεύτηκαν από την Barbara E. Curry

Η πρώτη έγινε το 1999, αφορά τις επιπτώσεις του στρες στη φυσιολογία των δελφινιών  από την καταδίωξη και την αιχμαλωσία τους, στον ανατολικό τροπικό Ειρηνικό Ωκεανό.   Λεπτομέρειες από τις αμέτρητες επιπτώσεις  της καταδίωξης και σύλληψης των κητωδών. Η επίδραση στη φυσιολογία και την υγεία των κητωδών από τον τρόπο που παγιδεύονται,  ο αργός θάνατος τους από τις βλάβες που επιφέρει η βάρβαρη σύλληψη και αιχμαλωσία.
έρευνα  (Williams and Thorne's study) του 1996,  αναφέρει  πως μετά την αιχμαλωσία παρατηρούμε  μυοπάθεια, ροπή στο ατύχημα  και σταδιακά θάνατο των θαλάσσιων θηλαστικών.
Η αιχμαλωσία τους σημαίνει στέρηση των βασικότερων βιολογικών και ψυχολογικών τους αναγκών.
Η αποκοπή από το κοπάδι, η στέρηση της μάνας, ο περιορισμός κολύμβησης αφού τα δελφίνια  κολυμπούν και διασχίζουν 160 χιλιόμετρα χωρίς φυσικά εμπόδια στο περιβάλλον του ανοιχτού ωκεανού.
Η φυσιολογική λειτουργία τους διαταράσσεται επικίνδυνα, συχνά εμφανίζεται  υπερθερμία, και νεκρωτικός κυτταρικός θάνατος.

Η δεύτερη έρευνα έγινε το 2002   authored again by Curry along with Daniel F. Cowan,
the 'Histopathological Assessment of Dolphins Necropsied Onboard Vessels in the ETP Tuna Fishery,'

Η βλάβη από το στρες της καταδίωξης και της σύλληψης παραμένει ακόμα και αν το θηλαστικό ελευθερωθεί.  Από νεκροψία δελφινιών προκύπτει ότι η βλάβη της μυοπάθειας αλλά και της νεφρικής ανεπάρκειας από τη στρεσογόνο επίδραση της αιχμαλωσίας τους, οδηγεί σταδιακά στο θάνατο.

 Η Melissa Sehgal επίσης μέλος της ομάδας Sea Shepherd  (she lives in Japan) αγωνίζεται ενάντια στο εμπόριο κρέατος δελφινιού και φάλαινας.

Let's join together and continue to put the pressure on Yahoo! to stop selling dolphin and whale meat from Taiji.

" U.S. Yahoo! owns 33% of Yahoo Japan. Yahoo Japan is the only country that even partially owns the Yahoo name. It seems this was a very strategic move to protect Yahoo U.S. from any responsibility. But we must remember they do own 33% and are still making profits. Every time you open that Yahoo web browser just remember Yahoo is reaping the profits from the flesh of innocent dolphins brutally slaughtered in the cove."

16-11-12    Alert update: Tell Yahoo! to stop selling whale & dolphin
πηγή

http://www.eia-international.org/alert-update-tell-yahoo-to-stop-selling-whale-dolphin

στην  ΕΛΛΑΔΑ14/11/2012  Κρίτων Αρσένης   (Επείγουσα ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή)
Σεισμικές έρευνες κατά παρέκκλιση της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας
Ξεκίνησαν χθες οι σεισμικές έρευνες για τη διερεύνηση ύπαρξης πετρελαίου και φυσικού αερίου στις θαλάσσιες περιοχές της Κρήτης και των νησιών του Ιονίου. Οι έρευνες αυτές θα είναι συνεχείς και θα διεξάγονται καθόλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου για ένα τρίμηνο. Πριν την έναρξη των ερευνών δεν προηγήθηκε μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ούτε περιβαλλοντική αδειοδότηση, καθώς δεν προβλέπεται σχετική υποχρέωση από την ελληνική νομοθεσία.
πηγή
http://kritonarsenis.gr/actions/view/WQ_SeismicSurveys
είδη δελφινιών και φαλαινών των ελληνικών θαλασσών απειλούνται από τις σεισμικές έρευνες όταν πραγματοποιούνται χωρίς σεβασμό των προβλεπόμενων διεθνών προδιαγραφών.
γιατί είναι τόσο δύσκολο για την ελληνική κυβέρνηση να υποχρεώσει την εταιρεία να προσλάβει επαρκή αριθμό παρατηρητών και να αποκλείσει τις ευαίσθητες περιοχές προκειμένου να αποφύγουμε τις αρνητικές επιπτώσεις.
αυτή τη στιγμή με βάση επίσημα στοιχεία έχουμε δύο συνολικά παρατηρητές, ενώ με βάση το διεθνές πρωτόκολλο ACCOBAMS θα έπρεπε να έχουμε τουλάχιστον 7, ώστε κάθε στιγμή να βρίσκονται σε βάρδια δύο οπτικοί και ένας ακουστικός.
Η ίδια νορβηγική εταιρεία στη Νορβηγία θα έκανε σεισμικές έρευνες με αυστηρότατες προδιαγραφές.
πηγή  Κρίτων Αρσένης Facebook

 

15-11-12    Op-Ed: The aftermath of a cetacean drive reveals true stress of capture

Πηγή    http://digitaljournal.com/article/336936
Taiji- A recent drive in Taiji, Japan, drove a pod of 18 Risso's dolphins into the cove.

Studies into the effect on cetaceans driven in and captured in nets

1^η έρευνα από τη National Marine Fisheries Service ή NMFS, το 1999

The first was undertaken in 1999 and is called 'Stress in Mammals: The Potential Influence of Fishery-Induced Stress on Dolphins in the Eastern Tropical Pacific Ocean.' It was authored by Barbara E. Curry and details the numerous potential consequences of the chase and capture of cetaceans. Curry writes of an underlying psychological stressor of being driven that influences:

The physiological stress response to chase and capture. For example, a dolphin’s perceptions of its ability to avoid capture or its inability to escape may play a role in the degree of physiological response to the event.

These stressors Curry adds, may also include, "Disruptions of social groups including separation of closely associated conspecifics such as cow-calf pairs" which are likely to cause physiological stress in individual dolphins." It is "well known" Curry emphasizes, "that social relationships influence physiological function," (Hinkle, 1974).

As a result the study shows (citing Levine 1993), "Beyond the mother-young relationship, social groups are also important in moderating responses to stressful situations for all age classes."

In other words, the act of cetaceans being driven, captured and contained, holds long-term negative consequences for the entire pod. Even after release, there are negative effects due in part to the absolute decimation of pod structure.

"It is likely that, when released, animals suffering from capture myopathy are predisposed to predation and accident" said Curry citing Williams and Thorne's study from 1996.

Effects of confinement and captivity

Curry's study then elaborates on the effects of confinement and isolation in dolphins captured in tuna purse-seine fisheries. Again, a comparable situation that can be applied in all cetacean captures. Several issues raised by Curry include visible agitation and isolation and restraint stress, particularly in deep-sea dolphin species such as spinner and striped dolphin:

Although there may be differences between actual physical restraint and confinement in a relatively broad space, confinement of any form may be especially stressful for these pelagic dolphins because they are unaccustomed to encountering physical barriers of any kind in their open ocean environment.

With isolation and confinement causing psychological damage, the actual chase and drive of the dolphins also causes untold physical damage said the report:

Forced exercise during chase is a significant part of the purse-seine capture procedure for dolphins in the ETP (Eastern Tropical Pacific). Speed, distance and duration of the chase are all factors that are likely to affect the dolphins’ responses to stress.

From studies undertaken with bottlenose dolphin, Curry explained, "muscle damage resulted from experimental capture of captive bottlenose dolphins." So it seems reasonable she says, "that muscle damage may also occur in dolphins as a result of chase and capture in the ETP fishery."

Or in Taiji dolphin drives perhaps?

Muscle damage can result from strenuous exercise in mammals, wrote Boyd, 1982; Janssen et al., 1989; Armstrong, 1990. To which Curry adds:

During muscle disruption, muscle enzymes leak into the blood via alteration of cellular membranes and tissue damage. Increased serum plasma levels of the enzyme CK, which is known to catalyze the exchange of energy during muscle activity (Conley, 1994), is a reliable indicator of muscle tissue damage.

Called "capture myopathy", there are four clinical syndromes associated with the condition: Capture shock, ataxic myoglobinuric, ruptured muscle, and delayed-peracute syndromes. These are indicative of many stressors said Curry, "e.g. terror, chase, capture, restraint, associated with exhaustion of the normal physiological reserves that provide energy for escape."

It is also possible Curry explained, "that dolphins experience some degree of hyperthermia resulting from being chased and herded by speedboats." This hyperthermia she explained, "has deleterious effects in mammals."

2^η έρευνα από τη National Marine Fisheries Service ή NMFS, το 2002

 Curry's findings were supported by a second NMFS study in 2002. Authored again by Curry along with Daniel F. Cowan, the 'Histopathological Assessment of Dolphins Necropsied Onboard Vessels in the ETP Tuna Fishery,' showed that scientific tests on tissue from dolphins incidentally captured by Tuna Fisheries suggested:

That the individuals underwent a reflexive response to a perceived threat, or an alarm reaction, activating all the physiologic adaptations to diving or escape to an extreme or pathological level, resulting in widespread ischemic injury to tissues.

The study evaluation then posed the question "whether some animals can suffer similar injuries but survive to die later, after release" and "what is the fate of the myocardial injury; i.e.; is healing possible, or will survived injury inevitably be followed by scarring?"

The answer given could not have been clearer:

It appears that some will heal, and some will scar. It seems obvious that an animal with a scar has survived the injury that caused the scar. A similar question applies to the renal lesions, which if severe and extensive, may be associated with renal failure. It seems plausible that in some cases these types of injuries will cause delayed mortality.

In short, from the drive process itself to the capture, confinement and isolation, cetaceans suffer terribly, both psychologically and physically. Even when released, the scars that remain and the damage endured, can kill. πηγή
http://digitaljournal.com/article/336936