Μίσος κι ὀργή….

Πρὸ μερικῶν μηνῶν μᾶς εἶχε περιγράψει ὁ Μίκης  τὸ πῶς φανταζόταν τὴν «Ἑλλάδα». Μᾶς μίλησε γιὰ τὸ πῶς εἶχε δομήσει μέσα του κάθε βῆμα τῶν «Σπιθῶν» ἀπὸ τὸ Ἄλφα ἔως τὸ Ὠμέγα.
Πρέπει λοιπόν να ξέρεις καλά, εσύ και όσοι σε ακολουθούν, ότι δημιουργώντας μέσα από το τίποτα το Άλφα, είχα από την αρχή μέσα στη σκέψη μου το Ωμέγα και όλη τη διαδρομή που θα πρέπει να διανύσουμε γράμμα-γράμμα, βήμα-βήμα για να φτάσουμε στο στόχο μας. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι ο ρόλος μου δεν σταματά στο «ο Εμπνευστής» όπως με αποκαλείς αλλά ίσα-ίσα τώρα αρχίζει. Και είμαι αποφασισμένος να παίξω αυτόν τον ρόλο με σιδερένια πίστη και θέληση. (πηγή)
Ὅλο αὐτὸ μάλλιστα τὸ εἶχε ἔτοιμο ἀπὸ τότε ποὺ ἦταν στὸ βουνό!!! (;;; Ποιό βουνό; Διότι σὲ κανένα βουνὸ δὲν ἀνέβηκε… Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἄλλης ἀναρτήσεως κεφάλαιο…)
Τότε εἶχα ἐξοργιστεῖ. Διότι, ὅπως εἶχα ἀπαντήσει σὲ ἀρκετὲς ἐπιστολὲς ποὺ ἔλαβα, ἡ δική μου Ἑλλάς, ἡ πραγματικὴ Ἑλλὰς τῶν Ἑλλήνων, δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τὴν μισὴ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος. Ἡ δική μου Ἑλλάς, ἡ πραγματικὴ Ἑλλὰς τῶν Ἑλλήνων, ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ὅλη τὴν ἱστορία της! Ἀπὸ τὴν ἀλήθεια, ὅλη τὴν ἀλήθεια! Ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρές της. Ἀπὰ ὅλες τὶς ὀπτικές της…. Ἀλλὰ μὲ κύριον ἄξονα μόνον τὴν Ἑλλάδα!
Ἀπὸ τὸ Ἄλφα, ἔως τὸ Ὠμέγα, ἀλλὰ μὲ ἐντιμότητα κι ὄχι μὲ συναισθήματα θυμοῦ καὶ μίσους.
Κάποιοι δὲν τὸ κατάλαβαν.
Σήμερα λοιπὸν ἐπανέρχομαι, μὲ κύριον στόχο νὰ ἀποσαφηνίσω κυρίως κάποιες θέσεις μου, ἀλλὰ οὐσιαστικῶς γιὰ νὰ κάνω μίαν νέα προσπάθεια, μήπως καὶ ξεκολλήσουμε ἀπὸ φαντάσματα τοῦ παρελθόντος.
Θὰ σταθῶ στὸ κομμάτι τοῦ ἐμφυλίου, ποὺ τελικῶς μόνον ἐμφύλιος δὲν ἦταν. Θὰ σταθῶ ἐκεῖ, διότι κάποιοι ἀπὸ τοὺς συμμετέχοντες ἀκόμη ζοῦν, ἤ  ζοῦν τὰ παιδιά τους, καὶ κουβαλοῦν πολλὲς ἀπὸ τὶς μνῆμες τους. Ἀλλὰ αὐτὲς οἱ μνῆμες δημιουργοῦν συναισθήματα. Καὶ τὰ συναισθήματα κρύβουν θυμό, πόνο, ὀργή… Γενικῶς.. Δὲν εἶναι διόλου εὐχάριστα…
Θὰ σταθῶ ἐπίσης στὶς νέες συνθῆκες, ἐντὸς τῶν ὁποίων διαβιοῦμε, ἄν καὶ προσωπικῶς πιστεύω πὼς δὲν εἶναι διόλου νέες. Οἱ  ἴδιες τεχνικές, ἀπὸ τὰ ἴδια πρόσωπα, στὶς ἴδιες κοινωνίες.
Θὰ  προσπαθήσω λοιπὸν νὰ ξεκαθαρίσω τὶς δικές μου θέσεις. Διότι ναί, κάποιοι πασχίζουν μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο νὰ μᾶς «χώσουν» στὸν λεγόμενον τρίτο γύρο. Καὶ πολὺ πιθανὸν νὰ τὰ καταφέρουν, ἔτσι ὅπως ἔχουν ἀπλώσει τὰ δίκτυα τους. 
Στὸν «ἐμφύλιο», τῶν ἐτῶν 1946-1949, ἡ Πατρίδα μας εἶχε χωριστεῖ σὲ δύο στρατόπεδα. Ἦταν ἀδύνατον νὰ μὴν συμμετέχουν ὅλοι καὶ πολὺ περισσότερο ἦταν ἀδύνατον νὰ ξεφύγῃ κάποιος. 
Δυστυχῶς, ἰδίως ἀπὸ τότε ποὺ ἄνοιξαν τὰ ἀρχεῖα τῶν χωρῶν τοῦ Ἀνατολικοῦ «Μπλόκ» (λενινιστικοῦ ἰδεολογήματος),  ἔχουμε μάθει σχεδὸν ὅλες τὶς μεθοδεύσεις καὶ τὰ ἐγκλήματα ποὺ διέπραξαν κατὰ τοῦ  Ἔθνους ἐγχώριοι καὶ εἰσαγώμενοι προδότες. 
Διότι ὅταν κάποιος ξεκινᾶ μὲ τὴν βία νὰ ἀσκήσῃ ἐξουσία, τὸ μόνον ποὺ θὰ ἐπιτύχῃ εἶναι …νεκρούς καὶ οὐδέποτε δίκαιον! Κάτι ποὺ πράγματι ἐπετεύχθη.
Χιλιάδες οἱ νεκροί, ἰδίως οἱ ἀδικοχαμένοι νεκροί. Γυναικόπαιδα, ὑπερήλικες…. Καὶ τὸ ἄδικο… Ὅλα τὰ ἔσκιαζε ἡ φοβέρα….
Οἱ περισσότεροι ἐπιστρατεύοντο, παρανόμως, καὶ σέρνονταν σὲ μᾶχες δίχως σχεδὸν  καμμίαν ἐκπαίδευσιν. Ἰδίως αὐτοὶ ποὺ ἐπιστρατεύοντο ἀπὸ τὸν ΔΣΕ. Ἐκεῖ τὰ πράγματα ἦταν τοὐλάχιστον …δολοφονικά!!!

• Ὁ ΔΣΕ πρὸ κειμένου νὰ ἐπιδείξῃ μεγάλον ἀριθμὸ μαχητῶν, ἀφ’  ἑνὸς παραφούσκωνε τοὺς πραγματικοὺς ἀριθμούς, ἀφ’ ἑτέρουν ἐπεστράτευε ὅ,τι ..ζωντανό, ποὺ μποροῦσε νὰ κρατήσῃ ὅπλο, πρὸ κειμένου νὰ μπορῇ νὰ παρατάσσῃ «στρατὸ» ἀδιακρίτως!!! Πρόβατα γιὰ σφαγὴ παρουσίαζε… Σκέτο!

Μία φωτογραφία ἀπὸ τὴν Χλόη.

• Ἅρπαζαν κορίτσια, ἀμούστακα ἀγόρια, ἀκόμη καὶ νήπια… Τοὺς πρώτους τοὺς ἔριχναν σὲ μᾶχες, ἀλλὰ ὅπως ἦταν ἄκαπνοι, ἐδολοφονοῦντοταχύτατα. Τὰ μικρότερα παιδιὰ τὰ ἔστελναν πρὸς …ἐπιμόρφωσιν στὰ συμμαχικά τους κράτη. 

Καὶ ἡ Ἑλλάς, παρ’ ὅ,τι βαθύτατα πληγωμένη ἀπὸ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ἀν τὶ νὰ σταθῇ καὶ νὰ γειάνῃ τὶς πληγές της, πάλευε μὲ νέες….

• Οἱ ἐπιστρατεύσεις συνέβαιναν διὰ τῆς βίας, ὅπως σὲ κάθε περίοδον ἐμπολέμου καταστάσεως. Μὲ μίαν «μικρὴ»διαφορά. Τὸ ἐπίσημον κράτος ἐπεστράτευε νέους ἱκανοὺς πρὸς στράτευσιν, τοὺς ὁποίους κι ἐκπαίδευε πρὶν τοὺς ῥιξῃ στὴν κάθε μάχη. Ὁ ΔΣΕ ἐπεστράτευε σκέτο. 

Τὸ ἐπίσημον κράτος διέθετε σύστημα ἐκπαιδευσέως στρατιωτῶν. Ὁ ΔΣΕ ὄχι, ἤ σὲ μικρὴν ἔκτασιν.
Δίχως νὰ δικαιολογῶ κανένα ἔγκλημα, κι ἔχοντας ἀπόλυτον ἐπίγνωσιν σὲ ποιοὺς ἀναφέρομαι, σήμερα προσπαθῶ νὰ ἀποκαταστήσω κάποιες ἰσορροπίες. Κι αὐτὲς οἱ  ἰσορροπίες ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τοὺς συνανθρώπουυς μας, ἀλλὰ ἰδίως μὲ ἐμᾶς. Θὰ πρέπῃ νὰ ξεκαθαρίσουμε μέσα μας πὼς ἄλλο οἱ προσωπικές μας ἐπλογές κι ἄλλο αὐτὲς ποὺ μᾶς ἔπεισαν πὼς ἤταν προσωπικές μας ἐπιλογές. Οὐσιαστικῶς συζητᾶμε γιὰ ἐπιλγοὲς ποὺ μᾶς φόρτωσαν ἄλλοι, διότι κερδοφοροῦσαν εἶτε πουλῶντας ὅπλα, εἶτε ἀνταλλάσοντας ἕνα λίτρο ἐλαιόλαδο μὲ ἕνα σπίτι, εἶτε ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ἁρπαγὴ ἐξουσίας σὲ ὁποιοδήποτε ἐπίπεδον. 

• Γνωρίζουμε ὅλοι μας πὼς τὰ παιδιὰ τῶν δοσιλόγων, τῶν μαυραγοριτῶν καὶ τῶν πάσῃς φύσεως προδοτῶν, κατάφεραν νὰ «ἀπαγκιστρωθοῦν» ἀπὸ τὸ ναζιστικό τους παρελθόν καὶ νὰ «δέσουν» τὶς τύχες τους μὲ τὸ νέο κράτος. Ἔγιναν δημόσιοι ὑπάλληλοι, ἐπιχειρηματίες, ἀκόμη καὶ …δάσκαλοι!  Εἰσῆλθαν σὲ κομματικοὺς μηχανισμούς, ὑπηρέτησαν μὲ «νέες», «φρέσκες»  ἰδέες τὴν τότε νέα δομὴ τῆς  πολιτείας, ἀλλάζοντας  κάποιες φορὲς ἀκόμη καὶ τὸ ὄνομά τους, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ἀναγνωρίζονται καὶ φυσικὰ νὰ …ἐπιβιώσουν. Ἐπεὶ δὴ ὅμως ὁ Μανωλιός, ὅσα ῥοῦχα κι ἐὰν ἀλλάξῃ, πάντα Μανωλιὸς θὰ παραμένῃ, ἔτσι κι αὐτοί, καθάρματα ἦταν στὴν κατοχή, καθάρματα παρέμειναν στὴν διάρκεια τοῦ ἐμφυλίου, καθάρματα μᾶς κληροδότησαν. 
• Ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς τύπους «δομήθηκε» τὸ νέο κράτος. Τοὺς ξέρουμε. Τοὺς συναντᾶμε ὁπουδήποτε, καθημερινῶς καὶ τοὺς ἀναγνωρίζουμε ὅλο καὶ πιὸ εὔκολα πλέον. Εἶναι οἱ λεγόμενοι «κρατοῦντες». Εἶναι οἱ «δεξιοί», οἱ «κεντρῶοι», οἱ «προοδευτικάριοι»… Εἶναι πάντα οἱ  ἴδιοι, δίχως καμμίαν ἀλλαγὴ στὶς τεχνικές τους, μὲ μοναδικόν τους στόχον πάντα τὴν λήψιν (ὀρθότερα ἁρπαγή) τῆς ἐξουσίας καὶ τὴν ἀπαξίωσιν τοῦ Ἀνθρώπου. 

Αὐτοὶ μᾶς κυβερνοῦν ἐδῶ καὶ σχεδὸν ἐβδομήντα χρόνια. Ἐπισήμως τοὐλάχιστον…..  Ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ μία πλευρὰ τοῦ νομίσματος. Τὴν ἄλλην ἀκόμη δὲν μποροῦμε νὰ τὴν διακρίνουμε ξεκάθαρα..
Γιὰ αὐτὴν τὴν ἄλλην θὰ κάνω μίαν καλὴ προσπάθεια σήμερα, μήπως καὶ ξεκαθαρίσῃ κάπως τὸ τοπίο γύρω μας.
Ἡ ἄλλη πλευρὰ λοιπὸν λέγεται  «ἀριστερά». Εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἐδημιούργησαν κάθε μορφῆς καταστροφὴ στὴν χώρα μας τὰ τελευταῖα 100 τοὐλάχιστον χρόνια. Ἀλλὰ δυστυχῶς γιὰ αὐτούς, εἶναι ἡ ἄλλη ἄποψις τοῦ αὐτοῦ νομίσματος ἐπίσης.

• Καὶ οἱ μὲν καὶ οἱ δὲ(ν) τὸ μόνον ποὺ θέλουν εἶναι ἡ ἁρπαγὴ τῆς ἐξουσίας γιὰ ἴδιόν τους ὄφελος. Μαζύ τους βέβαια συντάσσονται-ἀκολουθοῦν-συνεργοῦν χαμαιλεοντικοὶ ὑποστηρικτές, χρηματοδότες κι …ἀφανεῖς «ἐγκέφαλοι-ἐμπνευστές»!!!

Αὐτοὶ οἱ χαμαιλεοντικοὶ ὑποστηρικτές, τὴν μία χρηματοδοτοῦν-στηρίζουν-προπαγανδίζουν τὴν μία πλευρὰ τοῦ νομίσματος καὶ τὴν ἄλλην τὴν ἑτέραν. Δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ χάσουν. Ἀντιθέτως μάλλιστα. Οἱ  ἐπιχειρήσεις τους στήνονται μὲ τέτοιον τρόπο, ὥς τὲ νὰ κερδίζουν σὲ κάθε περίπτωσιν. Εἶναι πρόσωπα δίχως πατρίδα, συνείδησιν καὶ …πρόσωπο! Εἶναι παντοῦ, ἐξαγοράζουν τὰ πάντα, τοὺς πᾶντες, ἀκυρώνοντας ἀκόμη καὶ κυβερνήσεις. Καὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ὀφείλουμε πράγματι νὰ βλέπουμε πίσω ἀπὸ κάθε προσπάθεια ποὺ γίνεται, πρὸ κειμένου νὰ παραμένουμε σκλᾶβοι, πραγματικοὶ σκλᾶβοι. Διότι ὅλη αὐτὴ ἡ ὑποτιθέμενη ἐλευθερία, μόνον ἐλευθερία δὲν εἶναι. Εἶναι μία πλύσις ἐγκεφάλου ποὺ μᾶς ἔχουν κάνει «πείθοντάς» μας γιὰ τὴν αὐτοδιαχείρισίν μας, ποὺ ὅμως παραμένει ἀπολύτως ἐλεγχόμενη καὶ κατευθυνόμενη. Ἐκεῖ ἀκριβῶς ἑστιάζω ὅταν καταγγέλλω. Στὸ …πίσω ἀπὸ τὴν κουρτίνα. Διότι οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς βλέπουν μόνον αὐτὸ ποὺ μᾶς ἔχουν μάθει νὰ βλέπουμε κι ὄχι αὐτὸ ποὺ πράγματι συμβαίνει. 

• Ἄς θυμηθοῦμε τὸν Ζαχάρωφ καὶ τὴν σχέσιν του μὲ τὸν Βενιζέλο. Ἤ τὸν Λένιν καὶ τὴν σχέσιν του μὲ τὸν Κεμάλ. Πρόσφατον παράδειγμα-ἐγχώριον- ἡ Γιάννα Ἀγγελοπούλου κι ὁ κανακάρης της, ποὺ μᾶς προέκυψε τΣΥΡΙΖΑῖος. Ἔχουμε κι ἄλλα «λέλουδα», εἰσαγώμενα… Ἀλλὰ ἄλλης ἀναρτήσεως ἀνάπτυξις αὐτό!!!

Αὐτὴ λοιπὸν ἡ «ἀριστερὰ» ἔχει σκαρφιστεῖ μερικὰ ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἐγκλήματα στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος. Θὰ τολμοῦσα νὰ ἰσχυριστῶ πὼς ἔχει ξεπεράσει κατὰ καιροὺς ἀκόμη καὶ τοὺς Ὀθωμανούς. Ἀπίστευτη εὑρηματικότης! Κι ἀπὸ ὅπου πέρασε σκόρπισε τὸν θάνατο καὶ τὸ αἷμα. Δίχως διακρίσεις… Μὲ μοναδικὸν κριτήριον τὴν λαχτάρα της γιὰ ἐξουσία!  (Τὸ ποιοὶ κρύβονται πίσω της καὶ τὸ ποιοὶ κινοῦν πράγματι τὰ νήματα, δὲν εἶναι κάτι ποὺ θέλω νὰ ἀναπτύξω τώρα.)
Κάποιοι λοιπόν, ἀρκετοί, ἴσως νὰ ἔφθαναν καὶ τὶς 100.000, ἔλαβαν μέρος στὸν ἐμφύλιο, μὲ τὴν πλευρὰ τοῦ ΔΣΕ. Ἐὰν ἐξαιρέσουμε αὐτοὺς ποὺ συμμετεῖχαν διὰ τῆς βίας, καὶ κρατήσουμε μόνον τοὺς «συνειδητοποιημένους» μαχητές,  τότε θὰ ἀναγκαστοῦμε νὰ κάνουμε πάρα πολλὲς διευκρινήσεις.

• Θὰ πρέπῃ γιὰ παράδειγμα νὰ τονίσουμε πὼς ἡ πλειοψηφία τῶν συμμετεχόντων στὸν ΔΣΕ ἦταν ἀγρότες, γεωργοί, ψαρᾶδες… Ἄνθρωποι δῆλα δὴ ἀμόρφωτοι κι ἀπαίδευτοι, ἐνασχολούμενοι κατὰ κύριον λόγο μὲ τὴν γῆ καὶ τὴν θάλασσα. Πρόσωπα ποὺ ἄλλοτε τυχαίως, κι ἄλλοτε ἐκβιαζόμενα, συνετάχθησαν μὲ τὸν ΔΣΕ. 

Αὐτοὶ  οἱ ἄνθρωποι λοιπὸν δὲν θεωρῶ πὼς εἶχαν ξεκάθαρη κρίσιν. Δὲν εἶναι δυνατὸν κάποιος, ὑπὸ συνθῆκες βίας καὶ πολέμου, ἰδίως ἐμφυλίου, νὰ ἔχῃ τὸ δικαίωμα καὶ τὴν ἱκανότητα τῆς αὐτοδιαθέσεως καὶ τοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ. Πολὺ περισσότερο δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα καὶ τὴν ἱκανότηταν στὴν καθαρὴ σκέψιν. Ἄλλως τε, πρὸς τοῦτο μᾶς κρατοῦν τόσους χρόνους ἀπαιδεύτους κι ἀμορφώτους. Ἀκόμη κι αὐτὴ ἡ «περισπούδαστος» παδεία μας, τὸ μόνον ποὺ δημιουργεῖ εἶναι ἀμορφώτους μὲ …ἀπολυτήρια Λυκείου! Δῆλα δὴ ὑπηκόους!
Αὐτὸ ἄλλως τὲ εἶναι πλέον καταγεγραμμένον ἀκόμη καὶ στὰ ἐπίσημα ἀρχεῖα τοῦ ΚΚΕ. Διαβάζουμε γιὰ ἐπιμορφώσεις, γιὰ ἀγανάκτησιν τῶν μαχητῶν, γιὰ διαρκὴ προπαγάνδα, γιὰ ὁμαδικὲς λιποταξίες, γιὰ ἀποχωρήσεις, γιὰ παρακολουθήσεις ἐπὶ παρακολουθήσεων, γιὰ ῥουφιανιές….

• Πότε μπορεῖ κάποιος νά κάνῃ ἀνενόχλητος προπαγάνδα; Μήπως ὅταν δέν βρίσκῃ ἀντίδρασιν καί ἀντίστασιν;
• Ἀφῆστε δὲ τὴν φρίκη τοῦ Μποῦλκες… Αὐτὸ κι ἐὰν ἦταν …ἀντίλογος!!!

Ναὶ μὲν ἤθελαν μορφωμένους, ἀλλὰ τοὺς ἤθελαν μὲ τέτοιον τρόπο, ὥς τὲ νὰ μποροῦν νὰ τοὺς χειρίζονται μὲ τὸν καλλίτερον δυνατὸν τρόπο …ὑπὲρ τοῦ κόμματος. Ὄχι ὑπὲρ τοῦ  Ἔθνους!  

• Ὁ διεθνισμός τους ἐπισήμως ἀπὸ τότε ξεκίνησε. Ἀπὸ τότε δῆλα δὴ ποὺ στὴν «Ἐλεύθερη Ἑλλάδα» εἶχαν κατὰ κύριον λόγο Σλαύους ὥς στρατιῶτες. Ὅλα στὸν βωμὸ τοῦ κόμματος!!! Μὴν χ…αιρετήσω!

Ἕνα ἄλλο στοιχεῖον ποὺ «βρωμᾶ» μέσα στὰ ἀπὸ τὰ ἀρχεῖα τοῦ ΚΚΕ εἶναι ὁ ἀριθμὸς τῶν σλαυομακεδόνων μαχητῶν, καθῶς ἐπισης καὶ τὸ μερίδιον κόστους ποὺ ἀνέλαβαν ὅλες οἱ χῶρες τῆς λενινιστικῆς «ἰδεολογίας» ὑπὲρ τοῦ ΔΣΕ. Μάλλιστα, ἄν κι αὐτὸ τὸ κόστος ἔπεφτε στὶς πλᾶτες τῶν πολιτῶν τους, καὶ παρουσιαζόταν ὥς ἔρανος, κατὰ βάσιν ἦταν κανονικὴ καταλήστευσις τῶν πολιτῶν πρὸς ὄφελος τοῦ κόμματος καὶ τοῦ ΔΣΕ. 

• Αὐτὴ λοιπὸν ἡ λεπτομέρεια, «μεταφραζομένη» σὲ ὅπλα, τρόφιμα καὶ ῥουχισμό, ἀποκαλύπτει τὸ ὅ,τι τὰ κέντρα ἀποφάσεων αὐτοῦ τοῦ πολέμου δὲν ἦταν ἐγχώρια καὶ ὑπὲρ Πατρίδος, ἀλλὰ ἀλλογενή, μὲ μοναδικόν στόχον (ἐπισήμως τοὐλάχιστον) τὴν διάλυσιν τῆς Ἑλλάδος. 
• Κρυμμένοι πίσω ἀπὸ ψεύτικες ἰδεολογίες, ποὺ ὅταν ἐκαλοῦντο νὰ τὶς ἐφαρμόσουν τὶς περιφρονοῦσαν, συμπεριφερόμενοι φασιστικότερα τοῦ Μουσολίνι, τὰ κομματικὰ στελέχη καλοζωοῦσαν εἰς βᾶρος ὅλων αὐτῶν ποὺ ἐδολοφονοῦντο, ἀπὸ τοὺς ἴδιους κομματοπατέρες, στὰ πεδία τῶν μαχῶν. 

Οὐσιαστικῶς, δὲν ἔπρατταν τίποτα διαφορετικὸν ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔπρατταν οἱ «ταξικοί» τους ἐχθροί. Παρέμεναν ἀνθρωποειδή, ἀναριχώμενα μετὰ πολλῶν τεμενάδων καὶ συμβιβασμῶν, χρησιμοποιῶντας ἀναλόγου εἴδους τεχνικές, πρὸ κειμένου νὰ κρατήσουν πρὸς ἴδιον ὄφελος τὴν ἐξουσία. Μίαν ἐξουσία ποὺ δὲν θὰ λεγόταν ἐκπρόσωπος τοῦ κεφαλαίου, ἀλλὰ ἐκπρόσωπος τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ ποὺ πάντα θὰ στρεφόταν κατὰ τοῦ λαοῦ! Διότι ὁ λαὸς παρέμενε, πάντα γιὰ λόγους ἐξυπηρετήσεως τῶν σχεδίων τους, πλανεμένος, κοιμισμένος καὶ …δολοφονημένος!
(Ὁ παπποῦς μου σκοτώθηκε στὴν μάχη τοῦ Προμαχῶνος, ἀπὸ τὸν ΔΣΕ. Νωρίτερα εἶχε ἐπιστρατευθεῖ ἀπὸ τὸν ΔΣΕ, διὰ τῆς βίας,  καὶ κατάφερε νὰ διαφύγῃ. Τὸ μοναδικό του κληροδοτήματα σὲ ἐμᾶς εἶναι τὸ στρατιωτικόν του φυλλάδιον! Μία ζωὴ στρατιώτης! Μία τόση δὰ μικρὴ ζωή, ὅπως καὶ τόσων ἄλλων χιλιάδων!)
 Ἔκανα ὅλην αὐτὴν τὴν, ἄς τὴν ποῦμε εἰσαγωγή, μὲ μοναδικόν μου σκοπὸν νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ πόσο μεγάλα θύματα ἔχουμε πέσει. 
Ἀκόμη καὶ οἱ ἀκραῖα φανατικοί, αὐτοὶ ποὺ καὶ σήμερα μνημονεύουν τὴν μία ἤ τὴν ἄλλην πλευρά, παραμένουν σκέτο βαθειὰ νυκτωμένοι! Ὅσα ἐπιχειρήματα κι ἐὰν παρουσιάζουν, ὅσα συναισθήματα κι ἐὰν ἀνασύρουν, ὅσες ἐλπίδες κι ἐὰν μοιράζουν, παραμένουν ἀπλῶς στὴν ἐπιφάνεια. Δὲν μποροῦν νὰ μποῦν στὴν οὐσία. Βλέπουν τὸ δάκτυλο καὶ χάνουν τὸ δᾶσος!!!!
Διότι ἡ ἀλήθεια δὲν ἦταν οὔτε στὴν μία πλευρὰ οὔτε στὴν ἄλλην οὔτε κἄν στὴν …μέσι!

• Ἡ ἀλήθεια ἦταν καὶ παραμένει πίσω ἀπὸ τὰ γεγονότα ποὺ γνωρίζουμε. Πίσω ἀπὸ τὰ πρόσωπα. Πίσω ἀπὸ τὰ συναισθήματα! Καὶ δὲν εἶναι κάτι ποὺ μποροῦμε νὰ διακρίνουμε ὅταν εἴμαστε μέσα στὸν χορό. Ἀπαιτεῖται νὰ βγοῦμε ἔξω καὶ νὰ παρατηρήσουμε μὲ τὴν καρδιὰ γεμάτη Ἑλλάδα καὶ μὲ τὴν λογική μας ζωντανή. Ἀλλὰ ὄχι αὐτὴν τὴν λογικὴ ποὺ μᾶς δόμησαν ἄλλοι. Τὴν ἄλλην λογική, αὐτὴν  ποὺ χάσαμε, ποὺ μᾶς κατεπάτησαν, ποὺ ἐπιτρέψαμε νὰ μᾶς ἀλλοιώσουν.  Αὐτὴν ποὺ περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸ ἱερότερον ὅλων! Τὴν Πατρίδα μας!

Θὰ μποροῦσα νὰ καταπιαστῶ μὲ πάρα πολλὲς λεπτομέρειες. 
Τὰ ἐγκλήματα καλὰ κρατοῦν κι ἀπὸ τὶς δύο πλευρές. Δυστυχῶς, καὶ οἱ δύο πλευρές, κάλεσαν τρίτους, πρὸ κειμένου νὰ ἐπικρατήσουν. Στὴν μία μόνον περίπτωσιν, σὲ αὐτὴν ποὺ ἀφορᾶ στὸ τότε κράτος μας, μπορῶ νὰ δώσω ἕνα μικρὸ «ἄλλοθι», ἄν καὶ θὰ τὸ κάνω μὲ πολὺ μεγάλη δυσκολία καὶ πολλὰ εἰσαγωγικά. Ἐπισήμως τοὐλάχιστον πολεμοῦσαν γιὰ τὴν διασφάλισιν καὶ τὴν ἐξακολούθησιν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Ἐπισήμως. Διότι τὸ τὶ συνέβαινε ἀπὸ πίσω, ἀφῆστε τά…Ὅσο γιὰ τὴν ἄλλην πλευρά… Ἀφῆστε τὰ ἐπισης. Ἐτοῦτοι εἶχαν (κι ἔχουν) ὥς πατρίδα τους τὸ κομματικό τους μαγαζί.

• Ὅμοιοί τους βρίσκονται παντοῦ σήμερα. Μὲ πολλὰ χρώματα καὶ τρόπους ἐκφράσεως. Ἴσως νὰ λέγονται μΠΑτΣΟΚοι, ΝΔκρᾶτες, τΣΥΡΙΖΑῖοι ἤ ἀκόμη καὶ …Παναθηναϊκοί! Τί διαφορά ἔχουν; Ἕνα χρῶμα ὑπηρετοῦν, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ὅμως κάποιοι κερδοσκοποῦν εἴς βᾶρος μας!!! Ὁπαδοί, δουλέμποροι καὶ ἐκποιητὲς συνειδήσεων….Ὁπαδοί, ὁπαδοί, ὁπαδοί…. 

Ἀντιθέτως ὅμως ἡ ἄλλη πλευρὰ πολέμησε τὴν ἐθνικὴ συνείδησιν. Δῆλα δὴ τὴν συνοχὴ τοῦ  Ἔθνους. 
Νά τούς θεωρήσω κι αὐτούς πλανεμένους; Ἄς τὸ κάνω… Ἔτσι κι ἀλλοιῶς μεγάλο τους τμῆμα ἔτσι ἦταν. Ἀλλά γιατί ἀκόμη καί σήμερα θά πρέπῃ νά μπαίνουμε στό δίλημμα τοῦ ποιός εἶχε δίκαιον καί ποιός ἄδικο; Γιατί ἀκόμη καί σήμερα νά πρέπῃ νά ἐχθρεύομαι τόν διπλανό μου, διότι πολύ πιθανόν κάποιος του πρόγονος νά σκότωσε τόν δικό μου πρόγονο; 

Μπορῶ νὰ μισήσω, ἐὰν τὸ θελήσω. Μπορῶ νὰ ἀφήσω τὰ συναισθήματά μου νὰ ἐκφραστοῦν. Πολὺ πιθανὸν καὶ μὲ βίαιον τρόπο. Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ χρειάζεται σήμερα ἡ Πατρίδα μου δὲν εἶναι νέα ἀναβίωσις αὐτῶν τῶν συναισθημάτων. Αὐτὸ ποὺ χρειάζεται ἡ Πατρίδα μου εἶναι ἀναγέννησις κάποιων ἄλλων συναισθημάτων ποὺ ἔχουν σχέσιν μὲ τὸν Ἔρωτα γιὰ τὸ Φῶς καὶ τὴν Ἐλευθερία κι ὄχι γιὰ τὴν ἀναπαραγωγὴ λαθεμένων τρόπων καὶ δρόμων. 

Ναί, αὐτὸν τὸν τρόπο τὸν μάθαμε. Τὸν δοκιμάσαμε. Μᾶς ξέσκισε… Γιατί πρέπει νά τό ξαναβιώσουμε; Γιά ποιόν λόγο ἀξίζει νά καθυστερήσουμε τήν ἀπελευθέρωσίν μας;

Ἡ ἱστορία εἶναι ἐκεῖ καὶ μᾶς καλεῖ νὰ τὴν μελετήσουμε. Νὰ τὴν μάθουμε. Μὰ περισσότερο ὅλων μᾶς καλεῖ νὰ τὴν …ζήσουμε γιὰ νὰ μὴν τὴν …ξαναζήσουμε! 

Διότι τὸ πρόβλημά μας δὲν εἶναι τὰ χρώμματα. Οὔτε ἡ ἀντίθετος ἀπὸ τὴν δική μας ἄποψις τοῦ γείτονος, τοῦ συγχωριανοῦ, τοῦ φίλου… Τὸ πρόβλημα μας εἶναι πὼς ἐπὶ τέλους πρέπει νὰ δουλέψουμε μόνον γιὰ ἕναν σκοπό: τὴν Πατρίδα μας! Τὴν Ἑλλάδα μας! Τὴν Ἐλευθερία μας! 
Γιὰ ὅσον καιρὸ ἀκόμη θὰ ἀναπαράγουμε λοιπὸν σκέψεις, ἰδέες, συνθήματα ἄλλων, γιὰ τόσον καιρὸ θὰ παραμένουμε ἔρμαια  τῶν ὀρέξεων ἄλλων, ποὺ ἤδη δροῦν ὑπογειως, ἐναντίον μας καὶ ἔως σήμερα ἔχουν ἀποδείξει πὼς μποροῦν πανεύκολα νὰ μᾶς παγιδεύουν  στὰ παιχνίδια τους.  

Ἐὰν μᾶς ἀρέσῃ, ἔχει καλῶς… Δὲν πειράζει.. Θὰ τὸ ξαναζήσουμε… 

Ἐὰν ὅμως δὲν μᾶς ἀρέσῃ, μήπως ἔφθασε ὁ καιρός νά ξαναγίνουμε γείτονες, συγχωριανοί, φίλοι; Νά ἀρχίσουμε νά ἀναζητοῦμε τά Ἑλληνικά ἰδεώδη, γιά τά ὁποῖα ἀξίζει νά ἀναστηθοῦμε καί νά ἀξιώσουμε Ἐλευθερία;

Μήπως γιά πρώτη φορά θά πρέπῃ νά ἀρχίσουμε νά ἀναζητοῦμε ΜΟΝΟΝ αὐτούς πού μποροῦν κι ἀντέχουν νά σηκώσουν τό βάρος μίας τέτοιας στάσεως ζωῆς;

Ξέρετε κάτι φίλοι μου;

Τὰ μαθήματα στὰ παιδιά μας δὲν τὰ δίδουμε μὲ τὶς φωνές. Οὔτε μὲ τὶς συμβουλές. Οὔτε μὲ τὶς ὑποδείξεις. 

Τὰ πραγματικὰ μαθήματα στὰ παιδιά μας τὰ δίδουμε μὲ τὴν στάσιν ζωῆς μας. Μὲ αὐτὸ ποὺ βλέπουν ἐπάνω μας. 

Ἐὰν λοιπὸν ἐμεῖς γίνουμε αὐτό πού θά θέλαμε νά γίνουν ὅλοι οἱ ἄλλοι, μήπως τελικῶς μέ τήν δική μας στάσιν θά «τραβήξουμε» κι ἄλλους κοντά μας; 

Ἀξίζει ἤ δέν ἀξίζει νά τό δοκιμάσουμε;

Φιλονόη. 

Υ.Γ. 1.Ἡ ἀναβίωσις τοῦ ἐθνικοῦ διχασμοῦ εἶναι πραγματικότης. Τὸ καφενεῖο ἀπὸ ἐδῶ εἶναι τῶν μέν, καὶ τὸ ἀπὸ ἐκεῖ τῶν δέ(ν). 

Ἔ λοιπόν, ἐγὼ δὲν χωράω σὲ καφενεῖα… Εἶμαι τῆς ὑπαίθρου! Καφενεῖο μου εἶναι τὸ φῶς τοῦ Ἥλιου. Ἐγὼ θέλω φυσικὸ κι ὄχι τεχνητὸ Φῶς! Κι αὐτὸ τὸ λαμβάνω μόνον ἀπὸ τὸν μέγιστον Ἔρωτα ποὺ λέγεται Ἐλλάς!

Υ.Γ.2. Ἴσως σήμερα τὸ συντριπτικὸν ποσοστὸν τοῦ πληθυσμοῦ μας νὰ εἶναι θαμῶνες καφενείων. Ἔ καί; Πάντα λίγοι δέν ἦταν αὐτοί πού ἔκαναν τήν διαφορά; Γιατί νά ἀλλάξῃ τώρα;

Υ.Γ.3.  Περισσότερο ὅλων χρειάζεται κάτι ποὺ δὲν ἔχει περάσει ἀπὸ τὸ μυαλό μας. Περισσότερο ὅλων χρειάζεται νὰ κτίσουμε τὴν πεποίθησιν πὼς θὰ τὰ καταφέρουμε, μὲ ἤ χωρὶς συμμάχους, διότι εἶναι μονόδρομος.

φωτογραφία καὶ φωτογραφία
ἀφιερωμένον σὲ μία καλὴ φίλη ποὺ τὴν λύπησα. 


filonoi.gr