ΔΟΞΑΤΟΝ,30 Ἰουνίου 1913 ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΦΑΓΗΣ

30η Ιουνίου και όπως κάθε χρόνο την ημέρα αυτή, τελούνται εκδηλώσεις μνήμης για την  επέτειο της σφαγής και της πυρπόλησης του Δοξάτου (30 Ιουνίου 1913) από τα Βουλγαρικά στρατεύματα. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται  στο χώρο του Ηρώου, στην Πλατεία της Εκκλησίας του Δοξάτου.

Για την ιστορία

Κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο η περιοχή της Δράμας καταλαμβάνεται τον Οκτώβριο του 1912 από τους Βουλγάρους, για να απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο την 1η Ιουλίου 1913.

Κατά την αποχώρησή τους όμως οι Βούλγαροι προκαλούν ολέθριες καταστροφές και τα γεγονότα του Δοξάτου στις 30 Ιουνίου 1913 συγκλονίζουν την υφήλιο.Σφάζονται άντρες, γυναίκες και παιδιά και η κωμόπολη παραδίδεται στις φλόγες.

Ο τραγικός απολογισμός της καταστροφής είναι εξακόσιοι πενήντα (650) νεκροί και 240 σπίτια και 80 καταστήματα πυρπολημένα. Τις επόμενες ημέρες όλες οι έγκριτες εφημερίδες του κόσμου δημοσιεύουν φρικιαστικές λεπτομέρειες από τη σφαγή και την πυρπόληση του Δοξάτου.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά την περίοδο 1916-18 οι Βούλγαροι, ως σύμμαχοι των Γερμανών, καταλαμβάνουν για δεύτερη φορά την Ανατολική Μακεδονία.

Όσοι άντρες διασώθηκαν από τη σφαγή του 1913 οδηγούνται το καλοκαίρι του 1917 ως όμηροι στη Βουλγαρία. Σύμφωνα με την Έκθεση της Διασυμμαχικής Επιτροπής εβδομήντα τέσσερις (74) από αυτούς πεθαίνουν εκεί με φρικτά βασανιστήρια, ενώ 200 περίπου γυναικόπαιδα αφανίζονται από πείνα και αρρώστιες στο Δοξάτο.Το κακό τρίτωσε κατά την τελευταία βουλγαρική κατοχή, όταν την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 1941, μία από τις πολλές ομάδες εξέγερσης εισήλθε στο Δοξάτο, χτύπησε το αστυνομικό τμήμα, πυρπόλησε το οίκημα και σκότωσε οχτώ (8) Βούλγαρους αστυνομικούς και έναν βουλγαρογραμμένο συνεργάτη τους. Κατά τη μάχη που διεξήχθη σκοτώθηκε ένας αντάρτης από τη Χωριστή.
Το μένος των Βούλγαρων κατά των Ελλήνων εκφράσθηκε δύο φορές με τις σφαγές του Δοξάτου.Η πρώτη με θύματα 650 αθώους Δοξατινούς (άνδρες, γυναίκες και παιδιά), έγινε την 30η Ιουνίου 1913. Οι Βούλγαροι υποχωρούσαν και με το πρόσχημα ότι πρόσκοποι τους πυροβόλησαν, μπήκαν στο Δοξάτο. Αφού άρπαξαν ότι πολύτιμο βρήκαν, το κατέκαψαν και έσφαξαν 650 κατοίκους. Το Δοξάτο τότε είχε 1500 κατοίκους. Την ημέρα εκείνη, σφαγιάσθηκαν 650 άτομα. Μετά τη σφαγή, το Δοξάτο παραδόθηκε στις φλόγες. Η πλούσια κοινότητα, με τα λαμπρά οικοδομήματα, καταστράφηκε.

Ο συγγραφέας κ. Κων/νος Μιχόπουλος με το βιβλίο του « Δοξάτο-Ηρωϊκή και Μαρτυρική πόλη » και υπότιτλο « οι σφαγές του 1913 και 1941 από τον βουλγαρικό στρατό » αναφέρεται στα γεγονότα της καταστροφής της πόλης και στη βαρβαρότητα πού επέδειξαν προς τους κατοίκους οι Βούλγαροι κατά την διάρκεια του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου και του Α΄και Β΄ Π.Πολέμου.

Η ιστορική αναφορά είναι απόλυτα σύμφωνη με όσα περιέχονται στις σελίδες της Ιστορίας της περιόδου εκείνης. Ο συγγραφέας επιχειρεί με απόλυτη αντικειμενικότητα να παρουσιάσει στον αναγνώστη την ιστορική εξέλιξη των βουλγάρων και να επισημάνει τα τραγικά γεγονότα της ως άνω περιόδου μέσα από την καταχώρηση αψευδών μαρτύρων των γεγονότων οι οποίοι καταθέτουν την μνήμη τους για όσα έζησαν και υπέστησαν .Οι περιγραφές των μαρτύρων κάνουν τον αναγνώστη να ζει το δράμα των ανθρώπων και να κατανοεί τα γεγονότα. Ο συγγραφέας με το βιβλίο του αυτό συντελεί στη διατήρηση της μνήμης για την διάσωση της ιστορίας των ηρώων του Δοξάτου. Είναι απαλλαγμένο από κάθε πολιτική σκοπιμότητα και αποτελεί ιστορικό κειμήλιο των ημερών μας και του μέλλοντος.Ο π. Υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ κ.Χ. Κίσσινγκερ είχε διατυπώσει για το έθνος μας την άποψη ότι « Για να εξαφανίσετε τους ΄Ελληνες κτυπήστε τους στις ρίζες τους και τις πνευματικές τους αξίες. όσο αυτές παραμένουν ισχυρές οι ΄Ελληνες δεν καταβάλλονται ». Αυτές τις αξίες διαφύλαξαν πάση θυσία και οι κάτοικοι του μαρτυρικού Δοξάτου .
Ανδρέας Γούδας
 dramini.gr

 ΜΦΧ