«Πράσινο
φως» για να μη δίνει θρησκευτικό όρκο ο φοιτητής κατά τη λήψη του
πτυχίου εφόσον προβάλλει λόγους θρησκευτικής συνείδησης, ανάβει το
Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ) υπογραμμίζοντας όμως ότι είναι
υποχρεωμένος να δώσει ενώπιον των πανεπιστημιακών αρχών την προσωπική
του διαβεβαίωση για την προσήλωσή του στις αρχές και στην επιστήμη που
διδάχθηκε, με επίκληση της τιμής και συνείδησής του.Επικαλούμενο τις συνταγματικές διατάξεις για τη θρησκευτική ελευθερία και τη νομολογία ελληνικών αλλά και ευρωπαϊκών δικαστηρίων, το ΝΣΚ επισημαίνει ότι μπορεί να αρνηθεί τον θρησκευτικό όρκο όποιος είναι άθεος ή άθρησκος ή πιστεύει ότι οι αρχές της θρησκείας την οποία πρεσβεύει, δεν του επιτρέπουν τον όρκο.
Μάλιστα, κατά το Ευρωδικαστήριο, δεν χρειάζεται να διευκρινίσει καν τον λόγο για τον οποίο δεν επιθυμεί να δώσει όρκο και να αποκαλύψει τις όποιες θρησκευτικές του πεποιθήσεις.
Αθήνα, 29 Απριλίου 2012
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριοι,
Πως εξηγείται, το παράδοξο, "χριστιανοί" "ορθόδοξοι"
που έχουν ορκιστεί στο "ιερό ευαγγέλιο", παρουσία ιερέων, με λιβανιστίρια και σταυρούς, όποτε αυτό απαιτήθηκε να είναι σήμερα σεσημασμένοι προδότες, καταχραστές, από κάθε άποψη ανήθικοι - επίορκοι, και επί χρήμασι υπηρετούντες αλλότρια, εκτός δημισίου ωφέλους, συμφέροντα.
Πιστεύω ότι ο όρκος, πρωτίστως, πρέπει να γίνεται στο Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους, ΜΕ ΣΑΦΉ ΜΝΕΊΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΏΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ, και δευτερευόντως σε όποια θρησκεία ή κοσμοθεωρία πιστεύει ο κάθε ένας.
Μην λησμονούμε ότι ο χριστιανισμός στην Ελλάδα δεν ήταν δημοκρατική επιλογή του συνόλου του λαού της, την εποχή της επιβολής του, αλλά επιλογή της τότε κυβερνώσας άρχουσας τάξης, και προς οφελός της, η οποία με τη συμπαράσταση όσων είχαν ασπασθεί το χριστιανισμό, τον επέβαλε άνωθεν, με τη βία πολλές φορές, και με αλεπάλληλα διοικητικά μέτρα και διακρίσεις, και στον υπόλοιπο πληθυσμό, μέρος του οποίου ομολογουμένως είχε απογοητευθεί από την προηγούμενη δημώδη "θρησκεία", και είχε κουραστεί από την κυβερνητική φαυλότητα.
Η "νέα" "θρησκεία" σέρβιρε ένα ηθικό - ιδεολογικό ρόφημα, διατηρώντας όλα τα προγενέστερα μυθολοικά - τοτεμικά στοιχεία (νεκραναστάσεις, ανεβοκατεβάσματα στον άλλο κόσμο, συμβολισμούς (ιχθύς, αμνός κλπ), παρθενογενέσεις, μεσσιανισμό, τοτεμική "θεία" "κοινωνία", βάπτιση (συμβολική μύηση) κλπ),
κι όποτε θέλησε να αναβαθμιστεί διανοητικά, λόγω της απομυθοποίησης της από την διανόηση της εποχής, υιοθέτησε, σε απλουστευμένη μορφή, συχνά διαστρευλόνωντας και καθυβρίζοντας την ελληνική σκέψη. Τα "χριστιανικά" ή άλλα θρησκευτικά κείμενα δεν είπαν τίποτα καινούριο.
Τα ίδια έπραξαν και οι άλλες δύο μονολατρικές θρησκείες, ο ελληνικής καταγωγής ιουδαϊσμός, με τις οικείες μεσοποτάμιες τοτεμικές προσμίξεις, και το ισλάμ, όποτε χρειάστηκαν έστω και ρινίσματα διανόησης ανέτρεξαν στο ελληνικό πνεύμα, τα ελληνικά φιλοσοφικά κείμενα είχαν μεταφρασθεί στα περσικά και μέσω αυτών σε άλλες γλώσσες ήδη από την ύστερη αρχαιότητα.
Γι αυτό πιστεύω ότι ο μη θρησκευτικός όρκος δεν είναι λιγότερο ισχυρός ή ανίσχυρος από τον θρησκευτικό, εξ ίσου προδίδεται ή τιμάται.
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Στασινός