Η μετανάστευση απειλεί την Ολλανδία με διχασμό

Όσοι παρακολουθούν έστω και αποσπασματικά  τις ειδήσεις από την Ολλανδία, γνωρίζουν ότι εκεί κυριαρχεί σήμερα ένα βασικό ερώτημα: «Τι απέγινε η ανεκτικότητα αυτής της χώρας»;

Πρόκειται για ένα ερώτημα που απηχεί μια γενικότερη απογοήτευση, που έχει να κάνει με την σταδιακή εξάλειψη των παραδοσιακών ολλανδικών κοινωνικών ανοχών.

Πρόσφατα, ξεκίνησε την λειτουργία του και ένας ιστότοπος αναφοράς της συμπεριφοράς των Πολωνών, και γενικά όλων των μεταναστών στην χώρα.

Πολλές χώρες αντέδρασαν στην έκρηξη αυτή της αντιμεταναστευτικής  ορμής των Ολλανδών, κυρίως επειδή θίγονται τα συμφέροντά τους. Επίσης αντέδρασε και το ευρωκοινοβούλιο.

Δέκα πρέσβεις χωρών της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης απέστειλαν επιστολή εναντίον του συγκεκριμένου ιστότοπου, αλλά παρέλειψαν να αναφερθούν στον τρόπο με τον οποίο οι δικές τους χώρες χειρίζονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Όσον αφορά στο ευρωκοινοβούλιο, θα μπορούσαμε να πούμε πως όσο μικρότερη η επιρροή μιας χώρας, τόσο σκληρότερη η ρητορική εναντίον της.

Επιπλέον, υπάρχουν και σοβαρά προβλήματα όσον αφορά στην ελεύθερη διακίνηση των κατοίκων της Ευρώπης, ιδιαίτερα όσων προέρχονται  από την Βουλγαρία και την Ρουμανία.

Τα πράγματα στην Ολλανδία δυσκολεύουν, και ο πρωθυπουργός Rutte αδυνατεί να το καταλάβει. Στις Βρυξέλλες, αλλά και αλλού, υπάρχει η εντύπωση ότι η ολλανδική κυβέρνηση υπερβάλλει αναφορικά με την επίδραση που της ασκεί ο Wilders,  ο οποίος την στηρίζει.

Δεν πρόκειται για ένα απομονωμένο ζήτημα. Η κρίση που προέκυψε από τις γελοιογραφίες στη Δανία, αποδεικνύει ότι οι εντάσεις ανάμεσα σε κυβερνήσεις θα κλιμακωθούν, ως απάντηση στα φλέγοντα εσωτερικά κοινωνικά ζητήματα.

Η δημοσίευση των καρικατούρων του Μωάμεθ, προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή. Ως συνέπεια, οι συγκρούσεις στο εξωτερικό θα παίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στο εσωτερικό των βορειοευρωπαϊκών χωρών, όπως άλλωστε φάνηκε από την επίθεση εναντίον τεμένους στις Βρυξέλλες, που είχε να κάνει με τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία.

Η χώρα μας χρειάζεται σήμερα μια πιο δραστήρια διπλωματία. Η προηγούμενη κυβέρνηση συνεργασίας Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, υπό την ηγεσία του Jan Peter Balkenende ήταν σε μεγαλύτερη εγρήγορση από την σημερινή. Όταν ο Wilders έβγαλε το 2008 την κινηματογραφική του ταινία για το Ισλάμ (Fitna), καταδικάστηκε, έστω και διακριτικά.
Η απειλή βίαιων αντιδράσεων από την Μ. Ανατολή αποφεύχθηκε χάρη σε μια σειρά από πρωτοβουλίες, στις οποίες συμμετείχαν ενεργά ακόμη και προσωπικότητες της ολλανδικής μουσουλμανικής κοινότητας.

Αυτού του είδους η διπλωματία μπορεί να φέρει αποτελέσματα, μόνο εφόσον στηρίζεται σε μια λογική συναίνεση. Η αμήχανη όμως σιωπή του σημερινού Ολλανδού πρωθυπουργού, δείχνει προς τα έξω μια χώρα διαιρεμένη. Το κάθε κόμμα που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό έχει διαφορετική άποψη σε σχέση με την μετανάστευση. Και επίσης, οι διαφωνίες ακόμη και εντός της πλειοψηφίας, έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια.

Τι είναι το Ισλάμ; Είναι θρησκεία ή πολιτική ιδεολογία; Σε αυτό το ερώτημα όλοι αποφεύγουν να απαντήσουν, συμφωνώντας στην διαφωνία. Είναι όμως ένα ζήτημα που βρίσκεται στον πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και που έχει να κάνει με την ελεύθερη διακίνηση των λαών. Το σάιτ στην Ολλανδία που ασχολείται με την συμπεριφορά των μεταναστών, αφήνει να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει υποχρέωση ίσης αντιμετώπισης όλων των πολιτών της ΕΕ, και πως το άνοιγμα των συνόρων ήταν και είναι ένα μεγάλο λάθος.

Πίσω από αυτό το ζήτημα κρύβεται ένα μεγαλύτερο: αυτό της μετανάστευσης. Μάλιστα, η ηγεσία του Κόμματος της Ελευθερίας προτείνει όπως οι τρίτης γενιάς Ολλανδοί, τα εγγόνια δηλαδή αυτών που κάποτε μετανάστευσαν στην χώρα, συνεχίζουν να αποκαλούνται ως allochtoon ή γεννημένοι αλλού. Αυτό σημαίνει πως οι νέες αφίξεις, και οι απόγονοί τους, που ως το 2025 θα αποτελούν το ¼ του συνολικού πληθυσμού της Ολλανδίας, θα αντιμετωπίζονται εσαεί ως παρακατιανοί.

Ο συγκεκριμένος ιστότοπος, σε συνδυασμό με την σιγή ασυρμάτου του Ολλανδού πρωθυπουργού, αποδεικνύουν την ύπαρξη μιας αυξανόμενης εσωτερικής πολιτικής και κοινωνικής διχοτόμησης.
Η καταδίκη από πλευράς του ευρωκοινοβουλίου είναι ανησυχητική, αλλά πιο ανησυχητική είναι η αδιαφορία των κεντρώων κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων  και αυτών της αντιπολίτευσης. Μάλιστα, τα τελευταία ακόμη ψάχνουν να βρουν ένα όραμα για το μέλλον με βάση την οικονομία, και μια κοινωνία ανοιχτή στους μετανάστες. 

Τα τελευταία δέκα χρόνια τα έχουμε πει όλα σε σχέση με την ευρωπαϊκή  ολοκλήρωση, αλλά ακόμη δεν βρήκαμε τρόπο να βάλουμε τέρμα στα πολιτικά αδιέξοδα.

NRC Handelsblad
http://www.presseurop.eu/en/content/article/1678551-something-s-gone-wrong-tulip-land
Απόδοση: S.A.

antinews