Στυλιανός Λένας - Ο "Γίγαντας" της ΕΟΚΑ

Ο Στυλιανός Λένας γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1931 στα Χανδριά, της επαρχίας Λεμεσού. Γονείς τους, γνωστοί αγρότες του χωριού, ο Χριστοφής και η Αθηνά Λένα, ενώ είχε ακόμα 4 αδέρφια.

Αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του, μετέβηκε στη Λευκωσία και εργάστηκε ως σιδηρουργός παρά το νεαρό της ηλικίας τους. Το 1947 εγγράφετε στην ΟΧΕΝ και ένα χρόνο αργότερα σε ηλικία 17 χρονων μπαίνει στην Τεχνική Σχολή Λέρου με υποτροφία από το Ελληνικό Κράτος και σπουδάζει. Επιστρέφοντας στη Κύπρο ανοίγει μηχανουργείο στη Λευκωσία και ταυτόχρονα, σαν στέλεχος της ΟΧΕΝ καλλιεργεί τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδες στα μέλη τις ΟΧΕΝ. Έδωσε τον όρκο της ΕΜΑΚ μεταξύ των πρώτων πέντε αγωνιστών το 1954.

Την 1η Απριλίου 1955, ως ένας από τους πέντε πρώτους ομαδάρχες Λευκωσίας, κτύπησε το στρατώνα Γούσλεϋ Μπάρακς στη Λευκωσία επί κεφαλής της ομάδας του. Μετά τις 19 Ιουνίου 1955, οπότε ο Διγενής έδωσε εντολή για επανάληψη της δράσης, συμμετείχε σε απόπειρα εναντίον του Άγγλου κυβερνήτη Αρμιτέιτζ, στην οποία πήρε μέρος και ο ήρωας Μάρκος Δράκος. Τον Αύγουστο του 1955 κατέφυγε στη Λύση, όπου ανέλαβε, κατόπιν εντολής του Διγενή, την εκπαίδευση των εφεδρικών ομάδων δολιοφθορέων του τομέα Αμμοχώστου. Στη συνέχεια κατέφυγε στην περιοχή του Πενταδακτύλου, συνενώθηκε με το Γρηγόρη Αυξεντίου και έλαβε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις εναντίον των Άγγλων. Με την ανάθεση του τομέα Πιτσιλιάς στον Αυξεντίου, το Νοέμβριο του 1955, τον ακολούθησε και ο Λένας, αναλαμβάνοντας, ως ένας από τους υποτομεάρχες του, την περιοχή της νότιας Πιτσιλιάς.

Τον Αύγουστο του 1956, με βάση στρατηγικό σχέδιο του Διγενή, ο τομέας Αυξεντίου χωρίστηκε σε τέσσερις υποτομείς. Ο Λένας τέθηκε επί κεφαλής της ομάδας του τμήματος από τον Άγιο Θεόδωρο μέχρι και τον Άγιο Μάμα, όπου ξεχώρισε για τις θαρραλέες και επιτυχείς επιθέσεις του εναντίον του εχθρού. Στον Αγρό, εγκαθιστάτε στα σπίτια του Παπάχριστόδουλου και δημιουργεί εργαστήριο κατασκευής χειροβομβίδων και εκρηκτικών συσκευών. Η κατασκευή και η τελειοποίηση των χειροβομβίδων τύπου ΜΚ2 ήταν δικό του έργο. Το μεγαλύτερο μέρος των εκρηκτικών υλών της ΕΟΚΑ είχαν δημιουργηθεί από το Λένα, όπου θα πάρει και το ψευδώνυμο «Γίγαντας», ενώ οι Άγγλοι αποικιοκράτες τον αποκαλούσαν «Κρούπ της ΕΟΚΑ». Τόσο συχνές ήταν οι ενέδρες κι οι επιθέσεις του, ώστε τα αγγλικά στρατεύματα κινούνταν στην περιοχή του παίρνοντας πάντοτε Έλληνες ομήρους ως ανθρώπινες ασπίδες. Ο Διγενής του σύστησε μάλιστα να περιορίσει τη δράση του.

Τόσο αφοσιωμένος ήταν στη δημιουργία των χειροβομβίδων, που όταν μια φορά, στη προσπάθεια του να θέσει το πυρακτωμένο υγρό σε καλούπια, κάποια σταγόνα ξέφυγε και κάθισε στο κεφάλι του, ωστόσο παρά τους φοβερούς πόνους και την προσφορά του συναγωνιστή του να σταματήσει για να του περιποιηθεί το τραύμα, ο ίδιος τελείωσε τη δουλεία τους και τελειώνοντας είπε ότι «Θα ήταν κρίμα να χαθούν δύο χειροβομβίδες».

Τον Ιανουάριο του 1957 μετά τις προδοσίες που έπληξαν τη Πιτσιλιά, το χέρι της προδοσίας δείχνει τα κρησφύγετα στα σπίτια του Παπάχριστόδουλου στον Αγρό και ο Λένας, επικηρυγμένος με το μεγάλο για την εποχή ποσό των πέντε χιλιάδων, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το εργαστήρι του. Μεταφέρετε μαζί με την εφταμελής ομάδα του σε ασφαλή Κρησφύγετο στη Γεράσα. Κατατρεγμένος από τους Άγγλους συγκρούεται διαδοχικά τρεις φορές με αγγλικές περιπόλους. Στις 17 Φεβρουαρίου πέφτει με την ομάδα του σε ενέδρα των Άγγλων, όπου σκοτώνονται δύο συναγωνιστές του, ενώ ο ίδιος τραυματίζετε σοβαρά και συλλαμβάνετε από τους Άγγλους. Μεταφέρετε στο στρατιωτικό νοσοκομείο Ακρωτηρίού.

Οι Άγγλοι πίστευαν, ότι ο Λένας βαριά τραυματισμένος θα υπέκυπτε στα βασανιστήρια τους και θα τους αποκάλυπτε σημαντικές πληροφορίες για την οργάνωση. Η απάντηση που έπαιρναν όμως από τον ΓΙΓΑΝΤΑ της ΕΟΚΑ ήταν πάντα αρνητική. Μέχρι και τις εφημερίδες που έγραφαν για τη θυσία του Αυξεντίου του πρόβαλαν για να πλήξουν το ηθικό του και να μιλήσει, αλλά μάταια.. Έτσι τον άφησαν αβοήθητο να πεθάνει από τα βαριά του τραύματα.

Τριάντα εννέα συνεχιζόμενες μέρες πάλευε ο Λένας βαριά τραυματισμένος με τα βασανιστήρια των Άγγλων. Στις 28 Μαρτίου του 1957 περνά στην Αθανασία, ξεψυχώντας μπροστά στα μάτια του πατέρα του. Ο «Κρούπ» της ΕΟΚΑ είναι πλέον νεκρός και στο φόβο λαϊκών εξεγέρσεων στη κηδεία του, θάβεται στα Φυλακισμένα Μνήματα. Ο Στυλιανός Λένας έγινε τρανό παράδειγμα ανδρείας και πατριωτισμού για τους συναγωνιστές του αλλά και για μας σήμερα.

Γραφείο Τύπου

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ - Κ.Ε.Σ.