Πρέβεζα: Δικαστής έκρινε ότι το λυκόσκυλο δεν είναι...ζώο συντροφιάς!

Απίστευτο κι όμως άκρως ελληνικό και απογοητευτικό, αφού με το νέο νόμο περιμέναμε δυαντότερη τιμωρία δραστών κακοποιήσεων και όχι...τιμωρία ιδιοκτητών ζώων!  Στις  14-12-2012   στο Ειρηνοδικείο   Βόνιτσας  συζητήθηκε  μία υπόθεση  με ιδιαίτερο ενδιαφέρον  τόσο για την ουσία της όσο και για την νομική της έκβαση.

Συζητήθηκε λοιπόν, η αίτηση αναστολής του Γιάννη Καλποδήμου κατά της απόφασης αριθμός 49/2011 [ασφαλιστικά μέτρα] του ιδίου δικαστηρίου [Ειρ.Βόνιτσας], με την οποία υποχρεώνονταν να απομακρύνει τα δύο σκυλιά του από το σπίτι του, μονοκατοικία με κήπο.

Βεβαίως εδώ θα αναρωτηθεί ο καθένας, αφού έχει δικαίωμα από τον Νόμο και τον τότε ισχύοντα 3170/2003,  και τον πρόσφατο να έχει ζώα στο σπίτι του, μάλιστα ο τωρινός νόμος προκειμένου για μονοκατοικία δεν θέτει περιορισμό στον αριθμό των ζώων με ποιο αιτιολογικό απαγορεύεται  στον Γ.Καλποδήμο να έχει τα δύο ζώα του στο σπίτι του, την μάνα που την έχει σπίτι του εδώ και επτά χρόνια από μωρό και το ένα παιδί της.

Εξάλλου ζούμε ακόμη σε μία πολιτισμένη δημοκρατική χώρα που ο καθένας κατά το άρθρο  5 του Συντάγματος δικαιούται να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και βεβαίως ελεύθερη εκδήλωση της προσωπικότητας, είναι και η ζωοφιλία και η επιλογή του τρόπου ζωής και το με ποιον  ή τι  θα συμβιώσει κάποιος στο σπίτι του, που επίσης είναι και το άσυλό μας, ή τουλάχιστον υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι.Υπάρχουν πολλά ακόμη,  που ο οποιοσδήποτε πολίτης χωρίς να διαθέτει την κοινωνική μόρφωση και βεβαίως την νομική κατάρτιση του δικαστού, θα μπορούσε ακόμη να σκεφθεί και να αντιπαρατάξει σ΄αυτή την απόφαση.

Όπως το ότι η Ελληνική Πολιτεία ακριβώς για να περιορίσει την εγκληματική για τα ζώα εγκατάλειψή τους στον δρόμο, νομοθετεί –και μάλιστα εκείνες τις ημέρες συζητούνταν το νέο νομοσχέδιο-και αυστηροποιεί τις ποινές για την εγκατάλειψη του ζώου.Ο κάθε πολίτης τα γνωρίζει αυτά, ακούει όλες αυτές τις συζητήσεις και διαβουλεύσεις για την καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων των ζώων,ξέρει ότι τα ζώα είναι πλάσματα με συναισθήματα δεν είναι μηχανές που παράγουν ακατάπαυστα θορύβους..και βεβαίως ξέρει και το αυτονόητο που ορίζεται από τον νόμο, ότι και τα λυκόσκυλα είναι ζώα συντροφιάς  και δεν ανήκουν σε κάποια ειδική κατηγορία σκυλιών ώστε να μην απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα. Ο απλός πολίτης λοιπόν που δεν είναι επιφορτισμένος με παραπάνω αρμοδιότητες και εξουσίες τα γνωρίζει αυτά, τα έχει ακούσει χιλιάδες φορές σε εκπομπές, σε συζητήσεις κλπ. Ο Δικαστής, δυστυχώς δεν τα γνωρίζει, δεν ακούει τι γίνεται στην κοινωνία γύρω του.Φαίνεται πως μερικές φορές η Δικαιοσύνη εκτός από τυφλή είναι και κουφή.

Η απόφαση 49/2011 λοιπόν υποχρέωσε τον Γ.Καλποδήμο να διώξει τα σκυλιά του από το σπίτι του, γιατί η δικαστής δέχθηκε ότι τα σκυλιά διαταράσσουν την νομή του αντιδίκου, που είναι ο γείτονας απέναντι, ότι αυτά ΄΄παράγουν΄΄υπερβολικούς θορύβους και τον εμποδίζουν στην χρήση της οικίας του. Με λίγα λόγια και χωρίς να μπούμε πιο πολύ στην ουσία και στο κατά πόσο είναι βάσιμες οι αιτιάσεις του αντιδίκου, τις οποίες υιοθέτησε όλες η δικαστής,  θα περιορισθούμε μόνο, στο ότι τα ασφαλιστικά μέτρα αφορούσαν την νομή.
 

Με την  7/2012  απόφασή της η έτερη δικαστής του Ειρηνοδικείου Βόνιτσας,και εδώ επανερχόμαστε στην συζήτηση της 14ης –Δεκεμβρίου 2011, απέρριψε την αίτηση αναστολής του Ι.Καλποδήμου για λόγους τυπικούς, ότι δηλαδή δεν αφορούσε την νομή και ως εκ τούτου δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις αναστολής της εκτέλεσης.Μία απόφαση, με την οποία η δικαιοσύνη αυτοαναιρείται και η αυθαίρετη ερμηνεία της μίας συμπληρώνεται από  την απίθανη έως κωμική πιθανολόγηση των περιστατικών της άλλης.

΄΄Η συγκεκριμένη φυλή του ζώου[εννοεί το λυκόσκυλο] χρησιμεύει για φύλαξη και όχι για συντροφιά.Το ζώο αυτό παράγει έντονους και διαρκείς ήχους, οι οποίοι σε συνδυασμό με την φυλή του δίνουν ένα ιδιαίτερα άγριο τόνο΄΄.Νομίζω δεν χρειάζονται νομικές γνώσεις για να βγάλει ο καθείς τα συμπεράσματά του.
 

Η Παρέμβαση Για Τα Ζώα συμπαραστάθηκε και ηθικά και νομικά με παράστασή  της στο δικαστήριο υπέρ του συμπολίτη μας από την Βόνιτσα, εκφράζοντας και την κοινή αγωνία των πολλών φιλόζωων συμπολιτών μας, για τις ανακλαστικές συνέπειες μίας δυσμενούς απόφασης όχι μόνο στα δύο ζώα, που τα πετά ουσιαστικά στον δρόμο ,και στους Γιάννη και Νίκη Καλποδήμου που γι΄αυτούς και όσους ζούμε με ζώα, αυτά είναι μέλη της οικογένειάς μας, αλλά γενικότερα στα νομοθετικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των ζώων και των Ελλήνων πολιτών να διατηρούν ζώα στο σπίτι τους.
 

Βεβαίως εδώ επρόκειτο για ασφαλιστικά μέτρα, και η δικαστική μάχη θα συνεχισθεί στην συζήτηση επί της αγωγής του αντιδίκου και στην οποία θα είμαστε παρόντες.Δυστυχώς επί του παρόντος τα σκυλιά και η οικογένεια Καλποδήμου βιώνουν τις συνέπειες μίας απόφασης νόμω και ουσία  έωλης, αλλά και με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα ανάλγητης. Γιατί η προσωρινή ικανοποίηση του δικαιώματος του ενός δεν μπορεί να φθάνει μέχρι την εξαφάνιση του δικαιώματος του άλλου, πόσο μάλλον που εδώ μιλούμε για ζωντανά πλάσματα. Η  εφαρμογή του Δικαίου στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, που θα πρέπει ένας αφηρημένος γενικός κανόνας να ρυθμίσει σχέσεις, έννομα αγαθά, και δικαιώματα αποδεικνύεται πολύ δύσκολη στην πράξη, δυστυχώς.

 

Και σε μία εποχή τόσο ρευστή όσο αυτή που τώρα διανύουμε, και που καθημερινά παρακολουθούμε το βίαιο γκρέμισμα  των σταθερών της ζωής μας, τουλάχιστον όπως μέχρι τώρα την βιώναμε, ένα πράγμα φαίνεται να παραμένει αμετακίνητο και σταθερό η ανθρώπινη α-νοησία και α-δικία,  καλυμένη  πολλές φορές πίσω από νομιμοφανείς μεθοδεύσεις, αναφέρει η δικηγόρος Βάνα  Ζέρβα, από την '' Παρέμβαση Για Τα Ζώα''.

adespoto.gr/facebook