Ἔφθασε ἡ στιγμή νά πληρώσῃ ὁ Γκούρας;

Ὁποιαδήποτε ὁμοιότης μὲ τὰ σημερινὰ δεδομένα, διόλου συμπτωματικὴ εἶναι!

Ἡμέρες τώρα σκέφτομαι τὸν Γκούρα.
Αὐτόν, τὸν ἀλητάμπουρα ποὺ δολοφόνησε τὸν Δυσσέα μας.
Σκέπτομαι τὴν τιμωρία του, ποὺ ὅμως δὲν ἦλθε ἐν ζωῇ.
Σκέφτομαι τὴν τιμωρία γενικῶς.
Θά πληρώσῃ ὁ Γκούρας;
Πότε; Πῶς; Μέ ποιόν τρόπο;
Ὁ Γκούρας σκοτώθηκε στὴν πολιορκία τῆς Ἀκροπόλεως ἀπὸ τοὺς Τούρκους, τὴν 1η Ὀκτωβρίου τοῦ 1826, καὶ λίγες ἡμέρες ἀργότερα σκοτώθηκε καὶ ἡ οἰκογένειά του στὸν βομβαρδισμὸ ποὺ ἐξαπέλυσαν οἱ Τοῦρκοι. Θεωρεῖται τιμωρία αὐτό; Ἔτσι κι ἀλλοιῶς εἶχε σκοτωθεῖ. Πῶς θά μποροῦσε νά νοιώσῃ τήν τιμωρία; Νά καταλάβῃ;
Πιστεύω πὼς δὲν θὰ μποροῦσε ΠΟΤΕ νὰ καταλάβῃ τίποτα, ἐφ’ ὅσον νωρίτερα δὲν εἶχε κληθεῖ νὰ περάσῃ ἀπὸ τὸ ταμεῖον, ὅσο εὑρίσκετο ἐν ζωῇ.
Πεθαμένο δὲν μποροῦμε νὰ τιμωρήσουμε. Οὔτε κἂν ἀμαυρώνοντας τὴν ὑστεροφημία του.
Τότε πῶς θά συμβῇ σήμερα, σχεδόν διακόσια χρόνια μετά, νά πληρώσῃ ὁ Γκούρας;
Γενικότερα, πῶς θά μπορούσαμε νά κάνουμε τόν κάθε Γκούρα νά πληρώσῃ γιά τά ἐγκλήματά του; Εἶτε λέγεται Ἐφιάλτης, εἶτε Πήλιος Γούσης, εἶτε Γκούρας…
Ξέρετε, γιὰ ἐμέναν ποὺ λατρεύω καὶ θαυμάζω τὸν Ὀδυσσέα Ἀνδροῦτσο, ὅσο κανέναν ἄλλον, ὁ Γκούρας δὲν διέπραξε ἕνα προσωπικὸ ἔγκλημα, γιὰ τὸ ὁποῖον θὰ πλήρωνε κάαααποτε, ἐὰν φυσικὰ ὑφίστατο δικαιοσύνη.
Ὁ Γκούρας διέπραξε ἕνα ἐθνικὸν ἔγκλημα.
Ὁ Ἐφιάλτης διέπραξε ἕνα ἐθνικὸν ἔγκλημα καὶ τιμωρήθηκε διότι ἴσχυαν οἱ νόμοι. Διότι κάποιοι τοὺς προάσπιζαν, καθῶς ἐπίσης οἱ τότε θεματοφύλακες προάσπιζαν τὸ Δίκαιον.
Ἀντιθέτως Ὁ Πήλιος Γούσης δὲν πλήρωσε. Ὁ θάνατος, ὁ ἀκαριαῖος θάνατος δὲν εἶναι πληρωμή. Ὅλοι μας κάποτε θὰ τὸν ἀντικρύσουμε, μὲ τὸν ἕναν ἢ τὸν ἄλλον τρόπο.
Ὅταν ὁ θάνατος ἐπέλθῃ ἔτσι, ταχύτατα, δὲν νοεῖται ὡς τιμωρία.
Ὅταν ἐπέλθῃ ἐν μέσῳ βασανισμῶν, θὰ μπορούσαμε νὰ δεκτοῦμε τὴν ἔννοιαν τῆς Θείας Δίκης, ἀλλὰ μὲ πολλὰ πολλὰ ἐρωτηματικά.
Κατὰ βάσιν ἡ τιμωρία, γιὰ ἐμένα πάντα, θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι ἐδῶ, σὲ ἀνθρώπινα δεδομένα, μὲ ἀνθρωπίνους νόμους ἐντὸς ἀνθρωπίνων κοινωνιῶν.
Κάθε ἄλλην μορφὴ τιμωρίας δὲν λογίζεται ὡς τιμωρία. Καλῶς ἢ κακῶς. Πάντα βάσει αὐτῶν ποὺ πιστεύω.
Ὁ Γκούρας λοιπὸν ἐπίσης δὲν πλήρωσε. Δὲν τοῦ ζητήθηκε ΠΟΤΕ νὰ καταβάλλῃ «ἀντίτιμον» γιὰ τὶς πράξεις του. Ὁ λογαριασμὸς ἔμεινε ἀνοικτός.
Ἀπὸ τὴν ἄλλην μεριά, ὁ Γκούρας ἦταν παλληκάρι. Ἦταν ἕνα κεφάλαιον γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασι τοῦ 1821. Ἦταν ἕνας ὁπλαρχηγὸς ποὺ προσέφερε πάρα πολλὰ στοὺς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους. Ὅμως αὐτό ἐξαγνίζει τόν Γκούρα; Μήπως τό ἔγκλημά του ἦταν κατά πολύ μεγαλύτερον αὐτῶν πού προσέφερε;
Θεωρῶ πὼς τὸ ἔγκλημα πρέπει νὰ ἐξετάζεται βάσει τῶν ἐπιπτώσεών του καὶ τῆς βαρύτητάς του.
Ἐὰν ὁ Ἀνδροῦτσος ἦταν κάποιος ἁπλὸς ὁπλαρχηγός, τότε θὰ παρέμενε ἐγκληματικὴ ἡ πράξις τοῦ Γκούρα, ἀλλὰ τὸ ἔγκλημα κατὰ τοῦ Ἔθνους ἴσως νὰ μὴν ἦταν τόσο μεγάλο.
Ἐὰν ὁ Γκούρας σκότωνε τὸν Καραϊσκάκη ἢ τὸν Κολοκοτρώνη, τότε μόνον θὰ μπορούσαμε νὰ ἀναλογιστοῦμε τὶς ἐπιπτώσεις μίας τέτοιας πράξεως.
Ἡ ἀπουσία τῶν δύο στρατηγῶν θὰ ἄφηνε ὀρφανὴ τὴν Ἐπανάστασιν ἀπὸ κεφαλές. Συνεπῶς θὰ ἄφηνε ὀρφανὴ τὴν Ἐπανάστασιν ἀπὸ προοπτικές. Θὰ τὴν ἀκύρωνε.
Ὁ Γκούρας ὅμως δὲν σκότωσε κάποιον στραγητό ἁπλό. Σκότωσε τὸν Ὀδυσσέα. Κι ὁ Ὀδυσσεύς ἦταν πνευματικὴ κεφαλή. Ἢταν τὸ πρόσωπο ποὺ μποροῦσε νὰ παραμερίσῃ διὰ παντὸς Κωλέττηδες καὶ Μαυροκορδάτους καὶ νὰ ἐπιφέρῃ ἰσονομία, δικαιοσύνη καὶ ὄραμα στὸ ἄρτι δημιουργηθὲν Ἑλληνικὸν κρατίδιον.
Ὁ Ὀδυσσέας Ἀνδροῦτσος ἦταν μία μοναδικὴ προσωπικότης, ποὺ ὅμοιά της δὲν ὑπῆρχε κατὰ τὴν περίοδον τῆς Ἐπαναστάσεως.
Βαθύτατα μορφωμενος, ἀπόλυτα δίκαιος, ἑτοιμοπόλεμος, ἐξαιρετικὸς στρατιωτικὸς νοῦς, σπουδαῖος ἀγωνιστὴς τῆς Ἐλευθερίας καὶ φυσικὰ ἀπόλυτα σεβαστὸς ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους ὁπλαρχηγούς. Τί ἔτρεξε καί ὁ Γκούρας ἐστράφῃ ἐναντίον του;
Τὸ χρῆμα! Δῆλα δὴ κάποιο πᾶθος! Μία πάθησις. (Μὴν ξεχνᾶμε πὼς ἡ λέξις πᾶθος προέρχεται ἐκ τοῦ ῥήματος πάσχω, δῆλα δή, σὲ κάποιο σημεῖον τῆς συνολικῆς μου συμπεριφορᾶς ἔχω κενόν, ἔλλειμμα, πάθησιν!)
Θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἡ λατρεία του γιὰ τὶς γυναῖκες. Θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἡ θρησκεία του. Θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἡ δίψα του γιὰ ἀναγνώρισι, ἐξουσία, προβολή, φήμη… Θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι τὸ ὁ,τιδήποτε. Μία ἀνάλογος συμπεριφορὰ αὐτῶν ποὺ καὶ σήμερα ἀντικρύζουμε μέσα στὴν κοινωνία μας.
Ἕνα πᾶθος τοῦ Γκούρα τὸν ὁδήγησε στὸ νὰ «στραβωθῇ» καὶ νὰ δολοφονήσῃ τὸν μοναδικὸν ἴσως ἄντρα ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ βγάλῃ τοὺς Ἕλληνες ἀπὸ τὸ σκοτάδι αἰώνων. Τὸ μεγαλύτερον ἔγκλημα ποὺ ἔχει διαπραχθεῖ στὴν σύγχρονό μας ἱστορία! Τὸ μεγαλύτερον!
Ὅμως ὁ Γκούρας σκοτώθηκε δίχως νὰ πληρώσῃ κανένα τίμημα γιὰ ὅσα διέπραξε. Κύριος καὶ σὲ μεγάλον βαθμὸ τιμημένος καὶ ἥρως. Ποιός; Ὁ Γκούρας!
Δυστυχῶς γιὰ ὅλους μας, ὁ Γκούρας ἦταν καὶ Πατριώτης καὶ ἀγωνιστὴς καὶ δολοφόνος τῶν ὀνείρων μας. Τρία σὲ ἕνα….
Ἂς ἐρευνήσουμε ὅμως καλλίτερα τὰ σημερινά μας δεδομένα. Ἂς ἐξετάσουμε πιὸ προσεκτικὰ τὸ ἐὰν ὑπάρχουν σήμερα γύρω μας Γκοῦρες ποὺ θὰ διέπρατταν ἀνάλογα ἐγκλήματα.
Πολὺ φοβᾶμαι πὼς ναί, ὑπάρχουν. Εἶναι ἐκεῖ ἔξω καὶ ἑτοιμάζονται.
Εἶμαι τῆς ἀπόψεως πὼς ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται, μὲ ὅλες της τὶς λεπτομέρειές της, εἰρωνικότατα, πρὸ κειμένου οἱ ἐκάστοτε πρωταγωνιστὲς νὰ λειτουργήσουν μὲ τέτοιον τρόπο ὣς τέ νὰ πάψουν τὴν ἐπανάληψιν.
Ἐὰν γιὰ παράδειγμα ὁ Δυσσέας εἶχε ἀντιληφθεῖ πὼς ὁ Γκούρας θὰ τὸν δολοφονοῦσε, ἀμέσως μετὰ τὸ Χάνι τῆς Γραβιᾶς θὰ τὸν σταματοῦσε. Ἢ τέλος πάντων σὲ κάποιαν οἰανδήποτε ἄλλην στιγμὴ τοῦ ἀγῶνος.
Ἡ ἀθωότης του, ἡ ἀγνότης του καὶ ἡ καθαρότης του, δὲν τοῦ ἐπέτρεψαν νὰ ἀντιληφθῇ τὸ εἶδος τοῦ Γκούρα τὴν κατάλληλον στιγμή. Μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματα.
Ἀλλὰ ἀκόμη κι ἐὰν εἶχε ἀντιληφθεῖ τὸ εἶδος τοῦ Γκούρα, δὲν τὸν ἀντιμετώπισε!!! Δὲν ἀπεφάσισε νὰ κάνῃ τὴν καρδιά του πέτρα καὶ νὰ κτυπήσῃ πρῶτος.
Ἴσως φοβόταν καὶ τὴν κατακραυγή. Ἴσως νὰ ἔνοιωθε μόνος του. Ἴσως νὰ μὴν τὸν πίστευαν…
Ἄλλως τε, ὁ Γκούρας ἦταν ὁ μοναδικὸς ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ σκοτώσῃ τὸν Ὀδυσσέα, καὶ μαζὺ μὲ τὸν Ὀδυσσέα τὰ ὄνειρα ὅλου τοῦ ἔθνους!

Ὁ Δυσσέας μας εἶναι ἤδη ἐδῶ!

Ναί, δέν τό ἔχετε ἀντιληφθεῖ;
Αὐτὴν τὴν στιγμὴ πολιορκοῦμε τὴν Τριπολιτσά.
Ἡ βο(υ)λή εἶναι ἡ σύγχρονος Τριπολιτσά κι ὁ Κολοκοτρώνης ἢδη ἀνάμεσα στὸ πλῆθος καὶ καθορίζει τὶς θέσεις τῶν ἀγωνιστῶν.
Ἡ πολιορκία μόλις ξεκίνησε. Θὰ τραβήξῃ σαφῶς σὲ μάκρος καὶ τελικῶς ἡ νέα Τριπολιτσὰ θὰ πέσῃ, ὅπως ἄλλως τε ἔπεσε κάποτε καὶ ἡ ἄλλη Τριπολιτσά, αὐτὴ τῆς τουρκοκρατίας.
Ἡ τότε Τριπολιτστὰ καὶ ἡ τώρα ἔχουν σὰν κοινόν τους σημεῖον τὸν συμβολισμόν.
Ὅπως ἡ κεντρικὴ ἐξουσία τότε, στὴν περιοχὴ ὅπου οὐσιαστικῶς ἀναπτυσσόταν ἡ καρδιὰ τῆς ἐπαναστάσεως, συντηροῦσε ὡς κέντρον καὶ σύμβολόν της τὴν Τριπολιτσά, ἔτσι καὶ σήμερα κέντρον καὶ σύμβολον τοῦ καθεστῶτος παραμένει τὸ Σύνταγμα.
Ὅπως ὅταν ἔπεσε ἡ Τριπολιτσὰ τὸ αἷμα ἔρεε γιὰ ἡμέρες ποτάμι, ἔτσι καὶ τώρα, ὅταν θὰ πέσῃ ἡ Τριπολιτσά, τὸ αἷμα θὰ ῥέῃ ποτάμι.
Ὅπως καὶ τότε, ὅταν ὁ Χουρσῆτ πασσᾶς ἀπεχώρησε, μαζὺ μὲ μεγάλες δυνάμεις γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸν Ἀλῆ πασσᾶ, ἀποδυναμώνοντας τὶς ἀντιστάσεις τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας στὸ κέντρον τῶν ἐπιχειρήσεων, ἔτσι καὶ τώρα, ἐντὸς ὁλίγου, ὁ σημερινὸς πασσᾶς, θὰ ἀποχωρήσῃ ἀπὸ τὸ κέντρον τῶν ἐπιχειρήσεων, πρὸ κειμένου νὰ ἀποδυναμώσῃ τὴν φύλαξιν τῆς πόλεως καὶ τελικῶς ἡ πόλις νὰ πέσῃ στὰ χέρια τῶν ἀγωνιστῶν.
Ὅπως τότε ὁ Κολοκοτρώνης ἀμφισβητήθηκε ἀπὸ πολλούς ὁπλαρχηγούς, καὶ τελικῶς ξεκίνησε μόνος του τὸν ἀγώνα, μὲ λιγοστοὺς ἀγωνιστές, ἔτσι καὶ τώρα, ὁ σύγχρονος Κολοκοτρώνης ἀκόμη ἀμφισβητεῖται. Ἡ πόλις ὅμως θὰ πέσῃ! Καὶ θὰ πέσῃ μὲ μεγάλον θόρυβο, τρομακτικὲς στιγμὲς βίας καὶ ποταμοὺς αἵματος!
Ὅπως τότε, λίγο πρὶν νὰ πέσῃ ἡ Τριπολιτσά, μαζεύτηκαν ὅλοι οἱ ὁπλαρχηγοὶ γύρω ἀπὸ τὸν Γέρο μας, ἔτσι καὶ τώρα, θὰ ξαναμαζευτοῦν γύρω του καὶ θὰ ἐκτελοῦν τὶς ἐντολές του. (Πλιάτσικο μυρίζει;)
Ἡ ἱστορία εἶναι πλήρης εἰρωνίας! Εἶναι σοφή! Μάνα διδασκάλισσα! Κι ὅποιος δὲν τὴν μελετᾶ χάνει κομμάτια ἀπὸ τὴν πραγματικότητα ποὺ σήμερα καλεῖται νὰ ἐπαναλάβῃ! Χάνει κομμάτια ἀπὸ τὴν συνολικὴ εἰκόνα αὐτοῦ ποὺ ἐμπρός του σχηματίζεται!
Ἔτσι λοιπόν, κατὰ τὰ δικά μου πάντα «πιστεύω», ὁ Γκούρας θὰ ἐπανεμφανισθῇ. Θὰ συμπράξῃ γιὰ μεγάλο διάστημα ὡς ἀγωνιστής, πλάι στὸν νέο Ὀδυσσέα καὶ θὰ προσπαθήσῃ ἐκ νέου νὰ τὸν παγιδεύσῃ καὶ νὰ τὸν δολοφονήσῃ. Θὰ τὸ κάνῃ διότι αὐτὴ εἶναι ἡ φύσις τῶν Γκουραίων ποὺ πέρασαν ἀπὸ τὴν ἱστορία.
Καὶ μετά, ἐὰν δὲν ἀλλάξουν τὰ δεδομένα, ὁ σύγχρονος Γκούρας θὰ ἐξακολουθήσῃ τοὺς ἀγῶνες, πρὸ κειμένου νὰ παραδόσῃ μίαν λειψὴ Ἑλλάδα στοὺς Ἕλληνες. Μίαν Ἑλλάδα παραδομένη στὶς ὀρέξεις τῶν συγχρόνων Μαυροκορδάτηδων καὶ Κωλέττηδων.
Θὰ τὸ πάθουμε ἐὰν ἐμεῖς κάτι δὲν ἀλλάξουμε!
Θὰ τὸ πάθουμε γιὰ πολλοστὴ φορά, ἐὰν ἐμεῖς δὲν ἀναγνωρίσουμε τὸν σύγχρονο Γκούρα!
Θὰ ἐπαναληφθῇ ἡ ἴδια ἱστορία ἐὰν δὲν συνειδητοποιήσουμε τὴ ἀνάγκη νὰ ἐξαφανίσουμε τοὺς Γκοῦρες διὰ παντὸς ἀπὸ τὴν ζωή μας!
Ἐὰν δὲν τὸν ἀντιληφθοῦμε ἐγκαίρως, τότε θὰ εἴμαστε ἄξιοι τῆς τύχης μας.
Φιλονόη.
Σχετικὰ:

Ὁ Δυσσέας.

φωτογραφίες καὶ φωτογραφία