Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

ΟΧΙ στον βιασμό της ελεύθερης άποψης και έκφρασης σκέψης, με επίκληση την δήθεν προστασία της μνήμης νεκρού, όταν….

….όταν ο νεκρός χρησιμοποιείται επαγγελματικά από ένα διεφθαρμένο και τυρανικό καθεστώς, για να εμπεδώνει τον φασισμό της εξουσίας του.

=== ΔΙΑΒΑΖΩ στις Κουβέντες Καφενείου, 26/1/2012 «Παρατηρητής της Θράκης«
=== ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ αμφιβολία είναι μεγάλη απώλεια για τον παγκόσμιο κινηματογράφο, για τον ελληνικό πολιτισμό μας, για την χώρα μας γενικότερα αυτή του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Και είναι απώλεια απρόσμενη και ξαφνική, που ήρθε με τον πιο άδοξο τρόπο: από ένα απίστευτο τροχαίο κατά την διάρκεια γυρισμάτων στην Δραπετσώνα. Εκεί ο Αγγελόπουλος ετοίμαζε την τελευταία του ταινία, που έφερε τον τίτλο «Η άλλη θάλασσα» και είχε προϋπολογισμό πέντε εκατομμυρίων ευρώ. Η ταινία, που προφανώς μένει ημιτελής, αναφέρονταν στην διακίνηση μεταναστών (λαθρομετανάστευση) – όχι στον Έβρο αλλά μεταξύ Σκοπίων, Ελλάδας και Ιταλίας – και στην εκμετάλλευση της ζωής αυτών των ανθρώπων από έναν πολιτικό. Αυτό ωστόσο που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι λόγω της οικονομικής κρίσης στην χώρα μας, η τελευταία ταινία του Αγγελόπουλου πραγματοποιούνταν με τουρκική υποστήριξη. Πιο συγκεκριμένα η ταινία σκηνοθετούνταν με την οικονομική βοήθεια του Τούρκου παραγωγού Nuri Bilge Ceylan και του Ιταλού παραγωγού Amedeo Pagani, ο οποίος είχε δηλώσει ότι στόχος της ταινίας ήταν η απεικόνιση της οικονομικής κρίσης που βιώνει η Ελλάδα σήμερα.
=============================

=== ΔΙΑΒΑΖΩ στο «Πρώτο Θέμα» ==== Δύο μήνες ήταν προγραμματισμένα να διαρκέσουν τα γυρίσματα της ταινίας που έμελλε να είναι η τελευταία του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
=== Η «Άλλη θάλασσα», όπως ήταν ο τελικός τίτλος της – αρχικά είχε δοθεί ο τίτλος «Πέρα από τη Θάλασσα»……….

=== …..Στα γυρίσματα της ταινίας μάλιστα, συμμετείχαν και οι τρεις κόρες του σπουδαίου δημιουργού……
=== …..Βασικοί άξονες της πλοκής ήταν η παράνομη δραστηριότητα ενός επιχειρηματία – ο Αγγελόπουλος είχε δώσει στο συγκεκριμένο ρόλο το αμφίσημο όνομα Π – που διακινούσε μετανάστες και η παράλληλη δράση της κόρης του η οποία προσπαθούσε να ανεβάσει ένα έργο του Μπρεχτ με πρωταγωνιστές τους εργάτες του εργοστασίου του πατέρα της.
Στην ταινία συμμετείχαν ως βοηθητικοί ηθοποιοί πραγματικοί άνεργοι εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος, οι οποίοι υποδύονταν τους εαυτούς τους……
=== ….Μετά από τα γυρίσματα στον Πειραιά, στη Δραπετσώνα και στο κέντρο της Αθήνας ο Αγγελόπουλος ήταν προγραμματισμένο, μαζί με τους ηθοποιούς, τους συνεργάτες και το συνεργείο του να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη για την ολοκλήρωση της ταινίας…… ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 5.000.000 € — Για δύο μηνών γυρίσματα.
=============================

ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΕ ΑΚΑΤΟΝΟΜΑΣΤΕΣ «ΠΗΓΕΣ»: Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, έχει δηλώσει στην Ισπανική εφημερίδα «Publico» το 2008, όταν βραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο του ιδρύματος Circulo de Bellas Artes: «Χώρες φτιάχνονται και καταστρέφονται. Όμως εκτός αυτού η έννοια των συνόρων δεν είναι απλά γεωγραφική, αλλά και μεταξύ των ανθρώπων…… Πιστεύω ότι όλοι φτιάχνουμε συνεχώς την ίδια ταινία. Είμαστε καταδικασμένοι να κάνουμε μόνο μία ταινία ή να γράψουμε μόνο ένα βιβλίο ή μόνο ένα ποίημα, σε διάφορες εναλλαγές. Χάρη στην επανάληψη, γίνεται ….τραγούδι».
==============================

ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ:
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος δεν ανήκει στα πρότυπά μου. Πάντα πίστευα ότι ήταν ένας ψυχρός σκηνοθέτης που κατέστρεφε συναισθήματα. Τον θεωρούσα σαν έναν, που προσπαθούσε να μετουσιώσει σε φιλοσοφία, το αισχρό σλόγκαν «ε, και τι να κάνουμε… αυτή είναι η ζωή, δεν μπορούμε να την αλλάξουμε» και «αν προσπαθήσεις να αλλάξεις το μαύρο, θα το κάνεις σκοτεινότερο». Για αυτή τη «τέχνη-τεχνική» τον λάτρεψε, τον χρηματοδοτούσε και τον βράβευε η απανταχού άρχουσα πολιτικοοικονομική τάξη. Η μάζα ποτέ δεν τον «κατάλαβε» ή μάλλον, παγιδευόταν, πήγαιναν μερικοί λόγω της πλύσης εγκεφάλου, έβλεπαν κι’ αποχωρούσαν, ξενέρωναν. Η φήμη ξεφούσκωνε και κανένας δεν θυμάται «τι» επί της ουσίας. Ξέρεις μόνο, ότι ήταν ο πολυβραβευμένος Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
Αν ρίξουμε μια ματιά στον κατάλογο βραβείων και διακρίσεων του Τζέφρι Παπανδρέου, θα τρίψουμε κι’ εκεί τα μάτια έκπληκτοι, προσπαθώντας να καταλάβουμε, τι σκατά έκανε στη ζωή του ο Τζέφρι Παπανδρέου και έτυχε τόσων και τόσων διακρίσεων.
Να μη μιλήσεις???… Και να αφήνεις αυτόν τον άθλιο μηχανισμό, να ξοδεύει τόνους μελάνης και χαρτιού και τηλεοπτικών αφιερώσεων, στο ύπουλο παιχνίδι κατασκευής των νόθων ηρώων – προτύπων υποταγής, στη θολοκουλτούρα της Αμεταβλητότητας των πάντων??? Και σε τόσο επαγγελματικό και μισθωμένο λίβανο, να μη μπορεί κανένας να εκφράσει αντίθετη γνώμη και άρνηση παραδοχής της «Αγγελοπουλικής ποιότητας»??? Μήπως θέλουν να νομοθετήσουν και τη ποινικοποίηση της άρνησης της μάζας???
Τόλμησε και μίλησε και μεταξύ άλλων έγραψε ο Δημήτρης Δανίκας (στα ΝΕΑ), ότι ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος ήταν «Τσιγκούνης, αλαζόνας και με αισθητικές εμμονές» και σε χρόνο ρεκόρ, η χούντα της διαφθοράς έδρασε διέγραψε το άρθρο του, που πολύ λίγα έλεγε!!!! Τον λογόκριναν, για κάτι, που ηθοποιοί και συνεργείο, είχαν τολμήσει και του το έγραψαν με μπογιά, κρυφά σε τοίχο, στα γυρίσματα του «Αλέξανδρος»!!!! Το άρθρο δεν το αποδόμησε η μάζα, ως κριτής των πάντων επί τα γήινα. Το άρθρο του Δανίκα το έσφαξε, το φασιστικό και διεφθαρμένο καθεστώς, αυτό το καθεστώς, που θα κάνει τη κηδεία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου «δημοσία δαπάνη»….
Αν παρά τις όποιες αντιρρήσεις μου, ο όποιος φανατίλας ΘεοδωροΑγγελοπουλικός οπαδός, έχει στοιχεία, για συγγρούσεις του σκηνοθέτη Αγγελόπουλου, όχι για καθυστερήσεις χρηματοδότησής του, αλλά εναντίον του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, για υπεράσπιση των κοινωνικών αγώνων της μάζας του Ελληνικού λαού, ευχαρίστως να τα δεχθώ, και μετά από διασταύρωση να τα κάνω πρωτοσέλιδο και συγγνώμη να ζητήσω.
Υπάρχουν ΕΛΛΗΝΕΣ γίγαντες της τέχνης και του πολιτισμού, που έγιναν γίγαντες, γιατί έτσι το θέλησε η συνείδηση της συνολικής μάζας του Ελληνικού. Αυτούς τους γίγαντες, οι οποίοι στους λαϊκούς και κοινωνικούς αγώνες έγιναν πραγματικοί υπηρέτες του λαού και «ένα» με τη μάζα, το διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο τους πολέμησε άγρια και στον θάνατό τους και μετά θάνατο. Στη κυριολεξία του πέθανε στη ψάθα.
Αμύνομαι στη κρατική – εξουσιαστική υπερβολή.
Έχουμε σαν λαός, σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούμε. Έχουμε μπροστά μας αγώνες, για να διώξουμε τις σαπίλες και τις εικονικές πραγματικότητες. Έχουμε και πρότυπα αγώνων, κουλτούρας και πολιτισμού. Δεν ζητάμε αυτά που μας χαρίζουν, ή μας πουλάνε όσο-όσο!!!!
Κι’ εδώ μας μιλούν, για ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΑΙΝΙΑΣ, 5.000.000 €, ΓΙΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΜΟΛΙΣ ΔΥΟ ΜΗΝΩΝ, ΜΕ 98% ΚΟΜΠΑΡΣΟΥΣ ΣΑΝ «ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ».– Και ενώ η ταινία πραγματεύεται δουλεμπόριο εργατικών χεριών, στο τρίγωνο ΕΛΛΑΔΑ – ΣΚΟΠΙΑ – ΙΤΑΛΙΑ, ενώ δηλαδή δεν άγγιζε στο παραμικρό τις αμαρτίες των Τούρκων και το βαρύ ιστορικό του Έβρου, το πρόγραμμα των γυρισμάτων θα ολοκληρωνόταν το δεύτερο 15νθήμερο Φεβρουαρίου 2012 στη Κωνσταντινούπολη, χωρίς αναφορές σε Τούρκους δουλέμπορους!!!! Γκέκε?????

Αντί για επίλογο, βάζω ξανά τα λόγια-φιλοσοφία του ίδιου του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, από την Ισπανική εφημερίδα «Publico» του 2008, για να τον εμπεδώσουμε: «Χώρες φτιάχνονται και καταστρέφονται. Όμως εκτός αυτού η έννοια των συνόρων δεν είναι απλά γεωγραφική, αλλά και μεταξύ των ανθρώπων…… Πιστεύω ότι όλοι φτιάχνουμε συνεχώς την ίδια ταινία. Είμαστε καταδικασμένοι να κάνουμε μόνο μία ταινία ή να γράψουμε μόνο ένα βιβλίο ή μόνο ένα ποίημα, σε διάφορες εναλλαγές. Χάρη στην επανάληψη, γίνεται ….τραγούδι»…. Μόλις είχε πάρει το μετάλλιο «Circulo de Bellas Artes«….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.