Αποζημίωση μαμούθ διεκδικούν, από το δήμο Ρόδου, δύο ροδίτες μουσουλμάνοι - ΟΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΕΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ;;;;

Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου προσέφυγαν κατά του Δήμου Ρόδου δύο Ροδίτες Μουσουλμάνοι και πέντε συγγενείς τους, που διαμένουν μόνιμα στη Σμύρνη και στην Κωσταντινούπολη, διεκδικώντας αποζημιώσεις «μαμούθ» για τη χρήση ακινήτου ιδιοκτησίας τους, ως κοινόχρηστης πλατείας επί των οδών Ευδήμου και Απελλού στη Μεσαιωνική Πόλη!

Όπως εκθέτουν στην αγωγή, που υπέβαλαν δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους κ. Γ. Ρωμαίου, το ακίνητο, που εμφανίζεται στα βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου ως διώροφη οικοδομή με ισόγειο 40 τ.μ. και πρώτο όροφο 40 τ.μ., βρίσκεται στην Παλιά Πόλη επί της πλατείας Ευδήμου στο όνομα δικαιοπαρόχου τους.

Το συγκεκριμένο ακίνητο περιήλθε λόγω κληρονομικής διαδοχής σε δύο συγγενείς τους και με απόφαση, το έτος 1973, του Πρωτοβάθμιου Πολιτικού Δικαστηρίου Μούγλων Τουρκίας, η οποία κηρύχθηκε εκτελεστή, με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου το 1974, αναγνωρίσθηκαν ως κληρονόμοι άλλοι 4 συγγενείς τους.

Επισημαίνουν ακόμη ότι με την αριθμ. 421/1984 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (εκουσίας δικαιοδοσίας) αναγνωρίστηκε ότι ισχύει και αποτελεί δεδικασμένο στην Ελλάδα η με αριθμό 1555/1981 οριστική απόφαση του Όγδοου Πολιτικού Ειρηνοδικείου Κωνσταντινούπολης Τουρκίας, σύμφωνα με την οποία αναγνωρίστηκαν ως μόνοι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι ποσοστών ιδιοκτησίας στο ακίνητο άλλοι δικαιοπάροχοι τους.

Μολονότι το επίδικο ακίνητο εμφανίζεται τυπικά στα βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου ως διώροφη οικοδομή, στην πραγματικότητα αποτελεί ακάλυπτο χώρο, καθόσον η διώροφη οικοδομή βομβαρδίστηκε κατά την περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου (1943) και έγινε ερειπωμένο κτήριο, το οποίο στη συνέχεια κατεδαφίστηκε περί το έτος 1950 από συνεργεία του Δήμου Ρόδου ύστερα από παράκληση του τότε δημάρχου Ρόδου Μιχαήλ Πετρίδη προς τους τότε ιδιοκτήτες του ακινήτου, προκειμένου αυτό να αποτελέσει κοινόχρηστο χώρο, με την αντίστοιχη υπόσχεση καταβολής αποζημιώσεως από το Δήμο Ρόδου στους ιδιοκτήτες του, λόγω ρυμοτομίας.

Επισημαίνουν ότι ο εναγόμενος Δήμος Ρόδου κατά το παρελθόν είχε επιχειρήσει να σφετεριστεί το επίδικο ακίνητο, ασκώντας ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου αγωγή χρησικτησίας η οποία απορρίφθηκε τελεσίδικα από το Εφετείο Δωδεκανήσου.

Ο Δήμος στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου στις 27-9-2002 έλαβε απόφαση για την απευθείας αγορά ως ρυμοτομουμένου του ακινήτου που είναι κατάλληλο για την διαμόρφωση της προβλεπόμενης κοινόχρηστης πλατείας επί των οδών Ευδήμου και Απελλού. Ενέκρινε δε τη διάθεση πίστωσης 70.017 ευρώ.

Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι παρά την παραπάνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου, η οποία εγκρίθηκε από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου δεν έχει προχωρήσει η εξαγορά του ακινήτου, ούτε και έχει παραδοθεί η χρήση του, ούτε και έχει καταβάλει οποιοδήποτε ποσό μέχρι σήμερα, αλλά αντίθετα κατέχει τα 40 τ.μ., παραχωρώντας τη χρήση των 26 τ.μ. από αυτά για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων σε παρακείμενη επιχείρηση εστιατορίου έναντι ετησίου τέλους 4.000 €, ενώ τα υπόλοιπα 14 τ.μ. τα χρησιμοποιεί ως δημόσιο δρόμο.

Υποστηρίζουν ότι το ελάχιστο μίσθωμα που θα όφειλε ο εναγόμενος Δήμος να τους καταβάλλει, εάν υπήρχε μεταξύ τους ισχυρή σύμβαση μισθώσεως, ανέρχεται στο ποσό των 30.000 € κατ' έτος.

Διεκδικούν έτσι ως αποζημίωση το συνολικό ποσό των 525.000 €, που αφορά αποζημίωση χρήσης του ακινήτου για τα έτη 1992 έως και 2011 και ζητούν από το δικαστήριο να διαταχθεί ο Δήμος να τους καταβάλλει εφεξής στις 15 πρώτες μέρες κάθε έτους, αρχής γενομένης από το έτος 2012, το συνολικό ποσό των 30.000 € ως αποζημίωση χρήσης με το νόμιμο τόκο υπερημερίας σε περίπτωση καθυστέρησης.

dailynews24.gr