Στρατηγοί και..... «στρατηγοί». Όταν το συναίσθημα εξωτερικεύεται!

Διάβασα με προσοχή τα όσα ο αντγος ε.α. κ. Κων/νος Παδουβάς καταγγέλλει και προτείνει στο τελευταίο τεύχος της «Εθνικής Ηχούς» στο άρθρο του «Σε έξαρση η κατασυκοφάντηση - ταπείνωση των στελεχών Ε.Δ» και "μετέλαβα" την φόρτιση και την συγκίνηση που εξωτερικεύει.

Eίναι το μοναδικό κείμενο της εφημερίδας μας ( λέω «μας» γιατί η εφημερίδα ανήκει σε όλα τα μέλη και δεν είναι μέσον διατύπωσης των προσωπικών σοβαρών αλλά και αρκετών γελοίων, μέχρι προ τινος, τοποθετήσεων αποκλειστικά των μελών του ΔΣ), το οποίο ασχολείται με την ουσία του προβλήματος που αντιμετωπίζει τόσο ο εις την υπηρεσία ευρισκόμενος, όσο και ο απόστρατος. Και η ουσία δεν είναι ή σωστότερα δεν πρέπει να εστιάζεται μόνον στο οικονομικό αλλά και στην αξιοπρέπεια. Προσωπικά θεωρώ ότι ο κύριος Παδουβάς με το κείμενό του καλύπτει σχεδόν πλήρως το θέμα. Δεν τον προσφωνώ «στρατηγό» αλλά «κύριο» γιατί πιστεύω ότι το «κύριε» υπερέχει του «στρατηγέ» στην περίπτωση του συγκεκριμένου συναδέλφου αν κρίνω, βέβαια, σωστά από το ύφος του κειμένου του. Παρ' όλα αυτά όμως θα "τα ακούσει κι αυτός" επειδή έχω σκοπό να τα πω έξω απ' τα δόντια.

Τα βάζετε με τους πολιτικούς κύριε Παδουβά αλλά έχω την εντύπωση ότι κάνετε λάθος ξεχνώντας ότι οι πολιτικοί στην χώρα μας δεν λειτουργούν σαν πολιτικοί αλλά σαν πολιτικάντηδες και επομένως δεν έχει νόημα να ζητάτε ευθύνες από τους πλιατσικολόγους της πατρίδος μας .

Δεν γνωρίζω την ηλικία σας, ούτε ποιας τάξεως είσθε, αλλά από εμάς και τους "δικούς μας" Πάγκαλο και Παπάγο έπρεπε να...
αρχίσετε και με τον τρόπο που αυτοί οι άνθρωποι συμπεριφέρθηκαν στους συναδέλφους τους τον καιρό της παντοδυναμίας τους. Τον πρώτο δεν τον έζησα αλλά διάβασα πολλά γι αυτόν και έμαθα. Τον δεύτερο τον έζησα όταν, μικρό παιδάκι, είδα τον πατέρα μου με άλλους συναδέλφους του, ανώτερους και κατώτερους, να τους κατεβάζουν βίαια οι αστυνομικοί από τα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, υπακούοντας σε εντολή του «Στρατάρχου», αδιαφορώντας για τον αντίκτυπο που θα είχε η εφαρμογή της διαταγής του στο μέχρι τότε κύρος του Έλληνα Αξιωματικού δίνοντας έτσι, το ανάλογο παράδειγμα στους πολιτικάντηδες γενόμενος ταυτόχρονα υπαίτιος της έχθρας που αναπτύχθηκε μεταξύ Στρατού και ΣΑ. Συμπεριφέρθηκε σαν ο οιοσδήποτε πολιτικάντης στα πλαίσια της εξοικονόμησης χρημάτων ξεκινώντας από το μόνιμο εύκολο θύμα, τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Τον έζησα όταν με διαταγές του κατάφερε να σπείρει την διχόνοια μεταξύ των στελεχών ενώ μέχρι τότε, και λόγω του συμμοριτοπολέμου , κυριαρχούσαν η αγάπη και η συναδελφικότητα μεταξύ τους με αποτέλεσμα την καταρράκωση του ηθικού τους με την ταυτόχρονη απαξίωση των στρατιωτικών εκ μέρους της κοινής γνώμης.

Κι εδώ επιτρέψτε μου την γνώμη μου. Εάν δεν υπήρχε ο παμμέγιστος Μεταξάς σιγά μην γινόταν Στρατάρχης (σαν τίτλος γιατί στην ουσία δεν υπήρξε ποτέ) ο Παπάγος και αν δεν υπήρχαν οι γενικότερες συνθήκες του έτους 1948 δεν θα ξαναέβλεπε την δεύτερη αρχιστρατηγία την οποία μάλιστα "διεκπεραίωσε μέσω αντιπροσώπων" χωρίς να επισκεφθεί ούτε μια φορά, κλινήρης γαρ, το μέτωπο κατά την κρίσιμη στιγμή των επιχειρήσεων στον Γράμμο και στο Βίτσι αλλά..... τέλος πάντων.

Τον έζησα όμως και στα πρόσωπα των «Παπάγων και Παγκαλαίων» της εποχής μου. Όταν ο εκάστοτε ανίκανος μωροφιλόδοξος εκμεταλλευόταν την εργασία και την κούραση των κατωτέρων του "για το καλό της υπηρεσίας" ,ό μεθερμηνευόμενον, "για να με κάνετε στρατηγό κορόιδα" και όταν ο κάθε ασυνείδητος "ζωγράφιζε", ελαφρά τη καρδία, τον υφιστάμενό του στις διαδοχικές του σημειώσεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες, μάλλον βασιζόμενος στην εγωιστική προσωπική του, κατά κανόνα εσφαλμένη, εκτίμηση.

Στα πρόσωπα των συγχρόνων μου διοικητών που, οσφυοκάμπτες οι ίδιοι στους ανωτέρους τους και στους πολιτικάντηδες, απαιτούσαν από τους υφισταμένους τους παρόμοια μικροπρεπή συμπεριφορά απέναντί τους.

Στα πρόσωπα των συγχρόνων μου στρατηγών που, μπροστά στα προσωπικά οφέλη της παραμονής τους στους ανωτάτους βαθμούς, έγιναν οι υπηρέτες του κάθε γελοίου δικηγοράκου, καθηγητάκου, πολιτικού μηχανικού πολιτικάντη αδιαφορώντας για το αν αυτό είχε αντίκτυπο στους υφισταμένους τους και τις οικογένειές τους. Και τώρα σαν απόστρατοι, αποκαλούν, νομίζοντας μάλιστα ότι τους κάνουν χάρη, συναδέλφους τους τέως υφισταμένους τους χωρίς ίχνος ντροπής.Τον έζησα σαν απόστρατος στα πρόσωπα των «δοτών» προέδρων του ΜΤΣ και των προέδρων και των αντιπροέδρων της ΕΑΑΣ που συμμετείχαν λόγω θέσεως στα ΔΣ της ΓΤΕ και του ΜΤΣ με τις γνωστές συνέπειες και που είχαν το θράσος, προ έτους, να συμβουλεύουν τον σημερινό Α' ΓΕΣ "πως να φοράει την στολή του σωστά" (ανάρτησή μου στο ιστολόγιο "Ήπειρος, η πατρίδα μας" αλλά και σε πολλά άλλα με τίτλο «Οι ε.α. στρατηγοί εύκολα ξεχνούν. Άραγε λόγω ηλικίας;» στις 5/10/2010).

Στο πρόσωπο τέως προέδρου της ΕΑΑΣ του οποίου τις αποκλειστικές νοσοκόμες (οι φήμες μιλούν για τρεις, όλες συγγενείς του) τις πλήρωνε το ΜΤΣ, εμείς δηλαδή! Και αφού είχε ανάγκη αποκλειστικών νοσοκόμων, πώς προήδρευε; Σαν τον Παπάγο;
Στους συναδέλφους, πτυχιούχους της Νομικής, και ίσως και δικηγόρους συνεργαζόμενους με μεγάλα δικηγορικά γραφεία, κυρίως της Αθήνας, για να παραπλανήσουν και να εκμεταλλευθούν την ανάγκη των αποστράτων συναδέλφων τους και για το ένα €. Αναδρομικά από εδώ, καθυστερούμενα από εκεί και στο τέλος οι μόνοι κερδισμένοι ήταν οι μεγαλοδικηγόροι και οι κολαούζοι τους.

Στο πρόσωπο κομματικοποιημένου νυν Προέδρου ΤΣ που είχε το θράσος μάλιστα να ομολογήσει δημοσίως ότι «προεδρεύων τριμελούς εξ ανωτάτων επιτροπής» επεξεργάσθηκε σχετικά αρχεία της Εθνικής Αντίστασης. Τώρα τι είδους επεξεργασία έκανε στα αρχεία ο εν λόγω κομματικοποιημένος (και πάντα προεδρεύων) «ανώτατος» και τι είδους λαθροχειρίες έκανε η εν λόγω επιτροπή...ο Θεός και η ψυχή τους αλλά κάπως έτσι κάποιοι άσχετοι «επεξεργάζονται» την Ιστορία.

Στο πρόσωπο τέως Προέδρου Παραρτήματος της ΕΑΑΣ που πήγαινε σε συνεστιάσεις διαφόρων φορέων επ' ευκαιρία οποιουδήποτε γεγονότος, τις περισσότερες φορές χωρίς πρόσκληση, και γέμιζε τις τσέπες του με φαγητά και γλυκά αδιαφορώντας για τα σχόλια του κόσμου,τις συστάσεις των συναδέλφων μελών του Παραρτήματος αλλά και για τον αντίκτυπο που θα είχαν οι πράξεις του στο γόητρο των λοιπών συναδέλφων. Που χρησιμοποιούσε το "υπηρεσιακό" τηλέφωνο για να ικανοποιεί προσωπικές του ανάγκες. Που χρησιμοποιούσε το Παράρτημα για προσωπική προβολή και όφελος. Που....που... τόσα πολλά που...!!!

Τον έζησα τέλος στο πρόσωπο , μέλους του ΤΣ του ίδιου Παραρτήματος, που είχε εμπλακεί στο παρελθόν (1982-83), ευρισκόμενος εν ενεργεία, σε αξιόποινη ενέργεια (σώθηκε χάρις στην επέμβαση κυβερνητικού βουλευτή), να συνεχίζει δημιουργικά αργότερα, πλαστογραφόντας υπογραφές για να καρπωθεί κονδύλιο της ΕΑΑΣ ως αναξιοπαθών. Και επειδή "οι απόστρατοι εύκολα ξεχνούμε, άραγε ...λόγω ηλικίας;" το ζω, και κλαίω από την χαρά, βλέποντας τον συγκεκριμένο συνάδελφο να δίνει το ζωηρό "παρών" και πάλι σήμερα προσφέροντας τις ανιδιοτελείς (;) υπηρεσίες του. Ίσως πρέπει να αντικαταστήσει τις παλιές καταστάσεις των μελών με τις νέες. Θα χρειασθούν στον εργοδότη, που τυχαίνει να είναι βουλευτής, του γιου του!

Είμαι πεπεισμένος ότι αν δεν κάνουμε την αυτοκριτική μας και:
α. Δεν καταδικάσουμε πρώτα τον κακό μας εαυτό και όχι με λόγια αλλά με έργα στέλνοντας στα δικαστήρια τους "ενόχους" που μας έφεραν σ' αυτό το χάλι.
β. Δεν απομονώσουμε τους πολλούς γελοίους που μας ντρόπιασαν στο σημείο μάλιστα η προσφώνηση "στρατηγός" να είναι μάλλον βρίσιμο μια και οι πολίτες όλους μας , από τον βαθμό του ανθυπολοχαγού μέχρι και του στρατηγού, "στρατηγούς" μας προσφωνούν ειρωνικά και μόλις γυρίσουμε την πλάτη μας το αντικαθιστούν με το λαμπρό εκείνο "καραβανά" .....
θα συνεχίσουμε να έχουμε τα φαινόμενα των γελοίων «δοτών προσκείμενων σε πολιτικό χώρο» που «δεν έχουν την υποχρέωση να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν» (σελ. 1 της Εθνικής Ηχούς, τεύχος Αυγούστου 2011)

Ξαναδιαβάζοντας, για πολλοστή φορά, το κείμενό σας κύριε Παδουβά πιστεύω ότι τοποθετείστε σωστά σε όλα τα θέματα εκτός από εκείνο που αφορά την διάλυση των Ενώσεων Αποστράτων.
Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει με τις Ενώσεις των άλλων Κλάδων αλλά η ΕΑΑΣ πρέπει ή να διαλυθεί (αλλά όχι επειδή το θέλει ο κάθε άσχετος Μπεγλίτης) ή να κάνει νέο ξεκίνημα . Δεν μπορεί να στηρίζεται στην κληρονομιά που της άφησαν οι προηγούμενες διοικήσεις, βασικά από το 1985 και μετά, και απλά να συνεχίζει με κύρια αποστολή τα ΚΑΑΥ, τα "ξενοδοχεία" και κάποια Μνημόσυνα ή εκδρομές. ΄Η θα γίνει οντότητα σεβαστή απ' όλους και βασικά από τους πολιτικούς ή δεν έχει λόγο υπάρξεως. Μακρυά από την επήρεια και την επιρροή οποιουδήποτε πολιτικάντη να ασχοληθεί σοβαρά με το συμφέρον των χιλιάδων μελών με βασικό όπλο την εφημερίδα και την ομόνοια των μελών της, αρχής γενομένης από την εκλογή των ΤΣ από τους κατά τόπους αποστράτους επιδιώκοντας ώστε οι συνάδελφοι να πάψουν να διαφοροποιούνται με βάση την προέλευσή τους (ΣΣΕ,ΣΜΥ, Εθελοντές κτλ) προτάσσοντας το κοινό συμφέρον.

Ο διαχειριστής τούτου του ιστολογίου .....Οδυσσεύς
ΥΓ Καλό θα ήταν η ΕΑΑΣ να λαμβάνει υπ' όψη της της αναφορές των συναδέλφων, επώνυμες και ανώνυμες, και να μην τις πετάει στον κάλαθο των αχρήστων (και τις μεν και τις δε) γιατί έτσι συνεχίζει την ευθυνόφοβη τακτική «μην μου τα λέτε, δεν θέλω να ξέρω, θέλω να έχω άγνοια, αφήστε με να προεδρεύσω και να απολαύσω τους καρπούς των κόπων μου». Για να στείλει κάποιος μια ανώνυμη επιστολή δεν είναι οπωσδήποτε κακοήθης, κάποιον λόγο θα έχει.... και επί πλέον ας ελέγξει (η ΕΑΑΣ) τους χειριστάς του ιστολογίου της. Ο ίδιος

ΥΓ2 Κύριε Παδουβά καλησπέρα σας. Δεν ξέρω αν το κείμενο αυτό υποπέσει στην αντίληψή σας αλλά πολύ θα ήθελα την γνώμη σας. Ο ίδιος

πηγή