Γράφοντας στην εφημερίδα ‘New York Post’ του Rupert Murdoch, ο Michael Lesher*, ένας ορθόδοξος Εβραίος, υποστηρίζει ότι οι αρχές της πόλης δεν θα πρέπει να δίνουν χρήματα ($ 130.000) σε ιδιωτικές περιπολίες επανδρωμένες από ορθόδοξους Εβραίους στις ορθόδοξες εβραϊκές συνοικίες. Το άρθρο του Lesher έρχεται μετά την απαγωγή και τη δολοφονία του Leiby Kletzky, ενός χασιδικού μικρού αγοριού, από έναν ορθόδοξος Εβραίο. Η ορθόδοξη ιδιωτική ‘αστυνομία’ άργησε να καταγγείλει το περιστατικό.
Orthodox cops: Separate and unequal - του MICHAEL LESHER /μετ.ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Νωρίτερα αυτό το μήνα, μια φρικτή είδηση έκανε το γύρο της Νέας Υόρκης. Ο 8χρονος Leiby Kletzky, ένα χασιδικό αγόρι από το Μπρούκλιν, είχε απαχθεί ενώ πήγαινε σπίτι του από μία κοντινή κατασκήνωση, και το επόμενο βράδυ, βρέθηκε πνιγμένος και διαμελισμένος από τον απαγωγέα του, ο οποίος ήταν επίσης ορθόδοξος Εβραίος.
Βίντεο με τον δολοφόνο:
Το κοινό έπαθε διπλό σοκ όταν έμαθε ότι η εξαφάνιση του Leiby καταγγέλθηκε με καθυστέρηση στην αστυνομία, και ότι μια ιδιωτική ‘περιπολία’ από Ορθόδοξους Εβραίους με το όνομα ‘Shomrim’ φέρεται να είχε βίντεο – ντοκουμέντο που δεν χρησιμοποιήθηκε κατά τις κρίσιμες ώρες πριν τη δολοφονία, ενώ ανεκπαίδευτοι Εβραίοι ιδιώτες προσπάθησαν να χειριστούν την έρευνα οι ίδιοι.
Και τώρα έρχεται αυτό που θα έπρεπε να είναι το τρίτο σοκ: εβραϊκές ομάδες ‘επαγρύπνησης’ όπως η ‘Shomrim’, που αποτελείται από ανειδίκευτους και χωρίς τα απαιτούμενα - για το έργο της αστυνομίας - εφόδια, οι οποίοι πολύ συχνά οδηγούνται από θρησκευτικά ταμπού για να κρατούν τα εγκλήματα που συμβαίνουν στην κοινότητά τους μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο, πληρώνονται από τους φορολογούμενους της Νέας Υόρκης, για να παρεμβαίνουν με τις αρχές – μέσω γενναιόδωρων γραφείων ορισμένων μελών του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης. (Κάτω: Φωτογραφία από τη κηδεία του παιδιού)
Σύμφωνα με το προϋπολογισμό του Συμβουλίου για το 2012, περισσότερα από 130.000 δολάρια από «δωρεές» δίνονται στην ιδιωτική ορθόδοξη εβραϊκή ψευδο-αστυνομία - τα δώρα από χρήματα των φορολογουμένων, με τις εντολές από τοςυ Δημοκρατικούς Συμβούλους Lewis Fidler, David Greenfield, Brad Lander και Stephen Levin . Θυμηθείτε ότι αυτές οι εβραϊκές περιπολίες λειτουργούν μόνο σε λίγες γειτονιές του Μπρούκλιν και να απαντάνε σε κλήσεις μόνο μίας θρησκευτικής κοινότητας.
Γιατί, λοιπόν, οι νομοθέτες της πόλης δίνουν δημόσια κονδύλια για να βοηθήσουν τους ‘Εβραίους χωροφύλακες’ να ανταγωνιστούν την αστυνομία της Νέας Υόρκης;
Είμαι ορθόδοξος Εβραίος. Είμαι, επίσης, δικηγόρος με πολλές υποθέσεις υπεράσπισης θυμάτων παιδικής κακοποίησης. Και έχω ένα μήνυμα για τους πολιτικούς που θέλουν να κερδίσουν την εύνοια - και την ψήφο των Εβραίων, συμβάλλοντας στη χρηματοδότηση των ιδιωτικών περιπολιών τους: Μην το κάνετε.
Είναι ένας κακός τρόπος κυβέρνησης και μία κακή πρακτική επιβολής του νόμου, να μοιραστούν τα χρήματα των φορολογουμένων σε ομάδες με βάση τη θρησκεία, των οποίων η συμβολή στο έργο της αστυνομίας είναι αμφίβολη στην καλύτερη περίπτωση και οι προτεραιότητες των οποίων μπορεί κάλλιστα να έρχονται σε σύγκρουση με το νόμο.
Όχι πολύ καιρό πριν, μία προειδοποίηση για τη κυβερνητική χρηματοδότηση για τέτοιους ‘φύλακες’ θα ήταν περιττή. Όταν ο Curtis Sliwa ίδρυσε τους ‘Guardian Angels’ (‘Φύλακες Άγγελοι’, ιδιωτική ‘αστυνομία’ για την πάταξη της εγκληματικότητας) το 1979, στη Νέα Υόρκη, αξιωματούχοι της πόλης, συμπεριλαμβανομένου του τότε Δημάρχου Ed Koch, δεν τους ήθελαν στη Νέα Υόρκη.
Υπάρχει κάποιος που πραγματικά πιστεύει ότι οι ορθόδοξοι Εβραίοι ‘φύλακες’ όπως η ομάδα περιπολίας ‘Flatbush Shomrim Safety Patrol’, η ‘Williamsburg Safety Patrol’ και η ‘Shmira Civilian Volunteer Patrol of Borough Park’ – που όλοι αυτοί έχουνν να λάβουν αρκετά δολάρια από τον προϋπολογισμό του 2012 – προσφέρουν στην πόλη μια καλύτερη υπηρεσία;
Κάποιος δήλωσε ότι ο σκοπός της περιπολίας ‘Flatbush Shomrim’ είναι να ασχολείται με "εγκλήματα προκατάληψης". Αυτός είναι αναμφίβολα ένας αξιόλογος στόχος, αλλά κάποιος μετά βίας αναμένει μια περίπολο που διοικείται αποκλειστικά από μία και μόνο θρησκευτική ομάδα να έχει την εμπειρία και τις γνώσεις για την εφαρμογή των νόμων κατά των διακρίσεων.
Για να το θέσω διαφορετικά: Αν το Έθνος του Ισλάμ ήταν να δημιουργήσει μια ιδιωτική αστυνομία μουσουλμάνων, δήθεν για να καθαρίσει το Harlem από "εγκλήματα προκατάληψη," τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου θα έδιναν χαρούμενα το δημόσιο χρήμα στα ταμεία τους;
Η ορθόδοξη εβραϊκή ‘αστυνομία’ δεν είναι μόνο μια αναπόφευκτα μονόπλευρη υπόθεση, αλλά υπάρχει σημαντική απόδειξη ότι ο ρόλος της μπορεί να είναι επιβλαβής ακόμη και σε μέλη της κοινότητάς τους. Η παραδοσιακή ραβινική ηγεσία – η οποία δεσπόζει στην διαδικασία λήψης αποφάσεων για τους ορθόδοξους Εβραίους – παραμένει δύσπιστη στο να αναφέρονται εγκλήματα που διέπραξαν οι Εβραίοι στην αστυνομία, ακόμη και όταν (όπως στην περίπτωση Leiby Kletzky του) τα θύματα είναι επίσης Εβραίοι.
Θυμηθείτε το πρόγραμμα "Kol Tzedek" που ανακοινώθηκε με πολλές φανφάρες, από τους εισαγγελείς του Μπρούκλιν τον Απρίλιο του 2009, σε συνδυασμό με την υπηρεσία για τα Παιδιά και την Οικογένειας ‘Orthodox bulwark Ohel Children’s Home and Family Services’. Σύμφωνα με τον Περιφερειακό Εισαγγελέα Charles Hynes, η πρωτοβουλία "με στόχο να βοηθήσει τα θύματα σεξουαλικών εγκλημάτων στις ορθόδοξες εβραϊκές κοινότητες του Μπρούκλιν να αναφέρουν περισταικά κακοποίησης . . . σε ‘κοσμικές’ αρχές. "
Αλλά όταν η Ohel ανακοίνωσε το ίδιο πρόγραμμα με τα δικά της διαφημιστικά ενημερωτικά δελτία, είχε προσεκτικά αφαιρεθεί κάθε αναφορά στην αστυνομία, τους εισαγγελείς ή την αναφορά εγκλημάτων - μια κίνηση που ήταν ιδιαίτερα ενοχλητική από έναν οργανισμό που μαστίζεται εδώ και χρόνια από τους ισχυρισμούς ότι παραμελεί της δική της υποχρέωση να αναφέρει τις περιπτώσεις κακοποίησης των παιδιών.
Η στάση της Ohel απέναντι στην ‘κοσμική’ αστυνομία δεν προκαλεί εντύπωση. Την ώρα που εθελοντές ‘χτένιζαν’ μανιωδώς το Μπρούκλιν για τον εξαφανισμένο Leiby Kletzky, ο ραβίνος Shmuel Kamenetsky, ένας από τους πιο σημαίνοντες Ορθόδοξους ηγέτες της Αμερικής, τόνισε σε συνέντευξη ότι η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών που φέρεται να έχει διαπραχθεί από έναν Εβραίο πρέπει να αναφέρεται πρώτοι στον ραβίνο, ο οποίος στη συνέχεια αποφασίζει αν θα πρέπει να επικοινωνήσει με την αστυνομία.
Ο λόγος του ραβίνου Kamenetsky είναι νόμος για τους περισσότερους από τους Ορθόδοξους Εβραίους του Μπρούκλιν που κάνουν περιπολίες όπως η Shomrim. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, αν ακολουθήσεις τις οδηγίες του σχετικά με την κακοποίηση των παιδιών, παραβιάζεις το νόμο της Νέας Υόρκης, για υποχρεωτική αναφορά στην αστυνομία.
Επιπλέον, εάν τα μέλη της ορθόδοξης περιπόλου χρησιμοποιούν την απειλή χρήσης βίας για την αποτροπή ενός θύματος από το να πάει στην αστυνομία, με βάση μια τέτοια κατανόηση του ραβινικού δικαίου, τότε σαφώς παραβιάζουν το ομοσπονδιακό καταστατικό των ατομικών δικαιωμάτων.
Υπάρχουν ήδη πολλές επαρκείς αποδείξεις ότι αυτή η πρακτική είναι απαράδεκτη σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες δικαίου και η αστυνομία της Νέας Υόρκης έχει επικρίνει τις ομάδες Shomrim για την αποτυχία τους να την ενημερώσουν για κάποιες από τις κλήσεις που λαμβάνουν. Στην πραγματικότητα, έχει αναφερθεί ευρέως ότι οι εβραϊκές περιπολίες παρακρατούν τακτικά πληροφορίες σχετικά με ύποπτους παιδεραστές, αν είναι Εβραίοι.
Απειλές κατά της ζωής, που υπογράφονται από δεκάδες ραβίνους, εμφανίστηκαν πριν από μερικά χρόνια σε μια εφημερίδα γίντις του Μπρούκλιν εναντίον οποιουδήποτε «δίνει πληροφορίες» για έναν αδελφό Εβραίο στις κοσμικές αρχές. Και αν και ο ερασιτέχνης ντετέκτιβ από την αίρεση των Bobov Hasidic έφρασε ως Σέρλοκ Χολμς, και οδήγησε τελικά την αστυνομία στον δολοφόνο του 8χρονου Leiby Kletzky, ηγετικά μέλη της κοινότητας συμμετείχαν σε μια συστηματική προσπάθεια συγκάλυψης μιας σοβαρής περίπτωσης καταγγελίας παιδικής κακοποίησης το 2000, όπου προσπάθησαν όχι μόνο επιβάλλουν σιωπή στο θύμα και την οικογένειά του, αλλά προσπάθησαν να σταματήσουν ακόμη και τις ενέργειες του Γραφείου του Εισαγγελέα, ο οποίος απέσυρε όλες τις κατηγορίες, αφότου μια ομάδα ραβίνων άσκησε πιέσεις με εξαιρετικά αμφίβολες "αποδείξεις."
Παρ’ όλα αυτά, οι χρηματοδοτούμενες από τους φορολογούμενους εβραϊκές περιπολίες έχουν γίνει μια Νεοϋορκέζικη παράδοση. Το 2009, η Flatbush Shomrim Safety Patrol πήρε μόνη της ένα πλήρως εξοπλισμένο αξίας 250.000 δολαρίων "κινητό κέντρο διοίκησης της ασφάλειας" με "βαριά επιχορήγηση από το Δημοτικό Συμβούλιο. Το μήκους 22 ποδιών μακρύ όχημα είναι εξοπλισμένο με μια αίθουσα συσκέψεων, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ένα μηχάνημα φαξ, ένα έγχρωμο φωτοτυπικό και μια επίπεδη οθόνη τηλεόρασης.
Σας αρέσει η ιδέα ότι κάτοικοι της Νέας Υόρκη, Εβραίοι και μη Εβραίοι, καταβάλλουν το ένα τέταρτο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων για να το δώσουν σε έναν οργανισμό του οποίου τα μέλη μπορεί να χρειαστεί να ζητήσουν τη γνώμη του ραβίνου πριν αναφέρουν στην αστυνομία ένα πιθανό έγκλημα;
Είμαι βέβαιος ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που υπηρετούν στις Ορθόδοξες περιπολίες είναι ειλικρινείς και αφοσιωμένοι άνθρωποι που κάνουν τα πάντα για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των κοινοτήτων τους. Αλλά ομάδες όπως η Shomrim είναι μια παράδοση στη Νέα Υόρκη που θα ήταν πολύ καλύτερα αν δεν υπήρχε.
* Ο Michael Lesher είναι συγγραφέας και δικηγόρος, και συν-συγγραφέας του “Tempest in the Temple: Jewish Communities & Child Sex Scandals”, («Τρικυμία στο Ναό: Εβραϊκές Κοινότητες & Σκάνδαλα Παιδοφιλίας», (Brandeis University Press).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.