Ανορθόδοξη Κηπουρική – Guerilla Gardening

Σίγουρα, όλο και κάπου θα έχετε ακούσει τον όρο, ανορθόδοξος πόλεμος. Μπορεί στις ειδήσεις σε καμιά ταινία, ή ακόμα και στο μάθημα της Ιστορίας. Οι τσολιάδες του ’21, ήταν εξπέρ σε αυτό το είδος πολέμου. Εν συντομία, οι στρατιωτικές δυνάμεις που αντεπιτίθεται, διασπώνται σε μικρές ομάδες, οι οποίες επιφέρουν καίρια πλήγματα στον εχθρό και μετά “εξαφανίζονται”. Χτυπώ και φεύγω δηλαδή.

Τι σχέση έχει όμως ο ανορθόδοξος πόλεμος με την κηπουρική; Εδώ και περίπου 10 χρόνια, στην Ευρώπη και τώρα τελευταία σε μικρή έκταση, έχει δημιουργηθεί ένα κίνημα μια τάση, όπως θέλετε πείτε το, το Guerilla Gardening. Οι guerilla gardeners λοιπόν, όπου βρουν χώμα, πάνε και φυτεύουν φυτά. Δεν είναι ανάγκη να τους ανήκει ο χώρος. Είτε αυτός είναι δημόσιος, είτε ιδιωτικός, αν βρουν ένα χώρο ο οποίος μένει ανεκμετάλλευτος, πάνε και τον φυτεύουν. Σε πάρκα, σε πεζοδρόμια, σε μάντρες, όπου βρουν.

Όταν ο χώρος είναι εύκολα προσβάσιμος και κοινόχρηστος, τα πράγματα είναι απλά. Μαζεύεται μια ομάδα, παίρνουν μαζί τους σπόρους, λουλούδια, εργαλεία και φυτεύουν τον εκάστοτε χώρο. Αν όμως το μέρος δεν είναι εύκολα προσβάσιμο και πρόκειται για ιδιωτικό χώρο, τι γίνεται; Εκεί, οι πανέξυπνοι guerilla gardeners, επιστρατεύουν τις γνώσεις τους από την φυσική καλλιέργεια με την μέθοδο Fukuoka, βάζουν μπόλικη φαντασία και το αποτέλεσμα είναι απλά εκπληκτικό. Φτιάχνουν μπάλες με χώμα και σπόρους, όπως στην μέθοδο Fukuoka και μετά σκαρφίζονται τρόπους, πως να πετάξουν αυτές τις μπάλες μέσα στον ιδιωτικό χώρο. Τις πετάνε με τα χέρια, φτιάχνουν μικρούς αυτοσχέδιους καταπέλτες, ακόμα και μικρά αερόστατα/μπαλόνια όπου τα φορτώνουν με σπόρους και τα αφήνουν ελεύθερα σε μια τοποθεσία και αυτά όπου καταλήξουν θα “σπείρουν” τους σπόρους τους. Για τα υπόλοιπα, φροντίζει η Φύση.

Όπως είχα αναφέρει σε προηγούμενο post, το μειονέκτημα των preppers, είναι οτι επειδή έχουν συγκεντρωμένα σε ένα μέρος τα τρόφιμα, μπορούν πολύ εύκολα να τα χάσουν/καταστραφούν από κάτι το αναπάντεχο/απρόοπτο. Άρα η λογική λέει, οτι καλό είναι αυτά τα εφόδια, να τα διασπείρομαι σε διάφορα σημεία. Έτσι ακόμα και αν καταστραφούν στο ένα μέρος, θα έχουμε τα υπόλοιπα. Γι’ αυτό, θα μπορούσαμε να καλλιεργήσουμε σε απομακρυσμένα σημεία, από τον κυρίως χώρο μας, διάφορα λαχανικά και φρούτα οπότε στην περίπτωση που χρειαστεί να εγκαταλείψουμε τον κύριο χώρο μας, θα μπορούμε να υποχωρήσουμε σε κάποιο από τα σημεία που είχαμε σπείρει με την μέθοδο Fukuoka.

Tι χρειαζόμαστε. Θα χρειαστούμε κυρίως, σπόρους. Φυσικούς σπόρους και όχι υβρίδια. Πρέπει το φυτό που θα μεγαλώσει να βγάλει καρπούς, που όταν ωριμάσουν με την σειρά τους να αφήσουν σπόρο για την επόμενη περίοδο. Επίσης, οι φυσικοί σπόροι/φυτά ,επειδή έχουν μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον με καθόλου έως πολύ λίγο λίπασμα, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτυχθούν, σε σχέση με ένα υβρίδιο, το οποίο έχει μεγαλώσει και απαιτεί για την ωρίμανση του λίπασμα. Σπόρους μπορούμε να βρούμε από γέροντες στα χωριά μας, κάνοντας μια βόλτα στο δάσος, ή από οργανωμένες πηγές όπως το Πελίτη. Το Πελίτη όμως δεν μπορεί να σας παρέχει μεγάλες ποσότητες σπόρων. Μπορείτε να πάρετε μια μικρή ποσότητα, αυτή που προσφέρει το Πελίτη, να τους καλλιεργήσετε και να μαζέψετε μετά από την παραγωγή σας, αρκετούς σπόρους. Οι σπόροι δεν θα πρέπει να είναι ότι να ναι… αλλά να είναι κατάλληλοι για σπορά, για την συγκεκριμένη εποχή που κάνετε αυτή την διεργασία. Δεν θα σπείρετε ντομάτες το χειμώνα, ούτε μπρόκολα τον Ιούνιο.

Θα χρειαστείτε επίσης και χώμα. Δεν χρειάζεται κάποιο ειδικό χώμα, ότι βρείτε. Δείτε το βίντεο που ακολουθεί για το πως μπορείτε να φτιάξετε τους σβόλους με τους σπόρους.

Αφού έχετε ετοιμάσει τους σβόλους σας, απλώς βρίσκετε ένα χώρο που νομίζετε ότι σας κάνει. Όχι μόνο σαν χώρος καλλιέργειας αλλά και σαν χώρος “υποχώρησης” ας πούμε. Διασπείρεται τους σβόλους σε όλο το χώρο με τυχαίο τρόπο και είστε έτοιμοι. Εφόσον έχετε διαλέξει σπόρους κατάλληλους για την εποχή, από εκεί και πέρα αναλαμβάνει η Φύση.

Με την μέθοδο αυτή, μπορείτε να καλλιεργήσετε αρκετά μέρη χωρίς καθόλου φροντίδα αλλά φυσικά με αναμφίβολα αποτελέσματα. Αυτό γιατι μπορεί σε εκείνη την περιοχή να βόσκουν ζώα και να σας τα φάνε ή λόγω κάποιας κλιματικής αλλαγής να μην υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθούν τα φυτά. Οπότε μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο, πιο σίγουρο. Αν έχουμε κάποιο εξοχικό ή κάποιο κτήμα/χωράφι κάπου μακριά από το σπίτι που μένουμε κυρίως, μπορούμε να καλλιεργήσουμε εκεί, με πιο συστηματικό τρόπο, όπως θα κάναμε και στο σπίτι μας, απλώς με πιο λίγα ποτίσματα και περιποίηση ή να εφαρμόσουμε όπως και πριν την μέθοδο Fukuoka. Επειδή όμως, οι σπόροι θα είναι στο δικό μας χώρο, θα είναι προστατευμένοι από τα ζώα και αν τα ποτίζουμε που και που, θα έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Με λίγα λόγια, η διασπορά των υλικών προμηθειών αν και δύσκολη, είναι μια καλή λύση για να είμαστε προετοιμασμένοι ακόμα και για το απροσδόκητο, όχι μόνο σε θέμα τροφών αλλά και σε άλλες προμήθειες

πηγή