Λίγο Πατρίδα καὶ λίγο βόλεμα.

Λίγο ἀπὸ ὅλα.

Ἔχω θέμα μαζί σας ἀγαπητοὶ «συν-Ἕλληνες»! Σοβαρότατο θέμα. Καὶ τὸν κανακάρη σας στὸ δημόσιο, στὴν ΕΡΤ, στὴν ΔΕΗ ἀλλὰ καὶ ἡ Πατρίδα Πατρίδα.

Καὶ τὴν θυγατέρα σας στὸ ΙΚΑ ἢ στὸ ληξιαρχεῖο ἢ στὴν πολεοδομία, ἀλλὰ καὶ ἡ Πατρίδα Πατρίδα.

Καὶ τὰ δικά σας βολέματα στὴν πανεπιστημιακὴ ἕδρα, στὴν διευθυντικὴ καρέκλα τοῦ κάθε ὀργανισμοῦ, στὴν στρατιωτικὴ (ἢ ὅποια ἄλλην) ἡγεσία ἀλλὰ καὶ ἡ Πατρίδα Πατρίδα.

Ἐν τάξει. Δέχομαι πὼς μέσα σὲ ἕναν τέτοιο κόσμο ποὺ κυβερνᾶ τὸ ῥουσφέτι καὶ ἡ ῥεμούλα, ποὺ ἐπιπλέει ὁ φελὸς καὶ ἡ κουράδα, θὰ πρέπῃ κι ἐσεῖς νὰ ἐπιβιώσετε μὲ κάθε δυνατόν τρόπο. Ἀλλὰ γιατὶ δὲν παραμείνατε στὰ ὅσα τὸ ἦθος διδάσκει;

Νὰ σᾶς φέρω παραδείγματα;

Πόσοι καὶ πόσοι στρατιωτικοὶ δὲν προώθησαν τὰ παιδιά τους; Καὶ ποιῶν τὰ παιδιὰ προωθήθησαν; Γιατί ἀναρωτιέστε σήμερα;

Πόσα καὶ πόσα παιδιὰ καλλιτεχνῶν δὲν στηρίχθηκαν ἀπὸ τὸ κατεστημένο διότι ἤθελαν νὰ πορευτοῦν μόνα τους; Καὶ πόσα ἄλλα βολεύτηκαν ἀκόμη καὶ στὰ πιὸ ἀπίθανα σημεῖα βολέματος; Ἀνίκανα ὄντα ποὺ ὅμως ἦταν τὰ παιδιὰ τοῦ δείνα καὶ τοῦ τᾶδε.

Πόσοι πανεπιστημιακοὶ δὲν ξεπούλησαν τὶς γνώσεις τους πρὸ κειμένου νὰ διατηρήσουν τὴν θέσι τους ἢ νὰ πάρουν μία προαγωγή; Νὰ μὴν τοὺς θεωρήσω σήμερα συνυπευθύνους γιὰ τὴν κατάντια τῆς παιδείας; Καὶ ποιόν νὰ θεωρήσω; Τὴν Δραγώνα; Μὰ ἡ κάθε Δραγώνα ὑπάρχει διότι αὐτοὶ οἱ ὁλίγιστοι σιώπησαν.

Πόσοι καὶ πόσοι δὲν μίλησαν, δὲν ἔδρασαν, δὲν ἀντέδρασαν….

Ἀλλὰ καὶ πόσοι ἄλλοι, ἁπλοῖ, καθημερινοὶ γείτονές μας, δὲν διάλεξαν τὸ γλύψιμο, τὸ προσωπικό τους ξεπούλημα καὶ τὴν ἐξάρτησι ἀπὸ τὶς διαθέσεις τοῦ κάθε πολιτικάντη; Τί ἀπέγιναν τὰ παιδιὰ αὐτῶν;

Φτωχοί, θὰ μοῦ ἀπαντήσετε!

Σωστά! Φτωχοί!

Ἀλλὰ ἔχουν μίαν μεγάλη διαφορά σήμερα ἀπὸ ὅλους ἐσᾶς ποὺ μοῦ ξεχυθήκατε στοὺς δρόμους, στὶς νεοϊδρυθεῖσες κομματικὲς παρατάξεις καὶ στὰ πολλὰ ὑποσχόμενα κινήματα. Διαθέτουν κάτι ποὺ ἀπωλέσατε πρὸ πάρα πολλοῦ! Ἦθος!!!!!

Ἀπόλυτον ἦθος.

Ἐκεῖνον τὸν Ξανθόπουλο, ποὺ τόσους χρόνους μᾶς πότισε μὲ τὸ «εἶμαι φτωχὸς καὶ τίμιος βιοπαλαιστής» τὸ χρησιμοποιήσατε μόνον γιὰ νὰ γελάσετε. (Προσωπικῶς δὲν συμπάθησα ποτέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς ταινίες, ἀλλὰ ἠναγκάσθην νὰ τὶς παρακολουθήσω ὅταν ἤμουν μικρή, πάρα πολλὲς φορές λόγῳ οἰκογενείας.) Ὅμως κάτι μᾶς ἔμεινε ἐμᾶς ἀπὸ τὸν Ξανθόπουλο. Κάτι τόσο δά. Κάτι ποὺ μᾶς θύμιζε τὸ «ΚΑΛΟΣΚΑΓΑΘΟΣ» τὸ ὁποῖον κάποιοι ἀνεβάθμισαν σὲ «ΜΑΛΑΚΑΣ». Τὰ λέω καλά;

Ὄχι, δὲν συναποφασίσατε γιὰ τὴν κατρακύλα μας. Ὄχι δὲν βάλατε τρικλοποδιὲς σὰ ἄλλους. Ὄχι δὲν μεγαλώσατε τὰ ὑπάρχονται προβλήματα. Ἀλλὰ σιωπήσατε. Τὸ βουλώσατε. Τὸ ἀνεχτήκατε.

Καὶ σήμερα ἔρχεστε ὡς «ἀγανακτισμένοι», ἀπογοητευμένοι καὶ σωτῆρες….

Εἶστε ἀστεῖοι πλέον…

Λυπᾶμαι…

Ὄχι μόνον ἀνεχθήκατε καθεστῶτα ποὺ ὑποβίβαζαν ὅλην τὴν κοινωνία μας. Ὄχι μόνον τὰ ὑπηρετήσατε…. Ἀλλὰ κάποιες φορὲς (ἐλπίζω ἐλάχιστες) τὰ στηρίξατε μὲ ὅλες σας τὶς δυνάμεις.

Ἀλλὰ εἴπαμε… Λυπᾶμαι…. Τελείωσε….

Φαντάζετε στὰ μάτια μας ὡς Καραγκιόζηδες πλέον. Δὲν ἔχετε καμμία στοιχειώδη ἀξιοπρέπεια νὰ παραμείνετε στὰ τοῦ οἴκου σας καὶ νὰ πάψετε. Δὲν ἀνέχεστε τὴν προσωπική σας συνενοχή καὶ πασχίζετε νὰ διορθώσετε τὰ ἀδιόρθωτα; Μᾶς δουλεύετε;

Κυττᾶξτε τὸν καθρέπτη σας. Κυττᾶξτε καλά. Ἐὰν ἐκεῖ βρεῖτε ἀνθρώπους, θὰ ἔχετε κάνει λᾶθος. Μόνον μαριονέτες θὰ βρεῖτε. Ἄσκεφτες, ἄμυαλες καὶ εὐκόλως μετακινούμενες μαριονέτες.

Ὅσα κι ἐὰν σᾶς πῶ γνωρίζω πὼς δὲν θὰ καταλάβετε. Δὲν μπορεῖτε νὰ κατανοήσετε πὼς τὸ λᾶθος δὲν διορθώνεται μὲ ἄλλο λᾶθος. Δὲν μπορεῖτε νὰ συνειδητοποιήσετε πὼς τὸ κακὸ ποὺ διαπράξατε εἰς βᾶρος τῆς χώρας, χαράκτηκε ἀνεξίτηλα καὶ δὲν σβήνει. Δὲν ἀντέχετε νὰ ἀποφασίσετε πὼς εἴχατε τελειώσει ἐκεῖ, στὸν πρῶτο συμβιβασμό, στὸ πρῶτο σκύψιμο, στὴν πρώτη σιωπή.

Δὲν ξέρω γιατὶ σᾶς γράφω σήμερα αὐτὸ τὸ σημείωμα. Ἴσως καὶ νὰ ἐλπίζω πὼς θὰ καταλάβετε καὶ θὰ πάψετε… Ἀλλὰ μᾶλλον λαθεύω….

Σᾶς ἐνημερώνω ἁπλῶς πὼς ἡ παράστασις τελείωσε. Οἱ Καραγκιόζηδες πρέπει νὰ ἀποχωρήσουν πλέον καὶ νὰ ἀδειάσῃ ἡ σκηνή. Σᾶς δηλώνω ὑπευθύνως πὼς αὐτὴ ἡ σκηνὴ θὰ καταστραφῇ. Τὸ θέατρον τοῦ παραλόγου δὲν «τραβάει» ἄλλο σὲ αὐτὸν τόν τόπο. Ἐὰν δὲν ἀποφασίσετε μόνοι σας τὴν ἀποχώρησι, θὰ σᾶς τραβήξῃ ἁπλῶς ἡ σκηνὴ μὲ τὴν πτώσι της στὰ μπάζα.

Καλήν σας ἡμέρα.

Φιλονόη.

Υ.Γ. Εἰλικρινῶς, τὸ λέω καὶ τὸ ξαναλέω, καὶ δὲν μοῦ δίδεται σημασία. Τὸ παιχνίδι τελείωσε. Ὅσο κι ἐὰν πασχίζετε νὰ σώσετε τὰ ἄσωστα, τὸ μόνον ποὺ ἐπιτυγχάνετε εἶναι ἡ γελοιοποίησις.

(Χρησιμοποίησα ὡς τίτλο μίαν φράσι ἀπὸ τὸ κείμενον-ἀφιέρωμα στὸν λογιστὴ Καζάκη. )

πηγή