Μιλᾶμε γιὰ δημοκρατία… Καὶ τί ἀκριβῶς ἐννοοῦμε;

Οὐδεῖς γνωρίζει.

Ἀλλοὶ ἐπιθυμοῦν νὰ συμμετέχουν στὰ κοινά.

Ἄλλοι νὰ συμμετέχουν, νὰ συναποφασίζουν καὶ νὰ συνδιοικοῦν.

Ἄλλοι νὰ ἀποκτήσουν τὴν φήμη ποὺ ποτὲ δὲν εἶχαν.

Ἄλλοι τὸ λέν γιὰ νὰ τὸ λέν!

Ἄλλοι ὀνειρεύονται νὰ ἀλλάξουν τὸν κόσμο, καὶ τοὺς ἀναγνωρίζω τὴν καλὴ προθεσι, ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ ἀλλάξουν τὸν ἑαυτόν τους.

Κι ἄλλοι, οἱ χειρότεροι, βλέποντας πὼς τὸ σύστημα ποὺ ἐδόμησαν αὐτοὶ καὶ τὰ σόγια τους, καταρρέει, εἶπαν νὰ τὸ γυρίσουν σὲ κάτι πιὸ «τραβηκτικό»!!!

Ἐγὼ πάλι ἀναρωτιέμαι γιατί νὰ συζητᾶμε γιὰ κάτι ποὺ δὲν ἀντέχουμε νὰ ζήσουμε.

Γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ περάσουμε στὴν δημοκρατία, καὶ γιὰ νὰ λειτουργήσῃ ἡ δημοκρατία γιὰ τὸ καλὸ ὅλων μας, καὶ γιὰ νὰ δομήσουμε σταδιακῶς μίαν κοινωνία ποὺ θὰ φτιάχνῃ πολῖτες, ἀπαιτοῦνται μερικὰ βασικὰ ποὺ δὲν διαθέτουμε.

Πῶς θὰ μπορέσω ἐγὼ νὰ συναποφασίσω γιὰ πράγματα ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνομαι; Ἐὰν γιὰ παράδειγμα εἴχαμε αὐτὴν τὴν στιγμὴ τὸ ζητούμενον πολίτευμα, καὶ τιθόταν θέμα φυλάξεως συνόρων, τί ἀκριβῶς θὰ καταφέρναμε;

Τὸ 10% τοῦ πληθυσμοῦ μας ἀποτελεῖται ἀπὸ ἀνθέλληνες ποὺ δὲν ἐπιθυμοῦν σύνορα.

Τὸ 10-15% τοῦ πληθυσμοῦ μας ἀποτελεῖται ἀπὸ πουλημένους ποὺ πολὺ εὐχαρίστως θὰ προπαγάνδιζαν κατὰ συνόρων πρὸ κειμένου νὰ λάβουν κάποιο σαλὲ στὴν Ἐλβετία ὡς ἀντάλλαγμα.

Τὸ 60-70% τοῦ πληθυσμοῦ μας ἀποτελεῖται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ζοῦν μίαν κανονική ζωή, ποὺ δὲν τοὺς ἀρέσει νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ κοινά καὶ ποὺ βλέπουν τηλεόρασι, ἀκοῦν δημαγωγοὺς καὶ εὐκόλως πέφτουν θύματα κάθε καθοδηγήσεως. (Μεταξὺ αὐτῶν κι ἐγώ. Στὸ μόνον ποὺ διαφέρω εἶναι στὴν τηλεόρασι ποὺ δὲν βλέπω.)

Ποιοί μένουν γιὰ νὰ φροντίσουν περί συνόρων;

Ἀφῆστε… Ὀρθάνοικτα ἦταν, εἶναι καὶ θὰ παραμείνουν μὲ τέτοιου εἴδους διαδικασίες.

Μὴν πᾶτε μακριά. Ἐδῶ ὁ πολὺς Μίκης τὴν μία λέει γιὰ κλειστὰ σύνορα καὶ τὴν ἀμέσως ἐπομένη μιλᾶ γιὰ ὀρθάνοικτα. Ὅμως παραμένει γνωστός, μὲ φήμη (καὶ μᾶλλον μὲ ἄγνοια;;;;) καὶ ἀσαφῆς!!! Ἀναλόγως πῶς θὰ ξυπνήσῃ, θὰ στηρίξῃ ἢ δὲν θὰ στηρίξῃ τὸ θέμα! Ἐὰν ἔχῃ μάλλιστα φάει γιὰ βραδινὸ στιφᾶδο, ὀρθάνοικτα θὰ μείνουν τὰ σύνορα.

Θέλετε νὰ φέρω δεκάδες παραδείγματα; Νὰ μιλήσουμε γιὰ παιδεία; Οἱ περισσότεροι γύρω μας ἀγνοοῦν τὸ οὐσιῶδες: δὲν ἔχουμε παιδεία.

Νὰ μιλήσουμε γιὰ ψάρεμα; Γιὰ κυνήγι; Γιὰ ἐξωτερικὴ πολιτική; Γιὰ τί νὰ μιλήσουμε; Πόσοι συνειδητοποιημένοι πολῖτες ὑπάρχουν γύρω μας; Πόσοι ἔχουν τὴν ἱκανότητα νὰ λάβουν μέρος στὶς ἀποφάσεις; Πόσοι θὰ λάβουν τὶς σωστὲς γιὰ τὸ σύνολον ἀποφάσεις;

Ἐλάχιστοι ἔως κανένας.

Ξέρετε γιατί;

Διότι ἐὰν ὑποθέσουμε πὼς ὄντως στήνουμε ἕνα σύστημα δημοκρατίας καὶ ὄντως καταφέρνουμε νὰ συμμετέχουμε στὰ κοινά, καὶ ὄντως ὅλα θὰ ἔχουν καλῶς, τότε θὰ πάσχουμε στὸ σημαντικότερον: θὰ μᾶς λείπουν οἱ πολῖτες!!!! Δυστυχῶς!!!

Νὰ τὸ πάρουμε λοιπὸν ἀνάποδα;

Χρειαζόμαστε τοὺς καλλιτέρους! Τοὺς πέντε, δέκα, δεκαπέντε ἢ ἑκατό ποὺ πράγματι πληροῦν τὰ παραπάνω. Μόνον! Τότε ὅμως συζητᾶμε μόνον γιὰ δικαίους, ἠθικούς, ἀρίστους… Οἱ ὁποῖοι θὰ καταπιαστοῦν μὲ τὸ νὰ φτιάξουν πολιτεῖες κι ὄχι μαχαλᾶδες.

Γιὰ νὰ φτιάξῃ κάποιος πολιτεία ὅμως, πρέπει νὰ στήσῃ παιδεία. Παιδεία ποὺ θὰ δημιουργῇ πολῖτες, σκέψεις, ἐπιστήμη κι ὄχι δούλους καὶ ὑπηκόους.

Ὅταν θὰ φτιάξῃ παιδεία, τότε θὰ ἔχῃ τὴν πολιτεία καὶ τότε μποροῦμε νὰ συζητήσουμε γιὰ τὰ ὑπόλοιπα. Σὲ κάθε ἄλλην περίπτωσι, παίξαμε ἄσχημα καὶ χάσαμε ἀκόμη πιὸ ἄσχημα.

Φιλονόη.

πηγή