Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Le Monde: Υποτιμήστε το Ευρώ για να σωθεί η Ελλάδα !




Αναδημοσιεύουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γάλλου οικονομολόγου καθηγητού, Jean-Pierre Vesperini, το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde της 24ης.06.2011. Εκτιμούμε ότι πρόκειται για ένα άρθρο σταθμό- μακράν -το πιο σημαντικό από τα ως τώρα ξένα δημοσιεύματα για την ελληνική κρίση:

Πρώτον, γιατί δημοσιεύτηκε στη Le Monde.

Δεύτερον, γιατί βάζει το πρόβλημα Πανευρωπαϊκά και ρίχνει την Ευθύνη στην Νομισματική Πολιτιή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στους Γερμανούς που την επιβάλλουν και στους Γάλλους που την ανέχονται, παρά το γεγονός ότι βλάπτει το μεγαλύτερο μέρος των κρατών μελών, οδηγεί όλες τις νότιες χώρες σε χρεοκοπία και ωφελεί ΜΟΝΟΝ τους Γερμανούς (και κάποια ελάχιστα κράτη μέλη δίπλα στη Γερμανία).

Τρίτον διότι χαιρετίζει την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του Ελληνικού λαού! από τις στήλες της Le Monde!!!







«Πρέπει να υποτιμηθεί το Ευρώ έναντι του δολαρίου. Είναι η λύση στην κρίση του Ελληνικού χρέους»



Εδώ και κάτι παραπάνω από ένα χρόνο, η Ελλάς ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα [EKT] επεξεργάσθηκαν ένα σχέδιο το οποίο θα βοηθούσε την χώρα να αποφύγει την πτώχευση. Το σχέδιο αυτό αποτελούνταν από δύο σκέλη: το πρώτο, το οποίο προορίζονταν να καλύψει τις ανάγκες της Ελλάδος σε ρευστό χρήμα και το οποίο συνίστατο σε ένα δάνειο ύψους 110 δις Ευρώ, εκ των οποίων τα 80 δις θα εδίδοντο από τις χώρες της ζώνης του Ευρώ και τα υπόλοιπα 30 δις από το ΔΝΤ. Το δεύτερο σκέλος αποτελείτο από ένα σύνολο δημοσιονομικών μέτρων [αύξηση του ΦΠΑ, μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, πάγωμα συντάξεων κ.τ.λ.]. Αυτό το δεύτερο σκέλος είχε ως στόχο να αποκαταστήσει την δημοσιονομική φερεγγυότητα της Ελλάδος, ούτως ώστε να μπορέσει να βγει και να δανειστεί στην ελεύθερη αγορά.



Έναν χρόνο μετά η Ελλάδα ευρίσκεται πάλι στα πρόθυρα της πτωχεύσεως σε μια οικονομική όμως κατάσταση η οποία έχει επιδεινωθεί από την λιτότητα που της έχει επιβληθεί και από την αύξηση του χρέους της. Ενώπιον μιας τέτοιας δραματικής καταστάσεως, τι θα περίμενε κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ θα πρότειναν στην Ελλάδα; Να ξαναπαιχθεί το ίδιο σενάριο, με το ίδιο σχέδιο σε δύο σκέλη: Πρώτο σκέλος: τα κράτη της ζώνης του Ευρώ καλούνται να διαθέσουν 100 δις στο τραπέζι. Δεύτερο σκέλος: οι Έλληνες καλούνται να σφίξουν και άλλο τις ζώνες τους και να ξεπουλήσουν ένα τμήμα της εθνικής τους κληρονομιάς.



Μπορούμε, χωρίς καμία δυσκολία, να προβλέψουμε ότι και αυτό το δεύτερο σχέδιο θα αποτύχει, όπως εξ άλλου απέτυχε και το πρώτο και τούτο γιατί η Ελλάδα δεν έχει καμία οικονομική φερεγγυότητα, καθότι έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της. Η Ελλάδα έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της γιατί το ευρωπαϊκό νόμισμα είναι υπερεκτιμημένο εξ αιτίας της συναλλαγματικής πολιτικής που έχει υιοθετήσει η ΕΚΤ. Βλέπει λοιπόν κανείς ότι το κλειδί του προβλήματος της Ελλάδος δεν ευρίσκεται στις τσέπες των Ευρωπαίων φορολογουμένων, ούτε στις νέες θυσίες στις οποίες καλείται να υποβληθεί ο Ελληνικός λαός, ούτε βέβαια στο ξεπούλημα της εθνικής του κληρονομιάς.



Το κλειδί του προβλήματος το κρατά στα χέρια της η ΕΚΤ διότι, με την νομισματική της πολιτική, είναι ο υπεύθυνος, όχι ο μοναδικός αλλά ένας από τους κύριους, της Ελληνικής κρίσεως. Μπορεί λοιπόν, αλλάζοντας την νομισματική της πολιτική να επιλύσει την Ελληνική κρίση και να σώσει το Ευρώ. Η αλλαγή αυτή θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει δύο σκέλη: να θέσει πρώτα τέλος στην υπερτίμηση του Ευρώ, και η ΕΚΤ διαθέτει όλα τα μέσα για να το κάμει αυτό, αρκεί βεβαίως να το θελήσει. Κατόπιν θα πρέπει να επέμβει στις αγορές ελληνικών τίτλων για να μειώσει το ύψος των επιτοκίων του Ελληνικού χρέους.



Εδώ επίσης μπορεί να το πράξει εφαρμόζοντας μια πολιτική ανάλογη με αυτήν που εφήρμοσε η Federal Reserve των ΗΠΑ και η Τράπεζα της Αγγλίας [την αποκαλεί ποσοτική χαλάρωση, assouplissement quantitatif]. Η χαλάρωση αυτή θα μεταφερθεί στα ελληνικά επιτόκια και στην συνέχεια στα επιτόκια των άλλων περιφερειακών χωρών (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία). Θα ελάφρυνε έτσι τα δημοσιονομικά βάρη των χωρών αυτών. Μια σημαντική υποτίμηση του Ευρώ θα επέφερε μια σημαντική επιτάχυνση της ανάπτυξης σε όλη την ζώνη του Ευρώ, κάτι που θα είχε ευεργετικά αποτελέσματα και θα αποτελούσε και ένα επιπλέον μέτρο για την μείωση του δημόσιου χρέους σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.



Αναμφιβόλως η υποτίμηση του Ευρώ θα οδηγούσε και σε μια αύξηση των τιμών. Η αύξηση όμως αυτή θα ήταν περιορισμένη, δεδομένου του υψηλού ποσοστού ανεργίας . Η Μεγάλη Βρετανία, η οποία υποτίμησε το εθνικό της νόμισμα κατά 20% περίπου έναντι του Ευρώ, από τις αρχές της οικονομικής κρίσεως [Αύγουστος 2007], καταγράφει μια διαφορά στον πληθωρισμό, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο των χωρών της Ευρωζώνης, κατά 1,6%. Μια ελαφρά επίσης επιτάχυνση του πληθωρισμού θα συνεισφέρει στην μείωση του δημόσιου χρέους.



Συνεπώς ο μόνος και ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος να βοηθηθεί η Ελλάδα είναι να οδηγηθεί η ΕΚΤ σε αλλαγή της νομισματικής της πολιτικής. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η Γαλλία να αρνηθεί το σχέδιο που προτείνει η ΕΚΤ για την Ελλάδα. Θα πρέπει να αρνηθεί να παράσχει την βοήθειά της σε ένα σχέδιο το οποίο θα οδηγήσει τον Ελληνικό λαό σε μαρασμό και στην αποψίλωση ενός τμήματος της κληρονομιάς του, κάτι που θα υποθηκεύσει τις μελλοντικές του πιθανότητες για έξοδο από την κρίση (αποκατάσταση). Όπως θα πρέπει [η Γαλλία] να σταματήσει να χορηγεί εγγυήσεις για κεφάλαια τα οποία πάνε χαμένα και τα οποία προέρχονται από τα χρήματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι.



Με την άρνησή της αυτή η Γαλλία θα θέσει την ΕΚΤ ενώπιον των ευθυνών της: να αλλάξει νομισματική πολιτική για να επιλύσει το πρόβλημα του Ευρωπαϊκού χρέους ή να αποδεχθεί την διάλυση του Ευρώ. Η αλλαγή νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ εξυπηρετεί και τα αντικειμενικά συμφέροντα της Γαλλίας. Οι Γάλλοι Βιομήχανοι γνωρίζουν ότι η σωστή συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ έναντι του δολαρίου θα πρέπει να είναι 1 Ευρώ=1,15 δολάρια (συν πλην δέκα λεπτά). Η σημερινή συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ εξυπηρετεί μόνον την Γερμανική οικονομία και τις οικονομίες των χωρών που συνδέονται με αυτήν.



Έχει γίνει πλέον αβάσταχτη (αυτή η συναλλαγματική ισοτιμία) για την Γαλλία, αλλά και για την Ιταλία και για όλες τις οικονομίες των χωρών της περιφέρειας. Είναι πλέον καιρός η ΕΚΤ να υιοθετήσει μια νομισματική πολιτική η οποία δεν θα εξυπηρετεί μόνον την Γερμανία και τους συμμάχους της αλλά η οποία θα είναι στην υπηρεσία όλης της ζώνης του Ευρώ.



Όταν ήταν υποψήφιος για την Προεδρία ο Nicolas Sarkozy είχε πει πως η συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ ήταν πολύ υψηλή και πως η ΕΚΤ όφειλε να την μειώσει. Η ισοτιμία, τότε, ήταν 1 Ευρώ=1,36 δολάρια. Πέντε περίπου χρόνια αργότερα και παρά την κρίση της ζώνης του Ευρώ, η ισοτιμία αυτή αυξήθηκε στο 1,43 δολάρια, αύξηση δηλ. κατά 5%.



Κατά την διάρκεια της πενταετούς θητείας του Γάλλου Προέδρου δεν ελήφθη κανένα μέτρο για την μείωση της ισοτιμίας του Ευρώ. Η Ελληνική κρίση δίδει στον Γάλλο Πρόεδρο και στο Γαλλικό Κοινοβούλιο την ευκαιρία να αλλάξει τον ρου της νομισματικής πολιτικής της ζώνης του Ευρώ και να εξυπηρετήσει έτσι τα συμφέροντα της Γαλλίας και της Ελλάδος.



Οφείλουμε να χαιρετίσουμε τον Ελληνικό λαό ο οποίος έχει το κουράγιο να επαναστατήσει εναντίον ενός σχεδίου το οποίο οδηγεί σε αδιέξοδο. Ενός σχεδίου το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ θέλουν να του επιβάλλουν. [Οφείλουμε να χαιρετίσουμε] την θέληση του να παραμείνει ελεύθερος. Οι Έλληνες θα πρέπει να θυμούνται ότι:

«ΟΥΣ ΝΥΝ ΥΜΕΙΣ ΖΗΛΩΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΔΑΙΜΟΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ, ΤΟ ΔΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ ΚΡΙΝΑΝΤΕΣ ΜΗ ΠΕΡΙΟΡΑΣΘΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ» [Θουκυδίδης, Επιτάφιος του Περικλέους].

1 σχόλιο:

  1. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ30 Ιουνίου 2011 στις 10:39 μ.μ.

    Αθήνα, 30 Ιουνίου 2011
    Κύριοι,
    Τα λεχθέντα από τον Θουκιδίδη θερμώς παρακαλώ να τα αφιερώσετε στους δύο "υπουργούς" κακοποίησης του Έλληνα Πολίτη, ήτι: του Δημσιας"Διοίκησης" κλπ και "Προστασίας του Πολίτη",
    πλέον κατ΄ εμέ "υπουργούς" θωπείας των λαθρομεταναστών, εν δυνάμει μελλοντικών ψηφοφόρων τους,
    και καθ΄ οιονδήποτε τρόπο επιβολής προσβλητικών και απαξιωτικών μέτρων κατά του Έλληνα το γένος πολίτη.
    Ξέρουμε ότι η μόνη ελπίδα επανεκλογής τους είναι η ψήφος των νομιμοποιηθησομένων λαθρομεταναστών.
    Με εκτίμηση,
    Ιωάννης Στασινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.