Ο ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟ-17Νοεμβρικός!

Ο ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ απαιτεί να βγει ο Σάββας Ξηρός! μήπως να τον κάνει και Βουλευτή;;;;

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι το θέμα της καταδίκης της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη μεταχείριση του Σάββα Ξηρού στο θέμα της υγείας του.

Με ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου τίθεται το θέμα υπόψη της Κομισιόν και ζητούνται κατάλληλα μέτρα και πολιτικές ώστε όλες οι χώρες μέλη να εφαρμόζουν και επί της ουσίας τις αποφάσεις του Δικαστηρίου για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Από το καλοκαίρι του 2002, όταν συνελήφθη βαρύτατα τραυματισμένος, ο Σάββας Ξηρός εκτίει στις φυλακές Κορυδαλλού ποινή κάθειρξης για τη συμμετοχή του στην «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη».

Όλο αυτό το διάστημα, η υγεία του δεν έχει αποκατασταθεί και ο ίδιος παρουσιάζει πολλαπλά προβλήματα αναπηρίας. Επανειλημμένες αιτήσεις προσωρινής διακοπής της ποινής του προκειμένου να του παρασχεθεί απαραίτητη νοσηλεία σε νοσοκομείο, έχουν απορριφθεί από τα ελληνικά δικαστήρια.

Για τις απορρίψεις αυτές εκδόθηκε και η καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αρχικά το Σεπτέμβριο του 2010 και ξανά το Μάρτιο του 2011 με την απόρριψη της προσφυγής του ελληνικού κράτους εναντίον της καταδίκης.

Διαθεσιμότητα να δεχθεί τον Σάββα Ξηρό για επείγουσα νοσηλεία, έχει ήδη δηλώσει το Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη. Κάτι τέτοιο, όμως, προϋποθέτει προσωρινή διακοπή της έκτισης της ποινής του στις φυλακές Κορυδαλλού, και η σχετική αίτηση θα εξεταστεί τη Δευτέρα 2 Μάιου από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά.

«Η καταδίκη της βίας είναι παράλογο να οδηγεί σε διαιώνισή της», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος.

«Ο ελληνικός οικολογικός χώρος, που εμπνέεται από τη μη βία και είχε το θάρρος να καταδικάσει πολιτικά τη βία των ένοπλων οργανώσεων όταν ακόμη αυτές ήταν στις «δόξες» τους, δε μπορεί να παραβλέψει ότι Κράτος Δικαίου σημαίνει πάνω από όλα όρια σε κάθε εξουσία. Η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δίνει στην υπόθεση του Σάββα Ξηρού και ευρωπαϊκή διάσταση. Δεν είναι δυστυχώς η πρώτη ελληνική καταδίκη για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο συγκεκριμένο δικαστήριο.

Πρέπει όμως να αγωνιστούμε, όχι μόνο για να μην ξαναδώσει λαβή η χώρα μας για τέτοιες καταδίκες, όχι μόνο για να πάψουν να περνούν χωρίς δημοσιότητα και χωρίς κόστος τέτοια σοβαρά θέματα, αλλά και για να είναι ουσιαστική και όχι μόνο τυπική η εφαρμογή των αποφάσεων αυτών στη χώρα μας.Η Δημοκρατία μπορεί να αφοπλίζει την τρομοκρατία μόνο με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η δυνατότητα να είναι ανθρώπινη και να συγχωρεί είναι πάντα μέρος της βαθύτερης ουσίας της».

Για περισσότερες πληροφορίες: Μιχάλης Τρεμόπουλος 6982 689868

Γιάννης Παρασκευόπουλος 6979 952070

(ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης του Μιχ. Τρεμόπουλου)

Θέμα: εφαρμογή απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από την Ελλάδα

Ο Σάββας Ξηρός συνελήφθη το καλοκαίρι του 2002 βαρύτατα τραυματισμένος από βόμβα που εξερράγη στα χέρια του και από τότε εκτίει ποινή κάθειρξης για σειρά πράξεων που συνδέονται με τη συμμετοχή του σε ένοπλη οργάνωση. Όλο αυτό το διάστημα η υγεία του δεν έχει αποκατασταθεί, και ο ίδιος παρουσιάζει πολλαπλά προβλήματα αναπηρίας (τύφλωση από το ένα μάτι, ελάχιστη όραση από το άλλο, άσθμα,ακουστικά, νευρολογικά και αγγειακά προβλήματα, φλεβική ανεπάρκεια με κίνδυνο ακρωτηριασμού κ.α.).

Με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το Σεπτέμβριο του 2010, το ελληνικό κράτος καταδικάστηκε για τη μεταχείρισή του με βάση το άρθρο 3 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1) και επέβαλε χρηματικό πρόστιμο (2). Η καταδίκη του συνδέεται με την άρνηση να του παρασχεθεί η απαραίτητη ιατρική παρακολούθηση και φροντίδα, ώστε να μπορέσει να εκτίσει την ποινή του. Προσφυγή της Ελλάδας εναντίον της συγκεκριμένης καταδίκης, απορρίφθηκε το Μάρτιο του 2011.

Εξειδικευμένο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης (ΑΧΕΠΑ) έχει δεχθεί να αναλάβει τη νοσηλεία του, εξέλιξη όμως η οποία προϋποθέτει προσωρινή διακοπή εκτέλεσης της ποινής του στις φυλακές Κορυδαλλού, στην Αθήνα.

Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

Είναι ενήμερη για τη συγκεκριμένη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;
Θεωρεί απαραίτητη την εφαρμογή των αποφάσεων του ανωτέρω δικαστηρίου από τις χώρες μέλη;
Τι μέτρα σκοπεύει να λάβει γι’ αυτό;