Ένα τ/κ υπερπρονόμιο κατά των Ελλήνων. Απαξίωση της βούλησης του λαού. Ασέβεια προς την πλειοψηφία της Βουλής. Προεδρικός ετσιθελισμός.

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Όλα τα απίστευτα και τα απίθανα μπορούν πια να συμβούν σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο. Εδώ και χρόνια συζητείται η θέση της πλειοψηφίας των κομμάτων και των πολιτών ότι, για λόγους ευρύτερων κρατικών, πολιτικών, αμυντικών, διπλωματικών και άλλων συμφερόντων, η Κυπριακή Δημοκρατία, ήδη μέλος της ΕΕ, καλείται να υποβάλει αίτηση για ένταξη στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (ΣγΕ). Γιατί; Διότι, πρώτον, η μικρή και αδύναμη Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να μένει εκτός σχηματισμών και οργανισμών, που εξαρτώνται ή συνεργάζονται με την Ε.Ε. Και, δεύτερον, όταν όλοι οι εταίροι μας, συν πολλές άλλες χώρες ακόμα και μη ευρωπαϊκές είναι ενταγμένες στο ΣγΕ, η Κύπρος δεν μπορεί να αποτελεί την κραυγαλέα και ενοχλητική εξαίρεση. Και, τρίτον, σε έναν αλληλεξαρτώμενο κόσμο, η κρατική μοναξιά είναι συνταγή απομόνωσης, αποκλεισμού και απαξίωσης, καταστάσεις που εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνους για την κρατική οντότητα, την ανεξαρτησία, την ελευθερία και το δημοκρατικό καθεστώς.

Ο Δ. Χριστόφιας έχει διακηρύξει ότι όσο αυτός θα είναι Πρόεδρος, δεν πρόκειται να συναινέσει σε ένταξη στο ΣγΕ. Η Βουλή, την περ. Πέμπτη, μετά από πρωτοβουλία του ΔΗΣΥ και ύστερα από διαβουλεύσεις πολλών μηνών και αφού είχε προηγηθεί το γνωστό ψήφισμα προ διετίας, που ο Δ. Χριστόφιας απαξίωσε, κάλεσε εκ νέου τον Πρόεδρο να αφουγκραστεί την εισήγηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού και των κομμάτων και να καταθέσει, έστω και τώρα, αίτηση για ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ΣγΕ. Όχι μόνο αρνείται να λάβει υπόψη τη λαϊκή βούληση αλλά, πράγμα πρωτοφανές, άσκησε το δικαίωμα της αρνησικυρίας (βέτο), που δεν χρησιμοποιήθηκε από το 1963. Το δικαίωμα βέτο δόθηκε από τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου στους Τ/κυπρίους.

Ο Κοιν. Εκπρόσωπος του ΔΗΚΟ, Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, είπε σε δηλώσεις του: «Ήταν ένα υπερπρονόμιο, που παραχωρήθηκε στους Τ/κ για να προστατεύονται, δήθεν, από αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ή της Βουλής, όπου οι Ε/κ, που συμμετείχαν σ' αυτά τα όργανα, ήταν περισσότεροι από τους Τ/κ. Αυτό το δικαίωμα δεν ασκήθηκε από το 1964 και έκτοτε η Βουλή, προς την οποία όλοι πρέπει να τρέφουμε επίσης σεβασμό, με το δίκαιο της ανάγκης διέσωσε το κράτος, διέσωσε τους θεσμούς του Προέδρου, της Βουλής, των Δικαστηρίων κλπ.». Ο Α. Σ. Αγγελίδης επισήμανε έντονα ότι με το βέτο που ο Δ. Χριστόφιας άσκησε στην απόφαση της Βουλής, έχει επιδεινώσει την αντιπαράθεσή του με την πλειοψηφία της Βουλής.

Τι μπορούσε να πράξει ο Πρόεδρος; Να αναπέμψει την απόφαση, με βάση το άρθρο 51 του Συντάγματος, ή να αναφερθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο με βάση το άρθρο 140.

Ο Κοιν. Εκπρόσωπος του ΔΗΚΟ παρέθεσε το παράδειγμα της Βουλής του 1985, όταν το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ επιχείρησαν να εξαναγκάσουν τον μ. Σπύρο Κυπριανού να αποδεχθεί τις Ιδέες Κουεγιάρ. Ο Κυπριανού αρνήθηκε να συμμορφωθεί, ανέπεμψε το ψήφισμα και στη συνέχεια κατέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ο Α.Σ. Αγγελίδης υπέδειξε ότι «ο Πρόεδρος καταθέτει βέτο εκεί όπου θέλει να προστατεύσει τα συμφέροντα του κράτους ή εκεί που ένας Τ/κ Αντιπρόεδρος θα προσπαθούσε να προστατεύσει τα συμφέροντα των Τ/κ. Δεν καταθέτεις βέτο διότι υπάρχει περί τούτου διαφορετική προς την πλειοψηφία, άποψη του ΑΚΕΛ». Με απλά λόγια: Επειδή το ΑΚΕΛ διαφωνεί με τη θέση της πλειοψηφίας των κομμάτων, για υποβολή αίτησης ένταξης στο ΣγΕ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανασύρει από τη σκόνη της λήθης και του χρόνου ένα υπερπρονόμιο των Τ/κυπρίων, για να το χρησιμοποιήσει κατά των αντιπάλων του, Ελλήνων της Κύπρου! Ο καθείς μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Την ίδια θέση με τον Α.Σ. Αγγελίδη διατύπωσαν και ο αν. πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Γ. Κολοκασίδης, ο αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ, Ι. Νικολάου, ο δρ. Χρίστος Κληρίδης, ο πρώην δικαστής του ΕΔΑΔ, Λ. Λουκαϊδης. Πέραν, όμως, της νομικής ή συνταγματικής διάστασης ή δήθεν εκτροπής, τα πιο σημαντικά στοιχεία της νέας αναμέτρησης του Προέδρου με τη Βουλή είναι:

Απαξίωση της βούλησης του λαού. Ασέβεια προς την πλειοψηφία της Βουλής. Προεδρικός ετσιθελισμός. Αχρείαστη εσωτερική κρίση. Πλήγμα στα ευρύτερα συμφέροντα της Κύπρου εξαιτίας της κομμουνιστικής ιδεοληψίας του Προέδρου και του ΑΚΕΛ. Θα ζημιώσει ξανά ο τόπος, αν ο Πρόεδρος επιμείνει στο ολέθριο πείσμα του.