Οι πραγματικοί λόγοι που οδηγούν στις εκλογές

Ο χρόνος μετρά αντίστροφα, οι εκλογές λύτρωση για την κυβέρνηση

της Σοφίας Βούλτεψη

Ο χρόνος έχει πλέον αρχίσει να μετρά αντίστροφα. Δέκα μέρες πριν από τον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών, το τελευταίο που δείχνει να απασχολεί την λεγόμενη κεντρική πολιτική σκηνή είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, που πλέον αποτελεί τον μεγάλο χαμένο της οξείας πολιτικής αντιπαράθεσης.

Οι δηλώσεις περί πρόωρων εκλογών (μέχρι στιγμής έμμεσες, πλην όμως σαφείς) προδιαγράφουν ένα αβέβαιο πολιτικό σκηνικό που θα αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά στις 15 Νοεμβρίου, επομένη του δεύτερου και τελευταίου γύρου των περιφερειακών εκλογών.

Επισήμως, η προσφυγή ή όχι στις κάλπες θα εξαρτηθεί από το εκλογικό αποτέλεσμα της 15ης Νοεμβρίου. Στην πραγματικότητα, το αρνητικό αποτέλεσμα θα αποτελέσει το άλλοθι για την «απελευθέρωση» της κυβέρνησης από ένα βάρος στο οποίο βλέπει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί.

Οι δηλώσεις των τελευταίων ημερών και τα εκβιαστικά διλήμματα περί πρόωρων εκλογών, σκοπό έχουν να προετοιμάσουν το έδαφος για την διεξαγωγή εκλογών. Θέλουν, δηλαδή, ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του να είναι σε θέση να συνοδέψουν την αναγγελία πρόωρων εκλογών με μια έκφραση του τύπου «εμείς τα είχαμε πει».

Ακριβώς γι’ αυτό, στελέχη όπως ο κ. Χρυσοχοΐδης και ο κ. Ραγκούσης δεν φείδονται δηλώσεων περί «απονομιμοποιημένης και εξευτελισμένης κυβέρνησης» ή περί του ενδεχομένου να ερωτηθεί ο λαός αν θέλει να συνεχιστεί η προσπάθεια σωτηρίας της χώρας ή όχι.

Στην πραγματικότητα, είτε το κυβερνών κόμμα ηττηθεί στις εκλογές είτε όχι, το πρόβλημα θα παραμείνει το ίδιο. Ένα πρόβλημα που περιγράφεται από την πρόσφατη ενδιάμεση έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για τη νομισματική πολιτική, σύμφωνα με την οποία η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί φέτος κατά 4% και η ανεργία θα ξεπεράσει το 12%.

Το πρόβλημα περιγράφηκε και από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, κατά την πρόσφατη συμμετοχή του σε οικονομικό φόρουμ στη Λεμεσό. Είπε εκεί αυτό που πεισματικά αρνήθηκε να αποκαλύψει, αν και πολλές φορές πιέστηκε, μέσα στην αίθουσα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Ότι το έλλειμμα του 2009 θα αναθεωρηθεί σε επίπεδα άνω του 15% του ΑΕΠ – αύξηση σημαντική με δεδομένο ότι πριν την αναθεώρηση το έλλειμμα βρισκόταν στο 13,8%.

Αμέσως μετά τον δεύτερο γύρο των εκλογών, η Eurostat θα μας κάνει την χάρη να μας πει ποιο έλλειμμα αναγνωρίζει. Και τότε υποχρεωτικά θα χρειαστεί η λήψη νέων μέτρων – κάτι στο οποίο η κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς ανανέωση της λαϊκής εντολής. Και αυτό θα συμβεί, όποιο κι’ αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών – αν και η κυβέρνηση ελπίζει πως μια ευρεία νίκη των δικών της υποψηφίων (πράγμα ουτοπικό και αδύνατον) πιθανόν να της λύσει τα χέρια για περαιτέρω λήψη μέτρων.

Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και το γεγονός ότι τα spreads τραβούν και πάλι την ανηφόρα, καθώς το ελληνικό δεκαετές ομόλογο έναντι του αντίστοιχου γερμανικού συνεχίζει να κινείται ανοδικά, έχοντας φθάσει στα υψηλότερα επίπεδα των δύο τελευταίων εβδομάδων. Προχθές, μέσα σε μια μόνο μέρα, ανέβηκε από τις 733 μονάδες βάσης στις 763,3!

Η διαρροή σύμφωνα με την οποία ο πρωθυπουργός είπε σε συνεργάτες του πως «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», δείχνει ότι τελικά το αδιέξοδο για την κυβέρνηση είναι κάτι περισσότερο από ορατή προοπτική.