Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Για την δημόσια διαβούλευση για τον τζόγο

O βασικός λόγος που δίνεται ως αιτία για την νομιμοποίηση των ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών είναι η λανθασμένη άποψη ότι η χωρά μας πληρώνει πρόστιμο ύψους 11.5 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο στην ΕΕ για την απαγόρευση τους. Αυτό είναι απολύτως αναληθές. Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί για τον νόμο 3037/2002 που μεταξύ άλλων απαγόρευε και τα φρουτάκια αλλά δεν καταδικάστηκε για ίδια τα φρουτάκια. Καταδικάστηκε διότι απαγόρευσε κάθε μορφής ηλεκτρονικό παιχνίδι ακόμα και στο σπίτι.

Για την ακρίβεια, ο κάτοχος κάθε video game που θα έπρεπε να έχει καταδικαστεί σε 3 μήνες φυλάκιση και σε πρόστιμο 10.000 ευρώ για την εγκατάσταση του. Καταδικαστήκαμε από την Ευρώπη γιατί δεν έχουμε ακυρώσει έναν παράλογο νόμο βάσει του οποίου θα έπρεπε να είναι η μισή Ελλάδα στη φυλακή. Ειδικά για τα τυχερά παιχνίδια η απόφαση γράφει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να επιτρέψει τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και να λάβει μέτρα ώστε να μην μπορούν να μετατραπούν σε τυχερά. Το πλήρες κείμενο της απόφασης είναι δημοσιευμένο στη σελίδα του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου και θα έπρεπε οι συντάκτες του νομοσχεδίου να το έχουν μελετήσει προσεκτικά πριν δημοσιεύσουν αυτή την ανακρίβεια στο opengov.

Επίσης, αναφέρεται ότι στην Ελλάδα λειτουργούν 20 χιλιάδες ηλεκτρονικές μηχανές ψυχαγωγικών παιχνιδιών περιορισμένου κέρδους (AWPs) και έως και 150 χιλιάδες ηλεκτρονικοί υπολογιστές που παρέχουν παράνομα τυχερά παιχνίδια (τύπου φρουτάκια). Με βάση ποια έρευνα έχουν δημοσιευτεί αυτά τα στοιχεία; Γιατί επιτράπηκε να λάβει ο παράνομος τζόγος τις τεράστιες διαστάσεις που περιγράφονται εάν τα στοιχεία είναι σωστά;

Τα σημεία του νομοσχεδίου που αναφέρονται στο "Υπεύθυνο παιχνίδι" είναι τουλάχιστον ασαφή. Κατ' αρχήν το ίδιο το νομοσχέδιο παραδέχεται την επικινδυνότητα του τζόγου ως μορφή εξάρτησης. Τι εννοεί η πρόταση για την δημιουργία "κάρτας παίκτη"; Θα μπορούν να παίζουν μόνο όσοι δηλωθούν ως τζογαδόροι; Θα υπάρχει κεντρικό σύστημα που θα ελέγχει το πόσα ποντάρει και πόσα κερδίζει ή χάνει ο κάθε παίκτης; Εάν ο κάθε παίκτης προσδιορίζει μόνος του τον μέγιστο βαθμό στοιχηματισμού πως προστατεύεται από την εξάρτηση ή την χρεοκοπία;

Ήδη λειτουργούν κέντρα απεξάρτησης από τον τζόγο για όσους έχουν εθιστεί από τα καζίνο και τα παιχνίδια του ΟΠΑΠ. Τα μέτρα που προτείνονται για το "Υπεύθυνο παιχνίδι" θα επεκταθούν και στο στοίχημα και το KINO? Τα συγκεκριμένα παιχνίδια μπορεί να μην έχουν την ταχύτητα απόκρισης τωv VLT αλλά ήδη έχουν δημιουργήσει πλήθος εξαρτημένων. Εάν δημιουργηθεί κάρτα παίκτη για τα φρουτάκια δεν θα πρέπει να επεκταθεί και στους παίκτες παιχνιδιών του ΟΠΑΠ;

Ως ποιο σημείο θα γιγαντωθεί ο κρατικός οργανισμός τζόγου που ήδη είναι από τις μεγαλύτερες εταιρίες του κλάδου παγκοσμίως; Θα επιτραπεί στα πρακτορεία ΠΡΟ-ΠΟ να εγκαταστήσουν τερματικά VLΤ; Αν επιτραπεί πως θα διασφαλίζεται η προτεινόμενη αποστασιοποίηση των σημείων τζόγου από τις περιοχές που συχνάζουν ανήλικοι όπως τα σχολεία;


Το νομοσχέδιο μπορεί να απαγορεύσει την είσοδο ανηλίκων στους χώρους διεξαγωγής τυχερών παιχνιδιών αλλά δεν παύει να περνά το μήνυμα στα παιδιά ότι ο τζόγος είναι μια νόμιμη και κρατικά αποδεκτή δραστηριότητα. Πως θα ενημερωθεί ο ανήλικος ότι ο τζόγος είναι μια από τις βαρύτερες μορφές εξάρτησης ώστε να μην οδηγηθούμε στο άμεσο μέλλον σε μια κοινωνία τζογαδόρων;

Το ανώτατο και κατώτατο ποσό στοιχηματισμού είναι μια από τις βασικές ερωτήσεις της δημόσιας διαβούλευσης προς το κοινό. Στην πραγματικότητα δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο. Τα VLT λειτουργούν με βάση την ταχύτητα του στοιχηματισμού και όχι με το μέγιστο ποσό. Στα φρουτάκια με το μικρότερο επιτρεπόμενο ποσό στοιχηματισμού ο παίκτης χάνει κατά μέσο όρο 36 ευρώ ανά μισή ώρα παιχνιδιού στη Μ. Βρετανία. Τα VLT έχουν κατασκευαστεί ακριβώς για να πετυχαίνουν την υψηλότερη δυνατή απόδοση σε συνθήκες περιορισμένου στοιχηματισμού.

Η οικονομική απώλεια του κάθε παίκτη έχει άμεση επίπτωση στην αγοραστική του δύναμη και την τοπική οικονομία. Η Ελλάδα είναι στη δυσκολότερη οικονομική κατάσταση της σύγχρονης ιστορίας της. Στις ΗΠΑ όπου η αναλογία τερματικών προς κατοίκους είναι ίδια με αυτήν που προτείνεται για την Ελλάδα έχει αποδειχτεί ότι για κάθε $1000 που αυξάνει ο τζίρος του τζόγου σε μια περιοχή όλες οι επιχειρήσεις σε απόσταση 30 μιλίων χάνουν $243. Μπορεί να το ανεχτεί αυτό η Ελληνική οικονομία;
Μικρός Ήρωας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.