Οστά Ποντίων από τον τάφο στο Γιαζισιλάρ
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ
Νέα στοιχεία έρχονται στο φως από τον ομαδικό τάφο Ποντίων σε χωριό της Σαμψούντας της περιόδου 1916-1922, που ήρθε στο φως πριν από δύο χρόνια. Εκπρόσωποι των Ποντίων εκφράζουν την έντονη δυσφορία τους για την παθητική ελληνική πολιτική σε ό,τι αφορά το ποντιακό ζήτημα και τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας στον Πόντο.
Τα οστά βρέθηκαν τυχαία κατά τη διάρκεια εργασιών σε σχολείο του χωριού Γιαζισιλάρ, ενώ, σύμφωνα με τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, οι εργάτες πέταξαν τα οστά στο ποτάμι της περιοχής. Οι κάτοικοι του χωριού, όπου βρέθηκε ο ομαδικός τάφος, υποστηρίζουν ότι υπάρχουν και ερείπια από τέσσερις ελληνικές εκκλησίες. Μία απ' αυτές βρισκόταν εκεί όπου σήμερα έχει κατασκευαστεί το σχολείο. Οι ιστορικοί δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο στο σημείο να βρισκόταν και χριστιανικό νεκροταφείο.
«Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση Ερντογάν μεσολάβησε για να αναγνωρίσουν οι Σέρβοι τη σφαγή μουσουλμάνων αμάχων στη Σρεμπρένιτσα, κωφεύει στο ζήτημα των ομαδικών τάφων στην περιοχή του Πόντου.
Προαποφασισμένο σχέδιο
Την περίοδο που ακολούθησε υλοποιήθηκε το προαποφασισμένο σχέδιο των Τούρκων εθνικιστών, των Νεότουρκων, για φυσική εξόντωση των χριστιανικών κοινοτήτων» σημειώνει ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης.
«Ηταν τέτοια η ένταση και η έκταση των διωγμών, ώστε ακόμη και οι σύμμαχοι των Τούρκων διατύπωσαν εγγράφως τις αντιρρήσεις τους. Ο μαρκήσιος Pallavicini (Παλαβιτσίνι) έγραφε τον Ιανουάριο του 1918:
"Είναι σαφές ότι οι εκτοπισμοί του ελληνικού στοιχείου δεν υπαγορεύονται ουδαμώς από στρατιωτικούς λόγους και επιδιώκουν κακώς εννοούμενους πολιτικούς σκοπούς".
Σχεδόν συγχρόνως ο Αυστριακός πρόξενος της Αμισού Κβιατόφσκι (Kwiatkowski) ανέφερε σε υπηρεσιακή επιστολή του ότι ο εκτοπισμός των Ελλήνων της ποντιακής παραλίας βρισκόταν στο πλαίσιο του προγράμματος των Νεότουρκων, με το οποίο επιδιωκόταν η εξασθένηση του χριστιανικού στοιχείου. Θεωρούσε ο ίδιος ότι η καταστροφή αυτή θα είχε μεγαλύτερη απήχηση στην Ευρώπη απ' ό,τι οι σφαγές που είχαν διαπράξει κατά των Αρμενίων».
Ο συγκεκριμένος ομαδικός τάφος που εντοπίστηκε στη Σαμψούντα φαίνεται ότι ανήκει στη δεύτερη περίοδο της Γενοκτονίας (1919-1922). Για τον τάφο αυτό ο μελετητής της ιστορίας των Ελλήνων του Δυτικού Πόντου, εκπαιδευτικός Γιώργος Αντωνιάδης, υπογραμμίζει: «Το χωριό Γιαζισιλάρ αποτελεί συνοικισμό του χωριού Τερέκιοϊ, που βρίσκεται πάνω στην παραλιακή οδό. Τον Ιούνιο του 1921, οι Τούρκοι συγκέντρωσαν τα γυναικόπαιδα του χωριού Τερέκιοϊ και αφού τα έπνιξαν με βρόχο, τα πέταξαν σε ένα λάκκο και στη συνέχεια κάλυψαν το λάκκο αυτό με χώμα...»
Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας διαμαρτυρήθηκε προς τον Τούρκο πρωθυπουργό και ζήτησε (χωρίς αποτέλεσμα απ' ό,τι φάνηκε) από την τότε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Ντόρα Μπακογιάννη να επέμβει. Στην ανακοίνωσή της αναφερόταν: «Στο χωριό Γιαζισιλάρ της Σαμψούντας κατά τη διάρκεια εργασιών για ανέγερση σχολείου σε οικόπεδο που υπήρχαν τα ερείπια χριστιανικού ναού αποκαλύφθηκε ομαδικός τάφος. Είναι προφανές ότι πρόκειται για οστά των κατά το έτος 1916 σφαγιασθέντων Ελληνοποντίων ανδρών ηλικίας 16-60 ετών της περιοχής Σαμψούντας και Πάφρας. Η αποκάλυψη του τάφου αυτού συνιστά αμάχητο τραγικό τεκμήριο της διαπραχθείσης κατά τα έτη 1916-1923 γενοκτονίας σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών του Πόντου από τους Νεότουρκους και το κεμαλικό καθεστώς, έγκλημα που δυστυχώς η επίσημη Τουρκία επιμένει να μην ομολογεί και αρνείται πεισματικά την επιβαλλόμενη αίτηση συγγνώμης. Εξάλλου είναι προσφιλής και επαναλαμβανόμενη η τακτική της να αποποιείται την ευθύνη για το έγκλημα και τα θύματά της να τα χαρακτηρίζει ως "αγνοούμενους"».
Ο Βλάσης Αγτζίδης σημειώνει: «Για άλλη μία φορά το θέμα υποβαθμίστηκε από τις αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες στο πλαίσιο της υποτίμησης της τραυματικής προσφυγικής εμπειρίας και της επίτευξης ελληνοτουρκικής συνεννόησης χωρίς την τήρηση των στοιχειωδών ανθρωπιστικών αρχών, όπως είναι ο σεβασμός της μνήμης των νεκρών και η απόδοση των στοιχειωδών τιμών που απαιτούν οι -τυπικά αποδεκτοί- απ' όλους πολιτισμικοί κανόνες».
Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό Γ. Θ. Αντωνιάδη, οι περιοχές όπου υπάρχουν γνωστοί ομαδικοί τάφοι βρίσκονται στην Πάφρα, τη Σαμψούντα, το Γαβάκ, την Κάβζα, στην Ερπαα.
«Ενδεικτικά αναφέρω μόνο τους ομαδικούς τάφους της περιοχής της Πάφρας του Δυτικού Πόντου: Στον ποταμό Αλυ (1918): Με πρόσχημα την κατάταξη στον τουρκικό στρατό 4.000-4.500 Ελληνες της Πάφρας από 15-60 ετών, οδηγήθηκαν παρά τον ποταμό Αλυ, αφού προηγουμένως τους είχαν δέσει πισθάγκωνα ανά δύο. Ολους τους πέταξαν και τους έπνιξαν στα βαθιά και θολά νερά του ποταμού. Κατά μήκος του ποταμού υπήρχαν 70 αμιγή ελληνικά χωριά. Το έγκλημα αποκαλύφθηκε το 1938, κατά τη διάρκεια ερευνών καταγραφής του βυθού του ποταμού. Στο χωριό Μουαμλή (15-5-1921): στα οικήματα του καπνεμπόρου Σάββα Τζιβαλόγλου, μαζί με τα παιδιά του Γιώργο και Νικόλα, καίνε ζωντανούς 365 άνδρες που είχαν συλλάβει και μεταφέρει εκεί από τα χωριά Μουαμλή, Καράσεϊν-Εκίζ και Τεπέ-ελταβούρ. Στο χωριό Σουρμελή (1-6-1921): στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου έκαψαν ζωντανά 550 άτομα, που τους συνέλαβαν από τα γειτονικά χωριά. Στο χωριό Κοβτσέ-σου (5-6-1921): 570 άνδρες μεταφέρθηκαν από τους τσέτες του Τοπάλ Οσμάν και φυλακίστηκαν στην εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου. Δολοφονήθηκαν όλοι με τον διά πυράς θάνατο, πλην δύο που κατάφεραν να διαφύγουν. Στο χωριό Σελεμελίκ (8-6-1921): Δολοφονήθηκαν με τον γνωστό τρόπο 520 άτομα. Από το Σελεμελίκ συνελήφθησαν 180 άτομα, 80 μεταφέρθηκαν εκεί από την Πάφρα, 15 από το Τιγκιρλά, 30 από το Αζάι, 30 από το Καράπερτσιν και 180 από άλλα χωριά. Επέζησαν μόνο δύο άτομα».
Λίστα χωρίς τέλος
Ο ίδιος έχει καταγράψει ακόμη τάφους στο χωριό Τσουλφάς-Χότζα (11-6-1921): Στην εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου του Σουλού Τερέ δολοφόνησαν 470 άνδρες και 7 ιερείς, ενώ άλλους 60 τους έκαψαν στην εκκλησία του παρακείμενου συνοικισμού Ελεζλού. Στο χωριό Γαβλαάν (14-6-1921): λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Πάφρας ο Τοπάλ Οσμάν συνέλαβε 250 άντρες και γυναίκες και αφού τους έκλεισε στο σπίτι του Νίκου Γεωργιάδη, του έκαψε ζωντανούς. Μαζί τους πήρε 10 αιχμαλώτους για την Κερασούντα, αλλά τους εκτέλεσε στο πλοίο που τους μετέφερε με φρικτό τρόπο ρίχνοντάς τους στο καμίνι της μηχανής του πλοίου.
Στο χωριό Εβρέν Ουσαγί (15-6-1921): 420 άνδρες δολοφονήθηκαν από τον Τοπάλ Οσμάν μέσα στο Σχολείο και στην οικία του Θεμιστοκλή Χαραλάμπους. Στο χωριό Τουβάν Γιουβασί (16-6-1921): 180 Ελληνες συλληφθέντες από χωριά που βρίσκονταν γύρω από την Πάφρα, κάηκαν ζωντανοί στην εκκλησία του Αγίου Ευγενίου. Στην κωμόπολη Καράπουναρ (18-6-1921): οι τσέτες του Τοπάλ Οσμάν περικύκλωσαν τους δύο συνοικισμούς της κωμόπολης και δολοφονούν όποιον συναντούν. Τους κατοίκους που συνέλαβαν τους συγκέντρωσαν μπροστά την εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους. Εκεί ξεχώρισαν 70-80 νεαρές κοπέλες τις οποίες, αφού τις βίασαν, τις μετέφεραν ημιθανείς στην εκκλησία και τις έκαψαν μαζί με τους υπόλοιπους. Στη συνέχεια κατεδάφισαν την εκκλησία και επιχωμάτωσαν το χώρο για να μη διακρίνονται τα ίχνη του εγκλήματος. *
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΚΧΩΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εγκατάλειψη των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, όσον αφορά στην υφαλοκρηπίδα, όπως αυτή ορίζεται από τους ισχύοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, συνεπάγονται τα όσα είπε χτες σε συνέντευξή του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στο ρ/σ «Real fm».
Οταν ρωτήθηκε σχετικά με τις κινήσεις των τουρκικών ερευνητικών πλοίων στο Αιγαίο, ο Θ. Πάγκαλος έσπευσε ουσιαστικά να τις νομιμοποιήσει, δίνοντας ταυτόχρονα καθαρό το στίγμα των διαβουλεύσεων που γίνονται στο παρασκήνιο για την προώθηση των διευθετήσεων σχετικά με το καθεστώς στο Αιγαίο.
«Τα "Πίρι Ρέις" και "Τσεσμέ" κάνουν έρευνες σε διεθνή ύδατα, όπου όποιος θέλει μπορεί να κάνει έρευνες, όχι μόνο οι παράκτιες χώρες. Οχι μόνο η Ελλάδα και η Τουρκία. Μπορεί να έρθει πλοίο ρώσικο, αμερικάνικο, ή από το Κονγκό. Στα διεθνή ύδατα, όποιος θέλει μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Στο Αιγαίο υπάρχει το πρόβλημα (...) Στα διεθνή ύδατα, δεν είναι ούτε δικά μας...», είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με το απομαγνητοφωνημένο κείμενο που διένειμε ο σταθμός.
Συνεχίζοντας ο Θ. Πάγκαλος, είπε σχετικά με την υφαλοκρηπίδα: «Το πρόβλημα είναι αν θα κάνουν έρευνες στην υφαλοκρηπίδα και η υφαλοκρηπίδα είναι το μικρότερο βάθος, ο βυθός της θαλάσσης σε βάθος μικρότερο από τα 200 μέτρα που είναι προέκταση των ακτών. Εκεί που σταματάνε τα ελληνικά χωρικά ύδατα, υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει βυθός πιο ρηχός από τα 200 μέτρα κι αυτό συγκροτεί υφαλοκρηπίδα. Αυτή την υφαλοκρηπίδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα επιμένει ότι πρέπει να τη διευθετήσουμε ακριβώς για να μη δημιουργούνται συγχύσεις - παρεξηγήσεις και ζητήματα και ο καθένας να μπορεί ελεύθερα πλέον να κάνει τις έρευνές του, ή τις εκμεταλλεύσεις του».
Είναι φανερό ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης περιορίζει σκόπιμα την προς οριοθέτηση υφαλοκρηπίδα, στα τμήματα αυτά της θάλασσας που εκτείνονται πέρα από τα χωρικά ύδατα και ο βυθός φθάνει μέχρι, σε μέγιστο βάθος, τα 200 μέτρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόκειται μάλιστα για πρωτόφαντη θέση, που δεν έχει μέχρι στιγμής υποστηριχτεί ούτε από την τουρκική πλευρά. Τέτοιος κανόνας δεν υπάρχει σήμερα στην ισχύουσα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ισχυε μόνο στη σύμβαση του 1958, που αντικαταστάθηκε από την ισχύουσα του 1982, επειδή ακριβώς τότε δεν υπήρχε τεχνολογία για γεωτρήσεις σε μεγαλύτερα βάθη βυθού.
Μια ματιά μόνο σ' ένα χάρτη του Αιγαίου με τα βάθη του βυθού σε κάθε σημείο αρκεί για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει αυτή η αλλαγή θέσης της ελληνικής κυβέρνησης. Επί της ουσίας, η Ελλάδα εγκαταλείπει τα δικαιώματά της επί της υφαλοκρηπίδας στο μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου και της Μεσογείου, που είναι οι εκτός των χωρικών υδάτων περιοχές και ο βυθός τους ξεπερνάει τα 200 μέτρα βάθος.
Τέτοιες περιοχές βάθους άνω των 200 μέτρων είναι όλο το Κρητικό Πέλαγος μέχρι ανατολικά της Λακωνίας, το Κεντρικό Αιγαίο μέχρι λίγο έξω από την Κύμη της Εύβοιας, το Βόρειο Αιγαίο μέχρι τις ακτές της Μαγνησίας και τη Χαλκιδική, κλπ. Ολες οι παραπάνω περιοχές, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, αποτελούν σήμερα ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Τη θέση που διατύπωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο η κυβέρνηση, δεν την έχουν υποστηρίξει ούτε οι Τούρκοι, οι οποίοι ισχυρίζονται είτε ότι κάνουν έρευνες στη δική τους υφαλοκρηπίδα - στη βάση της θέσης ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και άρα ισχύει η μέση γραμμή στο Αιγαίο (25ος Μεσημβρινός) -, είτε λένε πως απλά κάνουν χαρτογράφηση του βυθού των διεθνών υδάτων, για την οποία δεν μπορεί κανείς να τους εμποδίσει.
Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι η «διεθνής υφαλοκρηπίδα» δεν υφίσταται καν ως έννοια, αφού σε κάθε περίπτωση η όποια αντιδικία κρατών για την υφαλοκρηπίδα εντοπίζεται στα διεθνή ύδατα, τα οποία στο σύνολό τους έχουν μοιραστεί από τα κράτη (ακόμα και ο Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός!).
Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρη η Μεσόγειος έχει χωριστεί σε περιοχές, όπου η υφαλοκρηπίδα - και κατ' επέκταση η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) -, ανήκει στις απέναντι χώρες, με βάση τη μέση απόσταση των ακτών τους. Να θυμίσουμε ότι η Κύπρος έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα με την Αίγυπτο και είναι ανοιχτό το θέμα της αντίστοιχης διευθέτησης μεταξύ Ελλάδας - Αιγύπτου και Λιβύης, ενώ με την Ιταλία έχει οριοθετηθεί στο Ιόνιο με βάση τη μέση απόσταση. Προφανώς, αν ίσχυε η θέση Πάγκαλου, όλες αυτές οι διευθετήσεις θα ήταν εκτός του Διεθνούς Δικαίου.
Ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης αντιστρέφει πλήρως όχι μόνο τις πάγιες ελληνικές θέσεις, όπως τουλάχιστον διατυπώνονται δημόσια, αλλά και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Στην ιστοσελίδα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, όπου γίνεται παρουσίαση του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας, αναφέρεται: «Η Τουρκία αποβλέπει στην απόκτηση δικαιωμάτων υφαλοκρηπίδας δυτικά των ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και κατά συνέπεια στον εγκλωβισμό αυτών σε μία ζώνη τουρκικής δικαιοδοσίας. Το γεγονός ότι η τουρκική άποψη δεν βασίζεται σε κανένα κανόνα του Διεθνούς Δικαίου, αποκαλύπτει την επιδίωξη της Τουρκίας να αναγάγει μια διαφορά νομικής φύσεως σε πολιτική».
Στον αντίποδα αυτής της θέσης, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης δικαιώνει τις τουρκικές διεκδικήσεις, καθώς αποποιείται την υφαλοκρηπίδα που βρίσκεται δυτικά των ελληνικών νησιών και προς την ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι τις ακτές της Εύβοιας και το Θερμαϊκό Κόλπο, ή, στην καλύτερη περίπτωση, την βάζει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα, σε άλλο σημείο της ιστοσελίδας του το υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει: «Το ζήτημα έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου στα πλησίον της τουρκικής ακτής ευρισκόμενα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου και στη Δωδεκάνησο. Δεν αφορά σαφώς σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου όπως όψιμα ισχυρίζεται η Τουρκία, η οποία άλλωστε είχε παραχωρήσει άδειες διεξαγωγής πετρελαϊκών ερευνών μόνο για τα δύο προαναφερόμενα σημεία».
Με δεδομένο ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα, υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, δεν είναι καθόλου απίθανο οι δηλώσεις Πάγκαλου να αποτελούν τον προπομπό των υπό συζήτηση διευθετήσεων.
ΠΡΕΖΑ TV
http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=4460:2010-07-25-08-16-38&catid=16:listes-tis-ellados&Itemid=196
Υπάρχει κάποιο βιβλίο του εκπαιδευτικού Γ. Θ. Αντωνιάδη για τω ανωτέρω θέμα, ή κάποιο άλλο βιβλίο που να αναφέρεται στη γενοκτονία των ποντίων? Σας ευχαριστώ προκαταβολκικά για το χρόνο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή