Σε οποιαδήποτε συζήτηση επιχειρηθεί, ζώσα ή διά σχολίων, παρατηρώ ένα σχεδόν επιδημικό φαινόμενο: Πάντα το ίδιο λάθος! Την λανθασμένη χρήση του "εμείς"! Ένα "εμείς" αυτο-ενοχοποιητικό, καθηλωτικό, αφασικό, ραγιάδικο! Η δική μου, λοιπόν σύντομη θέση και άποψη είναι η εξής: Αν εννοείς εμένα, διαχωρίζω την θέση μου, αν εννοείς εσένα, τοποθετήσου... Φτάνει πια, με αυτό το αυθαίρετο και γενικό "εμείς" που μας ενοχοποιεί όλους: δικαίους και αδίκους!
Όχι, λοιπόν, Εμείς! Αλλά, κάποιοι συγκεκριμένοι με ονόματα και διευθύνσεις! Η ενοχή όταν απλώνεται και μοιράζεται σε όλους, είναι προς κέρδος των αδίκων και προς βλάβη των δικαίων!
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι ιστορικά σε κάθε επίθεση - εισβολή που δέχτηκε η Ελλάδα, πάντα υπήρχαν και οι "γην και ύδωρ δότες"... Κι αυτοί δημιουργούν το πρόσθετο πρόβλημα της ενοχοποίησης, λόγω μη διακρίσεως τού πώς ορίζεται κάθε φορά το ΕΜΕΙΣ!
Είναι καιρός να αναδειχθεί και να ξεκαθαρίσει αυτό το υγιές ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, από την ραγιάδικη αφασία του άρρωστου και δουλικού ψευτο - "εμείς"!
Είναι καιρός να αναδειχθεί και να ξεκαθαρίσει αυτό το υγιές ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, από την ραγιάδικη αφασία του άρρωστου και δουλικού ψευτο - "εμείς"!
Κι αυτό θα είναι επώδυνο! Στους καιρούς που ζούμε κι αυτούς που έρχονται, αλλίμονο σε αυτόν που δεν ξέρει πού ανήκει! Διότι αυτός που δεν ξέρει πού ανήκει, βολοδέρνει στην σύγχυση και είναι αδύνατον να επιτελέσει ακόμα και το πιο απλό καθήκον!
Υ.Γ. Απευθύνομαι στο "Υγιαίνον τής Ελλάδος", όσο ακόμα απομένει! Διάλογος με την αρρώστεια, την βλακεία, και την ξενοδουλεία, δεν γίνεται!
Υ.Γ. Απευθύνομαι στο "Υγιαίνον τής Ελλάδος", όσο ακόμα απομένει! Διάλογος με την αρρώστεια, την βλακεία, και την ξενοδουλεία, δεν γίνεται!
Είναι ακριβώς όπως το γράφει το άρθρο. Σε κάθε κουβέντα, σε κάθε συζήτηση, όλοι οι ηλίθιοι μαζί : "Εμεις..", εμείς εμείς.... Όχι ρε καραγκιόζη δεν είναι εμεις, δεν ειναι ΟΛΟΙ εμείς. Ισως είναι εσεις, ίσως είναι εσυ και αυτοί σίγουρα δεν ειναι εμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφή