HeLLeNiCReVeNgE: 36 χρόνια μετά: οι Κύπριοι φοιτητές της ΠΕΟΦ ευχαριστούνε τους Ελλαδίτες Βετεράνους της Κύπρου για την αυτοθυσία τους στην Τουρκική Εισβολή του 1974

Για μία ακόμη φορά η ΠΕΟΦ (Παγκύπρια ενιαία Οργάνωση Φοιτητών) έδειξε την ανωτερότητα και το ήθος της.36 χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή οι Κύπριοι φοιτητές της Θεσσαλονίκης ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΑΝ τους Ελλαδίτες Βετεράνους που πολέμησαν το 1974.

Την Τετάρτη 26 Μαϊου 2010 σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη η ΠΕΟΦ τίμησε τον πρόεδρο των "Βετεράνων Κύπρου 1974" κ. Νικόλαο Αργυρόπουλο και στο πρόσωπό του όλους τους Ελλαδίτες μαχητές που βρέθηκαν στην Κύπρο το 1974 τόσο αυτούς που επέζησαν, όσο και αυτούς που είναι ακόμη αγνοούμενοι αλλά και ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ αντιστεκόμενοι στην τουρκική εισβολή.

Η ομιλία του κ.Αργυρόπουλου ειλικρινά συγκλόνισε και έκανε τις καρδιές όλων να ραγίσουν.
Δεκάδες τα περιστατικά στις μάχες όπου οι Ελλαδίτες στρατιώτες και αξιωματικοί, αδιαφορώντας πολλές φορές για τις προδοτικές εντολές των ανωτέρων τους για "εκεχειρία" (εκεχειρία που συστηματικά παραβίαζαν οι Τούρκοι για να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο) αντέδρασαν με τις λιγοστές τους δυνάμεις και με αυτοθυσία στάθηκαν ανάχωμα στην εισβολή του Αττίλα.

1. Στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ

Ιδιαίτερη μνεία έγινε στους άνδρες της ΕΛΔΥΚ που υπερασπίστηκαν το στρατόπεδό τους με μοναδική αυτοθυσία μέχρι να καούν ομαδικά από βόμβες ναπάλμ που έριξαν τουρκικά αεροπλάνα. Μαζί τους μία Κύπρια γερόντισσα η Καλλιόπη Αβραάμ, η οποία καθόλο το διάστημα των μαχών προμήθευε τους Ελλαδίτες στρατιώτες με τρόφιμα και νερό.
Κάηκε και αυτή από Ναπάλμ μαζί με τους εβδομήντα στρατιώτες, μαζί "με τα 70 παιδιά της".

Το μνημείο πεσόντων στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ

Πολλά ακόμη παραδείγματα ακολούθησαν:

2. Οι Ελλαδίτες επιστρέφουν στην Κύπρο για να πολεμήσουν

Στο πλοίο που μετέφερε 400 περίπου Ελλαδίτες στρατιώτες που είχαν ολοκληρώσει τη θητεία τους στην Κύπρο και επέστρεφαν στην Ελλάδα για να απολυθούν έφθασε η είδηση της Τουρκικής εισβολής ενώ έπλεαν έξω από τη Ρόδο.
Μετά από αίτημα των ιδίων των στρατιωτών και συμφωνία του Αντισυνταγματάρχη τους Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, οι 400 ελλαδίτες στρατιώτες επέλεξαν να επιστρέψουν πίσω στην Κύπρο για να πολεμήσουν και να στηρίξουν τους νεοφερμένους και άπειρους Ελλαδίτες στρατιώτες που είχαν φτάσει στην Κύπρο για να τους αντικαταστήσουν μόλις την προηγούμενη ημέρα.

3. Ο Χανδρινός προκαλεί ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ στον εχθρό

Ο κυβερνήτης του προαναφερθέντος Ελληνικού σκάφους Πλωτάρχης Ελευθέριος Χανδρινός παρά το ότι δεν είχε διαταγή να εμπλακεί στον πόλεμο, επιτέθηκε και κατέστρεψε την οχυρωματική θέση Μούταλος έξω από την Πάφο (όπου ήταν άρτια εξοπλισμένοι Τουρκοκύπριοι περιμένοντας τον Τουρκικό στρατό για να ενωθούν) και έτσι μπόρεσαν στη συνέχεια να την καταλάβουν οι Ελληνικές δυνάμεις.
Τα πυρομαχικά του προαναφερθέντος ελληνικού σκάφους έχουν τελειώσει και είναι πλέον δεδομένο ότι θα το καταστρέψουν οι Τούρκοι κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα.
Ο πολυμήχανος Πλωτάρχης Χανδρινός σαν άλλος Οδυσσέας επιλέγει να φύγει από την νότια μεριά της Κύπρου (συνεχίζοντας νότια της Κρήτης) και έτσι σώζει το σκάφος του από βέβαια βύθιση επιστρέφοντάς το αλώβητο μαζί με το πλήρωμά του στην Ελλάδα.

Οι Τούρκοι έχοντας πληροφορηθεί την επίθεση από "ελληνικό στόλο" στέλνουν στην περιοχή 3 τουρκικά αντιτορπιλικά (το Κοτζιάτεπε, το Αντάτεπε και το Τσακμάκ) και τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα.
Τα τουρκικά αεροπλάνα εκλαμβάνουν τα τουρκικά σκάφη ως "Ελληνικά που είχαν σηκώσει την τουρκική σημαία" και τα βομβαρδίζουν!
Αποτέλεσμα: το Κοτζιάτεπε ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ, το Αντάτεπε καταστρέφεται ολοσχερώς και το Τσακμάκ να βγαίνει εκτός μάχης!
Επιπλέον τα Τουρκικά σκάφη καταρρίπτουν 4 Τουρκικά αεροπλάνα!

4. Έλληνες καταλαμβάνουν τουρκικό άρμα και
ΔΙΑΛΥΟΥΝ με αυτό 2 επιλαρχίες τουρκικών αρμάτων

Σε μία άλλη περίπτωση άνδρες του 286 Ελληνικού Μηχ/του Τάγματος Πεζικού κατέλαβαν Τουρκικό άρμα Μ47 (και ένα Μ113) και αιχμαλώτισαν τους άνδρες των.
Στη συνέχεια το άρμα Μ47 (που συνέχισε να φέρει Τουρκικά χαρακτηριστικά) επανδρώνεται από τους λοχία Κων/νο Δρόσο, λοχία Ανδρεα Κριθάρη, στρατιώτη Νικόλαο Τούντα και τον Κύπριο στρατιώτη Ανδρέα Κουδουνά.

Το τετραμελές Ελληνικό πλήρωμα του καταληφθέντος Μ47 κατόρθωσε να αντιμετωπίσει ΜΟΝΟ του αρχικά 1 επιλαρχία τουρκικών τεθωρακισμένων (χτυπώντας τα ένα ένα και αλλάζοντας διαρκώς θέση).
Στη συνέχεια αντιμετωπίζει και δεύτερη τουρκική επιλαρχία τεθωρακισμένων -συνολικά γύρω στα 100 Τουρκικά άρματα (εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι το άρμα τους συνέχισε να φέρει τουρκικά χαρακτηριστικά έμπαιναν ανάμεσα στα τουρκικά άρματα και τα διέλυαν).

Έτσι η τουρκική προέλαση σταμάτησε με αποτέλεσμα να δοθεί χρόνος σε χιλιάδες αμάχους να εγκαταλείψουν έγκαιρα την περιοχή.
Το απίστευτο του εγχειρήματος είναι ότι μετά την αδιανόητη δολιοφθορά οι 4 στρατιώτες κατόρθωσαν να επιστρέψουν πίσω στη επιλαρχία τους και με το άρμα τους ανέπαφο!

Στην ιστοσελίδα
http://www.agnooumenoi74.gr/persons/Kouroupis%20_gr.htm
αξίζει να διαβάσετε την ιστορία του Συνταγματάρχη του Παύλου Κουρούπη. Μετά την ηρωική του αντίσταση με τους στρατιώτες του (σε αναλογία 1 προς 7 και παρά την τουρκική υπεροπλία υλικού) παραμένει ακόμη και σήμερα αγνοούμενος.

Για περιστατικά απίστευτου ηρωισμού και μοναδικής αυτοθυσίας, για ένα ακόμη "Λεωνίδα που φύλαξε με τους 300 τις Θερμοπύλες", είπε ο κ. Αργυρόπουλος, δεν έχει ακουστεί ούτε μία λέξη στα Ελληνικά σχολεία.
Κάποιοι επιδιώκουν να μην μάθουν ποτέ οι Έλληνες νέοι για τον ηρωισμό της φυλής μας.

Πως μπορούμε να κουβεντιάζουμε και να τονίζουμε την φιλία μας με τους γείτονες είπε ο κ. Αργυρόπουλος όταν η Τουρκία δεν απελευθερώνει τους αιχμάλωτους πολέμου της τουρκικής Εισβολής;

Δεν είναι "αγνοούμενοι" είπε ο κ Αργυρόπουλος.
Είναι "αγνοημένοι" από την Ελληνική Πολιτεία.

Τα παλικάρια αυτά είναι ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥ (με όλα τα δικαιώματα που αυτό συνεπάγεται από τις διεθνείς συμβάσεις).

Είναι δυνατόν 36 χρόνια μετά να υπάρχουν ακόμη αιχμάλωτοι πολέμου;
Πως είναι δυνατόν να ξεχνάμε τα παιδιά μας και να αδιαφορούμε για αυτά εν ονόματι της υποτιθέμενης καλής γειτονίας με τους Τούρκους;

Ακούγοντας την ομιλία του κ.Αργυρόπουλου "μεταλάβαμε" από την καρδιά και την ψυχή ενός πολεμιστή, από μία καρδιά που χτυπάει με τα ιδανικά της φυλής μας, το Χριστό και την Ελλάδα.

Ακολουθούν φωτογραφίες από την εκδήλωση :