Η λέξη που ταιριάζει απόλυτα στην εποχή μας...

Εργάζομαι σε μία εταιρία στον Χολαργό. Το παράθυρο της κουζίνας της εταιρίας όπως και του λογιστηρίου βλέπει σε βεράντες πολυκατοικιών. Και τι σας νοιάζει εσάς θα μου πείτε...

Την περασμένη εβδομάδα, μία ημερα όπως όλες, ένα τρομαχτικό γεγονός οδήγησε εμένα, όπως και τους συναδελφους μου, στην υστερία...

Αρχικά ακούσαμε φωνές σαν να τσακώνετε ένα ζευγάρι και μετά κλάμματα μικρού παιδιού.

Κοιτώντας έξω απο το παράθυρο αντικρύσαμε στον 4ο όροφο της απέναντι πολκατοικίας έναν ευτραφή "κύριο" με καραφλίτσα να χτυπά ένα παιδάκι ηλικίας περίπου 5 ετών. Η μητέρα πήγε να επέμβει και τότε ο "κύριος αυτός" την έσπρωξε βίαια, άρπαξε το παιδάκι και με μια κίνησε το σήκωσε στον αέρα και το κρέμασε από το μπαλκόνι για να το πετάξει κάτω. Αστραπιαία η μάνα το άρπαξε και το κρατούσε για να το σώσει και αυτός την κλωτσούσε καθώς προσπαθούσε να το πετάξει κάτω...
Πάγωσα.... Άρχισα να ουρλιάζω και να τον απειλώ με όση φωνή είχα. Μαζεύτηκαν σχεδόν όλοι οι συνάδελφι και άρχισαν όλοι να κραυγάζουν και να τον απέιλουν. Μία συνάδελφος κάλεσε την Αστυνομία.

Ο κύριος τελικά άφησε το παιδί και μπήκε μέσα...

Ακολούθησαν στιγμές πανικού με τη μάνα τρομοκρατημένη στη βεράντα να κρατά το παιδί το οποίο στρίγγλιζε και έκλαιγε.
Κοιτούσε συνεχώς μέσα μην βγει πάλι το "τέρας έξω". Ξαφνικά βλέπω και ένα μωράκι 2μιση ετών περίπου, κοριτσάκι να το απομακρύνει η μάνα στο πίσω μέρος της βεράντας.

Το "τέρας" τους έδωσε φωναχτά οδηγίες να πουν ότι ήταν ατύχημα όταν άκουσε τις σειρήνες της Αστυνομίας. Φυσικά δεν άνοιγε την πόρτα στους Αστυνομικούς, ήρθαν ενισχύσεις, πυροσβεστική και μετά από ώρα κατάφεραν και πήραν το "τέρας" στο τμήμα.

Το απόγευμα όταν σχόλασα κάλεσα στο τμήμα να μάθω νέα. Το "τέρας" ήταν ελεύθερο σπίτι του.
Η μάνα δεν το προχώρησε. Θύμωσα μαζί της αρχικά. Την άλλη μέρα όμως κατάλαβα...

Η επομένη ημέρα με βρήκε δραστήρια στο γραφείο να ρωτώ τους συναδέλφους τι θα κάνουμε για αυτά τα 2 παιδιά.

Η απάντηση ΟΛΩΝ; "Δεν θέλω να μπλέξω".

Για να μην μακρυγορώ, η γειτονιά εδώ και πολλά χρόνια είναι μάρτυρας απίστευτων σκηνικών, ξυλοδαρμών του 5χρονου παιδιού, τόσο στο σπίτι όσο και στο δρόμο (χαρακτηριστική η περιγραφή του απέναντι ιδιοκτήτη περιπτέρου που ομολόγησε ότι έχει δει το "τέρας" ακόμα και να σηκώνει το αγοράκι από το λαιμό μέσα στη μέση του δρόμου).

Η μητέρα (βιολόγος στο επάγγελμα) τρώει ξύλο καθημερινά, κυκλοφορεί με μακρυμάνικα και πάντα καλύπτει το "τέρας" επειδή φοβάται ότι θα τους σκοτώσει...
Ουδείς ασχολήθηκε ποτέ. Είναι λέει περίεργος και όλοι τον φοβούνται.

Πήρα τηλέφωνο και έκανα καταγγελία στο χαμόγελο του παιδιού. Μου είπαν ότι θα πάει κοινωνική λειτουργός να ελέγξει την κατάσταση στο σπίτι για να δούμε τι θα απογίνουν αυτά α 2 άμοιρα ανήλικα. Ακόμα δεν έχω μάθει νέα...

Έψαξα λοιπόν και έμαθα τα στοιχεία του "τέρατος" (όνομα, επάγγελμα, κινητό κλπ). Ιατρός παθολόγος παρακαλώ και συνεργάζεται και με το ΙΑΣΩ. Ακόμα λοιπόν σκέφτομαι τι θα γίνει με αυτά τα 2 δόλια αγγελάκια.

Η σκέψη που έκανα τις πρώτες ημέρες, να ήμουν άντρας και δυνατός και τι θα του έκανα, ξεθώριασε.

Τώρα έμεινε η απορία, χωρίς τη βοήθεια του νόμου, της κοινωνικής πρόνοιας, του κόσμου, εγώ τι κάνω;;;

Περιμένω να γίνει το κακό; Περιμένω απάντηση απο το χαμόγελο του παιδιού ίσως και για πάντα; To ξεχνώ και ασχολούμαι με τη ζωούλα μου; Άλλωστε μου το είπαν: "Τι ανακατεύσαι; Κοίτα τη δουλειά σου..."

Και απορώ. Αν όλοι αυτοί που κοιτούν τις "δουλειές τους" κάποτε θελήσουν βοήθεια από τον διπλανό τους... Τι ειρωνία...

Η λέξη λοιπόν που ταιριάζει γάντι στην εποχή μας είναι μία.

ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ

Αναγνώστρια

Το θέμα θα μπορούσα να το αναπτύξω πολύ παραπάνω. Γιατί μιλάμε για αποξένωση μεταξύ ΕΛΛΗΝΩΝ!!!! Έλεος. Βοηθούν τους ξένους κάποιοι και αδιαφορούν για ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ!

ΥΓ. Καταλαβαίνω αν δεν πρέπει να δημοσιευθούν ονόματα, π.χ. ΙΑΣΩ ή περιοχή (Χολαργός).
Εκτιμώ επίσης να κρατήσω και την ανωνυμία μου.
Αν επίσης έχετε κάτι να μου προτείνετε για την υπόθεση αυτή θα το εκτιμήσω ιδιαίτερα.

Ευχαριστώ.

Σχόλιο:Κατ αρχήν ευχαριστούμε για το e-mail. Σεβόμαστε την ανωνυμία της αναγνώστριας (παρ ότι έχουμε στοιχεία) αλλά δεν υπάρχει λόγος να αποκρύψουμε τα υπόλοιπα.