Α. Χρήμα από τους τραπεζίτεςΌπως αποκάλυψε το τρωκτικό (βλέπε σχετικές αναρτήσεις: http://troktiko.blogspot.com/2009/05/marfin.html και http://troktiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_4711.html), ο Βγενόπουλος και η Marfin έχουν αποδεδειγμένα, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι Οικολόγοι Πράσινοι, πάρει 6 ολοσέλιδες καταχωρήσεις εντός του 2008 και του 2009 στην ΕΠΙΣΗΜΗ εφημερίδα του κόμματος, την Πράσινη Πολιτική (κι ας λέει ο εκδότης ότι δεν είναι επίσημη, πώς γίνεται 16 σελίδες να γράφουν ψηφίστε Οικολόγους Πράσινους και να μην είναι επίσημη;). Το αντίτιμο από αυτές τις καταχωρήσεις είναι 20.000 Ευρώ, τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να εισπράττουν. Η δε σελίδα της εφημεριδούλας που κυκλοφορεί σε 3.000 αντίτυπα χρεώθηκε στην Marfin από τους Οικολόγους Πράσινους 4.000 Ευρώ, όσο περίπου εισπράττει για μια σελίδα (χωρίς το αγγελιόσημο και το ΦΠΑ) μια σαββατιάτικη εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας.
Β. Κρατικές χρηματοδοτήσεις – Τρεμόπουλος
Ο Μ. Τρεμόπουλος ισχυρίζεται ότι έχει πολύ μικρό εισόδημα. Είναι όμως επαγγελματικό στέλεχος (αντιπρόεδρος) της Αντιγόνης, μια Μη κυβερνητική οργάνωση που ρουφιανεύει την Ελλάδα στους διεθνείς οργανισμούς για περιστατικά βίας και ρατσισμού –όχι ότι δεν υπάρχουν, η Αντιγόνη όμως ακόμη και ασημαντότατα θέματα τα κάνει κολοσιαία… Η εν λόγω οργάνωση χρηματοδοτείται, σύμφωνα με το στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων, με 180.000 Ευρώ τον χρόνο από κρατικούς πόρους για να κάνει διάφορα projects (http://olympia.gr/2009/04/05/greekblock/). Οι υπολογισμοί όμως που έκανε ένας προσεκτικός αναγνώστης δείχνουν έσοδα 350.000 Ευρώ τον χρόνο, εκ των οποίων 120.000 κρατικοί πόροι από το υπουργείο Απασχόλησης (http://greekblock.blogspot.com/2009/04/blog-post_3526.html)….
Γ. Κρατικές χρηματοδοτήσεις - Χρυσόγελος
Ο τρίτος υποψήφιος για τις ευρωεκλογές των Οικολόγων Πράσινων, ο Νίκος Χρυσόγελος είναι επί σχεδόν 20 χρόνια πρόεδρος στην περιβαλλοντική οργάνωση ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, ενώ επί πολλά χρόνια ήταν και πρόεδρος στην ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ SOS. Και οι δύο οργανώσεις υπήρξαν από τις αγαπημένες του πρώην υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη, ο οποίος τις επιχορηγούσε με σημαντικά ποσά καθ’ όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 1990 για να κάνουν περιοδείες στις Κυκλάδες με ένα καΐκι και να «ευαισθητοποιούν» τον κόσμο να διατηρεί καθαρές τις θάλασσες. Τα ποσά που έδινε κάθε χρόνο το ΥΠΕΧΩΔΕ κυμαίνονταν περί τα 70 εκατομμύρια δραχμές, κι αυτό γινόταν χωρίς δημόσια προκήρυξη για να υποβάλουν προτάσεις προγραμμάτων και άλλες ΜΚΟ.
Όμως, οι οργανώσεις του κου Χρυσόγελου δεν υποστηρίχθηκαν μόνο από τον Λαλιώτη, αλλά και από τον σκληρά καθυβριζόμενο από τους Οικολόγους Πράσινους (για το ξεκάρφωμα;) νυν ΥΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά. Εντυπωσιάζει η αποδοχή της έκτακτης επιχορήγησης που έδωσε πέρυσι το ΥΠΕΧΩΔΕ σε διάφορες περιβαλλοντικές ΜΚΟ, με το Μεσόγειος SOS να είναι η μόνη οργάνωση που εισέπραξε τα 100.000 Ευρώ, όταν η Greenpeace, το WWF, η Ορνιθολογική και οι φωκάδες απέρρριψαν κάθε χρηματοδότηση από το ΥΠΕΧΩΔΕ… Δείτε: http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=391058.
Μετά από όλα αυτά και επειδή εγώ θα ψηφίσω –δεν τους κάνω την χαρη της αποχής για να διαιωνισθεί ο δικομματισμός- επιλέγω τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑ και τους αγνούς- για αυτό και έξω από τα φώτα της δημοσιότητας - ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (http://www.oikologoi.gr/). Μπορεί ο Παπανικόλας με το ΤΗΛΕΦΩΣ να είναι κάπως ιδιόρρυθμος, όμως είναι αγωνιστής της οικολογίας, δεν έχει κάνει αρπαχτές και το σημαντικότερο, στις κρυφές δημοσκοπήσεις πιάνει 2,3 – 2,6%, απέχοντας μια ανάσα από την ευρωβουλή.
Ας σκεφτούμε ποιον θέλουμε στην Ευρωβουλή να δίνει τους αγώνες για την Ελλάδα; Τον μισέλληνα Τρεμόπουλο ή τον ταγμένο στην υπόθεση της οικολογίας Κ. Παπανικόλα;
Για να δούμε.
Αναγνώστης
Ευρωεκλογές και εθνική ομοψυχία
ΑπάντησηΔιαγραφήTου Διονυση Γουσετη / diongous@central.ntua.gr
Τους είδαν ν’ ανεβαίνουν δημοσκοπικά. Να γίνονται τρίτο κόμμα. Ν’ απειλούν. Και σκέφτηκαν πώς να τους χτυπήσουν. Ο καλύτερος τρόπος είναι τα εθνικά θέματα. Τι είναι εθνικά θέματα; Είναι αυτά που εξάπτουν και κινητοποιούν μια ορισμένη «εθνική ομοψυχία». Συνήθως για να προπηλακίσουν κάποιον. Ιμπεριαλιστής ο Ατσεσον, ανθέλλην ο Πινέιρο, μαριονέτα ο Ανάν και πάει λέγοντας. Πρόκειται για την εθνική ομοψυχία που χαντακώνει τα όποια δίκια υπάρχουν στη χώρα. Με κατάληξη οι ομόψυχοι να μιλούν εκ των υστέρων για «χαμένες ευκαιρίες».
Εστρεψαν λοιπόν τον προπηλακισμό στον επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων- Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλο, προσάπτοντάς του «ανθελληνικές» απόψεις. Τυχαίνει όμως οι απόψεις του να συμπίπτουν με απόψεις ιθαγενών ή διεθνών φορέων. Κινδυνεύουν όλοι αυτοί να κατηγορηθούν για ανθέλληνες; Οχι βέβαια. Στην εθνική ομοψυχία δεν υπάρχει συνοχή και συνέπεια.
Κατηγορήθηκε ο κ. Τρεμόπουλος ότι παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη ένα αλφαβητάρι της μειονοτικής μακεδονικής γλώσσας. Το αλφαβητάρι όμως, το εξέδωσε το ελληνικό κράτος το 1924. Ισως τώρα προσπαθεί να το ξεχάσει, αλλά πλέον την ύπαρξη της γλώσσας τη βεβαιώνει το «Ευρωπαϊκό Γραφείο των Ολιγότερο Ομιλουμένων Γλωσσών» (EBLUL), που αντιπροσωπεύει 40 εκατομμύρια πολίτες που μιλούν μειονοτικές γλώσσες στην Ε.Ε. Σε συνέδριό του, εισηγητής ήταν ο Φινλανδός πρωθυπουργός Μάρτι Αχτισάαρι. Στην παρουσίαση του ίδιου βιβλίου στην Αθήνα, υπό τις ύβρεις της Χρυσής Αυγής, μετείχε και ο υπογράφων.
Ο κ. Τρεμόπουλος κατηγορήθηκε ακόμη ότι διαπραγματεύτηκε εκλογική συνεργασία με τους «εχθρούς του έθνους»: το μειονοτικό κόμμα Ουράνιο Τόξο. Ωστόσο, οι «εχθροί» έχουν ήδη συνεργαστεί εκλογικά με το ΠΑΣΟΚ. Και όταν η Ν.Δ. κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ως προδοτικό, το Ουράνιο Τόξο αποκάλυψε ότι και η Ν.Δ. διαπραγματεύτηκε μαζί του.
Τώρα τα δύο κόμματα σιωπούν, μήπως υποστούν κι άλλες διαρροές. Ακόμα και οι ίδιοι οι Οικολόγοι- Πράσινοι τρόμαξαν και υπέκυψαν στη λογική του χαϊδέματος της εθνικής ομοψυχίας. Προσπαθούν αμήχανα να «μαζέψουν» τις δηλώσεις του υποψηφίου τους. Μια μιλούν για «κατεψυγμένες δηλώσεις». Μια δηλώνουν ότι ο κ. Τρεμόπουλος, όταν εξέφρασε τις απόψεις του, δεν ήταν κομματικό τους μέλος. Μια αποποιούνται τις διαπραγματεύσεις που όντως έκαναν με το Ουράνιο Τόξο. Η εθνική ομοψυχία, δηλαδή ο πρωτόγονος εθνικισμός, θριάμβευσε ακόμα μια φορά.
Γράφω «πρωτόγονος εθνικισμός», για να περιγράψω και να αντιδιαστείλω τον εθνικισμό που αφορά τις εδαφικές διεκδικήσεις και τα διάφορα σύμβολα, δηλαδή τον εθνικισμό της αγροτικής περιόδου μιας κοινωνίας, με τη φιλοπατρία της βιομηχανικής περιόδου. Αυτή η τελευταία αφορά την αντίληψη και την προσπάθεια να πάψει το έθνος να είναι πρώτο σε ρατσισμό και διαφθορά και τελευταίο σε ανάπτυξη και καινοτομία. Να πάψει να εξευτελίζεται και να γελοιοποιείται επειδή δεν επιτρέπει σε υπηκόους του να μιλούν τη γλώσσα των μανάδων τους. Φαίνεται πως αυτή η φιλοπατρία σπανίζει. Ας ευχηθούμε προσωρινά.