Α.Μ.Κ.Α. - Η νέα ταυτότητα με τα τρία εξάρια!

Λόγω τής επικαιρότητος τής ΚΑΡΤΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ (Α.Μ.Κ.Α.), παραθέτω πρός τό παρόν τό ΝΟΜΙΚΟ (ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ) μέρος τού άρθρου τού π. Γεωργίου Διαμαντοπούλου πρός διαφώτιση τής ποινικο-πολιτικής καί εκκλησιαστικής εγκληματικότητος από τήν λήψη τού Α.Μ.Κ.Α. Στή συνέχεια αργότερα θά παραθέσω τό όλον.

Ο π.Γεώργιος Διαμαντόπουλος αιτιολογεί με νομική και εκκλησιαστική επιχειρηματολογία, την άρνηση του να παραλάβει την κάρτα κοινωνικής ασφαλίσεως.
——————————–

Ἡ πρόσφατη νομοθεσία τῆς Πολιτείας17 γιὰ τὴν ἀσφαλιστικὴ μεταρρύθμιση καὶ ἡ πρόβλεψη ἀναγκαστικῆς ἐπιβολῆς ἔκδοσης καὶ λήψης ἀριθμοῦ μητρώου κοινωνικῆς ἀσφάλισης (Α. Μ. Κ. Α.) καὶ κάρτας κοινωνικῆς ἀσφάλισης (Κ. Κ. Α.) ἀλλὰ καὶ ἡ ἐφαρμογή της, καθὼς ἤδη ἔχει ἀρχίσει ἡ ἀποστολὴ τῶν καρτῶν, στὸ πλαίσιο λειτουργίας μηχανογραφικοῦ συστήματος18, ἄνευ τῆς ὁποίας εἶναι ἀδύνατη ἡ κοινωνία ἐννόμων ἀγαθῶν θεμελιωδῶν, ὅπως τῆς ἐργασίας, ἀμοιβῆς, περίθαλψης, οὐσιαστικὰ δηλαδὴ τοῦ θεμελιώδους πυρήνα τῶν ἀτομικῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων,

ἐντάσσεται ἑρμηνευτικὰ στὰ ἀνωτέρω ἐκτεθέντα περὶ ἀπόπειρας ἐπιβολῆς παγκόσμιας ἠλεκτρονικῆς δικτατορίας19 μὲ κατ’ εὐθεῖαν προσβολὴ τοῦ ἐννόμου ἀγαθοῦ τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως ἐξειδικευομένης στὶς ἐσχατολογικὲς πεποιθήσεις20, ὅπως αὐτὴ προβλέπεται στὴν Ἱερὰ Ἀποκάλυψη ἑρμηνευομένη κατὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρας21. Τὴν ἴδια θέση, σχετικὰ μὲ τὴ χρήση τοῦ ἀριθμοῦ 666 στὸ σύστημα μηχανογράφησης τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀπόπειρα ἐπιβολῆς παγκοσμίου δικτατορίας ἔχει ἐκφράσει μὲ Ἐγκύκλιό Της (2626/1997) καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀφορμὴ τὴ συζήτηση περὶ ἔκδοσης ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων ἐν ὄψει τῆς ἔνταξης στὴν ἑλληνικὴ ἰσχύουσα ἔννομη τάξη τῆς Συνθήκης Σέγκεν· τὰ ἐκεῖ διαλαμβανόμενα ἀναλογικὰ χωροῦν καὶ στὸ προκείμενο ζήτημα, διότι ὡς βάση ἔχουν τὴ θεώρηση καὶ ῥητὴ ἀποδοχὴ τῆς θέσης ὅτι τὸ μηχανογραφικὸ σύστημα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ἐνεργεῖ μὲ τὴ χρήση τοῦ 66622.

Ἑπομένως ἡ λήψη τῆς ὡς ἄνω κάρτας ἐμπίπτει στὶς προβλέψεις τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, δηλαδὴ ἀποτελεῖ ἐκκλησιαστικὸ ἔγκλημα, μὲ ὀλέθριες σωτηριολογικὲς συνέπειες γιὰ τὸ λήπτη ὑπαγόμενο εὐθέως στὰ ἐγκλήματα τῆς πίστεως23.
Ἐξειδικεύοντας τὸ ποινικὸ δίκαιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας παραθέτουμε καὶ τὴν ἀκόλουθη διδασκαλία τοῦ ἁγίου πατρὸς Παϊσίου, ποὺ διευκρινίζει τὴ σχέση τῆς κάρτας μὲ τὸ ἴδιο τὸ σφράγισμα, ὥστε ἀναγινώσκοντας κάποιος ὅτι ἡ λήψη τῆς κάρτας δὲν ἀποτελεῖ σφράγισμα, ἀλλὰ εἰσαγωγὴ τοῦ σφραγίσματος, νὰ μὴ νομίσει ὅτι δὲν ὑποπίπτει στὴν ὡς ἄνω ἐκτεθεῖσα πτώση τῆς ἀποστασίας:
«- Γέροντα, τί σχέση ἔχει αὐτὴ ἡ ταυτότητα μὲ τὸ σφράγισμα;
- Ἡ ταυτότητα δὲν εἶναι τὸ σφράγισμα· εἶναι ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ σφραγίσματος.»24
«Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ πάρει μία θέση σωστή. Νὰ μιλήση, νὰ ἐξηγήση στοὺς πιστούς, γιὰ νὰ καταλάβουν ὅτι, ἂν πάρουν τὴν ταυτότητα, αὐτὸ θὰ εἶναι πτώση. Συγχρόνως νὰ ζητήση ἀπὸ τὸ κράτος τουλάχιστον νὰ μὴν εἶναι ὑποχρεωτικὴ ἡ νέα ταυτότητα.»25
Τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδας, ἰσχύον δίκαιο αὐξημένης τυπικῆς ἰσχύος ποὺ ὑπερισχύει τοῦ ὡς ἄνω νόμου τῆς μεταρρύθμισης τοῦ ἀσφαλιστικοῦ συστήματος, προστατεύει γιὰ τὰ μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τὴν τήρηση τῆς Ἱερᾶς Παράδοσης26 τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ ὄχι μόνο τὴν προστατεύει, ἀλλὰ μεριμνᾷ γιὰ τὴν τήρηση αὐτῆς ἀπὸ τὰ μέλη Της: ………………………………………..
Ἐπίσης τὸ ἴδιο Σύνταγμα προστατεύει τὴ θρησκευτικὴ συνείδηση μὲ διατάξεις ἐξίσου αὐξημένης τυπικῆς ἰσχύος:
«Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις κανενός28.»
Ἑπομένως οἱ προβλέψεις τοῦ νομοσχεδίου γιὰ ὑποχρεωτικὴ λήψη καὶ χρήση τῆς κάρτας, ποὺ ὅπως ἀποδείχτηκε ἀποτελεῖ προσβολὴ τοῦ ἐννόμου ἐκκλησιαστικοῦ ἀγαθοῦ τῆς Ὀρθόδοξης πίστης, διότι καλεῖ τὸν πιστὸ νὰ ἀρνηθεῖ τὴν Γενικὴ Ὀρθόδοξη Ἐσχατολογία μὲ ἀπειλὲς ἐναντίον τῆς ἀπόλαυσης θεμελιωδῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων, ἀποτελεῖ κατάφορη παραβίαση τοῦ Συντάγματος, ὄχι μόνο μὲ τὴν ἔννοια τῆς παραβίασης τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τὴν ἔννοια τοῦ ὅτι διατάσσει τὸν Ἕλληνα πολίτη ποὺ εἶναι Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς ἐπιπλέον νὰ παρανομήσει ἐν ὄψει τῶν ἀνωτέρω ἐκτεθέντων γιὰ τὸ Σύνταγμα, ποὺ ὄχι μόνο προστατεύει τὴ συνείδηση, ἀλλὰ ἔχοντας ἐντάξει στὴν ἰσχύουσα ἔννομη τάξη τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους τὴν Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας (μὲ προστατευτικὴ ἰσχὺ γιὰ τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας), ἀξιώνει ἀπὸ τὰ μέλη Της τὴν τήρηση τῆς Ἱερᾶς Παράδοσης ὄχι μόνο μὲ τὴν ἐπιφύλαξη ἐκκλησιαστικῶν, ἀλλὰ καὶ πολιτειακῶν κυρώσεων29. Μὲ πιὸ σύντομη διατύπωση ἡ λήψη τῆς κάρτας κ. ἀ. ἀποτελεῖ ὄχι μόνο ἐκκλησιαστικὸ ἀλλὰ καὶ πολιτικὸ ἀδίκημα.
Στὴν ὡς ἄνω δήλωσή μου διαχωρίζω εὐθέως καὶ ρητὰ τὴ θέση μου ἀπὸ τὴν καπήλευση τῆς Ἐσχατολογίας ποὺ διαπράττουν αἱρετικὲς ὁμάδες (κυρίως οἱ αἱρετικὲς παραφυᾶδες τῶν Προτεσταντῶν), ἀπὸ σχισματικοὺς καὶ ἄλλους ποὺ ἐπιβουλεύονται μὲ ὕπουλο τρόπο τὸ Ὀρθόδοξο ποίμνιο κάνοντας χρήση Ὀρθοδόξων ἐσχατολογικῶν δογμάτων χάριν προσηλυτισμοῦ30 καὶ ὁμολογῶ ὅτι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη31
Ὡς Χριστιανὸς Ὀρθόδοξος καὶ Ἕλληνας πολίτης ἀρνοῦμαι νὰ ὑπακούσω στὴν ὡς ἄνω νομοθεσία σχετικὰ μὲ τὴν ὑποχρεωτικὴ λήψη τῆς κάρτας κοινωνικῆς ἀσφάλισης (κ. κ. ἀ.) ἐπικαλούμενος τὴ θρησκευτικὴ καὶ δημοκρατική32 μου συνείδηση33.

17. Βλ. Ν. Δ. 3655 τοῦ 2008 (ΦΕΚ Α 58).
18. Ἡ χρήση τῆς ἠλεκτρονικῆς τεχνολογίας συνάγεται ἀπὸ τὴ σύσταση ἑταιρίας μὲ τὴν ἐπωνυμία Η. ΔΙ. Κ. Α. (Ἠλεκτρονικὴ Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης) Α. Ε., ἡ ὁποία θὰ διαχειρίζεται σύστημα λογισμικοῦ. Ἡ χρήση τῆς τεχνολογίας αὐτῆς ἐντάσσεται στὴν ἀνωτέρω ἐκτεθεῖσα προβληματικὴ τῆς ἠλεκτρονικῆς ἐπεξεργασίας καὶ ἐλέγχου τῆς συνείδησης τῶν ἀνθρώπων, δηλαδὴ τῆς ἑτοιμαζόμενης δικτατορίας τοῦ Ἀντιχρίστου λαμβανομένων ὑπ’ ὄψιν τῶν δεδομένων ἀναγκαστικοῦ δικαίου γιὰ τὴν Κ. Κ. Α. ποὺ ἀναφέρθηκαν, ποὺ εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ νὰ λειτουργεῖ τὸ σύστημα, γεγονὸς ποὺ προσομοιάζει τὴν Κ. Κ. Α μὲ ταυτότητα.
19. Γιὰ ἐπιστημονικὴ τεκμηρίωση ἀπὸ σχετικὲς ἕρευνες ποὺ ἀποδεικνύουν τὴ χρήση τοῦ 666 στὰ ἠλεκτρονικὰ συστήματα μηχανογράφησης, βλ. τὸ ἐνημερωτικὸ τεῦχος «Παραχάραξη τοῦ χαράγματος, ἀναίρεση τῶν θέσεων τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικοπόλεως καὶ Πρεβέζης κ. ΜΕΛΕΤΙΟΥ στὸ βιβλίου του «τὸ χάραγμα τοῦ ἀντιχρίστου στὴν ὀρθόδοξη Παράδοση», ἔκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Σταγῶν Μεγάλου Μετεώρου, Ἅγια Μετέωρα 1997, σ. 89· ἀναφέρονται οἱ κάτωθι μελέτες, ποὺ εἶχαν ὑποβληθεῖ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος: 1) Ὁ γραμμικὸς κώδικας (BAR CODE) καὶ ὁ ἀριθμὸς 666 (Μελέτες Α΄, Β΄, Γ΄ 23 – 6 – 97), ἔκδοσης τῆς Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου. 2) Κωδικὸ σύστημα European Article Numbering (EAN - 13). Διπλωματούχου Πληροφορικῆς Πανεπιστημίου Βόννης κ. Γεωργίου Σαχινιάν (10 – 10 – 97). 3) Ὑπόμνημα ἕνδεκα πανεπιστημιακῶν καὶ ἄλλων εἰδικῶν στὸ χῶρο τῆς Πληροφορικῆς, πρὸς τὴν ἁρμόδια συνοδικὴ Ἐπιτροπή. 4) Ὑπόμνημα τοῦ τεχνικοῦ κ. Σταμάτη Κούλουθρου πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο (1993). Τὸ κείμενο τῆς Ἱ. Μ. Μετεώρων καταλήγει στὸ ἀκόλουθο συμπέρασμα: «Στὶς ἕρευνες αὐτές, ἀποδεικνύεται, μὲ ἐπιστημονικὸ τρόπο, ἡ χρήση τοῦ ἀριθμοῦ 666 ὡς κωδικοῦ ἀριθμοῦ στὰ μηχανογραφικὰ συστήματα ἀναγνώσεως τῆς σχετικῆς τεχνολογίας.» Ἔνθ. ἀνωτ. Ἐπίσης παραπέμπουμε σὲ δηλώσεις τῶν πρώην ὑπουργῶν ἐξωτερικῶν, Κου Θεοδώρου Παγκάλου καὶ Γ. Πασχαλίδη, ὅπως καὶ τοῦ πρώην εὐρωβουλευτοῦ Ν. Δ. Κου. Παύλου Σαρλῆ σὲ τηλεοπτικὴ ἐκπομπὴ τοῦ Mega μὲ τὸν Κο Ν. Χατζηνικολάου («ἐνώπιος ἐνωπίῳ»), ποὺ παραδέχτηκαν «τὴν παρουσία τοῦ 666 σὲ ὅλα τὰ μηχανογραφικὰ συστήματα».
20. Ἀβίαστα, πρέπει νὰ προσθέσουμε, δημιουργεῖ συνειρμοὺς ἐσχατολογικοὺς ἡ πρόβλεψη τοῦ νόμου, ἄρθρο 153, ἐδάφιο 2: «Από την ίδια ως άνω ημερομηνία [λήψης τῆς Κ. Κ. Α.] ουδείς δύναται να απασχοληθεί ως μισθωτός ή ως αυτοαπασχολούμενος, να ασφαλισθεί ή να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές, να εκδώσει ή να ανανεώσει βιβλιάριο ασθενείας, να δικαιωθεί και να εισπράξει συντάξεις και γενικότερα πάσης φύσεως παροχές, επιδόματα και βοηθήματα, εάν δεν διαθέται ΑΜΚΑ, ο οποίος αναγράφεται υποχρεωτικά επί όλων των ως άνω αντίστοιχων παραστατικών.»……. Ἐπίσης παραθέτουμε τὸ κείμενο τοῦ συνοδευτικοῦ ἐγγράφου, μὲ τὸ ὁποῖο ἀποστέλλεται ἡ Κ. Κ. Α.: «Κάρτα Κοινωνικής Ασφάλισης. Τι είναι ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης; Είναι ο αριθμός «ταυτότητας» του πολίτη για την Κοινωνική Ασφάλιση. Είναι μοναδικός για κάθε πολίτη και θα τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή. Από τον Ιούνιο [με νεότερη ρύθμιση τον Ιούλιο] του 2009, ο αριθμός αυτός θα είναι απαραίτητος για τον καθένα μας, προκειμένου: να εργασθεί, να ασφαλισθεί, να έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να συνταξιοδοτηθεί, να έχει κάθε άλλη παροχή, επίδομα ή βοήθημα.» Η λήψη του αριθμού προϋποθέτει τη λήψη της κάρτας δοθέντος τα παραπάνω αναγράφονται στην επιστολή που περιέχει την κάρτα κ. ἀ.
21. ………………………
22. Βλ. ἐγκύκλιο 2626 τοῦ 1997 τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Αἱ Συνοδικαὶ ἐγκύκλιοι, τ. Ζ΄ (1996 – 2000), ἔκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 2006, σσ. 47 – 50. Σταχυολογοῦμε: «Ἔτσι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, […] κάνει ἔκκληση στὴν Κυβέρνηση καὶ γενικὰ στὴν πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Χώρας μας, […] νὰ μεριμνήσει γιὰ τὴν κατὰ τὸ δυνατὸν καλύτερη προστασία τοῦ ἀτόμου ἀπὸ τὴν ἡλεκτρονικὴ «ἐπεξεργασία δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτῆρα» μὲ τὶς νομοθετημένες συνταγματικὲς διαδικασίες, καὶ νὰ ἐπιφέρει τὶς ἀπαιτούμενες τροποποιήσεις – βελτιώσεις στὸν ψηφισθέντα νόμο.» Ἔνθ. ἀνωτ., σσ. 47 – 48. «Ἔτσι λοιπόν, μὲ λύπη παρατηροῦμε ὅτι ἡ πρόοδος τοῦ πολιτισμοῦ στὸν τομέα τῶν ἡλεκτρονικῶν ἐφαρμογῶν συνεδέθη, ὡς μὴ ὤφελε, μὲ τὸν ἀριθμὸ 666, ποὺ χρησιμοποιεῖται σὰν ὁ κύριος κωδικὸς ἀριθμὸς στὴν σχετικὴ τεχνολογία.» Ἔνθ. ἀνωτ., σ. 48. «Ὅμως ὁ ἀριθμὸς 666, ἀπὸ τὴν ἀναφορά του στὴν Ἀποκάλυψη, εἶναι καθιερωμένος σὰν ὁ ἀριθμὸς τοῦ Ἀντιχρίστου.» Ἔνθ. ἀνωτ., σ. 49. Γιὰ αὐτὸ καὶ ἡ ἴδια Ἐγκύκλιος ζητᾷ ἀπὸ τὴν Πολιτεία νὰ ἀπαιτήσει ἀπὸ τὴν Εύρωπαϊκὴ Ἕνωση τὴν κατάργηση τῆς χρήσης τοῦ δυσωνύμου ἀριθμοῦ 666 ἀπὸ τὸ κεντρικὸ ἠλεκτρονικὸ σύστημά της θεωρώντας ὅτι τελεῖται αὐτὴ ἡ χρήση αὐτοῦ τοῦ ἀριθμοῦ: «Νὰ γίνει παρέμβαση στὴν ἡγεσία τῶν Χωρῶν Μελῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ποὺ ἔστω καὶ ἂν μερικὲς ἔχουν κηρυχθῇ κράτη ‘λαϊκά’, ὅμως εἶναι χῶρες Χριστιανικὲς μὲ χριστιανικὸ πολιτισμό, καὶ νὰ ζητηθῇ ἐπίσημα νὰ ἀντικατασταθῆ ὁ ἀριθμὸς 666 στὸ κεντρικὸ ἠλεκτρονικὸ σύστημα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως μὲ ἕναν ὁποιονδήποτε ἄλλον κωδικὸ ἀριθμό. Μέσα στὴν τόση πρόοδο τῆς ἠλεκτρονικῆς ἄραγε δὲν εἶναι δυνατὴ ἡ ἀντικατάσταση ἑνὸς κωδικοῦ ἀριθμοῦ;» Ἔνθ. ἀνωτ., σ. 49.
23. Ἡ λήψη τῆς κάρτας ἐμπίπτει στὶς ποινικὲς προβλέψεις γιὰ τὰ ἐγκλήματα κατὰ τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, εἰδικώτερα πρόκειται γιὰ τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἀδίκημα τῆς ἀποστασίας, βλ. σύνοψη τῆς σχετικῆς διδασκαλίας καὶ παράθεση τῶν ὁμοειδῶν Ἱερῶν Κανόνων ἀπὸ τὸν Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟ, Σύστημα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου κατὰ τὴν ἐν Ἑλλάδι ἰσχὺν αὐτοῦ, τ. 3, τὸ ποινικὸν δίκαιον τῆς Ἐκκλησίας, σσ. 352 – 364.
24. …………….
25. …. Τὸ ὅτι ὁ Ἅγιος Γέροντας ὁμιλεῖ γιὰ ἀστυνομικὴ ταυτότητα δὲν ἀποτελεῖ κανένα ἑρμηνευτικὸ πρόβλημα, διότι ἀβίαστα οἱ δηλώσεις του διασταλτικὰ ἑρμηνευόμενες ἐμπίπτουν στὸ ζήτημα τῆς Κ. Κ. Α., διότι τὸ δίκαιο τῆς κάρτας προσομοιάζει προφανέστατα μὲ τὸ δίκαιο τῶν ταυτοτήτων, διότι εἶναι ἀναγκαστικό, αὐστηρὸ δίκαιο, κατὰ τὴ νομοτεχνικὴ σημασία τῶν ὅρων, καὶ ἀποστερεῖ στοὺς «ἀντιρρησίες» θεμελιώδη ἀτομικὰ δικαιώματα, χωρὶς μάλιστα νὰ εἰσάγει γιὰ αὐτοὺς ἐξαιρετικὸ δίκαιο. Στὸ στοιχεῖο αὐτὸ τοῦ ἀναγκαστικοῦ δικαίου ἔγκειται καὶ ἡ δήλωση ἄρνησης παραλαβῆς τῆς Κ. Κ. Α. σὲ ἀντίθεση μὲ ἄλλα ἐνδεχομένως δημόσια παραστατικὰ (λ. χ. διαβατήρια, πιστωτικὲς κάρτες κ. ἄ. π.), γιὰ τὰ ὁποῖα δὲν ὑπάρχει πρόβλεψη παρόμοιας ἀπειλῆς, ὅπως στὴν Κ. Κ. Α.
26. …………………
27. Σύντ. ἄρθρ. 3, παρ. 1. ………………………
28. Σύντ. ἄρθρ. 13, παρ. 1. Ἐὰν ἡ Πολιτεία μεριμνᾷ γιὰ τοὺς ἀντιρρησίες συνείδησης, ὅπως γιὰ τοῦς Ἰεχωβᾶδες (βλ. ν. 2510/97), τῶν ὁποίων ἡ ἐξαίρεση δὲν ἔχει κανένα ἀληθινὸ ἁγιογραφικὸ ἔρεισμα, σὲ ὅ τι ἀφορᾷ τὴ θητεία, («Κάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλα είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων. […] Ερμηνευτική δήλωση. Η διάταξη της παραγράφου 6 δεν αποκλείει να προβλέπεται με νόμο η υποχρεωτική προσφορά άλλων υπηρεσιών, εντός ή εκτός των ενόπλων δυνάμεων (ενναλακτική θητεία), από όσους έχουν τεκμηριωμένη αντίρρηση συνείδησης για την εκτέλεση εντολής ή γενικά στρατιωτικής υπηρεσίας.» Σύντ. ἄρθ. 4 παρ. 6.) κατὰ μείζονα λόγο πρέπει νὰ μεριμνήσει γιὰ τοὺς πιστοὺς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ποὺ στοιχοῦν μὲ τὴν Ἱερὰ Πάραδοση, ἐὰν δὲν προβεῖ στὴν κατάργηση τοῦ νομοσχεδίου. Βλ. ὅμως κατωτέρω γιὰ τὸ ὅτι δὲν τίθεται θέμα ἁπλῆς ἐξαίρεσης γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους, διότι ἡ ἴδια ἡ Πολιτεία μέσα ἀπὸ τὸ Σύνταγμα ὀφείλει μὲ διατάξεις αὐξημένης τυπικῆς ἰσχύος νὰ μεριμνᾷ γιὰ τὴν τήρηση καὶ τὴν προστασία τῆς Ὀρθόξης πίστης, τουλάχιστον γιὰ τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.
……………..
33. Πρόβλεψη γιὰ τέτοια δράση ἔχει καὶ ἡ ὡς ἄνω Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἀναλογικὰ ἐφαρμοζόμενη καὶ στὸ ἐδῶ θέμα: «Ἐκφράζουμε τὴν πεποίθηση, ὅτι ὁ λαός μας θὰ δεχθῇ εὐμενῶς τὸ πνευματικό μας μήνυμα καὶ ὅτι ἡ ὑπεύθυνη πολιτικὴ ἡγεσία αὐτοῦ τοῦ τόπου θὰ κάμει ὅ, τι καλύτερο, γιὰ νὰ μὴ χρειασθῇ νὰ μεταβληθῇ ἕνα τμῆμα τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ μας, ἂν μὴ καὶ ὁλόκληρος, σὲ ἀντιρρησίες συνειδήσεως.» Αἱ Συνοδικαὶ ἐγκύκλιοι, σ. 50.

http://blogs.sch.gr/savvop-nik/2009/05/09/

Πηγή: liondani