Η Στρατηγική του χάους και ο νέος χάρτης της Μέσης Ανατολής

Το Τελ Αβίβ έχει…όραμα

Ισραηλινή προπαγάνδα σε Δύση και Ευρώπη
Θεαματική τουρκική παρέμβαση, ελληνική ανυπαρξία ως συνήθως

Στρατηγική αποσταθεροποίησης ακολουθεί η ηγεσία του Ισραήλ και η σκληροπυρηνική πτέρυγα του αμερικανικού και ισραηλινού «αυτοκρατορικού» κατεστημένου.

Του Δημήτρη Κωσταντακόπολου

Όλα δείχνουν ότι το λιγότερο που επιδιώκει το Ισραήλ είναι ο εκ των προτέρων τορπιλισμός μιας διαδικασίας διαπραγματευτικής λύσης του Παλαιστινιακού, που είναι και στο πρόγραμμα του Ομπάμα, το δε περισσότερο μια ευρύτερη, μακροχρόνια «στρατηγική χάους» στη Μέση Ανατολή, που αποσκοπεί στην κατάτμηση των οργανωμένων κρατών και συνόλων, στην γενίκευση των πολέμων και στη δημιουργία των συνθηκών εκείνων που θα αναγκάσουν τους Δυτικούς – Βορειοαμερικανούς και Ευρωπαίους – να εμπλακούν ακόμα πιο άμεσα στην περιοχή, στο πλευρό του εβραϊκού κράτους.

Καλά πληροφορημένοι κύκλοι στη Μέση Ανατολή, που υπενθυμίζουν ότι το Ισραήλ τορπίλισε ήδη, τον περασμένο χρόνο, δύο προσπάθειες κάποιας συνεννόησης με τη Χαμάς, μία από τον Κάρτερ και μία από τη Γαλλία. Ο επίσημος ισχυρισμός του Ισραήλ, ότι ξεκίνησε μια τέτοια επιχείρηση επειδή βάλλεται, είναι γελοίος. Σε διάστημα έξι χρόνων, το εβραϊκό κράτος, που σκότωσε με την επιχείρηση 400 ανθρώπους σε λίγες μέρες, είχε 24 νεκρούς!

Αποτελέσματα

Μέχρι στιγμής, πάντως, η ισραηλινή στρατιωτική τακτική δεν φέρει αποτελέσματα- αν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα είναι όσα λέει το Ισραήλ ότι θέλει να πετύχει. Οι ρουκέτες της Χαμάς όχι μόνο δεν σταμάτησαν να πέφτουν στο Ισραήλ, αλλά το βεληνεκές και η ακρίβειά τους αυξάνονται συν των χρόνω.

Οι από αέρος βομβαρδισμοί δεν μπορούν να «λύσουν» το «πρόβλημα» στη Γάζα, όπως δεν το «έλυσαν» στον Λίβανο, δυόμισι χρόνια πριν. Με ελάχιστο νερό, τρόφιμα και φάρμακα, ενάμισι εκατομμύριο Παλαιστίνιοι στη Γάζα εξακολουθούν, σύμφωνα με όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες από την περιοχή, να προτάσσουν μια παραδειγματική και ηρωική αντίδραση στην αεροπορική τρομοκρατία των Ισραηλινών. Υπό τον πρωθυπουργό Χανίγιε, η Χαμάς δεν δείχνει καμιά διάθεση να «παραδοθεί» - αντίθετα επιδιώκει ενδεχομένως να «παρασύρει» τον ισραηλινό στρατό στα σοκάκια της Γάζας.

Αν η Χαμάς συνεχίσει να ανθίσταται με τον τρόπο που συμβαίνει μέχρι στιγμής, τότε το Ισραήλ θα αναγκαστεί να διαλέξει ανάμεσα σε δύο οδυνηρές επιλογές:

μία εκεχειρία, που μπορεί να θεωρηθεί, αν όχι νίκη της Χαμάς, «μη νίκη» του Ισραήλ, λύση που φαίνεται να προκρίνει ο Ομπάμα, ή μία κλιμάκωση, που πιθανώς θέλει αλλά φοβάται η σκληροπυρηνική πτέρυγα, που έχει πολιτικά το «πάνω χέρι» στην χώρα. Τυχόν χερσαία εισβολή στη Γάζα θα πάρει μήνες και θα έχει μεγάλες απώλειες. Όσο για μαζικότερους αεροπορικούς βομβαρδισμούς, με χιλιάδες νεκρούς αμάχους, θα εξαντλήσουν τα πολιτικά περιθώρια της «διεθνούς κοινότητας» να κάνει τα στραβά μάτια στο Ισραήλ. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

Αλλά ο βομβαρδισμός στη Γάζα έχει ανάψει φωτιές στον μουσουλμανικό κόσμο, φέρνοντας σε δυσχερή θέση τους συμμάχους του Ισραήλ και των ΗΠΑ (Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία), εξευτελίζοντας έτι περαιτέρω τον επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, και «επανα-πολιτικοποιώντας» τους Αραβομουσουλμάνους, ενώνοντας σουνίτες και σιίτες, ανεξαρτήτως θρησκευτικών διαφορών, γύρω από την αντίσταση του Ισραήλ. Η σιιτική χεζμπολάχ του Λιβάνου, η πιο πολιτική από τις ισλαμικές οργανώσεις, με μια ευρεία κοινωνική ατζέντα και το «φωτοστέφανο» της μόνης δύναμης που νίκησε το Ισραήλ, εξαιρετικά ισχυρή πλέον στον Λίβανο, γίνεται το σημείο αναφοράς και των ριζοσπαστικών σουνιτών.

Αν στην Υεμένη οι διαδηλωτές πλησίασαν το έναεκατομμύριο, η Αστυνομία του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο έχει όλο και μεγαλύτερη δυσκολία να συγκρατήσει τους δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στις αιγυπτιακές πόλεις. Πολλαπλασιάζονται μάλιστα οι υβριστικές αναφορές στον «προδότη» Μαχμούντ Αμπάς. Σε δύσκολη θέση και η Σαουδική Αραβία, με τον Τύπο της στη τραγελαφική θέση να καταγγέλλει τους δεσμούς της Χαμάς, που ιδρύθηκε με τη βοήθεια της Τζέντα και του σιιτικού Ιράν.

Τουρκία

Πρωταγωνιστής στην προσπάθεια επίτευξης εκεχειρίας μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ερντογάν, εκπλήσσει και πάλι με τις ικανότητές του, που έχουν καταστήσει την χώρα του, παρ’ ότι αντιμετωπίζει σοβαρότατα αντικειμενικά προβλήματα, διπλωματική υπερδύναμη. Αντίθετα η Αθήνα είναι πρακτικά ανύπαρκτη. Η ελληνική κυβέρνηση περιορίστηκε σε μία άνευρη δήλωση της υπουργού Εξωτερικών, που έκανε λόγο για «δυσανάλογη» αντίδραση των Ισραηλινών, μεταφράζοντας τη σχετική φρασεολογία που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ όταν (δεν) θέλουν να επικρίνουν το Ισραήλ.

Η Ελλάδα, αντίθετα, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη στην περιοχή, παρά το ότι πριν από είκοσι μόλις χρόνια διέθετε ισχυρούς δεσμούς με τις κυριότερες αραβικές πρωτεύουσες. Σήμερα, η Ελλάδα είναι πρακτικά ανύπαρκτη στον αραβομουσουλμανικό κόσμο και έχει αφήσει να παρακμάσει, στον βωμό μιας μηχανικής ευθυγράμμισης με τους Δυτικούς (χωρίς, μάλιστα, κανένα σπουδαίο αντάλλαγμα), όλο το τεράστιο, ιστορικό κεφάλαιο που συγκεντρώθηκε από αναρίθμητους Έλληνες πολιτικούς, και ιδίως τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

Η κατάσταση αυτή, προϊόν πολυετούς πολιτικής και διπλωματικής πρακτικής, δημιουργεί τον κίνδυνο μια διπλωματικής πανωλεθρίας εντός του 2009, σε συνδυασμό με την εσωτερική αστάθεια στην Ελλάδα. Όχι μόνο η Ε.Ε. καλείται τον Δεκέμβριο να επαναξιολογήσει την τουρκική ενταξιακή πορεία, αλλά και η κατάσταση στην Μέση Ανατολή δίνει σπουδαία επιχειρήματα σε όσους θέλουν «εκπτώσεις» έναντι της Τουρκίας, για να αξιοποιηθούν το «γεωπολιτικό βάρος» και η «διπλωματική ικανότητά» της.

Αθήνα και Λευκωσία θα πιεστούν αφόρητα να κλείσουν το Κυπριακό, επαναφέροντας μια μορφή του Σχεδίου Ανάν, και κινδυνεύουν να εγκλωβιστούν σε έναν τέτοιο δρόμο, αφού κανείς, ούτε στην Αθήνα ούτε στην Λευκωσία, δεν μοιάζει να έχει επεξεργαστεί εναλλακτική στρατηγική και να έχει προετοιμάσει ένα δεύτερο «όχι» - εάν χρειαστεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο.

Πηγή: Κόσμος του Επενδυτή

Αρ. φύλ.320

σελ.24-25