Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΖΩΟΘΥΣΙΕΣ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ



ΚΟΥΡΜΠΑΝ ΜΠΑΪΡΑΜΙ

Οι θυσίες αυτές είναι απαγορευμένες σε πολλές ισλαμικές χώρες και στην Τουρκία, ωστόσο γίνονται σε όλη την Θράκη όπου ζουν μουσουλμάνοι. Γίνονται με μεγάλη προσήλωση στην τελετουργία αφού κάθε σπίτι προσπαθεί να σφάξει το δικό του ζωντανό. Έτσι ρέει το αίμα στους δρόμους, τις αυλές από την σφαγή των ζώων που κάνουν οι άνδρες του σπιτιού.

Γιορτάζουν οι μουσουλμάνοι της Θράκης

http://www.xronos.gr/minority/detail.php?ID=43155

06.12.2008

ΞΕΚΙΝΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ ΚΟΥΡΜΠΑΝ ΜΠΑΪΡΑΜΙ

Γιορτάζουν οι μουσουλμάνοι της Θράκης

Γιορτάζουν οι μουσουλμάνοι συμπολίτες αφού τη Δευτέρα ξεκινά το κουρμπάν μπαϊράμι, η μεγάλη ισλαμική γιορτή που διαρκεί 4 ημέρες και συμπίπτει χρονικά 70 ημέρες μετά το ραμαζάν μπαϊράμι. Η γιορτή της θυσίας ή των φτωχών όπως ονομάζεται το κουρμπάν μπαϊράμι τηρείται με ευλάβεια προς ανάμνηση των Αβραάμ και Ισαάκ.

Γιορτάζεται το τέλος της ανθρωποθυσίας. «Κουρμπάν» λέγεται επειδή σφάζουν ζώο και «Μπαϊράμι» σημαίνει γιορτή. Της συγκεκριμένης γιορτής δεν προηγείται νηστεία. Την παραμονή το απόγευμα γίνεται η προσευχή στο τζαμί και την επομένη αρχίζει επίσημα ο εορτασμός με προσευχή στις 7.30 το πρωί στο τζαμί. Στη συνέχεια ευλογούνται απ’ τον χότζα οι «τυχείες», τα ζώα δηλαδή που σφαγιάζονται για να καταναλωθούν. Πρόκειται για βόδια, αρνιά και πρόβατα που κάθε οικογένεια μαγειρεύει για τη γιορτή. Σε κάθε οικογένεια αντιστοιχεί ένα ζώο, ενώ μια αγελάδα αντιστοιχεί σε επτά.

Την πρώτη μέρα γίνεται η θυσία μικρών ζώων, όπως αρνιά - κατσίκια. Από το κρέας του ζώου το ένα τέταρτο μοιράζεται στους γείτονες, το ένα τέταρτο δίνεται στους φτωχούς και το ένα τέταρτο μαγειρεύεται στο σπίτι. Αν μια οικογένεια τάξει το σφάγιο στη μνήμη κάποιου νεκρού, η σφαγή γίνεται την παραμονή, σε άλλη περίπτωση ακολουθείται το τυπικό που προβλέπει ότι πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία μέχρι τις 5.00΄ το απόγευμα, όποιας από τις τέσσερις μέρες διαλέξουν οι πιστοί. Αυτές τις τέσσερις μέρες συν την παραμονή, είναι αργία για τους εορτάζοντες. Το σφάξιμο των ζώων τηρείται σε όλη την επικράτεια της Θράκης, σε πόλεις και οικισμούς, ενώ σε κάποια χωριά γίνεται ομαδικό σφάξιμο ζώων σε πλατείες και δρόμους.

Ένα γνωστό έθιμο συνδεδεμένο με το κουρμπάν μπαϊράμι είναι αυτό της καμήλας, το «ντεβέ», όπως το αποκαλούν οι μουσουλμάνοι. Για το σκοπό αυτού του εθίμου οι νέοι των πόλεων και των χωριών μαζεύονται και μεταμφιέζονται. Φτιάχνουν μια ψεύτικη καμήλα, ντύνουν γαμπρό, μια νύφη με νταούλια και ζουρνάδες και γυρίζουν στις γειτονιές μαζεύοντας χρήματα και κεράσματα από τους νοικοκύρηδες και δίνοντας της ευχές τους για ευτυχία και μακροζωία. Στην περιοχή μας ήδη έχουν αναρτηθεί οι σχετικές αφίσες οι οποίες ενημερώνουν τους μουσουλμάνους για γλέντια που διοργανώνονται σε κοσμικά κέντρα με γνωστούς καλλιτέχνες της γείτονας χώρας.
http://www.xronos.gr/minority/detail.php?ID=43155

Η ζωοθυσία

Το σφάξιμο των ζώων γίνεται την προηγούμενη μέρα το πρωί ή το μεσημέρι Ο αριθμός των ζώων που σφάζονται ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος του αναμενόμενου πλήθους. Τα ζώα είναι συνήθως η αγελάδα (kráva) το κριάρι (praz) και ο τράγος (porch) ή ακόμα κατσίκα (kóza) ή προβατίνα (ófche). Πριν αρχίσει η θυσία ο ιμάμης συντάσσει τους συγκεντρωμένους απέναντι στα ζώα τα οποία είναι δεμένα. Διαβάζει δέηση από θρησκευτικό βιβλίο και προσεύχονται όλοι μαζί. Αφού τα ζώα ευλογηθούν αρχίζει η διαδικασία της σφαγής. Στην περίπτωση των μεγαλόσωμων ζώων όπως η αγελάδα απαιτείται η συμμετοχή πολλών ανδρών (πάνω από δέκα) για να τη δέσουν και να την κρατήσουν. Αναφέρεται περίπτωση που το ζώο αντέδρασε πολύ βίαια, ξέφυγε και με δυσκολία το έπιασαν πάλι. Με χοντρό σχοινί (fórtama) δένονται από τα κέρατα ένα-ένα και οδηγούνται στο χώρο της σφαγής. Επίσης δένονται από τα πόδια και γύρω από το σώμα με άλλα σχοινιά και ακινητοποιούνται, ενώ κάποιοι κρατούν σφιχτά το κεφάλι του ζώου από τα κέρατα ώστε να προβάλλει ο λαιμός προς αυτόν που θα εκτελέσει τη θυσία. Δύο άνδρες εκτελούν τη θανάτωση της αγελάδας, ο ένας σφάζοντας το λαιμό και σχεδόν ταυτόχρονα ο άλλος ξεκοιλιάζοντάς το από το λαιμό προς τα κάτω.

03.01.2007

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ "ΧΡΟΝΟΥ" ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΞΑΝΘΗ

http://74.125.77.132/search?q=cache:Neww6WErbW8J:vegan.thisblueplanet.net/forum/index.php%3Ftopic%3D1930.0+%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BD+%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE+%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9+%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82&hl=el&ct=clnk&cd=4&gl=gr

Ο «Χρόνος» βρέθηκε στην Μύκη της Ξάνθης όπου έζησε την τελετουργία των ορεσίβιων κατοίκων που πραγματικά είναι σκληρή για κάποιον που την παρακολουθεί πρώτη φορά, ενώ είναι εξοικειωμένοι με το θέμα αυτό όλοι όσοι συμμετέχουν ακόμη και ως θεατές οι γυναίκες και τα μικρά παιδιά. Είδαμε να ξεψυχούν ολόκληρα βόδια κόβοντας με κατάλληλες κινήσεις την καρωτίδα, απ’ όπου πεταγόταν το αίμα, ενώ στο γδάρσιμο και σε αντίθεση με το κρύο που επικρατούσε άχνιζαν τα σφαχτά. Οι γυναίκες αναλάμβαναν να πλύνουν τους δρόμους, ενώ η θυσία συνεχιζόταν σε κάθε σπίτι και στενό ώστε το ποταμάκι που υπάρχει στο μέσο του χωριού να καταλήγει να είναι κατακόκκινο…Η τελετή συνδέεται με τη θυσία του Αβραάμ που περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη. Η θυσία του Αβραάμ αναφέρεται και στο κοράνι ως «η θυσία του Ιμπραχίμ».Ο Αλλάχ ζήτησε από τον Ιμπραχίμ (Αβραάμ) να θυσιάσει το παιδί του και ο ίδιος δέχτηκε, χωρίς τελικά να πραγματοποιηθεί η θυσία. Αυτό, σημειώνεται, είναι η πεμπτουσία του γεγονότος. Ο άνθρωπος, με την θυσία που δέχτηκε να κάνει, κατάφερε να του συγχωρηθούν οι αμαρτίες. Σύμφωνα με τα έθιμα, με το αίμα του θυσιαζόμενου ζώου σημαδεύονται στο μέτωπο τα παιδιά για καθαρισμό από τις αμαρτίες και για προστασία από το κακό. Μεταξύ της γιορτής του Ραμαζανιού (Οκτώβριο) και της γιορτής των Θυσιών μεσολαβούν πάντα τρεις μήνες, μέσα στους οποίους θεωρείται γρουσουζιά ο γάμος ή ο αρραβώνας. Η θυσία ενός ζώου είναι, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, χρέος κάθε πιστού. Όμως, εάν ο πιστός είναι φτωχός ή έχει χρέη, τότε η θυσία ζώου δεν είναι υποχρεωτική.

Η θυσία είναι όμως επιβεβλημένη εάν ο πιστός έχει τόσα ρούχα όσο είναι το βάρος του ή έχει χρυσό 18 καρατίων, πράγμα που τον καθιστά, με βάση το Κοράνι, αρκετά «εύπορο» ώστε να μπορεί να θυσιάσει ζώο. Ο μουσουλμανικός νόμος ορίζει τα ζώα που είναι κατάλληλα για θυσία κατά την γιορτή αυτή. Είναι το πρόβατο, το κατσίκι, η καμήλα, το βόδι και το βουβάλι. Ορίζεται επίσης η ηλικία του ζώου και η καταλληλότητά του για σφαγή από την άποψη της αρτιμέλειας και της ηλικίας. Πριν τη διαδικασία της θυσίας, ο πιστός πρέπει να είναι σωματικά καθαρός, ενώ την ώρα της θυσίας πρέπει να προσεύχεται με λόγια του κορανίου.Όλα αυτά γινόταν σχεδόν σε κάθε σπίτι. Μόνο στην Μύκη όπως θα μας πει ο Χασάν Οσμάντσα σφάζονται περίπου 1000 ζώα. Ο Κιούρτ Χιλμή είναι οικοδόμος που εργάζεται στην Αθήνα και βρίσκεται με την οικογένεια για το μπαϊράμ. Μας κερνά σοκολάτες και μας καλωσορίζει με καλή διάθεση εξηγώντας τα διαδικαστικά. «Η Μύκη είναι ένα ωραίο χωριό, το αγαπάμε, αλλά είναι σε δύσκολο μέρος, πολύ επικίνδυνο για να υποστεί πλημμύρες και καταστροφές. Θέλει αναδάσωση γύρω – γύρω, θέλει υποδομές. Δεν υπάρχουν οικόπεδα να χτίσουμε σπίτια είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο. Εγώ θέλω να αγοράσω οικόπεδο και να χτίσω και δεν μπορώ να βρω». Ο κ. Χασάν με τους φίλους του σφάζουν βόδια, μεγάλα ζώα. Το ζώο μεταφέρεται δεμένο από το κεφάλι με τρακτέρ στο δρόμο όπου με επιδέξιες κινήσεις των νεωτέρων δένεται στα πόδια και κάποιος αναλαμβάνει να το σφάξει με τις υποδείξεις ενός ηλικιωμένου. Στα νιάτα μου είχα σφάξει πάνω από 1000 ζώα εγώ μόνος, αλλά τώρα τα χέρια τρέμουν, δεν τα εμπιστεύομαι. Οι γυναίκες με το που τελειώνει η διαδικασία σε μια λίμνη αίματος σκουπίζουν το δρόμο για να ακολουθήσει άλλη. Στις αυλές όλοι οι κάτοικοι του χωριού κάνουν το ίδιο. Ακολουθεί το γδάρσιμο και ο τεμαχισμός του ζώου για το σπίτι, τους φτωχούς ή την μοιρασιά των οικείων όταν είναι μεγάλο.

Φεύγουμε έχοντας ποτίσει μέσα μας η μυρωδιά του αίματος των σφαγμένων ζώων, ακούγοντας το μουγκρητό και την ψυχοράϊσμά τους, τον επιθανάτιο ρόγχο και προσπαθούμε να κατανοήσουμε το νόημα και τον συμβολισμό μιας τελετουργίας που έχει απαγορευτεί στην Τουρκία αλλά στην Θράκη κρατά καλά.

Μελαχροινή Μαρτίδου

http://www.xronos.gr/detail.php?ID=32456

Ελληνική νομοθεσία
30.03.2007

ΤΜΗΜΑ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

Υπενθυμίζουμε στους κτηνοτρόφους (ειδικότερα στους εκτροφείς αμνοεριφίων) και στους εμπόρους ότι απαγορεύεται η εκτός σφαγείου σφαγή των ζώων και συγκεκριμένα σε στάβλους, μαντριά, αγρούς κατά παράβαση των υγειονομικών διατάξεων περί προστασίας των ζώων κατά τη μεταφορά και τη σφαγή (Π.Δ. 327/96 και Π.Δ. 344/97), περί υγειονομικού - κρεοσκοπικού ελέγχου των σφαγίων ζώων (Π.Δ. 40/77), περί υγειονομικών όρων παραγωγής και διάθεσης στην αγορά νωπού κρέατος (Π.Δ. 410/94) και περί προστασίας του περιβάλλοντος (Ν. 1650/86), σε σχέση με τη διαχείριση των ζωικών υποπροϊόντων (ζωικών αποβλήτων) που προκύπτουν από τις παράνομες σφαγές (Π. Δ. 211/ 2006 και ΚΑΝ. 1774/ 2002).

http://64.233.183.104/search?q=cache:tx8iGH469s0J:www.laosver.gr/news/local/10541.html+%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B2%CE%BB%CE%BF%CE%B9+%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE&hl=el&ct=clnk&cd=1&gl=gr

το προεδρικό διάταγμα 562/88, το οποίο προσαρμόζει κατά κάποιο τρόπο την ελληνική νομοθεσία στις κοινοτικές οδηγίες, και ιδιαίτερα την οδηγία 74/577 "Περί αναισθητοποιήσεως των ζώων προ της σφαγής τους".

Σε ολόκληρη την Ελλάδα γίνονται τέτοιες σφαγές προς τιμήν κάποιου Αγίου. Το ζώο που σφάζεται ονομάζεται κουρμπάνι, από την τούρκικη λέξη κουρμπάν που σημαίνει «θύμα». Προφανώς, όλες αυτές οι σφαγές καθιερώθηκαν επί Τουρκοκρατίας. Ένα ολόκληρο σφαγείο η Ελλάδα, προς τιμήν κάποιων Αγίων. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει στον κόσμο άλλη θρησκεία που να έχει τόσους «αιμοδιψείς» Αγίους.

http://74.125.77.132/search?q=cache:Neww6WErbW8J:vegan.thisblueplanet.net/forum/index.php%3Ftopic%3D1930.0+%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BD+%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE+%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9+%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82&hl=el&ct=clnk&cd=4&gl=gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υβριστικά σχόλια θα πηγαίνουν στα αζήτητα.