ΣΑΧΑΡΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΕΡΟΥ

Σύστημα Moonrises: Στο κόκκινο Κιλκίς, Λέσβος, Νάξος, Κρήτη και Αργολίδα

Κινδυνεύουν Ανατ. Στερεά, Ανατ. Πελοπόννησος, Νησιά Αιγαίου και Θεσσαλία

Δραματικές αλλαγές θα επέλθουν στην Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες εξαιτίας της ανόδου της θερμοκρασίας, της αποψίλωσης των δασών και της κακοδιαχείρισης των υδάτινων πόρων.

Σύμφωνα με το σύστημα Moonrises, που χρηματοδοτείται από την Ε.Ε., η χώρα μας θεωρείται υψηλού κινδύνου και το 35% των εδαφών της απειλείται άμεσα να μετατραπεί σε έρημο, ενώ ποσοστό περί το 60% κινδυνεύει, έστω λιγότερο να ερημοποιηθεί.

Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, όμως τα εντονότερα προβλήματα διάβρωσης του εδάφους αντιμετωπίζουν οι μεσογειακές χώρες, με αποτέλεσμα να συρρικνώνονται οι καλλιεργούμενες εκτάσεις, να προκαλείται όξυνση και αλάτωση των εδαφών, αλλά και καταστροφή της δομής του εδάφους. Η εντατική χρήση της γης περιλαμβάνεται στους βασικούς παράγοντες που απειλούν να μετατρέψουν εύφορες εκτάσεις σε Κρανίου Τόπο.

«Θα υποφέρουν οι επόμενες γενιές»

Σύμφωνα με τον Κόσμο του Επενδυτή (αρ.φυλ. 299,σελ 12) ζοφερό μέλλον αναμένει την ανθρωπότητα εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Μελέτη της PricewaterhouseCoopers (PwC) προειδοποιεί πως, εάν συνεχιστεί η επιβάρυνση του περιβάλλοντος, όχι μόνο θα υπερδιπλασιαστούν μέχρι το 2050 οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την κατανάλωση ενέργειας, αλλά θα υποφέρουν οι επόμενες γενιές από δυσμενείς και δραματικές μεταβολές στις κλιματικές συνθήκες.

Η μελέτη της PwC καλεί τις κυβερνήσεις να καταπολεμήσουν με τόλμη την υπερθέρμανση του πλανήτη, μέσω της στρατηγικής «Πράσινη Ανάπτυξη + Περιορισμός και Αποθήκευση του Διοξειδίου του Άνθρακα (Greener Growth + Carbon Capture and Storage – CCS). Στόχος της, να μειωθούν οι εκπομπές καυσαερίων κατά 50% μέχρι το 2050, χωρίς όμως να επιβραδυνθεί σημαντικά η παγκόσμια ανάπτυξη.

Όπως σημειώνεται, κάτι τέτοιο είναι τεχνολογικά εφικτό χωρίς υπερβολικό οικονομικό κόστος, εφόσον βέβαια ληφθούν έγκαιρα μέτρα για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως η αποδοτικότητα της ενέργειας, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ο περιορισμός του διοξειδίου του άνθρακα.

Ως μέτρα προτείνονται:

Για τις αναπτυγμένες οικονομίες χωρών-μελών του G7 (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία. ΗΠΑ, Ιαπωνία. Ιταλία, Καναδάς) απαιτείται μέχρι το 2050 να έχουν μειωθεί οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 80%.

Για τις αναδυόμενες οικονομίες της Ε7 (Βραζιλία, Ινδία, Ινδονησία, Κίνα, Μεξικό, Ρωσία, Τουρκία) απαιτείται να περιοριστεί η αύξηση των εκπομπών μέχρι περίπου το 2020, ενώ μετά τη συγκεκριμένη ημερομηνία να τεθεί στόχος η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Το σενάριο αυτό προϋποθέτει σημαντική βελτίωση στη διαχείριση της ενέργειας σε όλους τους τομείς της οικονομίας, μεγαλύτερη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της πυρηνικής ενέργειας, περιορισμό και αποθήκευση, καθώς και άλλες τεχνολογίες και τεχνικές μείωσης των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα. Επίσης προϋποθέτει τη μείωση της αποψίλωσης των δασών και τροποποίηση της χρήσης της γης.