Οι Αμερικανοί ήρθαν να… χαλάσουν την ελληνογαλλική συμφωνία

Τα F-16 αντί των γαλλικών Rafale προτείνει Αμερικανός αξιωματούχος, προβάλλοντας και το επιχείρημα του φθηνότερου δολαρίου


Παρά τις δημοσιογραφικές εκτιμήσεις ότι η ελληνική πλευρά δεν θα δεχόταν μεγάλες πιέσεις την περίοδο αυτή από την αμερικανική στο θέμα της προμήθειας των νέων αεροσκαφών για την Π.Α., λόγω του υποτιθέμενου «κενού» εκ της επικείμενης αποχωρήσεως από την ηγεσία των ΗΠΑ του προέδρου Μπους, οι Αμερικανοί κλιμάκωσαν τις προσπάθειές τους ώστε να περάσουν την δική τους πρόταση

Του Μάνου Ηλιάδη

Η νέα τους προσπάθεια αυτή τη φορά έγινε με μια μάλλον εκτός προγράμματος άφιξη στην Ελλάδα, στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, του Αμερικανού βοηθού υφυπουργού Εξωτερικών, Μπρους Λέμκιν (Bruce S. Lemkin).

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Λέμκιν επρόκειτο να αφιχθεί στην Ελλάδα το προσεχές διάστημα, χωρίς όμως να είχε ορισθεί μέχρι πρόσφατα η ακριβής ημερομηνία. Έτσι, η μάλλον εσπευσμένη επίσκεψή του στη χώρα μας ερμηνεύεται ως αποβλέπουσα στην ανάσχεση της δυναμικής και των εντυπώσεων που δημιουργήθηκε κατά και μετά την επίσκεψη εδώ του Γάλλου προέδρου, Νικολά Σαρκοζί, και την πρότασή του περί αντικαταστάσεως του ελληνικού στόλου Mirage από καινούρια Rafale.

Σημειώνεται ότι ο κ. Λέμκιν είχε επισκεφτεί την Ελλάδα την ίδια εποχή περίπου και πέρυσι και είχε προωθήσει και τότε την λύση της αγοράς αμερικανικών αεροσκαφών F-16 και JSF, προτείνοντας την αγορά μεταξύ 2010 και 2015 δέκα έως είκοσι αεροσκαφών F-16 Block 52 (όσα περίπου είναι και τα υφιστάμενα κονδύλια του ΕΜΠΑΕ 2006-20010) και, γύρω στο 2015, την προμήθεια των αεροσκαφών F-35 JSF.

Rafale

Κεντρικό εργαλείο στην παρουσίαση αυτή ήταν το περίφημο Force Matrix Model,την ανεπίτρεπτη εισαγωγή του οποίου στις υπηρεσίες της Π.Α. είχε αποκαλύψει λίγο πριν ο «ΚτΕ», με τη χρήση του οποίου οι αρμόδιοι της Π.Α. θα κατέληγαν κατόπιν… επιστημονικής αναλύσεως στην επιλογή των αμερικανικών αεροσκαφών.

Τα κριτήρια για την επιλογή αυτή δεν ήταν οι πραγματικές ανάγκες της Π.Α., οι οποίες είναι για ένα αεροσκάφος αεροπορικής επικρατήσεως και όχι για ένα αεροσκάφος καθαρά προσανατολισμένο εκ σχεδιάσεως σε αποστολές αέρος- εδάφους, όπως το JSF, αλλά επιχειρήματα όπως η δυνατότητα της Π.Α. να συνεπιχειρεί με την αμερικανική αεροπορία, ότι η Ελλάδα είναι ένας στρατηγικός εταίρος-κλειδί, ότι η ισχυρή και μεγάλης διάρκειας σχέση μεταξύ USAF και Π.Α. είμαι αμοιβαίως αποδεκτή κ.λ.π.

Η νέα παρουσίαση

Κατά τη νέα του επίσκεψη στην Ελλάδα ο κ. Λέμκιν έκανε την ίδια περίπου παρουσίαση στην ηγεσία της Π.Α. την προπερασμένη Τρίτη και λίγες ώρες αργότερα την επανέλαβε και στη ΓΔΑΕΕ.


Η διαφορά από την περσινή ήταν ότι εφέτος η αμερικανική προσφορά πρότεινε την αγορά των F-16 Block 60,προβάλλοντας ιδιαίτερα το νέο ραντάρ AESA (φωτό)και το επιχείρημα του φθηνότερου δολαρίου και καταλήγοντας πάλι σε μια πρόσκληση για αγορά και του JSF, με προοπτική να μας παραδοθεί περί το 2015, με μικρή μόνο καθυστέρηση από τους Τούρκους.

Eurofighter

Η άποψη της στήλης είναι ότι η λύση αυτή δεν ικανοποιεί τις ανάγκες της Π.Α., που όπως προαναφέρθη, επικεντρώνονται στην απόκτηση ενός αεροσκάφους αεροπορικής επικράτησης, κάτι που δεν είναι το ευρισκόμενο στο τέλος πλέον της τεχνολογικής του ζωής F-16 (και σε μερικά χρόνια θα αποσυρθεί σε κάθε του παραλλαγή από την αεροπορία των ΗΠΑ).

Όσον αφορά στη έκδοσή του με το πλέον σύγχρονο ραντάρ ηλεκτρονικής σαρώσεως (AESA), αυτό σε κάθε πρίπτωση θα το διαθέτουν σε 2-3 χρόνια όλα τα ευρωπαϊκά αεροσκάφη (Rafale, Eurofighter και Gripen), που εργάζονται πυρετωδώς προς τούτο. Και αν η χαμηλή τιμή των F-16, λόγω του υποτιμημένου δολαρίου, ήταν το κριτήριο, καλύτερα θα ήταν η Π.Α. να αγόραζε το ακόμη φθηνότερο Gripen, το οποίο στην περσινή δοκιμασία της ΗΠΑ (Red Flag)κατατρόπωσε τα αμερικανικά F-16 τόσο στον αέρα όσο και –κυρίως- στη διαθεσιμότητα.

Το λεπτό σημείο

Να σημειωθεί ότι η διαθεσιμότητα των F-16 είναι πλέον μια περιοχή η οποία απασχολεί όλο και περισσότερο την ηγεσία της Π.Α., καθώς αυτή γίνεται όλο και πιο οδυνηρά αισθητή, ακόμη και για τα τελευταίας εκδόσεως αεροσκάφη Block 52. (φωτο)

Και η κατάσταση αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με την ίδια την διαθεσιμότητα – όπου το ερώτημα που τίθεται είναι τι να τα κάνει κανείς 100 αεροσκάφη όταν σε κάθε δεδομένη στιγμή μπορεί να «σηκώσει» μόνο γύρω στα 65 από αυτά-, αλλά και με το κόστος επανορθώσεως των εμφανιζόμενων προβλημάτων. Ένα κόστος το οποίο ουδείς είναι σε θέση να υπολογίσει επακριβώς προκειμένου να διαπιστώσει πόσο φθηνά είναι πράγματι τα F-16.

Κατά τα άλλα, το παιχνίδι για τα νέα αεροσκάφη της Π.Α. δείχνει να «ζεσταίνεται» όλο και περισσότερο.

Πηγή:Κόσμος του Επενδυτή
Αρ.φυλ. 292
Σελ. 40