Τουρκία: Πρόσφατο δημοσίευμα στην οικονομική έκδοση «Ρέφερανς» αφήνει να εννοηθεί ότι οι ελπίδες της Τουρκίας να χρησιμοποιήσει τους υδάτινους πόρους της ως στρατηγικό πλεονέκτημα προκειμένου να ενδυναμώσει τους δεσμούς της με χώρες της Μέσης Ανατολής μάλλον θα διαψευσθούν.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, συνδυασμός παραγόντων που έχουν να κάνουν με την πληθυσμιακή αύξηση, την κακή διαχείριση των υδάτινων πόρων και τη μειωμένη βροχόπτωση, η Τουρκία πόρρω απέχει από του να χαρακτηρίζεται χώρα με πλούσια αποθέματα νερού αφού διατρέχει τον κίνδυνο να μην έχει ικανά αποθέματα ώστε να είναι σε θέση να καλύψει ακόμα και τις δικές της ανάγκες.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, αξιωματούχοι της Τουρκικής Κυβέρνησης έλεγαν με υπερηφάνεια ότι τα αποθέματα νερού της Τουρκίας θα αποτελούσαν στρατηγικό πόρο για την Τουρκία, που όχι μόνο θα αναπλήρωνε τα περιορισμένα αποθέματα της χώρας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά θα ήταν και τέτοιες οι διαθέσιμες ποσότητες ώστε η Τουρκία θα μπορούσε να τροφοδοτεί χώρες της Μέσης Ανατολής, γεγονός που θα ανβάθμιζε την Τουρκία στο ρόλο της ως περιφερειακής δύναμης.
Ύστερα από την υπογραφή συμφωνιών με το Ισραήλ το 1990 για διμερή στρατιωτική εκπαίδευση και αμυντική συνεργασία δημιουργήθηκαν ελπίδες ότι η Τουρκία θα παρείχε και πόσιμο νερό στο Ισραήλ.
Μάλιστα, ύστερα από την άνοδο στην εξουσία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης το Νοέμβριο του 2002 έγιναν συζητήσεις στο πλαίσιο των συμφωνιών αυτών με σκοπό να κατασκευαστεί ένας «Αγωγός Ειρήνης» που θα μετέφερε νερό όχι μόνο στο Ισραήλ αλλά και στη Συρία, το Λίβανο, την Ιορδανία, και την Παλαιστίνη.
Ουδέποτε εστάλη πόσιμο νερό από την Τουρκία στο Ισραήλ.
Τον Απρίλιο του 2006 οι δύο χώρες συνεφώνησαν να αναστείλουν τη συμφωνία για αόριστο χρόνο.
Ακόμα και στην περίπτωση που οι διάφορες προαναφερόμενες χώρες μπορούσαν να πειστούν να αφήσουν κατά μέρος τις πολιτικές τους διαφορές, υπήρχαν πάντα αμφιβολίες για την οικονομική βιωσιμότητα του αγωγού μεταφοράς πόσιμου νερού για την κατασκευή του οποίου θα χρειαζόντουσαν 15 χρόνια με κόστος 8 δισεκατομμύρια δολλάρια.
Aπό ότι φαίνεται τώρα, ανεξαρτήτως πολιτικών και οικονομικών υπολογισμών, η Τουρκία απλά δε διαθέτει αποθέματα νερού που θα μπορούσε να προσφέρει σε τρίτες χώρες.
Πηγή:greekinsight
Λανθάνεσε φίλε η Τουρκία έχει άφθονο νερό που μένει ανεκμετάλλευτο λόγω της μορφολογικής της ιδιαιτερότητας αφού δύο τεράστιοι ποταμοί στη Νοτια Τουρκία καταλήγουν στην θάλασσα και δεν μπορούν ούτε χρειάζονται να τους αξιοποιήσουν για ενδοκατανάλωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως λόγο της γεωγραφικής μας θέσης το νερό αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί για να λύσει και με το παραπάνω το δικό μας υδατικό πρόβλημα με ένα απλό αγωγό.