«Νιώθω ότι βρίσκομαι σε πόλεμο»

Τετάρτη, 29.08.07

Ελεύθερος Τύπος

«Δεν έχω ξαναδεί τέτοια κόλαση στη ζωή μου». Ετσι μας είπε, μόλις προσγειώθηκε για ανεφοδιασμό. Λίγα λεπτά έχουμε στη διάθεσή μας -σε λίγο ο Σεργκέι Μακάριν θα απογειώσει το ρωσικό ελικόπτερο ΜIL-ΜI 26. Και θα βρεθεί πάλι σε απόσταση αναπνοής από έναν κόσμο που καίγεται. Ακόμη μία μέρα ο Ρώσος πιλότος παίζει τη ζωή του κορόνα γράμματα. «Κάνω μόνο τη δουλειά μου», λέει στεγνά. Ισως αυτή να είναι η πηγή της δύναμής του μέσα στην κόλαση, η αποστασιοποίηση.

Τι είναι αυτό που σας έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση αυτές τις μέρες;

Το μέγεθος των πυρκαγιών και τα πολλά μέτωπα που έχουν ξεσπάσει. Κινούμαστε από το ένα μέρος στο άλλο και προσπαθούμε να σβήσουμε φωτιές στη Λακωνία, στην Τρίπολη, σε πολλά χωριά της Πελοποννήσου, στην Εύβοια.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες φωτιές που έχουν χαραχτεί στη μνήμη σας;

Οι φωτιές στη Νότια Κορέα, στην Ιταλία, στη Γαλλία και στην πατρίδα μου, τη Ρωσία. Νομίζω ότι αυτές οι πυρκαγιές στην Ελλάδα είναι οι μεγαλύτερες που έχω δει. Νιώθω ότι βρίσκομαι σε πόλεμο. Μιλάμε για τεράστια φυσική καταστροφή. Σε πολλές περιπτώσεις αποκλείω το ενδεχόμενο να έχουν προκληθεί από φυσικά αίτια. Ανθρωπος τις έχει προκαλέσει. Και είναι κρίμα.

Οι ρίψεις είναι χαμηλές, οι φλόγες τεράστιες. Φοβάστε; Τι σας δίνει δύναμη εκείνη την ώρα;

Δεν φοβάμαι. Πρέπει να δουλέψω και δουλεύω. Δεν υπάρχει δύναμη ανώτερη ή κατώτερη που να σε βοηθάει ή να βγαίνει από μέσα σου. Υπάρχει μόνο δουλειά. Υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος. Προσπαθούμε να τον περιορίσουμε όσο γίνεται, να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά και υπεύθυνα, έτσι ώστε να διαφυλάξουμε το πλήρωμα και να είμαστε αποτελεσματικοί στην κατάσβεση. Εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτεσαι ότι μπορείς να χάσεις τη ζωή σου. Δεν έχω χρόνο να σκεφτώ οτιδήποτε εκείνη την ώρα. Είμαι συγκεντρωμένος. Πρέπει να πάρω το νερό, να εντοπίσω το σημείο και να το προσεγγίσω. Δεν υπάρχουν άλλες σκέψεις.

Αισθανθήκατε ποτέ ότι είναι μάταιες οι προσπάθειες που κάνετε;

Οι πυρκαγιές είναι τεράστιες. Είναι τραγικό να πετάς πάνω από ανθρώπους που καίγονται. Πολλές φορές χρειάζεται να κάνεις ρίψεις ξανά και ξανά, 4 ή 5 φορές στο ίδιο σημείο. Στεναχωριέμαι πολύ όταν η φωτιά δεν σβήνει με την πρώτη. Συνήθως, όμως, υπάρχει αποτέλεσμα. Ακόμα και αν η πυρκαγιά δεν σβήσει εντελώς, απλώς κατευνάσει, είναι κι αυτό κάτι. Μετά μπορούν να ενεργήσουν και οι επίγειες δυνάμεις.

Πώς θα μπορούσαμε να είμαστε αποτελεσματικοί απέναντι σε μία τόσο μεγάλη φωτιά;

Η πυροσβεστική δύναμη που υπάρχει είναι ανεπαρκής. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το σίγουρο είναι πως χρειαζόμαστε «βαριά» μηχανήματα, που να χωράνε περισσότερο νερό. Γιατί αυτή η φωτιά είναι τόσο μεγάλη και κινείται τόσο γρήγορα…