Χαράζουν τώρα νέα «σύνορα» οι Αττίλες Με τη λεωφόρο προς Μόρφου διεκδικούν περισσότερα εδάφη

Του Άδωνη Παλληκαρίδη

Εντυπώσεις από περιδιάβαση μέχρι την κατεχόμενη Αγία Ειρήνη

Η κατεχόμενη Μόρφου συνδέθηκε με τη Λευκωσία με αυτοκινητόδρομο, που διερχόταν από την κατεχόμενη Φιλιά και την Κατωκοπιά. Ο αυτοκινητόδρομος αυτός κατά καιρούς αναφέρθηκε ως το νέο «διοικητικό σύνορο» του ψευδοκράτους, όταν προκύψει συμφωνία. Στο σχέδιο Ανάν, μάλιστα, φαινόταν η νέα αυτή οριοθέτηση των δύο περιοχών. Οι Αττίλες, που όλα θέλουν να τα προκαταλαμβάνουν και για να μη βρεθούν σε δύσκολη θέση να αρνούνται στα Ηνωμένα Έθνη υποτυπώδεις υποχωρήσεις, προχώρησαν στη διαμόρφωση νέου νοητού «συνόρου» των δύο κρατών της Κύπρου.

Μετέφεραν προς ανατολικά που βρίσκονται οι ελεύθερες περιοχές, η Δένεια, το Μάμμαρι, η Περιστερώνα και ο Αστρομερίτης, τη λεωφόρο που συνδέει το Κιόνελι και την κατεχόμενη Λευκωσία με τη Μόρφου. Με έναν παράξενο σχεδιασμό, η σύνδεση με τη Mόρφου «σπάζει» σε τρία σημεία με κυκλικό κόμβο και αλλάζει εντελώς κατεύθυνση. Ένα ζικ-ζακ επi του εδάφους, ώστε η μελλοντική διευθέτηση να αφήσει στον Αττίλα όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη. Η ίδια η Μόρφου με το νέο σχεδιασμό διχοτομείται και ο αυτοκινητόδρομος φτάνει στο μέσον της πόλης, χαμηλά προς το δρόμο που συνέδεε τη Μόρφου με το Καπούτι.

Απέναντι ακριβώς από το Καπούτι, σε ύψωμα που βλέπει προς το δάσος στο Διόριος, δημιουργήθηκε νέα πόλη. Μια απέραντη πανεπιστημιούπολη, με διαμερίσματα φοιτητών και διάφορες σχολές που φιλοξενούν κόσμο από την Τουρκία, και από αραβικές και τουρκόφωνες χώρες.

Ο Αττίλας δουλεύει με σύστημα και εμείς καμωνόμαστε ότι δεν καταλαμβαίνουμε τι κάνει. Εκτουρκίζει, σχεδιάζει, αναπτύσσει και κερδίζει πόντους κάθε φορά στο τραπέζι στων συνομιλιών. Με τη φόρα που πήραν κάποιοι δικοί μας θα του προτείνουν από μόνοι τους τα νέα «διοικητικά σύνορα» που σχεδιάζει. Δεν έχει σημασία το έδαφος, λένε οι επαναπροσεγγιστές, αλλά η σχέση εμπιστοσύνης που θα δημιουργηθεί.

Τα χωριά μας στην πορεία προς τη Μύρτου έχουν μεταβληθεί σε απέραντους στρατώνες και οι Αττίλες βρήκαν εκεί τα «καλά της κοιλιάς τους». Έτοιμα σπίτια, έυφορη «Γη της Επαγγελίας» και Τουρκοκύπριους έτοιμους να τους υπηρετήσουν σε ό,τι τους ζητήσουν. Είναι μεγάλο λάθος να πιστεύουν κάποιοι στα ελεύθερα εδάφη ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν επικροτούν την εισβολή και τα παράγωγά της. Έκαψαν το δάσος στο Διόριος και το μετέτρεψαν σε καλλιεργήσιμη γη για πατάτες, πεπόνια, κρεμύδια, ντομάτες και κολοκύθια. Οι έποικοι βρίσκονται παντού και οι οσμές από την κοπριά των αγελάδων φτάνουν μέχρι την ακτή της Αγίας Ειρήνης.

Ο δρόμος που περνούσε μπροστά από το στρατόπεδο «Μάρκος Δράκος», λίγο μετά το Διόριος, έχει διαπλατυνθεί και κάποιες συστοιχίες δέντρων κόπηκαν για να μπορούν να περνούν τα άρματα. Έγινε δρόμος αρμάτων μέσα στο δάσος και οι Αττίλες με τα κοντά παντελονάκια τους προσπαθούσαν να ξεκινήσουν ένα από τα άρματα που χάλασε ο κινητήρας του. Είδαν τους κυπριακούς αριθμούς στο αυτοκίνητο και άρχισαν να χειρονομούν με αγανάκτηση, κάνοντας σκληρή παρατήρηση στο συνοδό μας Τουρκοκύπριο, γιατί μας πήγε μέχρι εκεί.

Στην Αγία Ειρήνη

Προσπεράσαμε και ταξιδεύσαμε προς την Αγία Ειρήνη. Οι κάτοικοι του μικτού χωρίου είναι τώρα μόνο Τουρκοκύριοι και έποικοι. Οι παλιές καλές μέρες πέρασαν. Τώρα μόνο μιζέρια και πολύς τουρκικός στρατός υπάρχει γύρω τους. Τα βουνά αντηχούν από τις πυκνές ασκήσεις που κάνει το τουρκικό ασκέρι. Οι γηραιοί Τουρκοκύπριοι θυμούνται τους συγχωριανούς τους και τους στέλνουν χαιρετίσματα. Λένε ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν πια και οι δύο κοινότητες της Κύπρου θα ζήσουν πλάι πλάι ειρηνικά, με την ισχυρή παρουσία της Τουρκίας.

Μιλώντας στο καφενείο του χωριού, που είναι και μικρό μπακάλικο, ο χότζας με τη διαπεραστική φωνή του καλούσε τους πιστούς σε προσευχή.

Ένα νέα τζαμί κτίστηκε στην Αγία Ειρήνη, όπως ακριβώς έγινε και στη Μύρτου και σε όλα τα κατεχόμενα χωριά μας. Το νέο τζαμί, που είναι πάντα μεγαλοπρεπές και μεγάλο σε όγκο, είναι κάτι σαν τίτλος ιδιοκτησίας που υποκλέπτει τη γη μας.

Ο Μουσταφά Μουσταφά γνωρίζει καλά ιστορία και στην επιστροφή μέσω Κιόνελι μάς εξομολογείται ότι γνωρίζει τι έγινε το 1570, με τις άγριες σφαγές των οθωμανών μέχρι να επιβάλουν την εξουσία τους. Ήταν άλλοι καιροί, μας λέει, τώρα οι δύο εθνότητες πρέπει να συνυπάρξουμε στην Κύπρο, σεβόμενη η μια την άλλη. Στα νέα «σύνορα», μας λέει, αυτά που θα συμφωνήσουν οι ηγέτες μας.

Η κάθε επίσκεψη στην κατεχόμενη γη μας είναι επώδυνη. Πρέπει όμως να μεταφέρονται οι αλήθειες, γιατί έτσι μόνο σχηματίζεται η σωστή προσέγγιση των γεγονότων. Η γη μας στα κατεχόμενο εκτουρκίζεται, η βιαστική επίλυση του Κυπριακού θα εκτουρκίσει ολόκληρη την Κύπρο, με ειρηνική διείσδυση του τουρκικού στοιχείου παντού.