Διακινούσε λαθραία, ανθρώπινα έμβρυα μέσα σε υγρό άζωτο, από την Ινδία στη Μαλαισία

Ινδία, Maharashtra, στο Mumbai,  Μαλαισιανός συνελήφθη στο αεροδρόμιο γιατί μετέφερε ένα ανθρώπινο έμβρυο, μέσα σε δοχείο με υγρό άζωτο.
Ο Μαλαισιανός Partiban Durai μετέφερε λαθραία το ανθρώπινο έμβρυο (που ήταν σε στάδιο βλαστοκύστης έξι ημερών) για να το παραδώσει στην κλινική εξωσωματικής γονιμοποίησης Indo Nippon IVF clinic στην Bandra (West, on Turner Road).
Παραδέχτηκε ότι πραγματοποίησε ήδη 10 τέτοια ταξίδια προς την κλινική τους τελευταίους 18 μήνες.
Δήλωσε ότι συνεργαζόταν με την εταιρεία Heart 2 A.R.T.για παρένθετη μητρότητα που εδρεύει στο Selangor, στη Μαλαισία (διατηρείται από έναν Ινδό επιχειρηματία και την Βρετανίδα σύζυγο του)
Αναφέρεται ότι η εταιρεία αυτή ενεργεί ως αντιπρόσωπος για την παράνομη αποστολή εμβρύων στην Ινδία"
υπάλληλοι της DRI δήλωσαν ότι βρέθηκε αλληλογραφία μεταξύ της κλινικής και των διαφόρων υπηρεσιών της Μαλαισίας, με συγκεκριμένα αιτήματα για το είδος δωρητή ωαρίων που επιθυμούν.

Ο διευθυντής της Υπηρεσίας πληροφοριών DRI (Directorate of Revenue Intelligence officials) δήλωσε ότι το έμβρυο επρόκειτο να παραδοθεί στην κλινική Indo Nippon IVF.
Ερευνάται αν η κλινική είχε ήδη εντοπίσει μια παρένθετη μητέρα για το νέο έμβρυο ή σχεδίαζε να το πουλήσει σε κάποιες άλλες κλινικές ή γιατρούς.
Υποπτεύονται ότι τα έμβρυα προορίζονται για εμφύτευση στη μήτρα παρένθετων μητέρων
στην Ινδία, καθώς η διαδικασία θα μπορούσε να είναι πολύ φθηνότερη εκεί.
Οι κανόνες για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είναι ανεπαρκείς, αλλά γενικά απαγορεύεται η εισαγωγή εμβρύου, εκτός αν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την έρευνα.
Η Ινδία φημίζεται ως χώρα τουρισμού για γονιμότητα.
Η χώρα προσπαθεί να σταματήσει την πρακτική με  νέους και αυστηρότερους νόμους που αποσκοπούν στην προστασία των γυναικών και των παιδιών.
Η διαδικασία για εξωσωματική διαδικασία (που νομιμοποιήθηκε το 2022) φέρνει στη χώρα, τζίρο περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια από ξένα ζευγάρια.
Ο Δρ Jaideep Malhotra, πρόεδρος της Ινδικής Εταιρείας Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, δήλωσε ότι αρκετά ζευγάρια από την Ινδία, παγώνουν επίσης τα έμβρυα τους στο εξωτερικό.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου τα ζευγάρια ζητούν ωάρια και σπέρμα μιας συγκεκριμένης εθνικότητας για να αποκτήσουν παιδιά με "εξωτική εμφάνιση", αλλά αυτό είναι παράνομο, είπε.
 Η πρόσφατη σύλληψη του Μαλαισιανού Partiban Durai, τονίζει ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που σχετίζεται με την παρένθετη μητρότητα.
Η Goral Gandhi (co-founder and scientific director of Indo Nippon) επιστημονική διευθύντρια της κλινικής Indo Nippon, κλήθηκε στο δικαστήριο της Βομβάης. Ο δικηγόρος της Sujay Kantawala, που εμφανίστηκε γι 'αυτήν, δήλωσε στο δικαστήριο ότι είναι «διάσημη εμβρυολόγος».

Αρνήθηκε τους ισχυρισμούς ότι τα κατεψυγμένα έμβρυα προορίζονταν για την κλινική Indo Nippon.
Ωστόσο η σύμβουλος της DRI, Rebecca Gonsalves, απάντησε ότι βρέθηκαν ενοχοποιητικά μηνύματα στο κινητό τηλέφωνο του Durai, που αναφέρουν την κλινική, ως τον τόπο παράδοσης.
όταν συνελήφθη ο Durai στο αεροδρόμιο, οι αρχές του ζήτησαν να συνεργαστεί μαζί τους και να αφήσει την εντύπωση στους συνεργάτες του, ότι όλα ήταν εντάξει,
οι αρχές τον συνόδευσαν σε ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων στο Andheri, από όπου ο Durai έστειλε εικόνες στους συνεργάτες του, σαν απόδειξη ότι όλα συνέβαιναν όπως είχαν προγραμματιστεί.
Ο Durai κλήθηκε να παραδώσει το έμβρυο στην κλινική Indo Nippon.  Η Goral Gandhi το παρέλαβε και συνέλεξε το δοχείο, δήλωσε υπάλληλος της DRI.
Η Indo Nippon αναφέρει στον ιστότοπο της, ότι μια «ομάδα ειδικών» συνεργατών της, έχει παραδώσει 9.000 μωρά μέσα σε 25 χρόνια.
Η κλινική λέει ότι έχει βοηθήσει εκατοντάδες ζευγάρια να αποκτήσουν μωρά μέσω Assisted Reproduction.
Το 2016 η Ινδία ψήφισε ένα νόμο που επέτρεπε την «αλτρουιστική» παρένθετη μητρότητα μεταξύ στενών συγγενών, αλλά απαγορεύτηκε η εμπορευματοποίηση αυτής της διαδικασίας.
πηγή 19-3-2019
https://www.dailymail.co.uk/news/article-6826361/Malaysian-man-caught-smuggling-human-embryo-India.html

Θηλυκός ουρακοτάγκος πυροβολήθηκε με 74 σφαίρες, τυφλώθηκε και δεν κατάφερε να θηλάσει το μόλις ενός μηνός μωρό του, που πέθανε από ασιτία. Η δολοφονία αγρίων ζώων με αεροβόλα όπλα αποτελεί μείζον πρόβλημα στην Ινδονησία. Οι ουρακοτάγκοι απειλούνται πλέον με πλήρη εξαφάνιση

 Ινδονησία. στη Βόρεια Σουμάτρα,  στην περιοχή Subulussalam, στην επαρχία Aceh.
Θηλυκός ουρακοτάγκος πυροβολήθηκε με 74 σφαίρες αεροβόλου. Από τους τραυματισμούς τυφλώθηκε μια βδομάδα μετά το θάνατο του μωρού της, που πέθανε από υποσιτισμό, αφού ήταν πολύ άσχημα τραυματισμένη, για να το θηλάσει.

Το πρωτεύον θηλαστικό που ονομάστηκε Ελπίδα, πυροβολήθηκε με 74 σφαίρες αεροβόλου.
Τυφλώθηκε και ήταν πλέον ανήμπορη να φροντίσει το μόλις ενός μηνός μωρό της, που πέθανε από υποσιτισμό.
Διασώστες ανακάλυψαν την 30χρονη Ελπίδα, κουλουριασμένη στο έδαφος, μέσα σε δάσος της Ινδονησίας, στην επαρχία Aceh.
Μια ακτινογραφία έδειξε τουλάχιστον 74 σφαιρίδια αεροβόλου στο σώμα του ζώου, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων σφαιρών στο αριστερό μάτι και δυο σφαιρών στο δεξί, όπως δήλωσε ο  Yenny Saraswati, ένας κτηνίατρος συνεργαζόμενος με το SOCP (Sumatran Orangutan Conservation Programme).
Η Ελπίδα δέχθηκε άγρια επίθεση, είχε αρκετές ανοιχτές πληγές από αιχμηρά αντικείμενα, σπασμένα χέρια, κοψίματα και μώλωπες.
Πυροβολήθηκε επανειλημμένα με μεταλλικά σφαιρίδια από τους κακοποιούς.
Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση αλλά είναι πλέον πολύ τραυματισμένη για να απελευθερωθεί πίσω στην άγρια φύση.

Οι συγκρούσεις μεταξύ ουρακοτάγκων και "ανθρώπων" αυξήθηκαν, καθώς οι βιομηχανίες φοινικέλαιου, υλοτομίας και χαρτιού συρρικνώνουν τα ενδιαιτήματα των ζώων στη ζούγκλα.
Η Ελπίδα εντοπίστηκε σοβαρά τραυματισμένη σε ένα αγρόκτημα, με το μωρό της (αγοράκι)  πεσμένο κάτω από την αγκαλιά της, σοβαρά αφυδατωμένο, αφού δεν μπορούσε να το φροντίσει. 
Έπασχε από κρίσιμο υποσιτισμό, δήλωσε ο Sapto Aji Prabowo, ο οποίος είναι επικεφαλής του επαρχιακού οργανισμού διατήρησης, του Aceh.
Το μωρό πέθανε από υποσιτισμό, καθώς οι διασώστες μετέφεραν τα δύο ζώα σε μια κτηνιατρική κλινική για ουρακοτάγκους, στη γειτονική περιφέρεια Sibolangit της επαρχίας Βόρεια Σουμάτρα.
Ο Prabowo είπε: «Πραγματικά βάρβαροι είναι εκείνοι που τα βασάνισαν. Η Ελπίδα ​​είναι επί του παρόντος στη φροντίδα του BKSDA* ».
*BKSDA,  Balai Konservasi Sumber Daya Alam (Nature Conservation Agency; Indonesia)
 
Το πρόγραμμα διατήρησης "Sumatran Orangutan Conservation Programme" ανέφερε ότι η χρήση διαθέσιμων αεροβόλων όπλων για να πυροβολούν και να σκοτώνουν άγρια ​​ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ουρακοτάγκων, αποτελεί μείζον πρόβλημα στην Ινδονησία.
Οι κτηνίατροι SOCP και οι εθελοντές φροντίζουν επίσης ένα τριών μηνών μωρό ουρακοτάγκο που ονομάστηκε Brenda, μεταφέρθηκε από ένα χωριό με σπασμένο βραχίονα και χρειαζόταν χειρουργική επέμβαση.

Η οργάνωση δήλωσε ότι τα τελευταία 10 χρόνια έχει περιθάλψει περισσότερους από 15 ουρακοτάγκους με συνολικά περίπου 500 σφαιρίδια αεροβόλου στο σώμα τους.

Πέρυσι, ένας ουρακοτάγκος ​​στο ινδονησιακό τμήμα του Βόρνεο πέθανε αφού πυροβολήθηκε τουλάχιστον 130 φορές με αεροβόλο, και είναι η δεύτερη γνωστή δολοφονία ενός ουρακοτάγκου εκείνου του έτους.

Μια περιεκτική μελέτη του 2018 για τους ουρακοτάγκους του Βορνέο εκτιμά ότι ο αριθμός τους έχει πέσει κατά περισσότερο από 100.000 από το 1999, καθώς οι βιομηχανίες φοινικέλαιου και χαρτιού συρρικνώνονται και οι θανατηφόρες συγκρούσεις με τους ανθρώπους αυξάνονται.
Μόνο περίπου 13.400 ουρακοτάγκοι της Σουμάτρας παραμένουν στη φύση. Το είδος παρατίθεται ως εξαιρετικά απειλούμενο, από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης.
Οι συντηρητικοί προέβλεψαν ότι χωρίς άμεση δράση, οι ουρακοτάγκοι είναι πιθανό να είναι η πρώτοι μεγάλοι πίθηκοι που θα εξαφανιστούν από τη φύση.
Το Υπουργείο Δασών και Περιβάλλοντος δήλωσε: «Καταδικάζουμε την άγρια ​​επίθεση στους ουρακοτάγκους, που διεξάγεται από ανεύθυνους ανθρώπους».

πηγή 18-3-19
https://www.dailymail.co.uk/news/article-6822563/Orangutan-shot-74-pellets-goes-blind-injuries.html 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, 25η ΜΑΡΤΙΟΥ, ημέρα ΓΙΟΡΤΗΣ και ΜΝΗΜΗΣ ΘΥΣΙΏΝ και ΑΓΏΝΩΝ

ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ, διπλή γιορτή σήμερα, της Χριστιανοσύνης και της Εθνεγερσίας του 1821.
Η Ελληνική επανάσταση του 1821 εναντίον της Οθωμανικής κυριαρχίας,

Ο μεγάλος ξεσηκωμός ενάντια στη τυραννία και την καταπίεση διδάσκει ότι, απαιτούνται σκληροί αγώνες και θυσίες για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την αυτοδιάθεση και τη δικαιοσύνη.
Mε το εθνικό σύνθημα «Ελευθερία ή θάνατος» οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν κατά της τυραννίας και θυσιάστηκαν για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην πατρίδα μας.
Η  Ελληνική επανάσταση του 1821 έστειλε ένα οικουμενικό μήνυμα που οδήγησε προοδευτικούς ανθρώπους της εποχής, να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, ακόμη και να θυσιαστούν για χάρη των ιδανικών που εξέφραζε αυτό το μήνυμα.

Το 1821 η ΕΛΛΗΝΙΚΉ  ΕΘΝΕΓΕΡΣΊΑ κατάφερε να διώξει τους Τούρκους απ' τα ελληνικά εδάφη, Το απαράμιλλο παράδειγμα των Προγόνων μας Αγωνιστών του 1821 πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί πάντα, ιδιαίτερα δε κατά την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία για την Πατρίδα.

Την 25η Μαρτίου 1821 το Έθνος των Ελλήνων τόλμησε την εξέγερση κατά του τουρκικού ζυγού και αγωνίσθηκε, με απαράμιλλο ηρωισμό και μέχρις εσχάτων, για την κατάκτηση της ελευθερίας του και, συνακόλουθα, την κατοχύρωση της κυριαρχίας του.

Αποτελεί διαρκές χρέος μας, όταν τιμάμε τον Ελληνισμό και τους αγώνες του, να μην ξεχνάμε την Κύπρο. Για την Μεγαλόνησο, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται την τραγωδία ξένης στρατιωτικής κατοχής, πρέπει ν’ αναζητηθεί βιώσιμη λύση, σύμφωνη, σ’ όλες της τις διαστάσεις, με το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο
Η εθνική μας επέτειος, η 198η επέτειος της Ελληνικής Ανεξαρτησίας και της εορτάζουσας Δημοκρατίας στην Ελλάδα, μας υπενθυμίζει την ανάγκη για εθνική ενότητα.
H 25η Μαρτίου 1821, είναι η συμβολική ημερομηνία έναρξης της ελληνικής επανάστασης. Σαν σήμερα, ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ορκίζει τους επαναστάτες στη Μονή της Αγίας Λαύρας. Οι επαναστάτες είχαν εισέλθει από τις 23 Μαρτίου στην πόλη των Πατρών και κήρυξαν την επανάσταση στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης απελευθερώνουν την Καλαμάτα από τους Τούρκους.

***************************************
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (Από το λόγο του στην Πνύκα στις 8 Οκτ 1838)
«Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε; «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με τα σιταροκάραβα βατσέλια». Αλλά, ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας και όλοι και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση».
******************************
Η Χριστιανοσύνη επίσης γιορτάζει, τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου, το χαρμόσυνο μήνυμα της θείας ενσάρκωσης, ο θεόσταλτος αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε στην Παρθένο Μαρία και της ανήγγειλε ότι θα γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού Χριστό.Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είπε στην Παρθένο Μαρία «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» Τότε η Παρθένος Μαρία, του απάντησε ταπεινά.
«Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου». και καθώς ο Γαβριήλ εξαφανίστηκε από μπροστά της, συντελέστηκε το μεγαλύτερο μυστήριο της ανθρωπότητας, με τρόπο υπερφυσικό, η Παρθένος συνέλαβε στην άχραντη κοιλιά της, τον Υιό και Λόγο του Θεού.
**********************************
ολόκληρος ο Εθνικός μας Ύμνος -   158 στροφές
1.      Σε γνωρίζω από την κόψη
        Του σπαθιού την τρομερή,
        Σε γνωρίζω από την όψη
        Που με βία μετρά  τη γη.

2.      Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
        Των Ελλήνων τα ιερά,
        Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
        Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

3.      Εκεί μέσα εκατοικούσες
        Πικραμένη, εντροπαλή,
        Κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
        Έλα πάλι, να σου πη.

4.      Aργειε νάλθη εκείνη η μέρα,
        Και ήταν όλα σιωπηλά,
        Γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
        Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
5.      Δυστυχής! Παρηγορία
        Μόνη σου έμενε να λες
        Περασμένα μεγαλεία
        Και διηγώντας τα να κλαις.

6.      Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει
        Φιλελεύθερη λαλιά,
        Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι
        Από την απελπισιά.

7.      Κι’ έλεες: πότε, α! πότε βγάνω
        Το κεφάλι από τς ερμιές;
        Κι αποκρίνοντο από πάνω
        Κλάψες, άλυσες, φωνές.

8.      Τότε εσήκωνες το βλέμμα
        Μες στα κλάιματα θολό,
        Και εις το ρούχο σου έσταζ’ αίμα,
        Πλήθος αίμα Ελληνικό.

9.      Με τα ρούχα αιματωμένα
        Ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
        Να γυρεύης εις τα ξένα
        Aλλα χέρια δυνατά.

10.     Μοναχή το δρόμο επήρες,
        Εξανάλθες μοναχή
        Δεν είν’ εύκολες οι θύρες,
        Εάν η χρεία τες κουρταλή.

11.     Aλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
        Αλλ’ ανάσασιν καμιά
        Aλλος σου έταξε βοήθεια
        Και σε γέλασε φρικτά.

12.     Aλλοι, οϊμέ! στη συμφορά σου
        Οπού εχαίροντο πολύ,
        Σύρε νάβρης τα παιδιά σου,
        Σύρε ελέγαν οι σκληροί.

13.     Φεύγει οπίσω το ποδάρι
        Και ολοκλήγορο πατεί
        Ή την πέτρα  ή το χορτάρι
        Που τη δόξα σου ενθυμεί.

14.     Ταπεινότατη σου γέρνει
        Η τρισάθλια κεφαλή,
        Σαν πτωχού που θυροδέρνει
        Κι’ είναι βάρος του η ζωή.

15.     Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει
        Κάθε τέκνο σου με ορμή,
        Που ακατάπαυστα γυρεύει
        Ή τη νίκη ή τη θανή.

16.     Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
        Των Ελλήνων τα  ιερά,
        Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
        Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

17.     Μόλις είδε την ορμή σου
        Ο ουρανός, που για τς εχθρούς
        Εις τη γη τη μητρική σου
        Έτρεφ’ άνθια και καρπούς.

18.     Εγαλήνευσε και εχύθη
        Καταχθόνια μία βοή,
        Και του Ρήγα σου απεκρίθη
        Πολεμόκραχτη η φωνή.
                     
19.     Όλοι οι τόποι σου σ’εκράξαν
        Χαιρετώντας σε θερμά,
        Και τα στόματα εφωνάξαν
        Όσα αισθάνετο η καρδιά.

20.     Εφωνάξανε ως τ’ αστέρια
        Του Ιονίου και τα νησιά,
        Και εσηκώσανε τα χέρια
        Για να δείξουνε χαρά.

21.     Μ’ όλον πούναι αλυσωμένο
        Το καθένα τεχνικά,
        Και εις το μέτωπο γραμμένο
        Έχει: Ψεύτρα Ελευθεριά.

22.     Γκαρδιακά  χαροποιήθη
        Και του Βάσιγκτον η γη,
        Και τα σίδερα ενθυμήθη
        Που την έδεναν και αυτή.

23.     Απ’ τον πύργο του φωνάζει,
        Σα να λέη σε χαιρετώ,
        Και τη χήτη του τινάζει
        Το Λεοντάρι το Ισπανό.

24.     Ελαφιάσθη της Αγγλίας
        Το θηρίο, και σέρνει ευθύς
        Κατά τ’άκρα της Ρουσίας
        Τα μουγκρίσματα της οργής.

25.     Εις το κίνημά  του δείχνει
        Πως τα μέλη είν’ δυνατά
        Και στου Αιγαίου το κύμα ρίχνει
        Μια σπιθόβολη ματιά.

26.     Σε ξανοίγει από τα νέφη
        Και το μάτι του Αετού,
        Που φτερά και νύχια θρέφει
        Με τα σπλάχνα του Ιταλού.

27.     Και σ’ εσέ καταγυρμένος,
        Γιατί πάντα σε μισεί,
        Έκρωζ’ έκρωζε ο σκασμένος,
        Να σε βλάψη, αν ημπορή.

28.     Aλλο εσύ δεν συλλογιέσαι
        Πάρεξ που θα πρωτοπάς
        Δεν μιλείς και δεν κουνιέσαι
        Στες βρισιές οπού αγρικάς.

29.     Σαν τον βράχον οπού αφήνει
        Κάθε ακάθαρτο νερό
        Εις τα πόδια του να χύνη
        Ευκολόσβηστον αφρό.

30.     Οπού αφήνει ανεμοζάλη
        Και χαλάζι και βροχή
        Να του δέρνουν τη μεγάλη,
        Την αιώνιαν κορυφή.

31.     Δυστυχιά του, ω δυστυχιά του,
        Οποιανού θέλει βρεθή
        Στο μαχαίρι σου αποκάτου
        Και σ’ εκείνο αντισταθή.

32.     Το θηρίο π’ ανανογιέται,
        Πως του λείπουν τα μικρά,
        Περιορίζεται, πετιέται,
        Αίμα ανθρώπινο διψά.

33.     Τρέχει, τρέχει όλα τα δάση,
        Τα λαγκάδια, τα βουνά,
        Κι όπου φθάση, όπου περάση,
        Φρίκη, θάνατος, ερμιά.

34.     Ερμιά, θάνατος και φρίκη
        Όπου επέρασες κι εσύ
        Ξίφος έξω από τη θήκη
        Πλέον ανδρείαν σου προξενεί.

35.     Ιδού εμπρός σου ο τοίχος στέκει
        Της αθλίας Τριπολιτσάς
        Τώρα τρόμου αστροπελέκι
        Να της ρίψης πιθυμάς.

36.     Μεγαλόψυχο το μάτι
        Δείχνει, πάντα οπώς νικεί,
        Και ας είν’ άρματα γεμάτη
        Και πολέμιαν χλαλοή.

37.     Σου προβαίνουνε και τρίζουν
        Για να ιδής πως είν’ πολλά
        Δεν ακούς που φοβερίζουν
        Aνδρες μύριοι και παιδιά;

38.     Λίγα μάτια, λίγα στόματα
        Θα σας μείνουνε ανοιχτά
        Για να κλαύσετε τα σώματα
        Που θε νάβρη η συμφορά.

39.     Κατεβαίνουνε, και ανάφτει
        Του πολέμου αναλαμπή.
        Το τουφέκι ανάβει, αστράφτει,
        Λάμπει, κόφτει το σπαθί.

40.     Γιατί η μάχη εστάθη ολίγη;
        Λίγα τα αίματα γιατί;
        Τον εχθρό θωρώ να φύγη
        Και στο κάστρο ν’ ανεβή.

41.     Μέτρα… είν’ άπειροι οι φευγάτοι,
        Οπού φεύγοντας δειλιούν
        Τα λαβώματα στην πλάτη
        Δέχοντ’, ώστε ν’ ανεβούν.

42.     Εκεί μέσα ακαρτερείτε
        Την αφεύγατη φθορά
        Να, σας φθάνει, αποκριθήτε
        Στις νυκτός τη σκοτεινιά.

43.     Αποκρίνονται, και η μάχη
        Έτσι αρχίζει, οπού μακριά
        Από ράχη εκεί σε ράχη
        Αντιβούιζε φοβερά.

44.     Ακούω κούφια τα τουφέκια,
        Ακούω σμίξιμο σπαθιών,
        Ακούω ξύλα, ακούω πελέκια,
        Ακούω τρίξιμο δοντιών.

45.     Α! Τι νύκτα  ήταν εκείνη
        Που την τρέμει ο λογισμός;
        Aλλος ύπνος δεν εγίνη
        Πάρεξ θάνατου πικρός.

46.     Της σκηνής η ώρα, ο τόπος,
        Οι κραυγές, η ταραχή,
        Ο σκληρόψυχος ο τρόπος
        Του πολέμου, και οι καπνοί.

47.     Και οι βροντές, και το σκοτάδι,
        Οπού αντίσκοφτε η φωτιά,
        Επαράσταιναν τον άδη
        Που ακαρτέρειε τα σκυλιά.

48.     Τ’ ακαρτέρειε. - Εφαίνοντ’ ίσκιοι
        Αναρίθμητοι γυμνοί,
        Κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,
        Βρέφη ακόμη εις το βυζί.

49.     Όλη μαύρη μυρμηγικάζει,
        Μαύρη η εντάφια συντροφιά,
        Σαν το ρούχο οπού σκεπάζει
        Τα κρεβάτια τα στερνά.

50.     Τόσοι, τόσοι ανταμωμένοι
        Επετιούντο από τη γη,
        Όσοι είν’ άδικα σφαγμένοι
        Από τούρκικην οργή.

51.     Τόσα  πέφτουνε τα θέρι-
        σμένα αστάχια εις τους αγρούς
        Σχεδόν όλα εκειά τα μέρη
        Εσκεπάζοντο απ’ αυτούς.

52.     Θαμποφέγει κανέν’ άστρο,
        Και αναδεύοντο μαζί,
        Αναβαίνοντας το κάστρο
        Με νεκρώσιμη σιωπή.

53.     Έτσι χάμου εις την πεδιάδα,
        Μες στο δάσος το πυκνό,
        Όταν στέλνη μίαν αχνάδα
        Μισοφέγγαρο χλωμό.

54.     Εάν οι άνεμοι μες στ’ άδεια
        Τα κλαδιά μουγκοφυσούν,
        Σειούνται, σειούνται τα μαυράδια,
        Οπού οι κλώνοι αντικτυπούν.

55.     Με τα μάτια τους γυρεύουν
        Όπου είν’ αίματα πηχτά,
        Και μες στ’ αίματα  χορεύουν
        Με βρυχίσματα βραχνά,

56.     Και χορεύοντας μανίζουν
        Εις τους Έλληνας κοντά,
        Και τα στήθια  τους  εγγίζουν
        Με τα χέρια τα ψυχρά.

57.     Εκειό το έγγισμα πηγαίνει
        Βαθιά μες στα σωθικά,
        Όθεν όλη η λύπη βγαίνει,
        Και άκρα αισθάνονται ασπλαχνιά.

58.     Τότε αυξαίνει του πολέμου
        Ο χορός τρομακτικά,
        Σαν το σκόρπισμα του ανέμου
        Στου πελάου τη μοναξιά.

59.     Κτυπούν όλοι απάνου κάτου
        Κάθε κτύπημα που εβγή
        Είναι κτύπημα θανάτου,
        Χωρίς να δευτερωθή.

60.     Κάθε σώμα ιδρώνει, ρέει
        Λες και εκείθεν η ψυχή
        Απ’ το μίσος που την καίει
        Πολεμάει να πεταχθή.

61.     Της καρδίας κτυπίες βροντάνε
        Μες στα στήθια τους αργά,
        Και τα χέρια οπού χουμάνε
        Περισσότερο είν’ γοργά.

62.     Ουρανός γι’αυτούς δεν είναι,
        Ουδέ πέλαγο, ουδέ γη
        Γι’ αυτούς όλους το παν είναι
        Μαζωμένο αντάμα εκεί.

63.     Τόση η μάνητα και η ζάλη,
        Που στοχάζεσαι, μη πως
        Από μία μεριά και απ’ άλλη
        Δεν μείνη ένας ζωντανός.

64.     Κοίτα χέρια απελπισμένα
        Πώς θερίζουνε ζωές!
        Χάμου πέφτουνε κομμένα
        Χέρια, πόδια, κεφαλές,

65.     Και παλάσκες και σπαθία
        Με ολοσκόρπιστα μυαλά,
        Και με ολόσχιστα κρανία
        Σωθικά λαχταριστά.

66.     Προσοχή καμία δεν κάνει
        Κανείς, όχι εις τη σφαγή
        Πάνε πάντα εμπρός. Ω! Φθάνει,
        Φθάνει, έως πότε οι σκοτωμοί;

67.     Ποίος αφήνει εκεί τον τόπο,
        Πάρεξ όταν ξαπλωθή;
        Δεν αισθάνονται τον κόπο
        Και λες κι’ είναι εις την αρχή.

68.     Ολιγόστευαν οι σκύλοι,
        Και Αλλά εφώναζαν, Αλλά
        Και των Χριστιανών τα χείλη
        Φωτιά εφώναζαν, φωτιά.

69.     Λεονταρόψυχα εκτυπιούντο,
        Πάντα εφώναζαν φωτιά,
        Και οι μιαροί κατασκορπιούντο,
        Πάντα σκούζοντας Αλλά.

70.     Παντού φόβος και τρομάρα
        Και φωνές και στεναγμοί
        Παντού κλάψα, παντού αντάρα,
        Και παντού ξεψυχισμοί.

71.     Ήταν τόσοι! Πλέον το βόλι
        Εις τ’ αυτιά δεν του λαλεί.
        Όλοι χάμου εκτίτοντ’ όλοι
        Εις την τέταρτη αυγή.

72.     Σαν ποτάμι το αίμα εγίνη
        Και κυλάει στη λαγκαδιά,
        Και το αθώο χόρτο πίνει
        Αίμα αντίς για τη δροσιά.

73.     Της αυγής δροσάτι αέρι,
        Δεν φυσάς τώρα εσύ πλιό
        Στων ψευδόπιστων το αστέρι
        Φύσα, φύσα εις το ΣΤΑΥΡΟ.

74.     Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
        Των Ελλήνων τα ιερά,
        Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
        Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

75.     Της Κορίνθου ιδού και οι κάμποι
        Δεν λάμπ’ ήλιος μοναχά
        Εις τους πλάτανους, δεν λάμπει
        Εις τ’ αμπέλια, εις τα νερά.

76.     Εις τον ήσυχον αιθέρα
        Τώρα αθώα δεν αντηχεί
        Τα λαλήματα η φλογέρα,
        Τα βελάσματα το αρνί.

77.     Τρέχουν άρματα χιλιάδες
        Σαν το κύμα εις το γιαλό
        Αλλ’ οι ανδρείοι παλληκαράδες
        Δεν ψηφούν τον αριθμό.

78.     Ω τρακόσιοι! Σηκωθήτε
        Και ξανάλθετε σ’ εμάς
        Τα παιδιά σας θέλ’ ιδήτε
        Πόσο μοιάζουνε με σας.

79.     Όλοι εκείνοι τα φοβούνται
        Και με πάτημα τυφλό
        Εις την Κόρινθο αποκλειούνται
        Κι’ όλοι χάνουνται απ’ εδώ.

80.     Στέλνει ο άγγελος του ολέθρου
        Πείναν και Θανατικό
        Που με σχήμα ενός σκελέθρου
        Περπατούν αντάμα οι δύο.

81.     Και πεσμένα εις τα χορτάρια
        Απεθαίνανε παντού
        Τα θλιμμένα απομεινάρια
        Της φυγής και του χαμού.

82.     Και εσύ αθάνατη, εσύ θεία,
        Που ό,τι θέλεις ημπορείς,
        Εις τον κάμπο, Ελευθερία,
        Ματωμένη περπατείς.

83.     Στη σκιά χεροπιασμένες,
        Στη σκιά βλέπω κι’ εγώ
        Κρινοδάκτυλες παρθένες
        Οπού κάνουνε χορό.

84.     Στο χορό γλυκογυρίζουν
        Ωραία μάτια ερωτικά,
        Και εις την αύρα κυματίζουν
        Μαύρα, ολόχρυσα μαλλιά.

85.     Η ψυχή μου αναγαλλιάζει
        Πώς ο κόρφος καθεμιάς
        Γλυκοβύζαστο ετοιμάζει
        Γάλα ανδρείας και ελευθεριάς.

86.     Μες στα χόρτα, τα λουλούδια,
        Το ποτήρι δεν βαστώ
        Φιλελεύθερα τραγούδια
        Σαν τον Πίνδαρο εκφωνώ.

87.     Απ’τα κόκαλα βγαλμένη
        Των Ελλήνων τα ιερά,
        Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
        Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

88.     Πήγες εις το Μεσολόγγι
        Την ημέρα του Χριστού,
        Μέρα που άνθισαν οι λόγγοι
        Για το τέκνο του Θεού.

89.     Σούλθε εμπρός λαμποκοπώντας
        Η Θρησκεία μ’ ένα σταυρό,
        Και το δάκτυλο κινώντας
        Οπού ανεί τον ουρανό.

90.     Σ’αυτό, εφώναξε, το χώμα
        Στάσου ολόρθη, Ελευθεριά
        Και φιλώντας σου στο στόμα
        Μπαίνει μες στην εκκλησιά.

91.     Εις την τράπεζα σιμώνει
        Και το σύγνεφο το αχνό
        Γύρω γύρω της πυκνώνει
        Που σκορπάει το θυμιατό.

92.     Αγρικάει την ψαλμωδία
        Οπού εδίδαξεν αυτή
        Βλέπει τη φωταγωγία
        Στους Αγίους εμπρό χυτή.

93.     Ποιοι είν’ αυτοί που πλησιάζουν
        Με πολλή ποδοβολή,
        Κι’ άρματ’, άρματα ταράζουν;
        Επετάχτηκες εσύ.

94.     Α! Το φως που σε στολίζει,
        Σαν ηλίου φεγγοβολή,
        Και μακρόθεν σπινθηρίζει,
        Δεν είναι, όχι, από τη γη.

95.     Λάμψιν έχει όλη φλογώδη
        Χείλος, μέτωπο, οφθαλμός
        Φως το χέρι, φως το πόδι
        Κι’ όλα γύρω σου είναι φως.

96.     Το σπαθί σου αντισηκώνεις,
        Τρία πατήματα πατάς,
        Σαν τον πύργο μεγαλώνεις,
        Και εις το τέταρτο κτυπάς.

97.     Με φωνή που καταπείθει
        Προχωρώντας ομιλείς
        «Σήμερ’, άπιστοι, εγεννήθη
        Ναι, του κόσμου ο Λυτρωτής.

98.     Αυτός λέγει... Αφοκρασθήτε:
        Εγώ είμ’ Aλφα, Ωμέγα εγώ
        Πέστε, που θ’ αποκρυφθήτε
        Εσείς όλοι, αν οργισθώ;

99.     Φλόγα ακοίμητην σας βρέχω,
        Που μ’ αυτήν αν συγκριθή
        Κείνη η κάτω οπού σας έχω
        Σαν δροσιά θέλει βρεθή.

100.    Κατατρώγει, ωσάν τη σχίζα,
        Τόπους άμετρα υψηλούς,
        Χώρες, όρη από τη ρίζα,
        Ζώα και δένδρα και θνητούς.

101.    Και το πάν το κατακαίει,
        Και δεν σώζεται πνοή,
        Πάρεξ του άνεμου που πνέει
        Μες στη στάχτη τη λεπτή.

102.    Κάποιος ήθελε ερωτήσει:
        Του θυμού του είσαι αδελφή;
        Ποιός είν’ άξιος να νικήση,
        Ή με σε να μετρηθή;

103.    Η γη αισθάνεται την τόση
        Του χεριού σου ανδραγαθιά,
        Που όλην θέλει θανατώσει
        Τη μισόχριστη σπορά.

104.    Την αισθάνονται, και αφρίζουν
        Τα νερά, και τ’ αγρικώ
        Δυνατά να μουρμουρίζουν
        Σαν να ρυάζετο θηριό.

105.    Κακορίζικοι, που πάτε
        Του Αχελώου μες στη ροή,
        Και πιδέξια πολεμάτε
        Από την καταδρομή.

106.    Να αποφύγετε! Το κύμα
        Έγινε όλο φουσκωτό
        Εκεί ευρήκατε το μνήμα
        Πριν να ευρήτε αφανισμό.

107.    Βλασφημάει, σκούζει, μουγκρίζει
        Κάθε λαρυγγας εχθρού,
        Και το ρεύμα γαργαρίζει
        Τες βασφήμιες του θυμού.

108.    Σφαλερά τετραποδίζουν
        Πλήθος άλογα, και ορθά
        Τρομασμένα χλιμιτρίζουν
        Και πατούν εις τα κορμιά.

109.    Ποίος στον σύντροφον απλώνει
        Χέρι, ωσάν να βοηθηθή
        Ποίος τη σάρκα του δαγκώνει
        Όσο οπού να νεκρωθή.

110.    Κεφαλές απελπισμένες,
        Με τα μάτια πεταχτά,
        Κατά τ’άστρα σηκωμένες
        Για την ύστερη φορά.

111.    Σβιέται -αυξαίνοντας η πρώτη
        Του Αχελώου νεροσυρμή-
        Το χλιμίτρισμα, και οι κρότοι,
        Και του ανθρώπου οι γογγυσμοί.

112.    Έτσι ν’ άκουα να βουίξη
        Τον βαθύν Ωκεανό,
        Και στο κύμα του να πνίξη
        Κάθε σπέρμα Αγαρηνό.

113.    Και εκεί πούναι η Αγία Σοφία,
        Μες στους λόφους τους επτά,
        Όλα τ’άψυχα κορμία
        Βραχοσύντριφτα, γυμνά.

114.    Σωριασμένα να τα σπρώξη
        Η κατάρα του Θεού,
        Κι απ’ εκεί να τα μαζώξη
        Ο αδελφός του Φεγγαριού.

115.    Κάθε πέτρα μνήμα ας γένη,
        Και η θρησκεία κι’ η Ελευθεριά
        Μ’ αργοπάτημα ας πηγαίνη
        Μεταξύ τους, και ας μετρά.

116.    Ένα λείψανο ανεβαίνει
        Τεντωτό, πιστομητό,
        Κι’ άλλο ξάφνου κατεβαίνει
        Και δεν φαίνεται και πλιό.

117.    Και χειρότερα  αγριεύει
        Και φουσκώνει ο ποταμός
        Πάντα πάντα περισσεύει
        Πολυφλοίσβισμα  και αφρός.

118.    Α! Γιατί δεν έχω τώρα
        Τη φωνή του Μωυσή;
        Μεγαλόφωνα, την ώρα
        Οπού εσβηούντο οι μισητοί.

119.    Τον Θεόν ευχαριστούσε
        Στου πελάου τη λύσσα εμπρός,
        Και τα λόγια ηχολογούσε
        Αναρίθμητος λαός.

120.    Ακλουθάει την αρμονία
        Η αδελφή του Ααρών,
        Η προφήτισσα Μαρία,
        Μ’ ένα τύμπανο τερπνόν.

121.    Και πηδούν όλες οι κόρες
        Με τις αγάλες ανοικτές,
        Τραγουδώντας, ανθοφόρες,
        Με τα τύμπανα τερπνόν.

122.    Σε γνωρίζω από την κόψη
        Του σπαθιού την τρομερή,
        Σε γνωρίζω από την όψη
        Που με βία μετράει τη γη.

123.    Εις αυτήν, είν’ ξανουσμένο,
        Δεν νικιέσαι εσύ ποτέ
        Όμως, όχι, δεν είν’ ξένο
        Και το πέλαγο για σε.

124.    Το στοιχείον αυτό ξαπλώνει
        Κύματ’ άπειρα εις τη γη,
        Με τα οποία την περιζώνει,
        Κι’ είναι εικόνα σου λαμπρή.

125.    Με βρυχίσματα  σαλεύει
        Που τρομάζει η ακοή
        Κάθε ξύλο κινδυνεύει
        Και λιμιώνα αναζητεί.

126.    Φαίνετ’ έπειτα η γαλήνη
        Και το λάμψιμο του ηλιού,
        Και τα χρώματα αναδίνει
        Του γλαυκότατου ουρανού.

127.    Δεν νικιέσαι, είν’ ξακουσμένο,
        Στην ξηρά εσύ ποτέ
        Όμως, όχι, δεν είν’ ξένο
        Και το πέλαγο για σε.

128.    Περνούν άπειρα τα ξάρτια,
        Και σαν λόγγος στριμωχτά
        Τα τρεχούμενα κατάρτια,
        Τα ολοφούσκωτα πανιά.

129.    Συ τες δύναμές σου σπρώχνεις,
        Και αγκαλά δεν είν’ πολλές,
        Πολεμώντας, αλλά διώχνεις,
        Aλλα παίρνεις, αλλά καις.

130.    Με επιθύμια να τηράζης
        Δύο μεγάλα σε θωρώ,
        Και θανάσιμον τινάζεις
        Εναντίον τους κεραυνό.

131.    Πιάνει, αυξάνει, κοκκινίζει,
        Και σηκώνει μια βροντή,
        Και το πέλαο χρωματίζει
        Με αιματόχροη βαφή.

132.    Πνίγοντ’ όλοι οι πολεμάρχοι
        Και δεν μνέσκει ένα κορμί
        Χάρου, σκιά του Πατριάρχη,
        Που σ’ επέταξαν εκεί.

133.    Εκρυφόσμιγαν οι φίλοι
        Με τς εχθρούς τους τη Λαμπρή,
        Και τους έτρεμαν τα χείλη
        Δίνοντάς τα εις το φιλί.

134.    Κειες τες δάφνες που εσκορπίστε
        Τώρα πλέον δεν τες πατεί,
        Και το χέρι οπού εφιλήστε
        Πλέον, α! Πλέον δεν ευλογεί.

135.    Όλοι κλαύστε. Αποθαμένος
        Ο αρχηγός της Εκκλησιάς
        Κλαύστε, κλαύστε κρεμασμένος
        Ωσάν νάτανε φονιάς.

136.    Έχει ολάνοικτο το στόμα
        Π’ ώρες πρώτα είχε γευθή
        Τ’ Aγιον Αίμα, τ’ Aγιον Σώμα
        Λες πως θε να ξαναβγή.

137.    Η κατάρα που είχε αφήσει
        Λίγο πριν να αδικηθή
        Εις οποίον δεν πολεμήση
        Και ημπορεί να πολεμή.

138.    Την ακούω, βροντάει, δεν παύει
        Εις το πέλαγο, εις τη γη,
        Και μουγκρίζοντας ανάβει
        Την αιώνιαν αστραπή.

139.    Η καρδιά συχνοσπαράζει...
        Πλην τι βλέπω; σοβαρά
        Να σωπάσω με προστάζει
        Με το δάκτυλο η θεά.

140.    Κοιτάει γύρω εις την Ευρώπη
        Τρεις φορές μ’ανησυχιά
        Προσηλώνεται κατόπι
        Στην Ελλάδα, και αρχινά:

141.    Παλληκάρια μου! Οι πολέμιοι
        Για σας όλοι είναι χαρά,
        αι το γόνα σας δεν τρέμει
        Στους κινδύνους εμπροστά..

142.    Απ’ εσάς απομακραίνει
        Κάθε δύναμη εχθρική
        Αλλά ανίκητη μια μένει
        Που τες δάφνες σας μαδεί.

143.    Μία, που όταν ωσάν λύκοι
        Ξαναρχόστενε ζεστοί,
        Κουραμένοι από τη νίκη,
        Αχ! Τον νουν σας τυραννεί.

144.    Η Διχόνοια που βαστάει
        Ενα σκήπτρο η δολερή
        Καθενός χαμογελάει,
        Πάρ’ το, λέγοντας, και συ.

145.    Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
        Έχει αλήθεια ωραία θωριά
        Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
        Εισέ δάκρυα θλιβερά.

146.    Από στόμα οπού φθονάει,
        Παλληκάρια, ας μην  ‘πωθή,
        Πως το χέρι σας κτυπάει
        Του αδελφού την κεφαλή.

147.    Μην ειπούν στο στοχασμό τους
        Τα ξένα έθνη αληθινά:
        Εάν μισούνται ανάμεσό τους
        Δεν τους πρέπει ελευθεριά.

148.   Τέτοια αφήστενε φροντίδα
        Όλο το αίμα οπού χυθή
        Για θρησκεία και για πατρίδα
        Όμοιαν έχει την τιμή.

149.    Στο αίμα αυτό, που δεν πονείτε
        Για πατρίδα, για θρησκειά,
        Σας ορκίζω, αγκαλιασθήτε
        Σαν αδέλφια γκαρδιακά..

150.    Πόσον λείπει, στοχασθήτε,
        Πόσο ακόμη να παρθή
        Πάντα η νίκη, αν ενωθήτε,
        Πάντα εσάς θ’ ακολουθή.

151.    Ω ακουσμένοι εις την ανδρεία!...
        Καταστήστε ένα σταυρό,
        Και φωνάξετε με μία:
        Βασιλείς, κοιτάξτ’ εδώ.

152.    Το σημείον που προσκυνάτε
        Είναι τούτο, και γι’αυτό
        Ματωμένους μας κοιτάτε
        Στον αγώνα το σκληρό.

153.    Ακατάπαυστα το βρίζουν
        Τα σκυλιά και το πατούν
        Και τα τέκνα του αφανίζουν
        Και την πίστη αναγελούν.

154.    Εξ αιτίας του εσπάρθη, εχάθη
        Αίμα αθώο χριστιανικό,
        Που φωνάζει από τα βάθη
        Της νυκτός: Να’ κδικηθώ.

155.    Δεν ακούτε, εσείς εικόνες
        Του Θεού, τέτοια φωνή;
        Τώρα επέρασαν αιώνες
        Και δεν έπαυσε στιγμή.

156.    Δεν ακούτε; εις κάθε μέρος
        Σαν του Αβέλ καταβοά
        Δεν είν’ φύσημα του αέρος
        Που σφυρίζει εις τα μαλλιά.

157.    Τι θα κάμετε; θ’ αφήστε
        Να αποκτήσωμεν εμείς
        Λευθερίαν, ή θα την λύστε
        Εξ αιτίας Πολιτικής;

158.    Τούτο ανίσως μελετάτε,
        Ιδού, εμπρός σας τον Σταυρό
        Βασιλείς! Ελάτε, ελάτε, Και
        κτυπήσετε κι’ εδώ.
"Διονύσιος Σολωμός"

Βρήκαν ένα μωρό ουρακοτάγκο μέσα στη βαλίτσα Ρώσου τουρίστα, στο Μπαλί. Συνελήφθη στο αεροδρόμιο, σε πτήση για Ρωσία. Ο Ρώσος δήλωσε ότι σκόπευε να κρατήσει τον ανθρωπίδα, ως κατοικίδιο ζώο, μέσα στο σπίτι του.

Ινδονησία, Bali,στο αεροδρόμιο Denpasar συνελήφθη Ρώσος τουρίστας, με έναν δίχρονο ουρακοτάγκο στην βαλίτσα του.
Ο 27χρονος Andrei Zhestkov προσπάθησε να τον εξάγει λαθραία από την Ινδονησία για να τον μεταφέρει στο σπίτι του και να τον κρατήσει σαν κατοικίδιο.
ο Zhestkov κρατήθηκε στο αεροδρόμιο του Denpasar, ενώ περνούσε από μια εξέταση ασφάλειας πριν από μια προγραμματισμένη πτήση πίσω στη Ρωσία.
Οι υποψιασμένοι αστυνομικοί τον σταμάτησαν και άνοιξαν τη βαλίτσα του, όπου βρήκαν τον δίχρονο αρσενικό ουρακοτάγκο να κοιμάται μέσα σε ένα rattan καλάθι.
πιστεύουν ότι ο Zhestkov έδωσε στον ουρακοτάγκο χάπια για αλλεργία, που βρέθηκαν επίσης στη βαλίτσα του, για να τον κρατάει κοιμισμένο.
Στη βαλίτσα βρήκαν ολόκληρο εξοπλισμό για μεταφορά ενός μωρού, παιδικές πάνες και υποσέντονα. Βρέθηκαν επίσης δύο ζωντανά geckos και πέντε σαύρες μέσα στην ίδια βαλίτσα.
ο Zhestkov είπε στις αρχές ότι τα προστατευόμενα είδη του τα χάρισε ένας φίλος του, ένας άλλος Ρώσος τουρίστας που αγόρασε το πρωτεύον για $3,000 από ένα street market στην Java. Ο φίλος του που πλέον έφυγε από την Ινδονησία, τον έπεισε ότι θα μπορούσε να φέρει τον ουρακοτάγκο στο σπίτι του και να τον κρατήσει σαν κατοικίδιο.
ο Zhestkov αντιμετωπίζει μέχρι πέντε χρόνια φυλάκισης και $ 7,000 σε πρόστιμα για λαθρεμπόριο των κρίσιμα απειλούμενων ειδών.
ο Ουρακοτάγκος είναι ένα είδος που απειλείται με εξαφάνιση, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης, με περίπου 100.000 άτομα να ζουν παγκοσμίως.
Οι εργάτες σε φυτείες και οι χωρικοί στην Ινδονησία συχνά θεωρούν τους πιθήκους παράσιτα και μερικές φορές τους κακοποιούν, ενώ οι λαθροκυνηγοί τους συλλαμβάνουν για να τους πουλήσουν ως κατοικίδια ζώα.
Αγρότες και κυνηγοί έχουν κατηγορηθεί για μια σειρά από θανατηφόρες επιθέσεις σε μεγάλους πιθήκους.
Τέσσερις Ινδονήσιοι συνελήφθησαν πέρυσι για τη δολοφονία ενός ουρακοτάγκου που τον πυροβόλησαν περίπου 130 φορές με αεροβόλο.
πηγή 23-3-19
https://www.dailymail.co.uk/news/article-6841565/Indonesia-busts-Russian-smuggling-drugged-orangutan.html?ito=social-twitter_mailonline

Καφέ αρκούδα εξαναγκάζεται να περπατάει σαν άνθρωπος, για να διασκεδάζει τους τουρίστες, σε θεματικό πάρκο της Νότιας Κορέας

Νότια Κορέα, στο θεματικό πάρκο Everland Resort, μια καφέ αρκούδα που  περπατάει στα δυο πισινά πόδια της σαν άνθρωπος, βιντεοσκοπήθηκε από τουρίστες και προκάλεσε αγωνία στους χρήστες των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Μερικοί από αυτούς ισχυρίζονται ότι αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μετά από «χρόνια κακοποίησης».
Η αρκούδα στην άσφαλτο, σε απόσταση εκατοστών από το λεωφορείο με τους τουρίστες, που ουρλιάζουν από αγωνία καθώς την βλέπουν να περπατάει σαν άνθρωπος στα δυο πισινά πόδια της.
 το βίντεο, γυρίστηκε από το @ nurulshaz1nimds
 σύμφωνα με το Theme Park Insider, η αρκούδα εκπαιδεύτηκε σαν σε τσίρκο, για να εκτελέσει αυτό το νούμερο.
Η καφέ αρκούδα βρίσκεται στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ασία. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αρκούδα, μετά από τις πολικές αρκούδες, με τα αρσενικά του είδους της να ζυγίζουν μεταξύ 300 και 900 κιλά ως ενήλικα.
Νωρίτερα το θεματικό πάρκο της Νότιας Κορέας είχε επικριθεί για το θάνατο μιας πολικής αρκούδας που έζησε εκεί μόνη της για τρία χρόνια.
Η 24χρονη Tongki, η τελευταία πολική αρκούδα της Νότιας Κορέας, πέθανε στον ζωολογικό κήπο τον περασμένο Οκτώβριο πέρυσι πριν από τη μετακίνησή της στο Yorkshire Wildlife Park, όπου θα ζούσε με τέσσερα άλλα μέλη του είδους της.
 Εκτός από αυτό, το πάρκο έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις και αίτημα για δημόσιο έλεγχο (αυτοψία) από ακτιβιστές για την καλή μεταχείριση των ζώων για τους πιγκουίνους που έντυσε για τα Χριστούγεννα του 2013,
Εννέα πιγκουίνοι του είδους Jackass φορούσαν Χριστουγεννιάτικα ρούχα (στολή Santa's, ή ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου) και "διασκέδαζαν" τα μικρά παιδιά...
 Αυτοί οι πιγκουίνοι που μεταφέρθηκαν εκεί από τις ακτές της Αφρικής, ανήκουν σε προστατευόμενο είδος  καθώς οι αριθμοί τους έχουν μειωθεί εξαιτίας της εκτεταμένης θήρας και της απώλειας οικοτόπων.
πηγή 20-3-2019
https://www.dailymail.co.uk/news/article-6831931/Shocking-footage-shows-bear-forced-walk-hind-legs-tourists.html?ito=social-twitter_mailonline

Καθολικοί ιερείς βιάζουν για δεκαετίες καλόγριες στην Ινδία. Το Βατικανό γνωρίζει για τη σεξουαλική κακοποίηση μοναχών από ιερείς και επισκόπους στην Ασία, την Ευρώπη, τη Νότια Αμερική και την Αφρική

 Ινδία, σε εκκλησίες Καθολικοί ιερείς βιάζουν για δεκαετίες καλόγριες, όπως αποκάλυψε η έρευνα.
Καλόγριες αναφέρουν στους δημοσιογράφους ότι βίωσαν για χρόνια σεξουαλική πίεση και βιασμούς από ιερείς.
Οι επιθέσεις σπάνια έχουν καταγγελθεί, καθώς υπάρχει ο φόβος για αντίποινα από το σπάσιμο του όρκου της αγνότητας.
Οι βιασμοί είναι ευρέως διαδεδομένοι μέσα στην εκκλησία και συμβαίνουν σε μεγαλύτερη κλίμακα, από όσο γνωρίζουμε. Οι περισσότερες επιθέσεις δεν έχουν καν αναφερθεί.
Οι ιστορίες διαδραματίζονται στα καθιστικά των καθολικών μοναστηριών, που είναι γεμάτα από εικόνες του Χριστού.
Στην Ινδία οι καλόγριες μιλούν για ιερείς που διέπραξαν επαναλαμβανόμενους βιασμούς εις βάρος τους, ενώ συχνά ήταν μεθυσμένοι. Λένε ότι κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από τους άνδρες,  που εκείνες πίστευαν για χρόνια ότι ήταν εκπρόσωποι του Χριστού.
Οι επιθέσεις γινόταν συχνά εναντίον αφελών και νεότερων μοναχών που αγωνιζόταν να προσαρμοστούν στη νέα τους ζωή.
Το Βατικανό έχει από καιρό συνειδητοποιήσει ότι μοναχές έχουν κακοποιηθεί από ιερείς και επισκόπους στην Ασία, την Ευρώπη, τη Νότια Αμερική και την Αφρική, αλλά έχει κάνει πολύ λίγα πράγματα για να το σταματήσει, ανέφερε το Associated Press πέρυσι.
το AP διερεύνησε την κατάσταση σε μια μόνο χώρα - την Ινδία - και αποκάλυψε μια δεκαετή ιστορία για τις μοναχές που υποφέρουν από σεξουαλική κακοποίηση μέσα στην εκκλησία.
Οι καλόγριες περιέγραψαν λεπτομερώς τη σεξουαλική πίεση που υπέστησαν από τους ιερείς, και σχεδόν δύο δεκάδες άλλοι άνθρωποι - πρώην μοναχές, ιερείς και άλλοι - δήλωσαν ότι είχαν άμεση γνώση τέτοιων περιστατικών.
Ωστόσο, η κλίμακα του προβλήματος στην Ινδία παραμένει ασαφής, καθώς καλύπτεται από μια ισχυρή κουλτούρα σιωπής.
Σχεδόν κανένας δεν μιλάει για αυτό εύκολα, και οι περισσότεροι μιλούν μόνο με την προϋπόθεση ότι δεν θα ταυτοποιηθούν.
Πέρυσι 44χρονη μοναχή υπέβαλε αστυνομική καταγγελία εναντίον του επισκόπου Franco Mulakkal κατηγορώντας τον ότι την βίασε 13 φορές σε διάστημα δύο ετών (στη μικρή πόλη του Kuravilangad, στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου)
έστειλε επίσης λεπτομερή επιστολή στον Ποντίφικα και ζήτησε να ληφθούν μέτρα εις βάρος του.
οι επανειλημμένες καταγγελίες της στους αξιωματούχους της εκκλησίας δεν έφεραν καμία απάντηση.
Ομάδα από καλόγριες ξεκίνησε δημόσια διαμαρτυρία και ζητώντας τη σύλληψη του επισκόπου.
ο επίσκοπος Franco Mulakkal από την μικρή πόλη της Κεράλα έγινε επίσκοπος στη βόρεια Ινδία, επιβλέποντας μια καθολική κοινότητα. Ήταν επίσης επίσημος προστάτης αυτής της κοινότητας των 81 αδελφών, των Ιεραποστολών του Ιησού (the Missionaries of Jesus), που ασκούσε τεράστια επιρροή στους προϋπολογισμούς και τις εργασίες.

ο Ινδός Καθολικός επίσκοπος που κατηγορείται για τον βιασμό της μοναχής ζήτησε από το Βατικανό να του επιτρέψει να παραιτηθεί καθώς εντείνονται οι διαμαρτυρίες στο κρατίδιο Κεράλα της Ινδίας και οι προτροπές για τη σύλληψή του.

Η αστυνομία της Κεράλα κάλεσε τον επίσκοπο να καταθέσει για την υπόθεση. Ο επίσκοπος αρνείται ότι έχει διαπράξει αξιόποινες πράξεις.
Ο Mulakkal αρνείται θυμωμένα τις κατηγορίες και είπε στους δημοσιογράφους ότι οι κατηγορίες είναι «αβάσιμες και παρασκευασμένες» ενώ κατηγόρησε την αδελφή ότι προσπαθεί να τον εκβιάσει για να της δώσει μια καλύτερη δουλειά.
«Εγώ περνάω από επίπονη αγωνία», είπε ο Mulakkal, ο οποίος φυλακίστηκε για τρεις εβδομάδες και απελευθερώθηκε με εγγύηση τον Οκτώβριο του 2018. «Λέω σε όλους να προσευχηθούν στον Θεό: Ας επικρατήσει η αλήθεια».
πολλοί βλέπουν τον Mulakkal ως μάρτυρα.
Μια σειρά από υποστηρικτές τον επισκέφτηκαν στη φυλακή και τα πλήθη τον χαιρέτησαν όταν επέστρεψε στην πατρίδα του.
Κανείς δεν προσπάθησε να συναντήσει την μοναχή, αλλά πολλοί άνθρωποι περίμεναν στην σειρά, για να συναντήσουν τον επίσκοπο Franco στη φυλακή.
οι καταγγελίες για αυτά τα περιστατικά δεν γίνονται επίσημα αφού η καταγγελία εναντίον ενός ιερέα σημαίνει κατηγορία εναντίον κάποιου που βρίσκεται ιεραρχικά υψηλότερα στην εκκλησία, αυτό μπορεί να σημαίνει μια δυσφήμηση για την εκκλησιαστική πολιτική.

Ο Αρχιεπίσκοπος Kuriakose Bharanikulangara, ηγέτης της εκκλησίας με έδρα το Νέο Δελχί, ανέφερε ότι τα περιστατικά κακοποίησης συμβαίνουν σποραδικά.
Η καταγγελία μπορεί επίσης να επιφέρει οικονομικά προβλήματα καθώς σε πολλές εκκλησίες οι μοναχές εξαρτώνται οικονομικά από τους ιερείς και τους επισκόπους.
Η σιωπή μεγεθύνεται στην Ινδία με τα δημογραφικά στοιχεία, τη θρησκευτική πολιτική και μια βαθιά πεποίθηση ότι οι γυναίκες έχουν μικρή αξία.
Υπάρχουν περίπου 18 εκατομμύρια Καθολικοί στην Ινδία, αλλά αυτή είναι μια μικρή μειονότητα σε αυτό το μεγάλο Ινδουιστικό έθνος των 1,3 δισεκατομμυρίων.
Η καταγγελία θα μπορούσε να αμαυρώσει την εικόνα της εκκλησίας τους και πολλές μοναχές ανησυχούν ότι θα τροφοδοτήσουν την κριτική των ινδουιστών σκληροπυρηνικών.
«Μια γυναίκα που περνά αυτή την εμπειρία, την κρύβει και προσποιείται ότι όλα είναι εντάξει».
οι μοναχές που εγκαταλείπουν το μοναστήρι απορρίπτονται από οικογένειες και φίλους και αναζητούν νέες ταυτότητες.
Το αποτέλεσμα είναι η σιωπή. Χρησιμεύει στις αδελφές σαν πανοπλία για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και τις ζωές που έχουν δημιουργήσει, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει επίσης ότι έχουν να αγωνίζονται με τις αναμνήσεις τους.
Στο τέλος, οι περισσότερες δεν λένε τίποτα και αυτά τα πράγματα συγκαλύπτονται.
*************************
Πολλές μοναχές μέσω του Κινήματος Me Too κατήγγειλαν δημόσια περιστατικά κακοποίησης από ιερείς και επισκόπους.
Καθολικοί ιερείς κακοποιούν σεξουαλικά μοναχές, δήλωσε ο Πάπας Φραγκίσκος και δεσμεύτηκε να πάρει μέτρα για να σταματήσει κάθε είδους κακοποίηση.
Ο ποντίφικας έκανε τις δηλώσεις αυτές στο αεροπλάνο της επιστροφής του από το Αμπού Ντάμπι, φέτος τον Φεβρουάριο όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο σχετικά με το άρθρο στο περιοδικό του Βατικανού, που αναφερόταν στην σεξουαλική κακοποίηση  μοναχών της καθολικής εκκλησίας.
πηγή 2-1-2019
https://www.dailymail.co.uk/news/article-6546193/AP-finds-long-history-nuns-abused-priests-India.html?ito=social-twitter_mailonline