Άρθρο του BBC News Magazine, αναφέρεται στην
παράξενη αίσθηση κινδύνου, που μας προκαλεί η θέα ενός χταποδιού. Στη δυνατότητα
του πλοκαμοειδούς κεφαλοπόδου, να εμπνέει
τρόμο, που πηγάζει από το υποσυνείδητο μας.
Μάλιστα είναι σαφής ο υπαινιγμός ότι, ο ΄Αγγλος συγγραφέας Χέρμπερτ Τζορτζ
Γουέλς, (HG Wells) γνωστός για τα
έργα του στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, επηρεάστηκε σημαντικά από αυτά
τα πλάσματα, που πρωτογνώρισε σε ηλικία πέντε ετών, όταν επισκέφτηκε το ενυδρείο
Crystal Palace aquarium.
Στο μυθιστόρημά του «ο πόλεμος των κόσμων» που εκδόθηκε το
1898, περιγράφει μια σύγκρουση ανάμεσα στον άνθρωπο και μια εξωγήινη φυλή. Μεγάλο
μέρος της δημιουργίας αυτού του έργου βασίστηκε σε επιστημονικές ιδέες της εποχής,
πραγματικές τοποθεσίες στη Νότια Αγγλία και πτυχές της καθημερινής ζωής του Γουέλς.
Οι Αρειανοί που κάνουν
επίθεση στις νότιες κομητείες της Αγγλίας, μοιάζουν με χταπόδια, έχουν χέρια
σαν πλοκάμια και μέγεθος αρκούδας. Χαρακτηρίζονται από εγωιστική νοημοσύνη χωρίς
το συναισθηματικό υπόβαθρο του ανθρώπινου όντος.
-μάλιστα τρέφονται από
ανθρώπους με άμεση μετάγγιση αίματος-
One possible visitor to Crystal
Palace aquarium was the
writer HG Wells, who was just five years old when it opened and lived in
Bromley, four miles away. Several octopus-like creatures appear in his stories.
In his 1894 essay The Extinction of Man, Wells pondered a "new and
larger variety" that might "acquire a preferential taste for human
nutriment". Could it, he asked, start "picking the sailors off a
stranded ship" and eventually "batten on" visitors to the
seaside?
More famously, the invading Martians in Wells's War of the Worlds have
tentacle-like arms. "To me it is quite credible that the Martians may be
descended from beings not unlike ourselves," the narrator relates,
"by a gradual development of brain and hands (the latter giving rise to
the two bunches of delicate tentacles at last) at the expense of the rest of
the body. Without the body the brain would, of course, become a mere selfish
intelligence, without any of the emotional substratum of the human being."
πηγή 26-3-16
Πέρυσι, τον Αύγουστο,
οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι αποκωδικοποίησαν το πλήρες γονιδίωμα του
χταποδιού, που είναι ένα από τα πιο έξυπνα και περίεργα ζώα της γης.
Όπως δήλωσε ο νομπελίστας
ερευνητής Σίντνει Μπρένερ που είχε την πρωτοβουλία για την ανάγνωση του DNA του «τα χταπόδια ήταν τα πρώτα νοήμονα όντα στον πλανήτη μας» διαθέτουν
μοναδικό DNA –σε επίπεδο νευρωνικής πολυπλοκότητας, μοναδικό
σε ασπόνδυλα-
Τα χταπόδια είναι από
τα πιο παράξενα είδη του ζωικού βασιλείου και μοιάζουν σαν να προέρχονται από άλλο
πλανήτη.
Η ανάγνωση του DNA αποκαλύπτει ότι το χταπόδι έχει 10.000 περισσότερα γονίδια από τον άνθρωπο
και εμφανίζει σημαντικές γενετικές διαφορές με τα κεφαλόποδα και τα άλλα
συγγενικά ασπόνδυλα.
το χταπόδι έχει μια μακρά εξελικτική ιστορία 400 εκατομμυρίων ετών (εμφανίστηκε
περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια πριν από τα θηλαστικά) πράγμα που αντανακλάται
στο περίπλοκο γονιδίωμά του. έχει τρεις καρδιές, διαθέτει μεγάλα μάτι-κάμερες
και έξυπνα πλοκάμια γεμάτα νευρωνικά κύτταρα (σαν μίνι-εγκεφάλους) ενώ είναι
ικανό να αναγεννά τα άκρα του, όταν αυτά κοπούν.
Τα πλάσματα αυτά είχαν τη δυνατότητα
να εμπνέουν τρόμο τη Βικτοριανή εποχή στη Βρετανία.
Ουρές στο ενυδρείο Crystal Palace aquarium, το φθινόπωρο
του 1871 για να δουν «το υπέροχο χταπόδι, ή Devil Fish».
Το μυθιστόρημα «Toilers of the Sea» του
Βίκτωρος Ουγκώ πέντε έτη νωρίτερα σημείωσε μια λογοτεχνική αίσθηση.
Το 1867, ένα χρόνο μετά
τη δημοσίευση του «Toilers of the Sea» ένα
αιχμάλωτο χταπόδι προσέλκυε το κοινό, στο ενυδρείο στη γαλλική πόλη της
Boulogne
ένα άλλο ενυδρείο
άνοιξε στο Brighton το 1872, με την
παρουσία ενός χταποδιού.
Η τρέλα που έγινε γνωστή ως "cephalomania" -
ήταν πλέον μόδα «de rigeur»
Παρατηρητές και ανταποκριτές εφημερίδων κατέγραφαν με κάθε λεπτομέρεια το πορτρέτο
του εκτεθειμένου στο ενυδρείο, αιχμάλωτου κεφαλόποδου.
Στο κέντρο των πλοκαμιών υπάρχει το στόμα που φέρει σιαγόνες από κερατίνη για τον τεμαχισμό
της τροφής, όπως επίσης και μασητική κατασκευή (Radula). Το χταπόδι έχει εννέα
εγκέφαλους. Οι οχτώ ελέγχουν τα πλοκάμια. Ο ένατος κάνει όλες τις υπόλοιπες δουλειές.
Μέχρι σήμερα είναι γνωστά διακόσια περίπου είδη χταποδιών. Το μήκος τους
κυμαίνεται από τα δέκα εκατοστά (Octopus Joubini) μέχρι τα δέκα μέτρα, ενώ το
βάρος τους φτάνει στα διακόσια πενήντα κιλά - τόσο περίπου ήταν ένα γιγάντιο
χταπόδι του Ειρηνικού (Octopus dofleini), που ψαρεύτηκε το 1957 στις ακτές του
Καναδά.
Το σώμα τους αποτελείται από έναν ελαστικό σάκο χωρίς κέλυφος και
κόκαλα. Μέσα εκεί βρίσκονται όλα τα ζωτικά όργανα κι από κει ξεπροβάλλουν τα
οχτώ πλοκάμια. Πάνω σε αυτά εκτείνεται μια διπλή σειρά από βεντούζες, οι οποίες
λειτουργούν ως όργανο αφής. Χάρη σε αυτές παραμένει γαντζωμένο για μεγάλο
χρονικό διάστημα στο βυθό και εντοπίζει την τροφή του: μαλάκια, οστρακοειδή και
καβούρια. Για το χταπόδι η αφή είναι σημαντικότερη από την όραση Ωστόσο,
διαθέτει ένα πλήρες σύστημα όρασης που περιλαμβάνει ίριδα, αμφιβληστροειδή και
φακό. Μόλις το χταπόδι πιάσει ένα οστρακοειδές, χρησιμοποιεί ακόμα και πέτρες
για να συνθλίψει το σκληρό περίβλημά του.
7-3-16
Ερευνητική ομάδα με
επικεφαλής τον Μάικλ Βετσιόνε του Μουσείου Σμιθσόνιαν στην Ουάσιγκτον
ανακάλυψε στα βάθη του αρχιπελάγους της Χαβάης ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος
χταποδιού. Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποιούσε ένα ρομποτικό υποβρύχιο
όχημα για
να συλλέξει δείγματα από τον πυθμένα μιας θαλάσσιας περιοχής έξω από το νησί
Necker. Σε βάθος 4.290 μέτρων το όχημα εντόπισε το χταπόδι η όψη του οποίου
θύμισε στους ερευνητές το δημοφιλές κινηματογραφικό φαντασματάκι «Κάσπερ» για
αυτό και ονόμασαν έτσι το χταπόδι.
Ο αείμνηστος Βρετανός
ζωολόγος Martin Wells είπε ότι το χταπόδι είναι εξωγήινο.
Το χταπόδι με τα οκτώ
ελικοειδή χέρια-πόδια του, και τον μεγάλο εγκέφαλο είναι ιδιαίτερα έξυπνο και
διαθέτει ικανότητα επίλυσης των προβλημάτων του», δήλωσε ο Αμερικανός ερευνητής
Δρ. Clifton Ragsdale, από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο.
Είχε δίκιο ο
H.P.Lovecraft με τον Κθούλου
Στο Λαβκραφτικό πάνθεο,
της μυθολογίας Κθούλου, οι εξωγήινες εξωδιαστατικές οντότητες -που αποζητούν να κάνουν την ανθρωπότητα θήραμά
τους και η ύπαρξη τους υπονοείται σε πανάρχαιους
μύθους και θρύλους- εμφανίζονται σαν τεράστια χταποειδή πλάσματα.
το υποσυνείδητο είναι το τμήμα εκείνο του παγόβουνου που
μπορεί να βυθίσει υπερωκεάνια. Στέφανος Ελμάζης
κεντρική Αμερική, Κόστα Ρίκα, σκληροί κακοποιοί έδεσαν πράσινη θαλασσοχελώνα πίσω από αυτοκίνητο και την έσυραν κατά μήκος του δρόμου. Όπως αναφέρεται, αργότερα την κομμάτιασαν ενώ ήταν ακόμα ζωντανή.
